Usa ka Malipayong Pagbati
Ang tagsulat nagpuyo sa Guatemala, Guatemala.
“Ako mogakus kanimo sa mga bukton sa akong gugma” (Doktrina ug mga Pakigsaad 6:20).
Kadto usa ka matahum, hayag nga kabuntagon sa San José Pinula, usa ka gamay nga lungsod duol sa Siyudad sa Guatemala. “Dili ako makahulat!” Si Joshua misulti sa iyang manghud nga babaye. Karong adlawa mao ang adlaw sa iyang bunyag!
Human ang pamilya miabut sa simbahan, si Joshua ug Papá misul-ob og puti nga mga saput. Sa sinugdanan, si Joshua mibati og gamay nga kakulba. Apan gikuptan ni Papá ang iyang kamot samtang sila nanaog ngadto sa bunyaganan, ug siya wala mobati og hilabihan ka kulba. Sa dihang si Joshua mitunga gikan sa tubig, siya dihay dakong pahiyom sa iyang nawong.
Si Joshua ug si Papá miilis ngadto sa uga nga mga saput. Dayon si Papá ug ang mga uyoan ug lolo ni Joshua mipandong sa ilang mga kamot diha sa ulo ni Joshua. Sila mikumpirma kaniya nga usa ka miyembro sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Si Joshua nakadungog ni Papá nga nag-ingon, “Dawata ang Espiritu Santo.”
“Malipayon kaayo ako!” siya miingon samtang iyang gigakus si Papá.
“Hinumdumi ang mga saad nga imong gihimo karong adlawa,” miingon si Papá. “Kon imong buhaton, ang Espiritu Santo makahimo sa pag-uban kanimo sa kanunay. Ikaw dili gayud sa tinuod mag-inusara.”
Usa ka buntag pipila ka bulan ang milabay, nimata si Joshua nga naghilak. Ang iyang tiyan hilabihan sa kasakit! “Mamá!” Misiyagit si Joshua gikan sa iyang higdaanan. “Ang akong tiyan sakit kaayo!”
Ang iyang tiyan nagpadayon nga nagkagrabe ug nagkagrabe. Dili gani siya makalakaw. Si Papá mihatag kang Joshua og panalangin sa pagkapari, ug dayon siya ug si Mamá midala kaniya aron ipatan-aw og doktor.
Ang doktor miingon nga si Joshua nagkinahanglan og operasyon dihadiha dayon. Kini hadlok nga paminawon.
“Dad-on ka namo ngadto sa usa ka espesyal nga lawak alang sa operasyon,” miingon ang doktor. “Ikaw dili mobati og bisan unsa, tungod kay ikaw matulog. Ug ang imong mga ginikanan maghulat kanimo diha gayud sa gawas.”
Si Joshua mibati hinoon nga mas nahadlok. Ngano nga ang iyang mga ginikanan dili mahimong magpabilin diha sa lawak uban kaniya? Dili siya makahunong sa paghilak.
Malumo nga misulti si Mamá. “Unsay among mabuhat aron sa pagtabang kanimo nga mobati og mas arang-arang?” siya miingon.
“Nahibalo ako unsay atong buhaton,” miingon siya. “Palihug kanta og ‘Ako Anak sa Dios’ uban kanako. Dayon mag-ampo kita pag-usab.”
Samtang nanganta sila og hinay, nahinumduman ni Joshua nga nagkanta niana nga awit diha sa iyang bunyag. Ug samtang sila nag-ampo, siya naghunahuna mahitungod sa unsay gisulti ni Papá sa adlaw sa iyang bunyag: “Ang Espiritu Santo makahimo sa pag-uban kanimo sa kanunay. Ikaw dili gayud sa tinuod mag-inusara.”
Si Joshua mibati gihapon og kahadlok samtang ang mga nurse midala kaniya ngadto sa lawak operahanan. Dili siya makakita sa mga nawong sa mga doktor ug sa mga nurse tungod kay sila nagsul-ob og mga mask. Apan sa dihang siya mitan-aw sa ilang mga mata, siya nahibalo nga sila iyang mga higala ug moatiman kaniya.
Human sa iyang operasyon ang mga doktor miingon nga si Joshua nagkinahanglan nga mopahulay. Siya gikapoy ug gisakitan pa, apan ang sakit sa iyang tiyan mas ni arang-arang na. Wala na siya mobati og kahilakon. Siya nahibalo nga siya mahimo na nga OK.
“Ako may gibati nga usa ka butang sa akong kasingkasing,” misulti si Joshua ni Mamá ug Papá. “Kini usa ka malipayon nga pagbati.”
“Kana usa sa mga paagi nga kita mobati sa Espiritu Santo,” miingon si Mamá.
Mitangdo si Joshua. Nalipay siya nga siya adunay gasa sa Espiritu Santo. Tungod sa Espiritu Santo, siya dili gayud sa tinuod mag-inusara.
Mga paghulagway ni Glenn Harmon