វគ្គចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ និងឃ្លាសំខាន់ៗឯកសារគោលនៃចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ( ឆ្នាំ២០១៨ )
វគ្គចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ និងឃ្លាសំខាន់ៗ
ខាងក្រោមនេះ គឺជាបញ្ជីនៃវគ្គចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិចំនួន ១០០ រួមជាមួយនឹងសេចក្ដីសង្ខេបខ្លីៗសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ ។
ការទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណ
សុភាសិត ៣:៥–៦ ។ ចូរទីពឹងដល់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យអស់អំពីចិត្ត នោះទ្រង់នឹងតម្រង់អស់ទាំងផ្លូវច្រករបស់ឯង ។
អេសាយ ៥:២០ ។ វេទនាដល់ពួកអ្នកដែលរាប់សេចក្ដីអាក្រក់ថាជាល្អ ហើយសេចក្ដីល្អថាជាអាក្រក់វិញ ។
យ៉ូហាន ៧:១៧ ។ ធ្វើតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់ ដើម្បីដឹងពីគោលលទ្ធិទ្រង់ ។
កូរិនថូសទី ១ ២:៥, ៩–១១ ។ យើងអាចដឹងអំពីសេចក្ដីទាំងឡាយនៃព្រះបាន តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណ ។
ធីម៉ូថេទី ២ ៣:១៥–១៧ ។ ព្រះគម្ពីរអាចធ្វើឲ្យយើងមានប្រាជ្ញាដល់ទីសង្គ្រោះ ។
យ៉ាកុប ១:៥–៦ ។ បើអ្នកខ្វះប្រាជ្ញា ចូរសូមដល់ព្រះ ។
នីហ្វៃទី ២ ២៨:៣០ ។ ព្រះប្រទានចំណេះដឹងមួយបន្ទាត់ម្ដងៗ ។
នីហ្វៃទី ២ ៣២:៣ ។ ប្រសិនបើយើងទទួលទានព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទ នោះយើងអាចដឹងនូវគ្រប់អ្វីទាំងអស់ដែលយើងត្រូវធ្វើ ។
នីហ្វៃទី ២ ៣២:៨–៩ ។ ប្រសិនបើយើងអធិស្ឋានជានិច្ច នោះព្រះនឹងញែកកិច្ចការរបស់យើង សម្រាប់ជាសុខុមាលភាពដល់ព្រលឹងយើង ។
ម៉ូសាយ ៤:៩ ។ សូមជឿដល់ព្រះចុះ ហើយសូមជឿចុះថា ទ្រង់មានគ្រប់ប្រាជ្ញា ។
អេធើរ ១២:៦ ។ សាក្សីកើតមាន បន្ទាប់ពីការសាកល្បងនៃសេចក្តីជំនឿ ។
មរ៉ូណៃ ១០:៤–៥ ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបើកសម្តែងសេចក្តីពិត ដល់អស់អ្នកណាដែលទូលសួរដល់ព្រះដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត ។
គ. និង ស. ៦:៣៦ ។ សូមគិតដល់ព្រះគ្រីស្ទគ្រប់គំនិតទាំងអស់ ។
គ. និង ស. ៨:២–៣ ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានបន្ទូលមកក្នុងគំនិត និងដួងចិត្តរបស់យើង ។
គ. និង ស. ៨៨:១១៨ ។ ចូរស្វែងរកការរៀនសូត្រដោយការសិក្សា និងដោយសេចក្តីជំនឿ ។
ប្រធានបទនៃគោលលទ្ធិ
១. ក្រុមព្រះ
ហេព្រើរ ១២:៩ ។ ព្រះគឺជាព្រះវរបិតាខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ។
