Krok 2.

Nadzieja

Kluczowa Zasada: Uwierz, że moc Boga może przywrócić cię do pełnego zdrowia duchowego.

Kiedy zdaliśmy sobie sprawę z własnej bezsilności w odniesieniu do własnym uzależnień, większość z nas poczuła się odarta z wszelkiej nadziei. Ci z nas, którzy dorastali bez jakiegokolwiek wyobrażenia o istnieniu Boga, byli pewni, że wyczerpali wszelkie możliwości pomocy. Jednocześnie ci z nas, którzy wierzyli w Boga, byli przekonani, że jest On nami zbyt rozczarowany, by nam pomóc. W obu przypadkach krok 2. przedstawił nam odpowiedź, której nigdy nie braliśmy pod uwagę lub którą zarzuciliśmy — by zwrócić się do Boga i znaleźć nadzieję w Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa.

W końcu, ukorzeni, wyciągnęliśmy rękę po pomoc. Ponieważ ujrzeliśmy maleńki promyczek nadziei, zaczęliśmy uczestniczyć w spotkaniach mających pomóc nam w wyzdrowieniu. Kiedy po raz pierwszy przyszliśmy na spotkanie, byliśmy pełni wątpliwości i obaw. Byliśmy przestraszeni i zapewne nawet cyniczni, lecz przynajmniej przyszliśmy na spotkanie. Usłyszeliśmy, jak mężczyźni i kobiety uczciwie opisują, jak wyglądało ich życie, co się stało, że postanowili to zmienić, i jak im się żyje, kiedy uwalniają się od uzależnienia. Odkryliśmy, że wielu ludzi, których tam spotkaliśmy, kiedyś również odczuwało brak nadziei, tak jak i my wtedy odczuwaliśmy. A jednak teraz śmiali się, rozmawiali, uśmiechali, brali udział w spotkaniach, modlili się, czytali pisma święte i prowadzili swoje dzienniki z zapisami dotyczącymi procesu leczenia się.

Zasady, o których mówili i które praktykowali, stopniowo zaczęły działać w naszym przypadku. Kiedy wracaliśmy na spotkania, zaczęliśmy odczuwać coś, czego nie czuliśmy od wielu lat — nadzieję. Jeśli była nadzieja dla tych, którzy znajdowali się na krawędzi zniszczenia, być może dla nas też jest nadzieja! Byliśmy wdzięczni, słysząc, że jeśli zwrócimy się do Pana, „żaden nałóg, żadne uzależnienie, żaden bunt, żadne wykroczenie nie będzie odsunięte od obietnicy całkowitego wybaczenia” (Boyd K. Packer, w: Conference Report, paźdz. 1995, 22 lub Ensign, list. 1995, 19).

W tej atmosferze wiary i świadectwa odnaleźliśmy nadzieję, która zaczęła budzić nas ku miłosierdziu i mocy Bożej. Zaczęliśmy wierzyć, że może On nas wyzwolić z niewoli uzależnienia. Naśladowaliśmy przykład naszych przyjaciół, którzy powrócili do zdrowia. Braliśmy udział w spotkaniach, modliliśmy się, znowu zaczęliśmy chodzić do Kościoła, rozważaliśmy pisma święte i stosowaliśmy ich nauki, a w naszym życiu zaczęły pojawiać się cuda. Okazało się, że zostaliśmy pobłogosławieni łaską Jezusa Chrystusa, aby zachowywać abstynencję dzień po dniu. Kiedy podjęliśmy krok 2., staliśmy się chętni, by zastąpić zaufanie we własne siły i nasze uzależnienia wiarą w miłość i moc Jezusa Chrystusa. Podjęliśmy go w naszych umysłach i sercach, a wówczas przekonaliśmy się o tej prawdzie, że podstawą wyjścia z uzależnienia muszą być przesłanki duchowe.

Kiedy zdecydujesz się podjąć kroki zalecane w tym przewodniku, sam przekonasz się o tym, że to stwierdzenie jest prawdą. Jest to warte każdego wysiłku. Ten program ma charakter duchowy i jest to program działania. Jeśli postąpisz zgodnie z opisanymi zasadami i pozwolisz, by zadziałały w twoim życiu, okaże się, że powróciłeś do zdrowia duchowego poprzez odnalezioną na nowo relację z Panem. Jego Duch pomoże ci zacząć patrzeć na własne decyzje uczciwiej i wyraźniej. Będziesz podejmował decyzje w harmonii z zasadami ewangelii.

W przypadku niektórych z nas ten cud był niemal natychmiastowy; dla innych — proces leczenia postępował stopniowo. Bez względu na to, jak to będzie w twoim przypadku, ostatecznie będziesz mógł powiedzieć razem z nami, że „mając nieugiętą wiarę w Chrystusa”, zostałeś wyratowany z uzależnienia i cieszysz się „pełną światła [nadzieją]” (2 Nefi 31:20).

