Κεφάλαιο 12
Υπακοή: Απλώς ζήστε το Ευαγγέλιο
«Ο τρόπος του Ευαγγελίου είναι ένας απλός τρόπος. …Ταπεινώστε τον εαυτό σας και βαδίστε με υπακοή».
Από τη ζωή του Γκόρντον Χίνκλυ
Όταν ο Γκόρντον Χίνκλυ ήταν περίπου 14 ετών, είχε μία εμπειρία στο Ταμπερνάκλ στη Σωλτ Λέηκ, η οποία τον έκανε να πάρει μια σπουδαία απόφαση. Θυμόταν αργότερα:
«[Άκουσα] τον Πρόεδρο Χήμπερ Γκραντ να μιλά για την εμπειρία του διαβάζοντας το Βιβλίο του Μόρμον όταν ήταν νεαρό αγόρι. Μίλησε για τον Νεφί και τη μεγάλη επίδραση που είχε στη ζωή του. Και μετά, με φωνή που απηχούσε πεποίθηση που ποτέ δεν θα ξεχάσω, παρέθεσε αυτά τα σπουδαία λόγια του Νεφί: “Θα πάω και θα κάνω αυτά που ο Κύριος πρόσταξε, διότι ξέρω ότι ο Κύριος δε δίνει εντολές στα τέκνα των ανθρώπων, παρά μόνον όταν προετοιμάσει γι’ αυτούς το δρόμο, για να μπορέσουν να εκπληρώσουν αυτό που τους πρόσταξε” (Νεφί Α΄ 3:7).
»Σε εκείνη την περίσταση ήρθε στη νεαρή καρδιά μου μια απόφαση να προσπαθήσω να κάνω αυτό που έχει προστάξει ο Κύριος»1.
Ο Γκόρντον Χίνκλυ έφερε πάντοτε αυτή την απόφαση στην καρδιά του. Χρόνια αργότερα, όταν ήταν Πρόεδρος της Εκκλησίας, αφουγκραζόταν από τις διδασκαλίες του εκείνο το μήνυμα που είχε ακούσει ως νεαρός άνδρας. Μιλώντας σε μία ομάδα Αγίων των Τελευταίων Ημερών σε μία συνέλευση περιοχής, είπε:
«Μου έχουν πάρει συνέντευξη πολλοί δημοσιογράφοι. Ένα πράγμα που λένε είναι: “Τώρα ποιο θα είναι το θέμα σας κατά την προεδρία σας;” Λέω απλώς: “Το ίδιο θέμα το οποίο έχω ακούσει να επαναλαμβάνεται σε αυτήν την Εκκλησία από τους προέδρους της Εκκλησίας και τους αποστόλους, όσο καιρό θυμάμαι τώρα: Απλώς, ζήστε το Ευαγγέλιο και κάθε ένας που το πράττει, θα λάβει μέσα στην καρδιά του μια πεποίθηση για την αλήθεια αυτού το οποίο ζει”»2.
Στην πρώτη του γενική συνέλευση ως Πρόεδρος της Εκκλησίας, ο Πρόεδρος Χίνκλυ κάλεσε όλους να προσπαθήσουν περισσότερο να ζουν το Ευαγγέλιο:
«Τώρα, αδελφοί και αδελφές μου, έχει έρθει ο καιρός για εμάς να σταθούμε λίγο ψηλότερα, να υψώσουμε τα μάτια μας και να διευρύνουμε τον νου μας προς μία μεγαλύτερη κατανόηση και αντίληψη της μεγάλης χιλιετούς αποστολής αυτής της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Είναι μία εποχή να είμαστε δυνατοί. Είναι μία εποχή να κινηθούμε μπροστά χωρίς δισταγμούς, γνωρίζοντας καλά το νόημα, το εύρος και τη σπουδαιότητα της αποστολής μας. Είναι μία εποχή να κάνουμε αυτό που είναι σωστό, ασχέτως των συνεπειών που ίσως υπάρξουν. Είναι μία εποχή να μας βρει να τηρούμε τις εντολές. Είναι μία εποχή να προσεγγίζουμε με καλοσύνη και αγάπη εκείνους που βρίσκονται σε απελπισία και εκείνους που πλανιόνται στο σκοτάδι και τον πόνο. Είναι μία εποχή να σεβόμαστε τα συναισθήματα των άλλων, να είμαστε καλοί και ευπρεπείς και ευγενικοί ο ένας προς τον άλλο σε όλες τις σχέσεις μας. Με άλλα λόγια, να γίνουμε περισσότερο σαν τον Χριστό»3.