នីហ្វៃទី ២ ២៦:៣៣ ។ មនុស្សទាំងអស់គ្នាគឺដូចគ្នានៅចំពោះព្រះ ។
នីហ្វៃទី ៣ ១១:១០–១១ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានស៊ូទ្រាំតាមព្រះហឫទ័យនៃព្រះវរបិតាចំពោះគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ ។
នីហ្វៃទី ៣ ១២:៤៨ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអញ្ជើញយើងឲ្យប្រែជាគ្រប់លក្ខណ៍ ។
នីហ្វៃទី ៣ ១៨:១៥, ២០–២១ ។ ចូរចាំយាម ហើយអធិស្ឋានជានិច្ចនៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
គ. និង ស. ២៩:១០–១១ ។ ព្រះគ្រីស្ទនឹងយាងមកម្តងទៀតដោយព្រះចេស្តា និង សិរីល្អ ។
គ. និង ស. ១៣០:២២–២៣ ។ ព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រាមានព្រះកាយជាសាច់ និងឆ្អឹង ។
២. ផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ
ម៉ូសេ ១:៣៩ ។ កិច្ចការ និងសិរីល្អរបស់ព្រះ គឺដើម្បីនាំឲ្យមានអមតភាព និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់មនុស្ស ។
អ័ប្រាហាំ៣:២២–២៣ ។ អ័ប្រាហាំត្រូវបានជ្រើសរើសពីមុនលោកបានចាប់កំណើតមកម្ល៉េះ ។
លោកុប្បត្តិ ១:២៦–២៧ ។ ព្រះបានបង្កើតមនុស្សតាមរូបអង្គទ្រង់ផ្ទាល់ ។
យ៉ូស្វេ ២៤:១៥ ។ ចូររើសយកព្រះណា ដែលឯងចង់គោរពប្រតិបត្តិតាមនៅថ្ងៃនេះចុះ ។
យ៉ូហាន ១៧:៣ ។ ជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច គឺជាការស្គាល់ព្រះ និង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
កូរិនថូសទី ១ ៦:១៩–២០ ។ រូបកាយរបស់អ្នកជាព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
កូរិនថូសទី ១ ១៥:២០–២២ ។ នៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទគ្រប់គ្នា នឹងត្រូវបានរស់ឡើងវិញ ។
កូរិនថូសទី ១ ១៥:៤០–៤២ ។ មានសិរីរុងរឿងបីកម្រិតនៅក្នុងការរស់ឡើវិញ ។
ពេត្រុសទី ១ ៤:៦ ។ ដំណឹងល្អត្រូវបានផ្សាយដល់មរណជន ។
វិវរណៈ ២០:១២ ។ មនុស្សម្នាក់ៗនឹងឈរនៅចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះដើម្បីទទួលការជំនុំជម្រះ ។
នីហ្វៃទី ២ ២:២២–២៥ ។ លោកអ័ដាមបានធ្លាក់ខ្លួនដើម្បីឲ្យមានមនុស្សលោក ។
នីហ្វៃទី ២ ២:២៧ ។ យើងមានសេរីភាពដើម្បីជ្រើសរើស ។
គ. និង ស. ៧៦:២២–២៤ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានព្រះជន្មរស់ ហើយទ្រង់គឺជាអង្គបង្កបង្កើតពិភពលោកទាំងឡាយ ។
៣. ដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
អេសាយ ១:១៨ ។ ប្រសិនបើយើងប្រែចិត្ត នោះអំពើបាបរបស់យើងនឹងបានសដូចហិមៈ ។
