« ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖ សេចក្ដីសុខសាន្ដនៅកណ្ដាលព្យុះសង្ឃរា » ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ខែ មីនា ឆ្នាំ ២០២៣ ។
ចូរមកតាមខ្ញុំ
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖ សេចក្ដីសុខសាន្ដ នៅកណ្ដាល ព្យុះសង្ឃរា
នៅថ្ងៃខ្លះ អ្នកអាចមានអារម្មណ៍ថារងទុក្ខនឹងព្យុះភ្លៀងជីវិតច្រើនណាស់ ។ ប៉ុន្ដែព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានព្រះចេស្ដាដើម្បីនាំសេចក្ដីសុខសាន្ដដល់អ្នក ដែលអ្នកមិនអាចរកឃើញនៅកន្លែងណាផ្សេងទៀតបាននោះទេ ។
នៅពាក់កណ្ដាលឆ្នាំនៃថ្នាក់បាក់ឌុបនៅវិទ្យាល័យរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំទទួលបានការភ្ញាក់ផ្អើលដ៏ធំមួយ ។ ឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំត្រូវបានហៅឲ្យធ្វើជាប្រធានបេសកកម្ម អ៊ុយរូហ្គាយ ម៉ុងតេវីដេអូ ហើយនេះមានន័យថា ពួកគាត់នឹងប្ដូរទៅនៅចុងម្ខាងទៀតនៃផែនដីនេះជាមួយប្អូនបង្កើតរបស់ខ្ញុំទាំងបួននាក់ ។ ខ្ញុំកំពុងតានតឹងអារម្មណ៍នឹងការប្រឡងបញ្ចប់បាក់ឌុបទៅហើយ តែឥឡូវខ្ញុំត្រូវទៅរៀននៅមហាវិទ្យាល័យតែម្នាក់ឯងទៀត ហើយគ្រួសារខ្ញុំនៅទ្វីបផ្សេងទៀត ។ ខ្ញុំមានការភ័យខ្លាចយ៉ាងខ្លាំង ។
ការប្ដូរសាលាពីវិទ្យាល័យមកមហាវិទ្យាល័យពិតជាពិបាកខ្លាំងណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ ។ ទោះជាខ្ញុំមានមិត្តរួមបន្ទប់ចិត្តល្អ និងសិស្សរាប់ពាន់នាក់ជុំវិញខ្លួនក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំនៅតែមានអារម្មណ៍ឯកោខ្លាំងដែរ ។ សម្ពាធនៅសាលារៀនគឺលើសលុបណាស់ ។ ខ្ញុំមិនដឹងថាខ្ញុំចង់រៀនអ្វីទេ ហើយខ្ញុំរៀនមិនចូលទេ ។ ខ្ញុំក៏បានពុះពារនឹងទំនាក់ទំនងមួយដែលគ្រប់គ្រងផ្លូវអារម្មណ៍ខ្ញុំ ហើយវាប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងមកលើសុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់ខ្ញុំ ។ ការភ័យខ្លាចពីអនាគតរបស់ខ្ញុំបានគ្របដណ្ដប់មកលើខ្ញុំ ។
មិនយូរប៉ុន្មានអារម្មណ៍នៃការធ្លាក់ទឹកចិត្ត ការភ័យខ្លាច និងភាពឯកោរបស់ខ្ញុំធ្វើឲ្យខ្ញុំសឹងតែធ្វើអ្វីលែងបាន ។ សូម្បីតែទម្លាប់ធម្មតាក៏មានអារម្មណ៍ថាពិបាកធ្វើដែរ ។ នៅព្រឹកមួយ ខ្ញុំបានទូលសូមព្រះវរបិតាសួគ៌ឲ្យប្រទានកម្លាំងដល់ខ្ញុំ ដើម្បីអាចបន្ដទៅមុខនៅថ្ងៃនោះបាន ។ ខ្ញុំបានអធិស្ឋានថា « ទូលបង្គំមិនអាចបន្ដធ្វើរឿងនេះតែឯងបានទេ » ។ នៅក្នុងគ្រាដ៏កម្រមួយនៃការមានភាពច្បាស់លាស់ខាងផ្លូវចិត្ត និងសតិអារម្មណ៍ ខ្ញុំបានស្ដាប់ឮពាក្យទាំងនេះនៅក្នុងគំនិតខ្ញុំ « បុត្រមិនចាំបាច់ធ្វើវាតែឯងទេ » ។ សេចក្ដីសុខសាន្ដបានស្រោចហូរហៀរមកក្នុងចិត្តខ្ញុំ ។ ព្យុះនៅក្នុងចិត្តខ្ញុំបានស្ងប់ទៅ ។