Ο Πρόεδρος Χίνκλυ συνέχισε να τονίζει αυτό το μήνυμα. Δέκα χρόνια αργότερα, επανέλαβε αυτά τα λόγια σε γενική συνέλευση και συνέχισε, λέγοντας: «Θα πρέπει να είστε ο κριτής για το πόσο έχουμε πλησιάσει στην πραγματοποίηση της εκπλήρωσης εκείνης της πρόσκλησης που δόθηκε πριν από 10 χρόνια»4.
Διδασκαλίες του Γκόρντον Χίνκλυ
1
Είμαστε ένας λαός διαθήκης και μεγάλες είναι οι υποχρεώσεις που συνοδεύουν εκείνη τη διαθήκη.
Είμαστε ένας λαός διαθήκης και αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα. Όταν αποκαταστάθηκε αυτό το έργο και ο Κύριος έθεσε τους σκοπούς για εκείνη την αποκατάσταση, είπε ότι ένας λόγος για την αποκατάσταση ήταν ότι η αιώνια διαθήκη Του μπορούσε να εδραιωθεί εκ νέου. Εκείνη η διαθήκη… συνήφθη μεταξύ Αβραάμ και Ιεχωβά, όταν ο παντοδύναμος Ιεχωβά έδωσε μία μεγάλη και επίσημη υπόσχεση στον Αβραάμ. Είπε ότι το σπέρμα του θα γινόταν όπως η άμμος επάνω στην παραλία, ότι όλα τα έθνη θα ευλογούνταν μέσω εκείνου. Συνήψε αυτήν τη διαθήκη με αυτόν, ώστε Εκείνος να είναι ο Θεός τους και αυτοί ο λαός Του. …Εδραιώθηκε τότε μία σχέση με αιώνιες συνέπειες για την αιώνια ζωή όλων όσοι θα εισέρχονταν σε αυτήν. Θαυμαστές είναι οι επιπτώσεις της: αν ενεργούμε όπως θα έπρεπε να ενεργούν τα τέκνα του Θεού, Εκείνος θα είναι ο Θεός μας, να μας ευλογεί, να μας αγαπά, να μας καθοδηγεί, να μας βοηθά.
Τώρα, σε τούτη τη θεϊκή νομή, εκείνη η παντοτινή διαθήκη έχει βεβαιωθεί εκ νέου. Εμείς, ουσιαστικά, συνάπτουμε εκείνη τη διαθήκη όταν βαφτιζόμαστε. Γίναμε μέρος της ουράνιας οικογένειάς Του, όπως θα λέγαμε. Όλα τα τέκνα του Θεού είναι της οικογένειάς Του, όμως κατά ένα ξεχωριστό και υπέροχο τρόπο υπάρχει μία ξεχωριστή σχέση μεταξύ του Θεού και των τέκνων της διαθήκης Του. Και όταν ήρθαμε στην Εκκλησία… γίναμε μέρος ενός λαού διαθήκης. Και κάθε φορά που μεταλαμβάνουμε, δεν το πράττουμε μόνον σε ανάμνηση της θυσίας του Υιού του Θεού, ο οποίος έδωσε τη ζωή του για τον καθέναν από εμάς, αλλά υπάρχει το πρόσθετο στοιχείο ότι παίρνουμε επάνω μας το όνομα του Ιησού Χριστού και δεσμευόμαστε να τηρούμε τις εντολές Του και Εκείνος δεσμεύεται προς εμάς ότι θα μας ευλογεί με το Άγιο Πνεύμα Του.
Είμαστε ένας λαός διαθήκης και μεγάλες είναι οι υποχρεώσεις που συνοδεύουν εκείνη τη διαθήκη. Δεν μπορούμε να είμαστε συνηθισμένοι άνθρωποι. Πρέπει να υψωνόμαστε πάνω από το πλήθος. Πρέπει να στεκόμαστε λίγο ψηλότερα. Πρέπει να είμαστε λίγο καλύτεροι, λίγο πιο καλοσυνάτοι, λίγο πιο γενναιόδωροι, λίγο πιο αβροί, λίγο πιο βαθυστόχαστοι, να προσεγγίζουμε λίγο πιο περισσότερο τους άλλους5.
