Krok 6.

Przemiana Serca

Kluczowa Zasada: Stań się w pełni gotowy, aby Bóg uwolnił cię od wszystkich wad charakteru.

Po gruntownym oczyszczeniu się pod względem emocjonalnym i duchowym, podczas wykonywania kroku 4. i 5., większość z nas była zaskoczona przemianą, jaka w nas zaszła. Modliliśmy się z większą uwagą, rozważaliśmy pisma święte z większą regularnością i bardziej systematycznie prowadziliśmy dzienniki. Przygotowaliśmy się do zawarcia i dotrzymania świętych przymierzy poprzez uczestnictwo w spotkaniach sakramentalnych.

Kiedy podejmowaliśmy krok 5., wielu z nas spotkało się z naszymi biskupami i szukało pomocy w pokucie. Większość z nas odczuła, że pokusy związane z uzależnieniem są mniej intensywne i występują rzadziej. Niektórzy z nas uwolnili się już od uzależnień. Wziąwszy pod uwagę ogromne zmiany, jakie zaszły w naszym zachowaniu i życiu, niektórzy z nas zastanawiali się, dlaczego potrzebujemy dalszych kroków.

Jednakże z biegiem czasu zauważyliśmy, że, jak się wydawało, abstynencja sprawiła, iż słabości naszego charakteru stały się bardziej widoczne — szczególnie w naszych oczach. Staraliśmy się kontrolować nasze negatywne myśli i uczucia, lecz one wciąż powracały, nie dając nam spokoju i zagrażając naszemu nowemu życiu upływającemu pod znakiem abstynencji i aktywności w Kościele. Osoby, które rozumiały duchowe implikacje wyzdrowienia, namawiały nas, abyśmy przyznali, że choć zewnętrzna przemiana w naszym życiu była cudowna, Pan chce nas błogosławić jeszcze bardziej. Nasi przyjaciele pomogli nam dostrzec, że jeśli chcemy nie tylko unikać uzależnień, ale faktycznie utracić pragnienie powrotu do nich, musimy doświadczyć przemiany serca. Owa przemiana serca, czyli przemiana pragnień jest celem kroku 6.

W jaki sposób? — możesz zawołać. — W jaki sposób mogę choćby rozpocząć taką przemianę?” Niech nie zniechęcają cię takie odczucia. Krok 6., podobnie jak wcześniejsze kroki, może wydawać się przytłaczającym wyzwaniem. Choć może to być bolesne, musisz przyznać — podobnie jak my to zrobiliśmy — że rozpoznanie i wyznanie wad twojego charakteru niekonieczne oznaczało, że byłeś gotowy je porzucić. Może zdajesz sobie sprawę z tego, że wciąż kurczowo trzymasz się dawnych sposobów reagowania i radzenia sobie ze stresem w życiu — może nawet bardziej teraz, kiedy wyzbyłeś się uzależnień.

Prawdopodobnie najbardziej czujesz się ukorzony tym, że musisz się przyznać do tego, że nadal żywisz pełne dumy pragnienie dokonania zmiany bez pomocy Boga. Krok 6. oznacza poddanie Bogu wszystkich pozostałości dumy i uporu. Podobnie jak było w przypadku kroków 1. i 2., krok 6. wymaga, abyś ukorzył się i przyznał przed sobą, że potrzebujesz odkupicielskiej i odmieniającej mocy Chrystusa. W końcu Jego zadość czyniąca ofiara umożliwiła ci ukończenie każdego kroku aż do tej pory. Krok 6. nie jest tu wyjątkiem.

Kiedy przyjdziesz do Jezusa Chrystusa, szukając pomocy w realizacji tego kroku, nie będziesz rozczarowany. Jeśli Jemu zaufasz i będziesz cierpliwy, zauważysz, że duma stopniowo ustępuje miejsca pokorze. On będzie cierpliwie czekał na ciebie, aż zmęczysz się samodzielnie podejmowanym wysiłkiem zmierzającym do zmiany i gdy tylko zwrócisz się do Niego, ponownie będziesz świadkiem Jego miłości i mocy okazanych dla twego dobra. Twoja determinacja, by wyzbyć się starych wzorców zachowania, zastąpiona zostanie otwartym umysłem, kiedy Duch delikatnie zaproponuje lepszy sposób życia. Twoja obawa przed zmianą osłabnie, kiedy zdasz sobie sprawę z tego, że Pan rozumie ból i ciężką pracę, jakich będzie wymagał ten proces.

