«Օրիգամիով զբաղվող ընկերներ», Ընկեր, մայիս 2023, 30-31:
Օրիգամիով զբաղվող ընկերներ
Ինչպե՞ս կարող էին Արին և նրա ընկերները օգնել տիկին Ֆրանկլինին:
Այս պատմությունը տեղի է ունեցել ԱՄՆ-ում։
«Ընդմիջման ժա՛մ է»: Ձայն տվեց Արիի ուսուցիչը:
Արիի դասընկերները հերթ էին կանգնել, որպեսզի դուրս գան խաղահրապարակ: Բայց Արին ու իր ընկերները դրա փոխարեն միշտ գնում էին գրադարան։ Նրանք սիրում էին գրքեր վերցնել և միասին արհեստագործությամբ զբաղվել:
Քրիստինն ու Էլլան արդեն սպասում էին դռան մոտ։ Արին վերցրեց իր գիրքը և մի թղթի կույտ։ Այնուհետև նա անցավ միջանցքով:
«Հուսով եմ, Վիշապի պահապանի գաղտնիքը գիրքը վերադարձրել են», - ասաց Արին: «Ես շաբաթներ շարունակ ուզում էի վերցնել այն»:
Երբ նրանք հասան գրադարան, աղջիկները ձեռքով արեցին դպրոցի գրադարանավարուհի տիկին Ֆրանկլինին։ Նա միշտ դիմավորում էր նրանց ուրախ ժպիտով։ Բայց այսօր նրա ժպիտը այնքան էլ աշխույժ ու երջանիկ չէր թվում:
Արին խոժոռվեց, երբ գիրքը դրեց սեղանին: «Միսիս Ֆրանկլինը ձեզ մի տեսակ տխո՞ւր թվաց»։
Քրիստինը թոթվեց ուսերը։ «Նա, հավանաբար, զբաղված էր»:
«Միգուցե»: Արին նստեց ու մի թուղթ հանեց։ Նա զգուշորեն ծալեց այն՝ բթամատով հարթեցնելով ծալքը։
«Ի՞նչ ենք մենք այսօր պատրաստում», - հարցրեց Էլլան:
«Ի՞նչ կասեք էջանիշների մասին»: ասաց Արին: «Դրանք բավականին հեշտ են: Ես քեզ ցույց կտամ»։
Արին սովորում էր օրիգամի պատրաստել: Դա ճապոնական արվեստի մի տեսակ է, որն արվում է՝ թուղթը տարբեր ձևերի ծալելով: Արին գիտեր, թե ինչպես ստանալ բոլոր ձևերը, և իր ընկերներին սովորեցրեց այն, ինչ սովորել էր:
Արին Քրիստինին և Էլլային ցույց տվեց, թե ինչպես պետք է կատարել յուրաքանչյուր ծալք: Շուտով երեքն էլ մի փոքրիկ քառակուսի էջանիշ ունեին։
«Այն անցնում է անկյունով, այսպես»: Արին բացեց իր գիրքը և էջանիշը սահեցրեց էջի անկյունով:
«Հոյակա՜պ է»: Քրիստինը վերցրեց ևս մեկ թուղթ։ «Ես ցանկանում եմ ինքս փորձել դա»։
Մինչ աշխատում էին, նրանք խոսում էին իրենց կարդացած գրքերի և այն մասին, թե ինչ են ուզում կարդալ հետո: Արին նորից նայեց միսիս Ֆրանկլինին։ Նա դեռ մի փոքր տխուր էր թվում:
Շուտով միսիս Ֆրանկլինը կանգ առավ նրանց սեղանի մոտ։
«Ողջույն, աղջիկներ»: Նա մի գիրք դրեց սեղանին: Դա վիշապի պահապանի գիրքն էր: Այն քեզ համա՜ր է, Արի՛: Գիտեմ, որ սպասում էիր, որ կարդայիր այն»։
«Շնորհակալությո՛ւն»: Արին վերցրեց այն։
Տիկին Ֆրանկլինը հառաչեց: «Այսօր ինչ-որ մեկը թալանել է իմ մեքենան Նա տարել է իմ բոլոր գրքերն ու երաժշտությունը»:
«Ահավո՛ր է», - ասաց Քրիստինը:
Տիկին Ֆրանկլինը տխուր ժպտաց նրանց։ «Դե, դրանք ընդամենը իրեր են: Իրերը կարող են փոխարինվել։ Ես պարզապես ուրախ եմ, որ ոչ ոք չի տուժել»:
Արին նայեց, թե ինչպես է տիկին Ֆրանկլինը հեռանում։
«Կցանկանայի, որ մենք ինչ-որ բանով օգնեինք», - ասաց Էլլան:
Արին նայեց իր ձեռքերում գտնվող օրիգամիի էջանիշին։ «Գուցե մենք կարո՛ղ ենք»:
«Ինչպե՞ս», - հարցրեց Քրիստինը:
Արին քմծիծաղ տվեց։ «Դասերից հետո արի իմ տուն։ Եվ ես մի գաղափար ունեմ:
Հաջորդ օրը Արին, Քրիստինն ու Էլլան ընդմիջմանը գնացին գրադարան, ինչպես միշտ: Բայց այս անգամ նրանք պարզապես գրքեր չեն բերել։ Նրանք մի հատուկ բան ունեին տիկին Ֆրանկլինի համար։
«Մենք սրանք ձեզ համար ենք պատրաստել»: Արին մի պայուսակ տվեց տիկին Ֆրանկլինին։ «Մենք գիտենք, որ չենք կարող փոխարինել բոլոր գողացած իրերը, բայց կարծում էինք, որ դրանք կարող են ձեզ ուրախացնել»:
Տիկին Ֆրանկլինը նայեց պայուսակի ներսը։ Այն լի էր օրիգամիներով՝ էջանիշներով, ձկներով, սրտերով, թիթեռներով։ Նա լայն ժպտաց։
«Հրաշալի՜ է: Շատ շնորհակալություն»: Նա պայուսակից հանեց օրիգամիի մի գործ: Այն ծալված էր՝ փոքրիկ գրքի տեսքով: «Ես կօգտագործեմ այս փոքրիկ օրագիրը՝ գրելու իմ բոլոր երջանիկ փոքրիկ մտքերը»:
Ի պատասխան՝ Արին ժպտաց։ Նա միշտ կարող էր ինչ-որ լավ բան անել ուրիշների համար՝ թղթի մեկ ծալումով:
Նկարները Բրայան Քոլի