អេសាយ ៥៣:៣-៥ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទទួលយកសេចក្តីឈឺចាប់របស់យើង ហើយរងទុក្ខព្រោះអំពើបាបយើង ។
ម៉ាថាយ១១:២៨-៣០ ។ ប្រសិនបើយើងមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះទ្រង់នឹងសម្រាលបន្ទុករបស់យើង ហើយឲ្យយើងបានសម្រាក ។
លូកា ២៤:៣៦–៣៩ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ដោយមានព្រះកាយជាសាច់ និងឆ្អឹង ។
យ៉ាកុប ២:១៧–១៨ ។ សេចក្តីជំនឿដែលគ្មានការប្រព្រឹត្តតាម នោះឈ្មោះថាស្លាប់ ។
ម៉ូសាយ ៣:១៩ ។ សម្រាតភាពខាងសាច់ឈាមចេញ ហើយក្លាយទៅជាអ្នកបរិសុទ្ធវិញ តាមរយៈដង្វាយធួន ។
អាលម៉ា ៧:១១–១៣ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានមានបទពិសោធន៍នៃការឈឺចាប់របស់យើង ហើយបានយកឈ្នះលើអំពើបាប និងសេចក្តីស្លាប់ ។
អាលម៉ា ៣៤:៩–១០ ។ ត្រូវតែមានដង្វាយធួនមួយត្រូវបានធ្វើឡើង ។
ហេលេមិន ៥:១២ ។ ត្រូវសង់គ្រឹះរបស់អ្នកនៅលើព្រះគ្រីស្ទ ។
អេធើរ ១២:២៧ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចធ្វើឲ្យភាពទន់ខ្សោយប្រែជាខ្លាំងបាន ។
គ. និង ស. ១៨:១០–១១ ។ តម្លៃនៃព្រលឹងទាំងឡាយ គឺមហិមាណាស់ ។
គ. និង ស. ១៩:១៦–១៩ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរងទុក្ខជំនួសអំពើបាបរបស់យើង ដូច្នេះយើងអាចប្រែចិត្តបាន ។
គ. និង ស. ៥៨:៤២–៤៣ ។ ដើម្បីប្រែចិត្តយើងត្រូវតែសារភាព ហើយលះបង់ចោលអំពើបាប ។
៤. ការស្ដារឡើងវិញ
ម៉ូសេ ៧:១៨ ។ ស៊ីយ៉ូន—មានចិត្ត និង គំនិតតែមួយនៅក្នុងសេចក្តីសុចរិត ។
អេសាយ ២៩:១៣–១៤ ។ ការស្តារឡើងវិញគឺជាកិច្ចការអស្ចារ្យ ហើយចំឡែក ។
អេសេគាល ៣៧:១៥–១៧ ។ ព្រះគម្ពីរប៊ីប និងព្រះគម្ពីរមរមនត្រូវបានដាក់បញ្ចូលគ្នា ។
ដានីយ៉ែល ២:៤៤ ។ នគររបស់ព្រះនឹងស្ថិតស្ថេរនៅអស់កល្បជានិច្ច ។
កិច្ចការ ៣:១៩–២១ ។ ពេត្រុសបានព្យាករអំពីការស្ដារឡើងវិញ ។
ថែស្សាឡូនីចទី ២ ២:១–៣ ។ សេចក្តីក្បត់សាសនាត្រូវបានព្យាករប្រាប់ ។
យ៉ូសែបស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១៥–២០ ។ នៅក្នុងការនិមិត្តដំបូង ព្រះបានហៅយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ឲ្យធ្វើជាព្យាការី ។
គ. និង ស. ១:៣០ ។ សាសនាចក្រតែមួយដែលពិត ហើយសកម្ម
គ. និង ស. ១៣៥:៣ ។ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានធ្វើកិច្ចការសម្រាប់សេចក្តីសង្គ្រោះរបស់យើង ។
៥. ព្យាការី និង វិវរណៈ
យេរេមា ១:៤–៥ ។ យេរេមាត្រូវបានតែងតាំងពីមុនផែនដីមកម្ល៉េះ ដើម្បីធ្វើជាព្យាការី ។
អេសេគាល ៣:១៦-១៧ ។ អ្នកយាមរបស់ព្រះអម្ចាស់ផ្តល់សញ្ញាព្រមានមកពីទ្រង់ ។