Kiedy ten proces stopniowego przychodzenia do Chrystusa zakorzeni się w twoim sercu, przekonasz się, że fałszywe przekonania, które podsycały negatywne myśli i uczucia, stopniowo ustępują miejsca prawdzie. Staniesz się silniejszy, kiedy nadal będziesz studiować słowo Boże i rozważać, w jaki sposób możesz je zastosować w życiu osobistym. Poprzez świadectwa innych ludzi Pan pomoże ci poznać prawdę, że nie jesteś poza zasięgiem Jego mocy uzdrawiania. Pragnienie, by obwiniać innych za stan swego charakteru lub usprawiedliwiać brak chęci do przemiany serca, ustąpi miejsca pragnieniu, aby być przed Nim odpowiedzialnym i podporządkować się Jego woli. Poprzez proroka Ezechiela Pan oświadczył: „I dam wam serce nowe, i ducha nowego dam do waszego wnętrza, i usunę z waszego ciała serce kamienne, a dam wam serce mięsiste” (Ks. Ezechiela 36:26).

Pan chce cię błogosławić przemianą skłonności, która zjednoczy ciebie z Nim w umyśle i sercu, tak jak On jest zjednoczony z Ojcem. On chce dać ci wytchnienie od izolacji od Boga Ojca, izolacji, która wywołuje lęk przyczyniający się do twojego uzależnienia. On pragnie, aby Zadośćuczynienie wpłynęło na twoje życie tu i teraz.

Kiedy słuchasz podszeptów Ducha i oczekujesz wybawienia ze strony Zbawiciela, nie tylko w kwestii uzależnienia, ale też wad charakteru, możesz być pewien, że to nowe usposobienie lub charakter wyrośnie z twojego ochoczego serca. Wzrastające pragnienie, by być uświęconym przez Boga, sprawi, że będziesz gotów na przemianę samej twej istoty. Jeden z najlepszych opisów tego procesu można znaleźć w następujących słowach Prezydenta Ezry Tafta Bensona:

„Pan działa z wewnątrz na zewnątrz. Świat działa z zewnątrz do wewnątrz. Świat wyciąga ludzi ze slumsów. Chrystus wyciąga slumsy z ludzi, a następnie ludzie wyciągają siebie ze slumsów. Świat kształtuje ludzi poprzez zmianę ich otoczenia. Chrystus zmienia ludzi, którzy potem zmieniają swoje otoczenie. Świat ukształtowałby zachowanie ludzi, ale Chrystus może zmienić ludzką naturę. […]

Obyśmy byli przekonani, że Jezus jest Chrystusem, obyśmy postanowili, że będziemy Go naśladować, że zmienimy się dla Niego, damy się przez Niego prowadzić i opanować, i że narodzimy się ponownie” (w: Conference Report, paźdz. 1985, 5-6 lub Ensign, list. 1985, 6-7).

Kroki działania

Bądź gotów na to, by pozwolić Zbawicielowi, aby zmieniał twoje serce; bierz udział we wspólnocie z Chrystusem poprzez uczestnictwo w Szkole Niedzielnej oraz spotkaniach Stowarzyszenia Pomocy czy kapłaństwa

Kiedy zostaliśmy ochrzczeni, niewielu rozumiało trwający całe życie proces prawdziwego nawracania. Jednakże Prezydent Marion G. Romney z Rady Prezydenta Kościoła wyjaśnił to w prosty sposób: ,W osobie, która naprawdę jest całkowicie nawrócona, pragnienie tego, co jest przeciwne ewangelii Jezusa Chrystusa, w rzeczywistości już obumarło. A jego miejsce zajmuje miłość Boża wraz z trwałym i zdecydowanym postanowieniem, by przestrzegać Jego przykazań” (w: Conference Report, Konferencja Obszaru Gwatemali 1977, 8).

Kiedy doświadczysz cudu trwałego wyleczenia — najpierw uwolnienia od destrukcyjnego i uzależniającego zachowania, a następnie od wad charakteru — doświadczysz prawdziwego nawrócenia. Przebudzisz się, wejrzysz w siebie, tak jak wejrzał w siebie syn marnotrawny (zob. Ew. Łukasza 15:17). Zaczniesz zdawać sobie sprawę z tego, że aby powrócić do królestwa Ojca Niebieskiego, musisz nie tylko doznać przebudzenia, ale powstać i pozwolić Jezusowi Chrystusowi być twoim Odkupicielem.

Kiedy oddajesz swe serce Bogu i stajesz się coraz pokorniejszy, twoje postanowienie, by nie powtarzać przeszłych zachowań, stanie się coraz silniejsze. Wybawiony od niewoli przeszłości będziesz czuł się coraz pewniej wśród braci i sióstr w Kościele. Przekonasz się, że pragniesz powrócić, gromadzić się z innymi jako dziecko Boga i być policzony jako pełnoprawny członek w Jego stadzie (zob. 1 Nefi 22:24–26; Mosjasz 27:25–26; Mosjasz 29:20; Helaman 3:35).

