Usa ka Pag-ampo diha sa Unos
BOOM! Mibuto ang dugdog sa gawas. Mitago si Alexis sa ilawom sa iyang habol. Apan ang dugdog wala mohunong. Si Alexis mikurog. Dayon mibangon siya aron pangitaon si Papa.
“Papa,” miingon siya. “Nahadlok ko.”
Gigakos ni Papa si Alexis. “Pasayloa ko,” miingon siya. “Nasayod ko nga makahahadlok ang mga dugdog. Apan luwas kita sulod sa atong panimalay.”
Naghunahuna si Alexis mahitungod niana. “Wala ako mobati nga luwas karon. Mahimo ba kitang mag-ampo og dungan?”
“Nindot kana nga ideya.”
Miluhod si Alexis ug si Papa. Gikab-ot ni Papa ang kamot ni Alexis. Gikuptan niya kini samtang siya nag-ampo.
“Minahal nga Langitnong Amahan, palihog tabangi si Alexis nga mobati nga luwas gikan sa unos.”
Gikuptan og maayo ni Alexis ang kamot ni Papa. Ang iyang kasingkasing mibati nga malinawon. Wala na siya nahadlok.
“Arang-arang na ang akong gibati,” miingon si Alexis.
“Maayo,” miingon si Papa. “Karon mobalik kita sa imong higdaanan.”
Hinay-hinay nga mihigda si Alexis. Gibira ni Papa ang iyang habol hangtod sa iyang suwang. Gihalokan niya ang iyang agtang.
“Gihigugma ko ikaw, Papa,” miingon si Alexis. “Salamat sa pag-ampo uban kanako.”
Mipahiyom si Papa. “Walay sapayan. “Gihigugma ko usab ikaw.”