អេម៉ុស ៣:៧ ។ ព្រះបើកសម្តែងគំនិតលាក់កំបាំងរបស់ទ្រង់ដល់ពួកព្យាការីទ្រង់ ។
យ៉ូហាន ១៥:១៦ ។ ព្រះអម្ចាស់ជ្រើសរើស ហើយតែងតាំងពួកសាវក និង ព្យាការី ។
អេភេសូរ ២:១៩-២០ ។ សាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ត្រូវបានស្ថាបនាឡើង ដោយមានពួកព្យាការី និងពួកសាវក ។
អេភេសូរ ៤:១១–១៤ ។ ពួកសាវក និង ព្យាការីជួយពួកបរិសុទ្ធឲ្យបានគ្រប់លក្ខណ៍ ។
គ. និង ស. ១:៣៧–៣៨ ។ សំឡេងរបស់ព្រះអម្ចាស់ និង សំឡេងរបស់អ្នកបម្រើទ្រង់គឺដូចតែគ្នា ។
គ. និង ស. ២១:៤–៦ ។ នៅពេលយើងទទួលប្រសាសន៍របស់ព្យាការីដោយក្តីអត់ធ្មត់ និង ជំនឿ នោះព្រះនឹងកម្ចាត់អំណាចនៃសេចក្ដីងងឹតចេញ ។
៦. បព្វជិតភាព និង កូនសោទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាព
ម៉ាថាយ ១៦:១៥–១៩ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទសន្យាថានឹង ស្ថាបនាសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ហើយប្រគល់កូនសោនៃនគរស្ថានសួគ៌ ។
គ. និង ស. ១៣:១ ។ កូនសោនៃបព្វជិតភាពអើរ៉ុន
គ. និង ស. ៤២:១១ ។ អ្នកតំណាងព្រះអម្ចាស់ត្រូវតែបានហៅដោយបុគ្គលម្នាក់ដែលមានសិទ្ធិអំណាច ។
គ. និង ស. ១០៧:៨ ។ សិទ្ធិអំណាចនៃបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក
គ. និង ស. ១២១:៣៦, ៤១–៤២ ។ អំណាចបព្វជិតភាពអាស្រ័យលើភាពសុចរិតរបស់បុគ្គលនោះ ។
៧. ពិធីបរិសុទ្ធ និង សេចក្តីសញ្ញាទំាងឡាយ
និក្ខមនំ ១៩:៥–៦ ។ ចូររក្សាសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើង ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងក្លាយជាប្រជាជាតិមួយដ៏បរិសុទ្ធ ។
ទំនុកតម្កើង ២៤:៣–៤ ។ ដើម្បីឈរយ៉ាងសក្តិសមនៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះអម្ចាស់បាន នោះយើងត្រូវតែមានដៃស្អាត និងចិត្តបរិសុទ្ធ ។
យ៉ូហាន ៣:៥ ។ យើងត្រូវតែបានកើតអំពីទឹក ហើយអំពីព្រះវិញ្ញាណ ដើម្បីចូលទៅក្នុងនគរព្រះបាន ។
ម៉ូសាយ ១៨:៨-១០ ។ តាមរយៈបុណ្យជ្រមុជទឹក យើងចុះសេចក្តីសញ្ញាជាមួយព្រះ ។
នីហ្វៃទី ៣ ២៧:២០ ។ ចូរទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ហើយញែកចេញបរិសុទ្ធដោយការទទួលនូវព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
គ. និង ស. ៨២:១០ ។ ព្រះអម្ចាស់ជាប់សន្យា កាលណាយើងរាល់គ្នាប្រព្រឹត្តតាមអ្វីដែលទ្រង់មានព្រះបន្ទូល ។
គ. និង ស. ៨៤:២០–២២ ។ អំណាចនៃព្រះត្រូវបានសម្ដែងឲ្យឃើញនៅក្នុងពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាព ។