Bądź gotów na przemianę, aby niedoskonałości mogły być usunięte mocą Boga

Bez względu na to, czy jesteś uzależniony od alkoholu, narkotyków, hazardu, pornografii, autodestrukcyjnych nawyków żywieniowych, kompulsywnego wydawania pieniędzy lub innego zachowania czy substancji, które symbolizują twoją potrzebę ucieczki i ukrycia się przed stresem bądź wyzwaniami w twoim życiu, możesz zdać sobie sprawę z tego, że wszystko zaczyna się w twoim umyśle i sercu. Uzdrowienie również rozpoczyna się w umyśle i sercu. Kiedy będziesz gotowy na przemianę poprzez przyjście do Jezusa Chrystusa, poznasz Jego uzdrowicielską moc.

Robiąc krok 6., powiększasz swoje zobowiązanie do tego, by powstrzymać się od uzależniających zachowań poprzez pogłębienie relacji ze Zbawicielem, Jezusem Chrystusem, oraz Ojcem, który Go posłał. Decydujesz, że staniesz się rozsądny podobnie jak młody prorok Mormon (zob. Mormon 1:15). Nadal przyznajesz, że Bóg musi naprawdę być dla ciebie wszystkim, abyś wyzwolił się od słabości myśli, słów i uczynków.

Studiuj i zrozum

Poniższe fragmenty z pism świętych oraz wypowiedzi przywódców Kościoła mogą pomóc ci w zrobieniu kroku 6. Korzystaj z tych fragmentów i pytań podczas medytacji, studiowania i sporządzania notatek.

Wyzbądź się wszystkich swoich grzechów

„Król zapytał: […] Co mam uczynić, abym został narodzony Bogu, wyrwawszy z korzeniami tego złego ducha z mej piersi, i otrzymał Jego Ducha, abym został przepełniony radościg. […] Oddam wszystko, co posiadam […], bym mógł dostgpić tej wielkiej radości. […]

[…] Król upadł na kolana przed Panem, wyciggngł się na ziemi i głośno zawołał:

O Boże […], wyzbędę się wszystkich moich grzechów by Ciebie poznać, abym mógł zmartwychwstać i być zbawiony w dzień ostateczny” (Alma 22:15, 17–18).

• Ponownie przeczytaj uważnie księgę Almy 22:15, 17–18. Jakie przeciwności — łącznie z postawą i uczuciami — powstrzymują cię przed „[wyzbyciem] się wszystkich [swoich] grzechów” i pełniejszym przyjęciem Ducha Pana?

Nauka pokory

„Ludziom, którzy się do Mnie nawracajg, ukazuję ich słabość. Oto daję ludziom słabość, aby byli pokornego ducha i wystarczy Mej łaski dla wszystkich, którzy się przede Mng ukorzg; albowiem jeśli się przede Mng ukorzg i majg wiarę we Mnie, uczynię, że to, co w nich słabe, stanie się mocne” (Eter 12:27).

• Będąc istotami śmiertelnymi i niedoskonałymi, ulegamy wielu słabościom. W wersecie tym Pan wyjaśnia, jaki jest Jego cel, kiedy pozwala nam doświadczać życia doczesnego oraz napotykać takie słabości — by pomóc nam w ukorzeniu się. Jednakże zwróć uwagę, że to my decydujemy, czy się ukorzymy. W jaki sposób okazywanie gotowości podczas kroku 6. stanowi część ukorzenia się?

• Wypisz kilka wad swojego charakteru, a obok wypisz, jakimi zaletami mogą się one stać, gdy przyjdziesz do Chrystusa.

Udział we wspólnocie z Chrystusem

„Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem,

od którego wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi bierze swoje imię,

by sprawił według bogactwa chwały swojej, żebyście byli przez Ducha jego mocg utwierdzeni w wewnętrznym człowieku,

żeby Chrystus przez wiarę zamieszkał w sercach waszych, a wy, wkorzenieni i ugruntowani w miłości,

zdołali pojgć ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość i długość, i wysokość, i głębokość,

i mogli poznać miłość Chrystusowg, która przewyższa wszelkie poznanie, abyście zostali wypełnieni całkowicie pełnig Bożg” (List do Efezjan 3:14–19).

• Kiedy weźmiesz na siebie imię Chrystusa i zostaniesz wzmocniony przez Jego Ducha, zaczniesz identyfikować się ze Świętymi — braćmi i siostrami, którzy zostali ochrzczeni i weszli do Jego rodziny na ziemi (zob. Mosjasz 5:7). W jaki sposób stałeś się bardziej chętny do pełniejszego udziału we wspólnocie kapłaństwa, Stowarzyszenia Pomocy i Szkole Niedzielnej, kiedy lepiej poznałeś swoich bliźnich-Świętych?

