รากฐานของฉัน: ใช้ศรัทธาในพระเยซูคริสต์—ใช้เวลาไม่เกิน 20 นาที

ไตร่ตรอง:ศรัทธาของฉันในพระเยซูคริสต์ส่งผลต่อการพึ่งพาตนเองของฉันอย่างไร

ดูวีดิทัศน์:“Exercise Faith in Jesus Christ” มีอยู่ที่ srs.lds.org/videos (ถ้าดูวีดิทัศน์ไม่ได้ ให้อ่าน หน้า 21)

ใช้ศรัทธาในพระเยซูคริสต์

หากท่านไม่สามารถดูวีดิทัศน์ได้ ให้อ่านบทพูดนี้

เอ็ลเดอร์เดวิด เอ. เบดนาร์: การลงมือทำคือการใช้ศรัทธา ลูกหลานอิสราเอลกำลังแบกหีบพันธสัญญา พวกเขามาถึงแม่น้ำจอร์แดน คำสัญญาคือพวกเขาจะข้ามบนแผ่นดินแห้ง น้ำแยกเมื่อใด เมื่อเท้าของพวกเขาเปียก พวกเขาเดินลงน้ำ—ลงมือทำ พลังอำนาจตามมา—น้ำแยก

บ่อยครั้งเราเชื่อว่า “ฉันจะต้องเข้าใจเรื่องนี้ให้ถ่องแท้ก่อนจึงจะเปลี่ยนความเข้าใจนั้นเป็นการกระทำ” ข้าพเจ้าขอแนะนำว่าเรามีมากพอให้เริ่มทำ เรามีความสามารถในการรับรู้ทิศทางที่ถูกต้อง ศรัทธาเป็นหลักธรรม—หลักธรรม—แห่งการกระทำและพลังอำนาจ ศรัทธาที่แท้จริงมีศูนย์รวมอยู่ในพระเจ้าพระเยซูคริสต์และมักจะนำไปสู่การกระทำเสมอ

(ดู “Seek Learning by Faith” [ปราศรัยต่อนักการศึกษาศาสนา ระบบการศึกษาของศาสนจักร 3 ก.พ. 2006], lds.org/media-library)

กลับไป หน้า 20

สนทนา:เหตุใดศรัทธาที่แท้จริงจึงนำไปสู่การกระทำเสมอ เหตุใดศรัทธาจึงจำเป็นต่อการให้พระผู้เป็นเจ้าช่วยเราทางโลกและทางวิญญาณ

อ่าน:มัทธิว 6:30 และคำพูดอ้างอิงจาก (ด้านขวา)

“และถ้าพระเจ้าทรงตกแต่งหญ้าที่ทุ่งนาอย่างนั้น ซึ่งเป็นอยู่วันนี้และรุ่งขึ้นต้องทิ้งในเตาไฟ โอ พวกมีความเชื่อน้อย พระองค์จะไม่ทรงตกแต่งท่านมากยิ่งกว่านั้นหรือ?”

มัทธิว 6:30

“ความพยายามทั่วทุกด้านของท่านไม่พึ่งศรัทธาของท่านหรอกหรือ … เราได้รับพรทางโลกทุกประการที่เราได้รับโดยศรัทธาฉันใด เราได้รับพรทางวิญญาณทุกประการที่เราได้รับโดยศรัทธาฉันนั้น แต่ศรัทธาไม่เพียงเป็นหลักธรรมแห่งการการกระทำเท่านั้น แต่เป็นหลักธรรมแห่งพลังอำนาจด้วย”

Lectures on Faith (1985), 2, 3

กิจกรรม

เส้นทางสู่การพึ่งพาตนเองเป็นการเดินทางของศรัทธา ฝ่ายประธานสูงสุดและโควรัมอัคร-สาวกสิบสองกำลังเชื้อเชิญให้เราเห็นความสำคัญของการเพิ่มพูนศรัทธาของเราในพระบิดาบนสวรรค์และพระบุตรของพระองค์ในชีวิตเรา

ขั้นตอนที่ 1: ให้กลุ่มอ่านลำดับความสำคัญของศาสดาพยากรณ์ในช่องสี่เหลี่ยมด้านล่าง

ขั้นตอนที่ 2: สนทนาว่าการให้เกียรติวันสะบาโต รับศีลระลึก และอ่านพระคัมภีร์มอรมอนด้วยศรัทธาจะช่วยให้ท่านพึ่งพาตนเองมากขึ้นอย่างไร