៨. អាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារ
លោកុប្បត្តិ ១:២៨ ។ ចូរបង្កើតកូនឲ្យចម្រើនជាច្រើនឡើង ឲ្យមានពេញពាសលើផែនដីចុះ ។
លោកុប្បត្តិ ២:២៤ ។ ស្វាមី និង ភរិយាគឺជាមនុស្សតែមួយ ។
លោកុប្បត្តិ ៣៩:៩ ។ យ៉ូសែបបានទប់ទល់នឹងការល្បួង ។
ម៉ាឡាគី ៤:៥–៦ ។ អេលីយ៉ានឹងបង្វែរចិត្តរបស់ឪពុក និង កូន ។
កូរិនថូសទី ១ ១១:១១ ។ មានតែបុរស និង ស្ត្រីរួមគ្នាតែប៉ុណ្ណោះ ទើបអាចបំពេញផែនការរបស់ព្រះអម្ចាស់បាន ។
អាលម៉ា៣៩:៩ ។ កុំទៅតាមសេចក្តីសំរើបនៃភ្នែករបស់ខ្លួនឡើយ ។
គ. និង ស. ៤៩:១៥–១៧ ។ អាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរស និង ស្ត្រីត្រូវបានតែងតាំងឡើងដោយព្រះ ។
គ. និង ស. ១៣១:១–៤ ។ សេចក្តីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ចនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍
៩. បទបញ្ញត្តិទាំងឡាយ
និក្ខមនំ ២០:៣-១៧ ។ ព្រះបានបើកសម្តែងអំពីក្រឹត្យវិន័យដប់ប្រការ ។
អេសាយ ៥៨:៦–៧ ។ ការតមអាហារជួយយើងឲ្យដោះច្រវាក់នៃអំពើទុច្ចរិត សម្រាលបន្ទុកដ៏ធ្ងន់ និង ផ្គត់ផ្គង់ដល់ជនក្រីក្រ ។
អេសាយ ៥៨:១៣–១៤ ។ ថ្ងៃឈប់សម្រាកគឺជាថ្ងៃដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
ម៉ាទ្បាគី ៣:៨–១០ ។ ការថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់នាំមកនូវពរជ័យ ។
ម៉ាថាយ ៥:១៤–១៦ ។ ចូរឲ្យពន្លឺរបស់អ្នករាល់គ្នាបានភ្លឺ ជាគំរូមួយនៅមុខអ្នកដទៃ ។
ម៉ាថាយ ២២:៣៦–៣៩ ។ ចូរស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ ចូរស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងខ្លួន ។
យ៉ូហាន ១៤:១៥ ។ បើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ ចូរកាន់តាមបញ្ញត្តិរបស់ខ្ញុំចុះ ។
នីហ្វៃទី ១ ៣:៧ ។ ព្រះអម្ចាស់រៀបចំផ្លូវមួយឲ្យរក្សាព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។
ម៉ូសាយ ២:១៧ ។ តាមរយៈការបម្រើអ្នកដទៃ នោះយើងបម្រើដល់ព្រះ ។
ម៉ូសាយ ២:៤១ ។ ការគោរពប្រតិបត្តិនាំមកនូវពរជ័យ និង សុភមង្គល ។
អាលម៉ា ៤១:១០ ។ សេចក្ដីទុច្ចរិតពុំដែលជាសុភមង្គលឡើយ ។
មរ៉ូណៃ៧:៤៥, ៤៧–៤៨ ។ សេចក្តីសប្បុរសគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏សុទ្ធសាធនៃព្រះគ្រីស្ទ ។
គ. និង ស. ១៨:១៥–១៦ ។ អំណរក្នុងការនាំព្រលឹងជាច្រើនមកកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
គ. និង ស. ៦៤:៩–១១ ។ យើងត្រូវបានតម្រូវឲ្យអត់ទោសដល់មនុស្សទាំងអស់ ។
គ. និង ស. ៨៩:១៨–២១ ។ ពរជ័យទាំងឡាយនៃពាក្យសម្តីនៃប្រាជ្ញាវាងវៃ ។