Είμαστε ένας λαός που έχουμε πάρει επάνω μας μία επίσημη διαθήκη και το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού. Ας προσπαθήσουμε λίγο περισσότερο να τηρούμε τις εντολές, να ζούμε όπως μας έχει ζητήσει ο Κύριος να ζούμε6.
2
Ο Κύριος περιμένει από εμάς να ζούμε το Ευαγγέλιο σε κάθε πτυχή του.
Ζούμε σε μια εποχή συμβιβασμών και συναινέσεων. Σε περιστάσεις όπου καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι, γνωρίζουμε ποιο είναι το σωστό, όμως κάτω από την πίεση των ομοίων μας και τις παραπλανητικές φωνές εκείνων οι οποίοι θέλουν να μας πείσουν, υποχωρούμε. Συμβιβαζόμαστε. Συναινούμε. Υποχωρούμε και ντρεπόμαστε για τον εαυτό μας. …Πρέπει να καλλιεργούμε τη δύναμη να ακολουθούμε τις πεποιθήσεις μας7.
Ο τρόπος του Ευαγγελίου είναι ένας απλός τρόπος. Ορισμένα από τα απαιτούμενα ίσως σας φανούν στοιχειώδη και άχρηστα. Μην τα απορρίπτετε. Ταπεινώστε τον εαυτό σας και βαδίστε με υπακοή. Υπόσχομαι ότι τα αποτελέσματα που θα ακολουθήσουν θα είναι θαυμαστά να βλέπουμε και ικανοποιητικά να βιώνουμε8.
Η μεγάλη έκκλησή μου είναι ότι να προσπαθήσουμε όλοι να ζήσουμε στο ηθικό ανάστημα της θειότητας που βρίσκεται εντός μας. Μπορούμε να πράττουμε καλύτερα από ό,τι πράττουμε. Μπορούμε να είμαστε καλύτεροι από ό,τι είμαστε. Αν έχουμε πάντοτε μπροστά μας την εικόνα της θείας κληρονομιάς μας, της Πατρότητας του Θεού και της αδελφοσύνης του ανθρώπου ως πραγματικότητες, θα ήμαστε λίγο πιο ανεκτικοί, λίγο πιο καλοσυνάτοι, λίγο περισσότερο θα προσεγγίζουμε να ανυψώσουμε και να βοηθήσουμε και να υποστηρίξουμε αυτούς που είναι ανάμεσά μας. Θα ήμαστε λιγότερο επιρρεπείς να κάνουμε αυτά τα πράγματα που εμφανώς είναι ανάρμοστα [για] εμάς9.
Η θρησκεία της οποίας αποτελείτε μέρος είναι επτά ημέρες την εβδομάδα, δεν είναι μόνον για την Κυριακή. …Είναι για όλον το καιρό – είκοσι τέσσερις ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα, 365 ημέρες τον χρόνο10.
Ο Κύριος αναμένει να κρατάμε σε τάξη τη ζωή μας, να ζούμε το Ευαγγέλιο σε κάθε πτυχή του11.
3
Ο Θεός θα δώσει άφθονα ευλογίες σε εκείνους οι οποίοι βαδίζουν με υπακοή στις εντολές Του.
Ο Κύριος είπε στον Ηλιού τον Θεσβίτη να πάει και να κρυφτεί στον χείμαρρο Χερίθ, ώστε εκεί να πίνει από τον χείμαρρο και να τρέφεται από τους κόρακες. Η γραφή καταγράφει μία απλή και θαυμάσια δήλωση για τον Ηλιού τον Θεσβίτη: «Και πήγε, και έκανε σύμφωνα με τον λόγο τού Κυρίου» (Βασιλέων Α΄ 17:5).
Δεν υπήρχε αμφισβήτηση. Δεν υπήρχαν δικαιολογίες. Δεν υπήρχαν αοριστολογίες. Ο Ηλιού ο Θεσβίτης απλώς «πήγε, και έκανε σύμφωνα με τον λόγο τού Κυρίου». Και σώθηκε από τις φοβερές συμφορές που πέφτουν σε εκείνους που χλευάζουν, αμφισβητούν και διερωτώνται12.