ลำดับความสำคัญและคำสัญญาของศาสดาพยากรณ์
“ลองนึกถึงขอบเขตของคำแถลงนั้น! ความบริบูรณ์ของโลกสัญญาไว้แก่ผู้รักษาวันสะบาโตให้ศักดิ์สิทธิ์” (รัสเซลล์ เอ็ม. เนลสัน, “สะบาโตคือวันปีติยินดี,” เลียโฮนา, พ.ค. 2015, 130; ดู คพ. 59:16 ด้วย)
“ความเข้มแข็งทางวิญญาณไม่หยุดนิ่งและพันธสัญญา [ศีลระลึก] ไม่หยุดนิ่งเช่นกัน พันธสัญญาไม่เพียงนำมาซึ่งคำมั่นสัญญาเท่านั้นแต่นำพลังอำนาจทางวิญญาณมาด้วย” (นีล แอล. แอนเดอร์-เซ็น, การประชุมอบรมเจ้าหน้าที่ชั้นผู้ใหญ่ เดือนเมษายน 2015)
“ข้าพเจ้ากล่าวคำพยานว่า [พระคัมภีร์มอรมอน] สามารถเป็น ‘อูริมและทูมมิม’ ส่วนตัวในชีวิตท่านได้” (ริชาร์ด จี. สก็อตต์, “The Power of the Book of Mormon in My Life,” Ensign, Oct. 1984, 11)

ให้คำมั่นสัญญา:ให้คำมั่นสัญญาว่าจะทำสิ่งต่อไปนี้ระหว่างสัปดาห์ ทำเครื่องหมายในช่องสี่เหลี่ยมเมื่อท่านทำแต่ละข้อครบถ้วน

• แสดงศรัทธาของท่านวันอาทิตย์นี้โดยรักษาวันสะบาโตให้ศักดิ์สิทธิ์และรับส่วนศีลระลึกด้วยความคารวะ

• อ่านพระคัมภีร์มอรมอนทุกวัน

• อ่านข้อพระคัมภีร์ใน หน้า 21 เลือกมาหนึ่งข้อและแบ่งปันให้ครอบครัวหรือเพื่อนๆ ของท่าน

  ข้อพระคัมภีร์เกี่ยวกับศรัทธาในการกระทำ

  เพราะดาเนียลไม่ยอมหยุดสวดอ้อนวอน ท่านจึงถูกโยนลงไปในถ้ำสิงโต แต่ “พระเจ้า … ทรงใช้ทูตสวรรค์มาปิดปากสิงโตไว้ … ไม่ปรากฏว่ามีอันตรายอย่างใดที่ตัวท่านเลย เพราะท่านได้วางใจในพระเจ้าของท่าน” (ดาเนียล 6:22–23; ดู ข้อ 16–21ด้วย)

  พระเจ้าประทานเลียโฮนาให้ลีไฮนำทางครอบครัว และ “มันทำงานให้พวกเขาตามศรัทธาที่พวกเขามีต่อพระผู้เป็นเจ้า … [เมื่อ] พวกเขา … เกียจคร้าน, และลืมใช้ศรัทธาและความขยันหมั่นเพียรของตน … พวกเขาจึงไม่ก้าวหน้าในการเดินทางของตน” (แอลมา 37:40–41)

  “จงนำทศางค์เต็มขนาดมาไว้ในคลัง … จงลองดูเราในเรื่องนี้ว่าเราจะเปิดหน้าต่างในฟ้าสวรรค์ให้เจ้า และเทพรอย่างล้นไหลมาให้เจ้าหรือไม่” (มาลาคี 3:10)

  ในช่วงอดอยาก เอลียาห์ขอให้หญิงม่ายสละอาหารมื้อสุดท้ายของเธอให้ท่าน เอลียาห์สัญญาว่าเพราะศรัทธาของเธอพระเจ้าจะทรงจัดหาอาหารให้เธอและอาหารของเธอจะไม่มีวันหมด (ดู 1 พงศ์กษัตริย์ 17)

  “คนจนและคนขัดสนแสวงหาน้ำแต่ไม่พบ และลิ้นของเขาก็แห้งผากด้วยความกระหาย เรา ยาห์เวห์ จะตอบพวกเขาเอง เรา พระเจ้าของอิสราเอล จะไม่ทอดทิ้งเขา” (อิสยาห์ 41:17; ดู ข้อ 18 ด้วย)