«Սիրով ողողված», Ընկեր, մայիս 2023, 26-27:
Սիրով ողողված
«Մենք կարո՞ղ ենք օգնել նաև Խոսեի ընտանիքին»: Հարցրեց Մարիուսը:
Այս պատմությունը տեղի է ունեցել Ֆիլիպիններում։
Երբ Մարիուսը քայլում էր դեպի իր տուն, լսում էր, որ մարդիկ խոսում են ներսում: Նա նայեց պատուհանից ներս:
Հետաքրքիր է, ով է այստեղ, - մտածեց նա: Նրա մայրն աշխատում էր այլ երկրում, ուստի սովորաբար տանը միայն նա և Լոլան էին (տատիկը):
Նա բացեց դուռը։ Նրա բոլոր ընկերներն այնտե՛ղ էին։
«Անակնկա՛լ», - ասացին նրանք:
«Մենք ցանկանում էինք շնորհավորել քեզ և այն մեդալը, որը դուք ստացել ես ձեր թեքվանդոյի մրցույթում», - ասաց Խոսեն՝ Մարիուսի լավագույն ընկերը:
«Ես հպարտանում եմ քեզնով»: Լոլան ամուր գրկեց Մարիուսին։ «Մայրիկդ զանգահարե՛լ է: Վստահ եմ, որ նա կցանկանա ամեն ինչ լսել քո մեդալի մասին»:
Երբ Մարիուսը ավարտեց մայրիկի հետ խոսակցությունը, նա և իր ընկերները վայելեցին երեկույթը: Նրանք զվարճացան՝ խոսելով և ուտելով Լոլայի համեղ ուտելիքները:
«Ուզու՞մ ես վաղը ինձ հետ բոուլինգի գնալ»: Հարցրեց Խոսեն գնալուց առաջ:
«Այո՛»: Ասաց Մարիուսը:
Այդ գիշեր քնելուց առաջ Մարիուսը աղոթեց։ «Երկնային Հայր, շնորհակալ եմ Քեզ՝ ինձ նման հիանալի ընկերներ և ընտանիք տալու համար: Խնդրում եմ, օրհնիր մայրիկիս, քանի դեռ նա շատ հեռու է: Եվ խնդրում եմ, օրհնիր ինձ, որ վաղը Խոսեի հետ զվարճանամ բոուլինգ խաղալով»:
Բայց հաջորդ օրը Մարիուսը չհասցրեց բոուլինգի գնալ: Ուժեղ անձրև եկավ, և բոլորը ստիպված մնացին տանը։ Մարիուսը նստած էր տանը և լսում էր տանիքին թափվող անձրևի ձայնը։ Նա ցանկանում էր, որ կարողանար տեսնել Խոսեին:
Երեք օր շարունակ անձրև էր գալիս։ Փողոցները ողողված էին ջրով: Մարիուսի հարևանությամբ որոշ տներ նույնպես հեղեղվել են
Ավելի ուշ Մարիուսը Լոլային գտավ խոհանոցում։ Նա ինչ-որ բան էր պատրաստում և անուշ հոտ էր գալիս:
«Ի՞նչ ես եփում», - հարցրեց նա:
«Ես սնունդ եմ պատրաստում մեր ծխի որոշ ընտանիքների համար», - ասաց նա: «Նրանց տները լցվել են ջրով, ուստի եպիսկոպոսը խնդրեց ինձ օգնել»:
Մարիուսը մտածեց Խոսեի մասին։ «Կարո՞ղ ենք ուտելիք պատրաստել Խոսեի ընտանիքի համար: Գուցե նրանք նույնպես օգնության կարիք ունեն»։
«Դա լավ միտք է»,- ասաց Լոլան:
Մարիուսը մի քիչ բրինձ ու տապակած ձու պատրաստեց Խոսեի և նրա ընտանիքի համար: Հետո նա օգնեց Լոլային հավաքել սնունդը:
Վերջապես անձրևը դադարեց: Մարիուսն ու Լոլան դուրս եկան փողոց՝ սնունդը հասցնելու համար: Ջուրը հասնում էր մինչև Մարիուսի ծնկները։
Նրանք գտան Խոսեին և նրա ընտանիքին՝ իրենց տան դիմաց կանգնած: Խոսեն լաց էր լինում։
Մարիուսը գրկեց ընկերոջը։ «Ցավում եմ, որ ձեր տունը լցվել է ջրով», - ասաց նա: «Հիսուսը սիրու՛մ է քեզ: Մենք նույնպես սիրում ենք քեզ»:
Մարիուսն ու Խոսեն միասին օգնեցին մաքրել Խոսեի տան ցեխոտ իրերը: Աշխատելիս Մարիուսը երգում էր «Աստծո զավակն եմ» երգը: Երբ նրանք ընդմիջեցին, Մարիուսը Խոսեին տվեց իր պատրաստած ուտելիքը։
«Շնորհակալ եմ ընտանիքիս օգնելու համար», - ասաց Խոսեն: «Եվ շնորհակալություն սննդի համար: Շատ համեղ է»:
«Խնդրեմ», - ասաց Մարիուսը:
«Կարծում ես, կարո՞ղ ես ինձ ավելին պատմել Հիսուսի մասին: Իսկ այն երգը, որ դու երգո՞ւմ էիր»:
«Իհա՛րկե», - Ասաց Մարիուսը: «Կցանկանայի՞ր կիրակի օրը ինձ հետ գալ եկեղեցի։ Ես այնտեղ եմ սովորել Հիսուս Քրիստոսի մասին: Մենք նաև կարող ենք միասին երգել
«Լավ», - ասաց Խոսեն:
Մարիուսը ջերմ զգացողություններ ունեցավ։ Նա ուրախ էր, որ կարող էր օգնել Խոսեին և նրա ընտանիքին: Եվ նա ուրախ էր, որ կարող էր նաև կիսվել ավետարանով:
Նկարները՝ Ջեյմի Բաուզա