Όλη η ιστορία του Βιβλίου του Μόρμον είναι μια ιστορία που μιλά για τον λαό ο οποίος, όταν ήταν ενάρετος, όταν λάτρευε τον Ιησού Χριστού, ευημερούσε στη γη και ήταν πλούσια και άφθονα ευλογημένος από τον Κύριο. Και όταν αμάρτανε και παρέκκλινε και ξεχνούσε τον Θεό του, έπεφτε σε αθλιότητα, πόλεμο, και δυστυχίες. Η ασφάλειά σας, η ειρήνη, η ευημερία σας έρχονται από την υπακοή στις εντολές του Παντοδύναμου13.
«Να τηρείς τις εντολές μου διαρκώς, και θα λάβεις στέμμα δικαιοσύνης». [Δ&Δ 25:15.] Αυτή ήταν η υπόσχεση του Κυρίου στην Έμμα Χέηλ Σμιθ. Είναι η υπόσχεση του Κυρίου στον καθέναν από εσάς. Η ευτυχία έρχεται από την τήρηση των εντολών. Για έναν Άγιο των Τελευταίων Ημερών… μόνο δυστυχία υπάρχει από την παραβίαση αυτών των εντολών. Και για τον καθέναν ο οποίος τις τηρεί, υπάρχει η υπόσχεση ενός στέμματος… χρηστότητας και αιώνιας αλήθειας14.
Η αληθινή ελευθερία έρχεται από την υπακοή στις συμβουλές του Θεού. Οι παλιοί έχουν πει ότι «η εντολή είναι λυχνάρι, και ο νόμος φως». (Παροιμίες 6:23.)
Το Ευαγγέλιο δεν είναι μία φιλοσοφία καταπίεσης, όπως θεωρούν τόσοι πολλοί. Είναι ένα σχέδιο ελευθερίας το οποίο πειθαρχεί τις ορέξεις και κατευθύνει τη συμπεριφορά. Οι καρποί του είναι γλυκείς και η ανταμοιβή του γενναιόδωρη …
«Στην ελευθερία, λοιπόν, με την οποία μας ελευθέρωσε ο Χριστός, να μένετε σταθεροί, και μη υποβληθείτε ξανά σε ζυγό δουλείας». (Προς Γαλάτες 5:1.)
«Και όπου είναι το Πνεύμα τού Κυρίου, εκεί υπάρχει ελευθερία». (Προς Κορινθίους Β΄ 3:17.)15
Η ασφάλειά μας βρίσκεται στη μετάνοια. Η δύναμή μας έρχεται από την υπακοή στις εντολές του Θεού. …Ας σταθούμε ακλόνητοι ενάντια στο κακό, τόσο στο σπίτι, όσο και αλλού. Ας ζούμε άξια για τις ευλογίες των ουρανών, αναμορφώνοντας τη ζωή μας όπου είναι αναγκαίο και προσβλέποντας σε Εκείνον, τον Πατέρα όλων μας16.
Δεν έχουμε τίποτε να φοβόμαστε. Ο Θεός είναι στο πηδάλιο. Θα εξουσιάζει για το καλό αυτού του έργου. Θα δώσει άφθονα ευλογίες σε εκείνους οι οποίοι βαδίζουν με υπακοή στις εντολές Του. Αυτή είναι η υπόσχεσή Του. Για την ικανότητά Του να τηρήσει εκείνη την υπόσχεση, κανείς από εμάς δεν μπορεί να αμφιβάλει17.
4
Οι ηγέτες της Εκκλησίας δείχνουν τον δρόμο και καλούν μέλη να ζήσουν το Ευαγγέλιο.
Υπάρχουν εκείνοι που λένε: «Η Εκκλησία δεν θα μου υπαγορεύσει πώς να σκέπτομαι για αυτό, εκείνο ή το άλλο ή πώς να ζω τη ζωή μου».
