Rozdział 39 Jezus uzdrawia ślepca Pewnego dnia Jezus chodził ze Swymi uczniami. Zobaczyli człowieka, który był niewidomy od urodzenia. Uczniowie zapytali, czy ten człowiek jest ślepcem, ponieważ grzeszył on lub jego rodzice. Ew. Jana 9:1–2 Zbawiciel powiedział, że nie zgrzeszył ani on, ani jego rodzice. Ten człowiek był ślepcem po to, by Jezus mógł go uzdrowić i pokazać ludziom moc Boga. Ew. Jana 9:3–5 Jezus zrobił błoto z ziemi. Nałożył je na oczy ślepca. Powiedział mu, by poszedł je przemyć. Ew. Jana 9:6–7 Gdy tylko ten człowiek zmył błoto z oczu, przejrzał! Ew. Jana 9:7 Kiedy jego sąsiedzi ujrzeli go, nie byli pewni, kim on jest. Powiedział im, że Jezus go uzdrowił. Sąsiedzi zabrali go do faryzeuszy. Powiedział faryzeuszom, że Jezus go uzdrowił. Ew. Jana 9:8–11 Niektórzy faryzeusze uważali, że Jezus musi być prawym człowiekiem. Inni uważali Go za grzesznika. Kiedy ten człowiek powiedział, że Jezus jest prawą osobą, kilku faryzeuszy rozgniewało się i wyrzucili go. Ew. Jana 9:13–16, 30–34 Jezus odnalazł tego człowieka. Zapytał go, czy wierzy w Syna Bożego. Człowiek ten spytał, kim jest Syn Boży. Jezus powiedział, że jest Synem Bożym i tamten oddał Mu cześć. Ew. Jana 9:35–38