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał o mocy Pana, która ci pomoże:

„Nie powinniśmy lekceważyć ani przeoczyć mocy troskliwego miłosierdzia Pana. Prostota, słodycz i stałość troskliwego miłosierdzia Pana znacznie wzmocni i ochroni nas w trudnych czasach, w których żyjemy teraz i będziemy żyć w przyszłości. Kiedy słowa nie są w stanie zapewnić pocieszenia ani wyrazić radości, jaką odczuwamy, kiedy na próżno staramy się wyjaśnić to, czego nie da się wyjaśnić, kiedy logika i rozsądek nie dają odpowiedniego zrozumienia niesprawiedliwości i niesłuszności w życiu, kiedy ziemskie doświadczenie i ocena nie wystarczają, by osiągnąć pożądany cel i kiedy zdaje się, że może jesteśmy całkowicie pozostawieni samym sobie, to zaprawdę właśnie wtedy Pan błogosławi nas troskliwym miłosierdziem i czyni nas silnymi i zdolnymi do wyratowania się (zob. 1 Nefi 1:20).

Niektóre osoby, słuchając lub czytając to przesłanie w błędny sposób mogą w swym własnym życiu umniejszać lub odrzucać dostępność troskliwego miłosierdzia Pana. […] Możemy błędnie przypuszczać, że takie błogosławieństwa i dary zarezerwowane są dla tych, którzy wydają się bardziej prawi lub służą w Kościele w widocznych powołaniach. Świadczę, że troskliwe miłosierdzie Pana jest dostępne nam wszystkim i że Odkupiciel Izraela chętnie zsyła nam tego rodzaju dary” (w: Conference Report, kwiec. 2005, 106-107 lub Liahona, maj 2005, 100-101).

Dostrzeżesz w swoim życiu troskliwe miłosierdzie Pana, kiedy nauczysz się wyczekiwać go i kiedy uwierzysz, że moc Boga naprawdę może pomóc ci w wyleczeniu.

Kroki działania

Módl się, czytaj i rozważaj pisma święte

Kiedy pozwolisz na to, by porzucić dumę, i gdy zaczniesz brać pod uwagę wpuszczenie Boga do swego życia, zaczniesz myśleć bardziej w duchu modlitwy. W końcu przekonasz się, że jesteś gotów uklęknąć i modlić się na głos. Okaże się, że dobrze się czujesz, kiedy mówisz Bogu o swych uczuciach i potrzebach. Poczujesz, że znów jesteś otwarty na rozmowę z kimś, kto zawsze ci odpowie — nie zawsze mówiąc tak, ale zawsze będą to słowa przepełnione miłością. W końcu zaczniesz doświadczać uzdrawiających skutków przełamania narzuconej sobie izolacji.

Pragnienie komunikowania się z Bogiem zaprowadzi cię do studiowania słów współczesnych i starożytnych proroków. Kiedy posłuchasz innych ludzi, którzy w pismach świętych znaleźli odpowiedzi, wzrośnie twoja nadzieja na to, że ty też je tam znajdziesz. Zapisując swoje przemyślenia, otrzymasz dodatkowe wskazówki od Ducha. Studiuj, modląc się, a wówczas Pan odpowie na twoje pytania i potrzeby.

Pod koniec każdego rozdziału tego przewodnika znajdują się wersety, od których dobrze jest rozpocząć studiowanie. Każdy werset został wybrany z myślą o wyleczeniu, a każde pytanie zadano z nadzieją, że może ono pomóc ci w zastosowaniu tego wersetu w twoim życiu. Zarezerwuj sobie kilka minut dziennie, by dowiedzieć się, co Pan pragnie ci przekazać.

Wierzymy w Boga, Wiecznego Ojca, w Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i w Ducha Świętego

Większość z nas wychowywana była, mając pewne wyobrażenie o Bogu, a jako członkowie Kościoła mieliśmy co najmniej trochę wiedzy o Ojcu Niebieskim, Jezusie Chrystusie i Duchu Świętym. Może nawet w prosty sposób wierzyliśmy w Nich, lecz często nie łączyliśmy naszych osobistych zmagań z potrzebą zaistnienia mocy Bożej w naszym życiu.

Działanie wymagane w kroku 2. to po prostu gotowość do praktykowania wiary w miłość i miłosierdzie Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa oraz w dostęp i błogosławieństwa Ducha Świętego. Mamy świadectwo o tym, że możesz poznać w doskonały sposób zjednoczoną miłość Boskiej Trójcy poprzez szukanie dowodów na Ich miłość i moc, które przejawiają się w twoim życiu i w życiu innych ludzi.

Studiuj i zrozum

Poniższe fragmenty z pism świętych mogą pomóc ci w podjęciu kroku 2. Zalecamy, abyś skorzystał z tych fragmentów i z pytań, aby przedyskutować je, przestudiować i zapisać przemyślenia. Pamiętaj, abyś był uczciwy i konkretny w swoich zapiskach.