Όχι, απαντώ, η Εκκλησία δεν θα υπαγορεύσει σε κανέναν πώς να σκέπτεται ή τι να κάνει. Η Εκκλησία θα δείξει τον δρόμο και θα προσκαλέσει κάθε μέλος να ζήσει το Ευαγγέλιο και να απολαύσει τις ευλογίες που προέρχονται από αυτόν τον τρόπο ζωής. Η Εκκλησία δεν θα υπαγορεύσει σε κανέναν, αλλά θα συμβουλεύσει, θα πείσει, θα παροτρύνει και θα περιμένει αφοσίωση από εκείνους που ισχυρίζονται ότι ανήκουν στον αριθμό των μελών της.
Όταν ήμουν φοιτητής στο πανεπιστήμιο, είπα στον πατέρα μου σε μία περίσταση ότι θεωρούσα πως τα Μέλη της Γενικής Εξουσίας υπερέβαιναν τα προνόμιά τους όταν υποστήριζαν κάποιο συγκεκριμένο πράγμα. Ήταν ένας πολύ σοφός και καλός άνθρωπος. Είπε: «Ο Πρόεδρος της Εκκλησίας μας έχει καθοδηγήσει και τον στηρίζω ως προφήτη, βλέποντα και αποκαλυπτή και σκοπεύω να ακολουθήσω τη συμβουλή του».
Έχω… υπηρετήσει στα γενικά συμβούλια αυτής της Εκκλησίας επί [πολλά] χρόνια. …Θέλω να σας δώσω τη μαρτυρία μου ότι αν και έχω παρευρεθεί σε χιλιάδες, κυριολεκτικά, συγκεντρώσεις όπου έχουν συζητηθεί πολιτικές και προγράμματα της Εκκλησίας, δεν έχω βρεθεί ποτέ ούτε σε μία όπου να μην έχει επιζητηθεί η καθοδήγηση του Κυρίου ή να έχει υπάρξει οιαδήποτε επιθυμία από μέρους οιουδήποτε παρόντος να συνηγορήσει ή να κάνει κάτι το οποίο θα ήταν βλαπτικό ή εξαναγκαστικό για κάποιον18.
Λέω για τον καθέναν και για όλους ότι εμείς [οι οποίοι καθόμαστε στα γενικά συμβούλια της Εκκλησίας] δεν έχουμε προσωπικά ιδιοτελή σχέδια. Έχουμε μόνον τα σχέδια του Κυρίου. Υπάρχουν εκείνοι οι οποίοι σχολιάζουν όταν εκδίδουμε μία δήλωση συμβουλής ή προειδοποίησης. Παρακαλούμε να γνωρίζετε ότι οι εκκλήσεις μας δεν παρακινούνται από κάποια ιδιοτελή επιθυμία. Παρακαλούμε να γνωρίζετε ότι οι προειδοποιήσεις μας δεν είναι χωρίς ουσία και αιτία. Παρακαλούμε να γνωρίζετε ότι οι αποφάσεις να μιλάμε για διάφορα ζητήματα δεν λαμβάνονται χωρίς επισταμένη μελέτη, συζήτηση και προσευχή. Παρακαλούμε να γνωρίζετε ότι η μοναδική φιλοδοξία μας είναι να βοηθήσουμε τον καθέναν σας στα προβλήματά σας, τους μόχθους σας, τις οικογένειές σας, τη ζωή σας. …Δεν υπάρχει επιθυμία να διδάξουμε τίποτα περισσότερο από αυτό που θα δίδασκε ο Κύριος…
Δική μας είναι η ευθύνη η οποία περιγράφηκε από τον Ιεζεκιήλ: «Γιε ανθρώπου, σε έκανα φύλακα επάνω στον οίκο Ισραήλ· άκουσε, λοιπόν, τον λόγο από το στόμα μου, και να τους νουθετήσεις από μένα». (Ιεζεκιήλ 3:17.)
Δεν έχουμε ιδιοτελή επιθυμία σε οτιδήποτε από αυτά, παρά την επιθυμία οι αδελφοί και οι αδελφές μας να είναι ευτυχισμένοι, να υπάρχει ειρήνη και αγάπη στο σπιτικό τους, να είναι ευλογημένοι από τη δύναμη του Παντοδύναμου στις διάφορες ενασχολήσεις τους με χρηστότητα19.
