Rozdział 35
Dobry Samarytanin
Jezus opowiedział wiele historii lub przypowieści, aby pomóc ludziom w zrozumieniu prawdy.
Pewnego dnia jakiś przywódca żydowski zapytał Jezusa, co musi zrobić, żeby mieć życie wieczne. Zbawiciel spytał go, co mówią pisma święte. Przywódca powiedział, że człowiek powinien kochać Boga, a także swego bliźniego. Jezus powiedział, że ma rację. Wtedy przywódca spytał: „Kto jest bliźnim moim?”
Jezus odpowiedział na to pytanie opowieścią. Pewnego dnia Żyd szedł drogą do miasta Jerycho. Napadli go i obrabowali złodzieje. Ledwo żywego pozostawili na drodze.
Wkrótce przyszedł kapłan żydowski i ujrzał tego człowieka. Ów kapłan przeszedł na drugą stronę drogi. Nie udzielił pomocy temu człowiekowi.
Przyszedł inny Żyd, który pracował w świątyni. Widział rannego człowieka. Lecz także mu nie pomógł i przeszedł na drugą stronę drogi.
Następnie pojawił się tam Samarytanin. Żydzi i Samarytanie nie lubili się. Lecz kiedy Samarytanin zobaczył tego człowieka, zrobiło mu się go żal. Opatrzył jego rany i przyodział go.
Ew. Łukasza 10:33–34; Ew. Jana 4:9; Bible Dictionary, „Samaritans”, 768
Samarytanin zabrał mężczyznę do gospody i opiekował się nim do następnego dnia. Kiedy miał wyjechać, dał pieniądze właścicielowi gospody i powiedział mu, by opiekował się tym człowiekiem.
Kiedy Jezus opowiedział tę historię, zapytał przywódcę żydowskiego, który z tych trzech mężczyzn był bliźnim poszkodowanego.
Przywódca odpowiedział, że Samarytanin, ponieważ pomógł temu człowiekowi. Jezus powiedział temu przywódcy żydowskiemu, aby był taki jak ten Samarytanin.