Wiara w Boga

„Wierzcie w Boga, wierzcie, że żyje, że stworzył wszystko zarówno w niebie jak i na ziemi, wierzcie, że ma wszelką mądrość i moc zarówno w niebie jak i na ziemi i że człowiek nie pojmuje wszystkiego, co Pan może pojąć” (Mosjasz 4:9).

• Wiele świadectw w niebie i na ziemi świadczy o istnieniu Boga. Jakich doświadczyłeś dowodów istnienia Boga i Jego miłości?

Wiara w Jezusa Chrystusa

„Nawołuj ich do nawrócenia i wiary w Pana Jezusa Chrystusa, nauczaj ich, aby ukorzyli się, byli łagodni i pokornego serca i aby wierzgc w Pana Jezusa Chrystusa opierali się wszelkiej pokusie diabła” (Alma 37:33).

• Wielu z nas próbowało uwolnić się z uzależnienia jedynie ufając w siłę swojej woli lub wierząc przyjacielowi czy terapeucie. Prędzej czy później okazało się, że wiara w siebie lub innych nie umożliwia nam pełnego przezwyciężenia naszych uzależnień. Napisz o uczuciach, jakie masz dzisiaj, związanych z tym, że jesteś pokorny i gotowy do zwrócenia się do Chrystusa i Jego ewangelii jako podstawowego źródła pomocy w czasie procesu zdrowienia.

Współczucie Zbawiciela

„Zaraz zawołał ojciec chłopca: Wierzę, pomóż niedowiarstwu memu” (Ew. Marka 9:24).

• Ten człowiek szukał u Zbawiciela pomocy i otrzymał ją. Jezus nie zganił go za wątpliwości. Napisz o współczuciu i cierpliwości Zbawiciela.

• Co myślisz o podzieleniu się swoimi uczuciami z Panem?

Dar łaski

„Przystąpmy […] z ufną odwagą do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę ku pomocy w stosownej porze” (List do Hebrajczyków 4:16).

• W Bible Dictionary [Słowniku Biblijnym] słowo łaska definiowane jest jako „boski środek umożliwiający udzielenie pomocy lub obdarzenie siłą” dany poprzez „szczodre miłosierdzie i miłość Jezusa Chrystusa” („Grace”, 697). Ów dar boskiej siły sprawia, że możesz zrobić więcej, niż byłbyś w stanie zrobić na własną rękę. Zbawiciel zrobi dla ciebie to, czego sam nie możesz zrobić dla siebie. Jego łaska jest środkiem, dzięki któremu możesz odpokutować i zmienić się. Na jakie sposoby odczuwasz dar łaski w swoim życiu?

• W jaki sposób dar boskiej siły może umożliwić ci zachowanie skutków wyleczenia?

Uzdrowienie

„Czy wierzysz, że Chrystus ma moc zbawienia? […] Jeśli wierzysz w odkupienie przez Chrystusa, możesz być uzdrowiony” (Alma 15:6, 8).

• Kiedy myślimy o uzdrowieniu, zazwyczaj mamy na myśli nasze ciała. Co jeszcze mogłoby w tobie potrzebować uzdrawiającej mocy Jezusa Chrystusa?

• Napisz o swojej potrzebie zbliżenia się do odkupicielskiej (wyzwolicielskiej, odmieniającej) mocy Chrystusa.

Przebudzenie

„Jeśli jednak przebudzicie się, wytężycie swoje siły i wypróbujecie moje słowa, wierząc nawet w małym stopniu, a jeśli nie możecie więcej, mając tylko pragnienie wiary, pozwólcie, aby to pragnienie wzrastało w was, aż uwierzycie na tyle, by dopatrzyć się prawdy przynajmniej z części moich słów” (Alma 32:27).

• Stanie się świadomym — czyli przebudzenie i rozbudzenie swoich zdolności — jest ważną częścią procesu uczenia się wiary. W jaki sposób jesteś dziś bardziej świadomy osoby Jezusa Chrystusa i Jego mocy w swoim życiu w porównaniu z minionym tygodniem, minionym miesiącem czy minionym rokiem?

Wyzwolenie z niewoli

„Dostali się w niewolę […] i […] Pan wyratował ich z niewoli mocą swego słowa” (Alma 5:5).

• Słowo Boże będzie siłą, która uwolni cię z niewoli. Słowo Boże możesz znaleźć w pismach świętych i przemówieniach, które słyszysz podczas konferencji i czytasz w czasopismach kościelnych. Możesz też uzyskać słowo Boże bezpośrednio poprzez Ducha Świętego. Napisz kilka rzeczy, które jesteś dziś gotów uczynić, aby otrzymać dla siebie Jego słowo.