Ο Θεός κάνει γνωστό διαρκώς, κατά τον τρόπο του, το θέλημά του σχετικά με τον λαό του. Σας δίνω τη μαρτυρία μου ότι οι ηγέτες αυτής της εκκλησίας δεν θα μας ζητήσουν ποτέ να κάνουμε κάτι το οποίο δεν μπορούμε να επιτελέσουμε με τη βοήθεια του Κυρίου. Ίσως αισθανθούμε ανεπαρκείς. Αυτό που μας ζητείται να κάνουμε, ίσως να μην μας αρέσει ή να ταιριάζει με τις ιδέες μας. Όμως εάν προσπαθήσουμε με πίστη και προσευχή και αποφασιστικότητα, μπορούμε να το πραγματοποιήσουμε.
Σας δίνω τη μαρτυρία μου ότι η ευτυχία των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, η ειρήνη των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, η πρόοδος των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, η ευημερία των Αγίων των Τελευταίων Ημερών και η αιώνια σωτηρία και υπερύψωση αυτού του λαού εναπόκειται στο να βαδίζουν με υπακοή στις συμβουλές του Θεού20.
5
Μικρές αποφάσεις μπορούν να έχουν εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Μπορώ να περιγράψω μια αρχή… την οποία, εάν τηρήσω, θα αυξήσει εξαιρετικά πολύ την πιθανότητα να είναι σωστές οι αποφάσεις μας και κατά συνέπεια η πρόοδος και η ευτυχία μας στη ζωή να αυξηθούν αμέτρητα. Η σπουδαία αυτή αρχή είναι να τηρώ την πίστη…
Δεν μπορώ να σας πω με λεπτομέρειες πώς να αποφασίζετε για τα πάντα. Όμως μπορώ να υποσχεθώ πως εάν παίρνετε τις αποφάσεις σας σύμφωνα με τα πρότυπα του Ευαγγελίου και τις διδασκαλίες της Εκκλησίας, και αν τηρείτε την πίστη, η ζωή σας θα παράγει καρπούς μεγάλου καλού και θα γνωρίσετε πολλή ευτυχία και ολοκλήρωση21.
Πριν από πολλά χρόνια εργαζόμουν σε μία εταιρεία σιδηροδρόμων. …Ήταν την εποχή όταν σχεδόν όλοι μετακινούνταν με τα επιβατικά τρένα. Ένα πρωί είχα ένα τηλεφώνημα από συνάδελφό μου στην ίδια θέση στο Νιούαρκ, στο Νιου Τζέρσυ. Είπε: «Το τρένο αριθμός τάδε έχει φθάσει, όμως δεν έχει σκευοφόρο. Περίπου 300 επιβάτες έχουν χάσει τις αποσκευές τους και είναι οργισμένοι».
Πήγα αμέσως στη δουλειά για να εξακριβώσω πού βρισκόταν. Ανακάλυψα ότι είχε φορτωθεί σωστά και την είχαν διαχειριστεί σωστά στο Όουκλαντ της Καλιφόρνιας. Την μετακίνησαν στον σιδηρόδρομό μας στη Σωλτ Λέηκ Σίτυ [και τελικά είχε φθάσει στο] Σαιντ Λούις. Εκεί θα την αναλάμβανε άλλος σιδηρόδρομος που θα την έφερνε στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσυ. Όμως κάποιος απερίσκεπτος κλειδούχος στον σταθμό σύνδεσης συρμών στο Σαιντ Λούις, μετακίνησε ένα μικρό κομμάτι ατσάλι μόλις τρεις ίντσες [7,5 εκατοστά], ένα σημείο αλλαγής, και έπειτα έσπρωξε τον μοχλό για να αποσυνδέσει το βαγόνι. Ανακαλύψαμε ότι μία σκευοφόρος η οποία ανήκε στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσυ, βρισκόταν στη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνας – 1.500 μίλια [2.400 χιλιόμετρα] από τον προορισμό της. Αυτή η μετακίνηση των μόλις 7,5 εκατοστών στον σταθμό σύνδεσης συρμών στο Σαιντ Λούις, από έναν απερίσκεπτο υπάλληλο, είχε ξεκινήσει τη λανθασμένη πορεία και η απόσταση από τον πραγματικό προορισμό της αυξήθηκε εντυπωσιακά. Το ίδιο συμβαίνει και με τη ζωή μας. Αντί να ακολουθήσουμε μία σταθερή πορεία, συρόμεθα από κάποια λανθασμένη ιδέα σε μία άλλη κατεύθυνση. Η μετακίνηση μακριά από τον αρχικό προορισμό μας μπορεί να είναι πάρα πολύ μικρή, όμως, εάν εξακολουθήσει, εκείνη η πολύ μικρή μετακίνηση γίνεται ένα μεγάλο χάσμα και βρισκόμαστε μακριά από εκεί όπου σκοπεύαμε να πάμε. …Τα μικρά πράγματα επάνω στα οποία περιστρέφεται η ζωή είναι που δημιουργούν τη μεγάλη διαφορά στη ζωή μας22.
