«Քեմերոն դաշնակահարը», Ընկեր, մայիս 2023, 40-41։
Քեմերոն դաշնակահարը
Քեմերոնը չգիտեր՝ ինչպես նվագել, բայց նա ցանկանում էր օգնել:
Այս պատմությունը տեղի է ունեցել ԱՄՆ-ում։
Ահարոնը երգում էր «Աստծո զավակն եմ» երգը Երեխաների միության մյուս երեխաների հետ: Քեմերոնը վատ էր լսում, բայց նա սիրում էր երգել։ Եվ շուտով նրանք երգելու էին Երեխաների միության ծրագրում: Ընդամենը մեկ ամիս էր մնացել։
Երբ երգեցողության ժամն ավարտվեց, քույր Ջոնսը հայտարարեց. «Մեր Երեխաների միության դաշնակահարը շուտով կտեղափոխվի: Մենք կցանկանայինք, որ ձեզանից ոմանք դաշնամուր նվագեն Երեխաների խմբի համար: Ձեզանից որևէ մեկը կցանկանա՞ մեկ կամ երկու երգ նվագել»:
Քեմերոնը բարձրացրեց ձեռքը։ Նա ցանկանում էր օգնել ծրագրին:
Քույր Ջոնսը գրեց երեխաների անունները, որոնք ցանկանում էին օգնել: Էմմա: Բեն: Եվ Քեմերո՛նը: Ես չգիտեի, որ դու կարողանում ես նվագել»։ Նա ժպտաց:
Քեմերոնը նախկինում երբեք նվագել չէր սովորել, բայց նա սիրում էր երգեր հորինել տատիկի տան դաշնամուրով։
«Ես դեռ լավ չեմ նվագում», - ասաց նա: «Բայց կարծում եմ՝ կարող եմ, եթե պարապե՛մ»:
«Շնորհակալություն ծառայելու պատրաստակամության համար», - ասաց քույր Ջոնսը: Նա յուրաքանչյուր երեխայի տվեց երկու երգ նվագելու համար:
Քեմերոնը կարծես, ցանկանում էր սուրալ միջանցքով: Նա միշտ ցանկացել է սովորել, և հիմա պատրաստվո՜ւմ էր:
«Դու ոգևորվա՜ծ ես: Երեխաների միությունում ինչ-որ բա՞ն պատահել է»: Մայրիկը հարցրեց, թե երբ են նրանք մեքենա նստել եկեղեցուց հետո:
Քեմերոնը քմծիծաղ տվեց։ «Ես պատրաստվում եմ դաշնամուր նվագել Երեխաների միություն ծրագրի համար»:
«Ինձ դուր է գալիս, որ ուզում ես օգնել», - ասաց մայրիկը: «Բայց դու այնքան լավ չես նվագում, որ ծրագրին աջակցես»:
Քեմերոնը ուղիղ նստեց։ «Ես կարող եմ սովորել: Ես տքնաջան կպարապեմ: Ես կարող եմ օգտագործել տատիկի դաշնամուրը»:
«Այդ դեպքում ավելի լավ է սկսենք», - ասաց մայրիկը։
Մայրիկը օգնեց Քեմերոնին դաշնամուրի ուսուցիչ գտնել: Ուսուցիչը ցույց տվեց նրան «Կուզեմ տեսնել տաճարը» և «Հիսուս Քրիստոսի եկեղեցին» երգերը նվագելու պարզ եղանակներ:
Քեմերոնը հաճախակի էր պարապում տատիկի տանը: Նա նորից ու նորից պարապում էր երգերի յուրաքանչյուր տողը։ Նա շատ սխալներ էր թույլ տալիս, բայց շարունակում էր փորձել: Վերջապես նա կարողացավ երկու երգերն էլ նվագել։
Շուտով եկավ Երեխաների միության ծրագրի ժամանակը: «Ինչպե՞ս ես», - հարցրեց մայրիկը։
Քեմերոնը ամուր գրկեց դաշնամուրի գիրքը։ «Նյարդային: Բայց նաև ոգևորված»:
Երբ Քեմերոնի նվագելու հերթը հասավ, նրա ձեռքերը մի փոքր դողացին։ Երկնային Հայր, խնդրում եմ, օգնիր ինձ, - նա աղոթեց մտքում: Նա խորը շունչ քաշեց: Հետո նա նվագեց այնքան լավ, որքան կարող էր: Մյուս երեխաները երգում էին:
Երգի վերջում նա ժպտաց: Շա՜տ զվարճալի էր։ Նա գիտեր, որ Սուրբ Հոգին օգնում էր իրեն:
Այժմ, մի երգ էր նվագելուց հետո, Քեմերոնն իրեն ավելի վստահ էր զգում։ Նա սկսեց երկրորդ երգը: Նրա մատները շարժվեցին ստեղների վրայով ճիշտ այնպես, ինչպես պարապել էր:
Այդ երգը Քեմերոնի սիրելին էր։ Նվագելիս նա մտածում էր խոսքերի մասին: «Ես հավատում եմ Փրկչին՝ Հիսուս Քրիստոսին»։ «Ես կփառաբանեմ նրա անունը»։ Քեմերոնը շատ էր աշխատել՝ ծրագրի երգերը սովորելու համար։
Միգուցե դաշնամուր նվագելը իմ վկայությամբ կիսվելու ձևերից մեկն է, - մտածեց Քեմերոնը:
Ծրագրից հետո մայրիկը ամուր գրկեց Քեմերոնին:
«Ինչպե՞ս էր», - հարցրեց նա:
«Սկզբում նյարդայնանում էի, բայց զվարճալի էր», - ասաց Քեմերոնը: Նա ցանկանում էր շարունակել պարապել և ավելի շատ երգեր սովորել։
Նկարները՝ Ադամ Կոֆորդի