Odkupienie

„Naturalny człowiek, człowiek żyjący bez wpływu Świętego Ducha, jest wrogiem Boga, był nim od upadku Adama i pozostanie nim na zawsze, jeśli nie podda się wpływowi Świętego Ducha i nie odsunie tego, co jest w nim naturalne, stając się świętym poprzez zadośćuczynienie Chrystusa Pana, i będzie jak dziecko, uległy, łagodny, pokorny, cierpliwy, pełen miłości” (Mosjasz 3:19).

• Wielu z nas stało się Świętymi jedynie na mocy chrztu, a resztę życia spędza na próbach „[odsunięcia] tego, co jest w [nas] naturalne” oraz rozwijaniu cech charakteru wymienionych w tym wersecie. W jaki sposób ta walka przygotowała cię na zaakceptowanie tego, że jedynie poprzez Zadośćuczynienie Chrystusa — poprzez stanie się jednym z Jezusem Chrystusem i z Ojcem — możesz doświadczyć odkupienia?

Przyjście do Chrystusa

„Bez względu na to, jakie jest źródło trudności, i bez względu na to, skąd zaczynasz uzyskiwać pomoc — poprzez wykwalifikowanego zawodowego terapeutę, lekarza, przywódcę kapłańskiego, przyjaciela, zaniepokojonego rodzica czy bliską osobę — bez względu na to, jak zaczynasz, te rozwiązania nigdy nie dadzą pełnej odpowiedzi. Ostateczne uzdrowienie przychodzi poprzez wiarę w Jezusa Chrystusa i Jego nauki, kiedy ma się skruszone serce i pokornego ducha oraz kiedy jest się posłusznym Jego przykazaniom” (Richard G. Scott, w: Conference Report, kwiec. 1994, 9 lub Ensign, maj 1994, 9).

• Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu nauczał, że żadna miara wsparcia czy przyjaźni — nawet w grupach wsparcia czy zgromadzeniach kościelnych — nie przyniesie ci wybawienia. Inni ludzie mogą wspierać cię i błogosławić na twej drodze, lecz w końcu musisz przyjść do samego Chrystusa. Napisz w swoim dzienniku, w jaki sposób rozpoczęła się twoja droga do wyzdrowienia.

• Kto odegrał zasadniczą rolę, pomagając ci wejść na ścieżkę prowadzącą do pokuty i uzdrowienia? W jaki sposób ich przykład wskazał ci drogę ku Zbawicielowi?

• Czego dowiedziałeś się o Zbawicielu, co pomogło ci lub wpłynęło na twoje pragnienie czy zdolność do zmiany swego zachowania?

Cierpliwość podczas tego procesu

„Oto jesteście małymi dziećmi, i nie możecie teraz znieść wszystkich rzeczy; musicie wzrastać w łasce i w znajomości prawdy.

Nie bójcie się, małe dziatki, bo moimi jesteście, a ja przemogłem świat, i z tych jesteście, których mi Ojciec dał; […]

A nikt z tych, których mi dał Ojciec, nie będzie zgubiony” (NiP 50:40–42).

• Czasami niecierpliwimy się lub czujemy rozczarowanie z powodu tego, że zdrowienie jest ciągłym procesem. Te wersety pokazują cierpliwość Zbawiciela i naszego Ojca Niebieskiego wobec nas, którzy jesteśmy niczym „[małe dzieci]”. Zastosuj te wersety do siebie, zapisując je tak, jakby te słowa były skierowane do ciebie osobiście.

• W jaki sposób obietnice z tego fragmentu pism świętych mogą cię wzmocnić, kiedy odczuwasz zniechęcenie?

Pomoc od Pana

„Moi ukochani bracia, gdy już dostaliście się na tę wąską ścieżkę, pytam was: Czy to już wszystko? Oto mówię wam: Nie. Albowiem doszliście dotąd tylko dzięki słowu Chrystusa poprzez niezachwianą wiarę w Niego, ufając w pełni zasługom Tego, który ma moc zbawienia.

Potrzebujecie więc dążyć naprzód mając nieugiętą wiarę w Chrystusa, pełną światła nadzieję i miłość do Boga oraz do wszystkich ludzi. Jeśli więc będziecie dążyć naprzód, napawając się słowem Chrystusa i wytrwacie do końca, tak mówi Ojciec: Będziecie mieli życie wieczne” (2 Nefi 31:19–20).

• Rozważ i zapisz, w jaki sposób Pan pomaga ci na prostej i wąskiej ścieżce. W jaki sposób twoja wzrastająca miłość do Boga i innych ludzi wyprowadza cię z uzależnienia, pomaga w dalszej abstynencji i przywraca ci nadzieję na życie wieczne?