Μία ημέρα πλησίασα την πύλη κάποιου μεγάλου αγροκτήματος. Ανέβασα το μάνταλο και άνοιξα την πύλη. Η μετακίνηση στους μεντεσέδες ήταν τόσο ανεπαίσθητη, ώστε μόλις την διέκρινες. Όμως η άλλη μεριά της πύλης διέγραφε ένα μεγάλο τόξο, ακτίνας πέντε μέτρων. Κοιτάζοντας την κίνηση των μεντεσέδων μόνον, δεν θα φανταζόσουν ποτέ για τη μεγεθυμένη δράση που είναι το αποτέλεσμα εκείνης της μικροσκοπικής μετακίνησης.
Το ίδιο συμβαίνει με τις αποφάσεις στη ζωή μας. Κάποια μικρή σκέψη, κάποιος μικρός λόγος, κάποια μικρή πράξη μπορεί να έχει εντυπωσιακές συνέπειες23.
6
Ζώντας το Ευαγγέλιο, ενδυναμώνουμε την Εκκλησία και βοηθούμε να μεγαλώσει το έργο του Θεού σε όλη τη γη.
Μπορείτε να κάνετε [την Εκκλησία] δυνατότερη με τον τρόπο που ζείτε. Αφήστε το Ευαγγέλιο να είναι το ξίφος και η ασπίδα σας…
…Πόσο υπέροχο θα είναι το μέλλον καθώς ο Παντοδύναμος εξακολουθεί το ένδοξο έργο Του, αγγίζοντας προς το καλό όλους όσοι θα αποδεχθούν και θα ζήσουν το Ευαγγέλιό Του24.
Βλέπω ένα υπέροχο μέλλον σε έναν πολύ αβέβαιο κόσμο. Αν εμμείνουμε στις αξίες μας, αν οικοδομήσουμε επί της κληρονομίας μας, αν βαδίσουμε με υπακοή ενώπιον του Κυρίου, αν με δυο λόγια ζήσουμε το Ευαγγέλιο, θα ευλογηθούμε με έναν θαυμάσιο και υπέροχο τρόπο. Θα μας βλέπουν σαν εκλεκτό γένος που έχει βρει τη λύση για τη μοναδική ευτυχία25.
Ας αποφασίσει κάθε άνδρας, γυναίκα και παιδί να κάνει το έργο του Κυρίου καλύτερα, ισχυρότερα και ευγενέστερα από όσο πρωτύτερα. Η ποιότητα της ζωής μας είναι που δημιουργεί αυτό το διαφορετικό. Η αποφασιστικότητά μας να ζούμε το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού είναι που δημιουργεί αυτό το διαφορετικό. Είναι ένα προσωπικό ζήτημα. Εάν όλοι προσευχόμαστε, τόσο περισσότερο ενδυναμώνεται η Εκκλησία. Και το ίδιο συμβαίνει με κάθε αρχή του Ευαγγελίου. Ας γίνουμε μέρος αυτού του σπουδαίου σκοπού που κινείται προς τα εμπρός, που αυξάνει σε ολόκληρη τη γη. Δεν μπορούμε να στεκόμαστε αδρανείς. Πρέπει να κινηθούμε προς τα εμπρός. Είναι επιτακτικό να το κάνουμε αυτό. Η προσωπική πεποίθηση η οποία κατοικεί στην καρδιά του καθενός μας, είναι η αληθινή δύναμη της Εκκλησίας. Χωρίς αυτή, έχουμε πολύ λίγο από το τίποτα. Με αυτή, έχουμε τα πάντα26.
Προσκαλώ τον καθέναν από εσάς, όπου και αν βρίσκεστε ως μέλη αυτής της εκκλησίας, να σταθείτε όρθιοι και με θετική στάση στην καρδιά σας να κινηθείτε προς τα εμπρός, ζώντας το Ευαγγέλιο, αγαπώντας τον Κύριο και οικοδομώντας το βασίλειο. Μαζί θα παραμείνουμε ισχυροί και θα κρατήσουμε την πίστη και ο Παντοδύναμος θα είναι η δύναμή μας27.
Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία
Ερωτήσεις
-
Γιατί εμείς, ως ο λαός της διαθήκης του Κυρίου, «δεν μπορούμε να είμαστε συνηθισμένοι άνθρωποι»; (Βλέπε τμήμα 1.) Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους οι διαθήκες που έχετε συνάψει με τον Θεό επηρεάζουν την καθημερινή ζωή σας;
-
Ο Πρόεδρος Χίνκλυ δίδαξε ότι «πρέπει να καλλιεργούμε τη δύναμη να ακολουθούμε τις πεποιθήσεις μας» (τμήμα 2). Πώς μερικές φορές κάνουμε συμβιβασμούς ως προς τις πεποιθήσεις μας; Πώς μπορούμε να ενδυναμώσουμε τον εαυτό μας, ώστε να ανθιστάμεθα στον πειρασμό;
-
Τι εφαρμογές έχει για εμάς η αφήγηση από τον Πρόεδρο Χίνκλυ της ιστορίας του Ηλιού του Θεσβίτου; (Βλέπε τμήμα 3.) Πώς θα αποκρινόσασταν σε κάποιον ο οποίος θεωρεί ότι οι εντολές είναι πολύ περιοριστικές; Πώς έχετε δει ότι η υπακοή στις εντολές φέρνει ελευθερία, ασφάλεια και ειρήνη;
-
Επανεξετάστε την εξήγηση του Προέδρου Χίνκλυ για το πώς οι ηγέτες της Εκκλησίας δίνουν συμβουλή και προειδοποίηση (βλέπε τμήμα 4). Πώς έχετε ευλογηθεί ακολουθώντας τη συμβουλή των ηγετών της Εκκλησίας;
-
Τι μπορούμε να μάθουμε από την ιστορία του Προέδρου Χίνκλυ για τη χαμένη σκευοφόρο; (Βλέπε τμήμα 5.) Γιατί οι μικρές αποφάσεις ή πράξεις φέρνουν μια τόσο μεγάλη διαφορά στη ζωή μας; Ποια είναι η μικρή εκείνη απόφαση που έφερε μια μεγάλη διαφορά στη ζωή σας; Πώς μπορούμε να αναγνωρίσουμε καλύτερα τις μικρές εκείνες αποκλίσεις που θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν μακριά από το μονοπάτι του Θεού;
-
Πώς το να ζούμε το Ευαγγέλιο μάς βοηθά να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία τις αβεβαιότητες στον κόσμο; (Βλέπε τμήμα 6.) Πώς το να ζούμε το Ευαγγέλιο μπορεί να απλοποιήσει τη ζωή μας; Σκεφθείτε πώς θα μπορούσατε να ενδυναμώσετε πιο ενεργά την Εκκλησία και να βοηθήσετε να μεγαλώσει το έργο του Θεού σε όλη τη γη.
Σχετικές γραφές
Δευτερονόμιο 4:39-40, Προς Εβραίους 5:8-9, Δ&Δ 64:33-34, 93:26-28, 98:22, Αβραάμ 3:24-26, Άρθρα της Πίστης 1:3
Βοήθεια μελέτης
«Το διάβασμα, η μελέτη και ο συλλογισμός δεν είναι το ίδιο. Διαβάζουμε λέξεις και ενδεχομένως να παίρνουμε ιδέες. Μελετούμε και ενδεχομένως να ανακαλύπτουμε πρότυπα και συνάφειες στις γραφές. Όμως, όταν συλλογιζόμαστε, τότε προσκαλούμε την αποκάλυψη με το Πνεύμα. Ο συλλογισμός, για μένα, είναι η σκέψη και η προσευχή που κάνω, αφού διαβάσω και μελετήσω τις γραφές προσεκτικά» (Χένρυ Άιρινγκ, «Υπηρετήστε με το Πνεύμα», Ensign ή Λιαχόνα, Νοε 2010, 60).