ពីរបីខែ ( និងឆ្នាំ ) បន្ទាប់មក វាមិនងាយស្រួលនោះទេ ។ អារម្មណ៍នៃការធ្លាក់ទឹកចិត្ត និងភាពឯកោរបស់ខ្ញុំមិនរសាត់ទៅបាត់ភ្លាមៗនោះទេ ។ ប៉ុន្ដែជាលើកដំបូងបំផុត ដែលខ្ញុំបានយល់ពីអត្ថន័យនៃការមានព្រះអង្គសង្គ្រោះក្នុងកម្រិតផ្ទាល់ខ្លួនមួយ ។ ខ្ញុំបានដឹងថា ទ្រង់បានយល់ពីឧបសគ្គ និងការឈឺចាប់របស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានដឹងថា ទ្រង់គឺជាព្រះតែមួយអង្គគត់ដែលអាចជួយខ្ញុំបាន ហើយទ្រង់បានជួយខ្ញុំពិតមែន ។
ជាច្រើនឆ្នាំក្រោយមក ខ្ញុំគឺជាអ្នកត្រឡប់មកពីបេសកកម្មវិញ ជានិស្សិតដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សានៅមហាវិទ្យាល័យ និងបានរៀបការយ៉ាងមានសុភមង្គល ។ ហើយខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំនឹងមិនអាចសម្រេចបានគោលដៅទាំងនោះឡើយ បើខ្ញុំមិនទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់នោះ ។
ចូរស្ងៀមទៅ ហើយឈប់ចុះ
ព្រះយេស៊ូវបានផ្ទុំលើទូកជាមួយនឹងពួកសាវករបស់ទ្រង់ ពេលមានព្យុះដ៏ធំមួយកើតឡើង ។ ពួកសាវកបានដាស់ព្រះយេស៊ូវ ហើយពោលថា « លោកគ្រូអើយ យើងវិនាសហើយ លោកមិនរវល់ទេឬអី ? » ( ម៉ាកុស ៤:៣៨ ) ។ ចំពេលដែលពួកលោកគិតថា ពួកលោកនឹងស្លាប់នៅក្នុងព្យុះកំណាចនេះ នោះព្រះអម្ចាស់បានតើនឡើង ហើយ « ទ្រង់កំហែងខ្យល់ ក៏បង្គាប់ទៅសមុទ្រថា ចូរស្ងៀមទៅ ហើយឈប់ចុះ ។ នោះខ្យល់ក៏ស្ងប់ ហើយស្ងាត់ឈឹងសូន្យទាំងអស់ទៅ » ( ម៉ាកុស៤:៣៩ ) ។
តើមានពេលប៉ុន្មានដងនៅក្នុងជីវិតរបស់ប្អូនៗដែលបានឆ្ងល់ថា « យើងវិនាសហើយ លោកមិនរវល់ទេឬអី ? » ពេលខ្លះ ពេលអ្នករស់នៅឆ្លងកាត់ឧបសគ្គដែលពិបាកៗ វាអាចងាយនឹងមានអារម្មណ៍ថាឯកោ ថាគេបោះបង់យើងចោល ។ អ្នកអាចឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វីព្រះអម្ចាស់មិនរម្ងាប់ព្យុះរបស់អ្នកទៅ ។ វាអាចមើលទៅហាក់ដូចជាជីវិតរបស់អ្នកនឹងមិនអាចមានភាព « ស្ងាត់ឈឹងសូន្យទាំងអស់ » ដូចដែលខទី ៣៩ បានចែងទេ ។
ប៉ុន្ដែ ផ្នែកដ៏សំខាន់មួយនៃដំណើររឿងនេះគឺជាគោលការណ៍ដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀននៅខបន្ទាប់ទៀត ។ ទ្រង់បានមានបន្ទូល ៖ « ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាភ័យដល់ម៉្លេះ ម្តេចក៏គ្មានសេចក្តីជំនឿ ? » ( ម៉ាកុស ៤:៤០ ) ។ នៅក្នុងគ្រានៃការភ័យខ្លាច និងការអន្ទះសារបស់ពួកលោក ពួកសាវកបានភ្លេចថាពួកលោកនៅជាមួយនរណា ។ ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ដែលបានបង្កបង្កើតផែនដីនេះ កំពុងផ្ទុំនៅលើទូករបស់ពួកលោក ។ ហេតុអ្វីពួកលោកត្រូវភ័យខ្លាច ?
ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានព្រះចេស្ដាដើម្បីរម្ងាប់ព្យុះទាំងឡាយនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។ ទ្រង់អាចព្យាបាលការឈឺចាប់របស់អ្នក សម្រាលបន្ទុករបស់អ្នក ហើយប្រទានពន្លឺពេលអ្នកនៅក្នុងភាពងងឹតសូន្យសុង ។ ចំណែករបស់អ្នកនៅក្នុងដំណើរការនេះគឺ ត្រូវអនុវត្តសេចក្តីជំនឿកាន់តែខ្លាំងថែមទៀតទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ការទទួលបានកម្លាំងមកពីព្រះអម្ចាស់
ការរស់នៅដោយមានសេចក្ដីជំនឿកើនឡើង អាចនាំមកនូវព្រះចេស្ដារបស់ព្រះគ្រីស្ទបន្ថែមទៀតមកក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។ នៅពេល រ៉ាហ្សាហ្វីម៉ាឡាហ្សា មកពីប្រទេសម៉ាដាហ្គាស្កា ហៀបនឹងបញ្ចប់ឆ្នាំសិក្សាដ៏ពិបាកមួយ ម្ដាយមីងរបស់គាត់បានស្លាប់ ។ គាត់ពិបាកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ។ វាសឹងតែមិនអាចទៅរួចដើម្បីផ្ចង់អារម្មណ៍អំឡុងពេលរៀនសូត្រ ។ គាត់កំពុងរៀបចំខ្លួនត្រៀមប្រឡងបញ្ចប់នៅឆ្នាំនោះ ។ គាត់បានអធិស្ឋានថា « សូមដកយកទុក្ខសោករបស់ទូលបង្គំចេញផង ហើយប្រទានកម្លាំងដល់ទូលបង្គំ ដើម្បីទៅប្រឡងនៅថ្ងៃស្អែកនេះ » ។ បន្ទាប់ពីការអធិស្ឋាន រ៉ាហ្សាហ្វីម៉ាឡាហ្សា មានអារម្មណ៍ថាមានកម្លាំងឡើងវិញ ។ គាត់បានពោលថា « ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំបានភ្លេចទុក្ខសោករបស់ខ្ញុំ ។ ព្រះប្រទានកម្លាំងឲ្យខ្ញុំធ្វើការណ៍គ្រប់យ៉ាងបាន » ។
វាសំខាន់ដើម្បីចងចាំថា ពេលខ្លះព្រះអម្ចាស់រម្ងាប់ព្យុះនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ហើយពេលខ្លះទ្រង់រម្ងាប់ និងលួងលោមអ្នកទៅវិញ ខណៈព្យុះនោះនៅតែបោកបក់ ។ នៅពេលអ្នកមានសេចក្ដីជំនឿលើទ្រង់ នោះអ្នកក៏ទុកចិត្តលើព្រះទ័យ និងពេលវេលារបស់ទ្រង់ផងដែរ ។ អ្នកជឿថា ទ្រង់នឹងជួយអ្នក មិនថាសេចក្ដីសុខសាន្ដ និងភាពស្ងប់សុខរបស់អ្នកកើតមាននៅពេលណានោះទេ ។
ការទុកចិត្តលើពេលវេលារបស់ទ្រង់
យុវនារីម្នាក់ឈ្មោះ អាន បានស៊ាំនឹងអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច ។ នាងនិយាយថា « ខ្ញុំត្រូវទ្រាំនឹងជំងឺថប់បារម្ភកម្រិតធ្ងន់ និងជំងឺ ADHD កម្រិតស្រាល ។ ពេលខ្លះ ជំងឺនេះធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍យល់ខុសអំពីអ្នកដទៃ ហើយវាពិបាកដើម្បីរក្សាទស្សនវិស័យអស់កល្បជានិច្ច ។ ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានអានក្នុងគម្ពីរលោកុប្បត្តិអំពីសារ៉ាយ ដែលត្រូវរង់ចាំរាប់ទសវត្សរ៍ មុនពេលគាត់មានកូន ។ ខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំអាចត្រូវរង់ចាំរយៈពេលយូរដើម្បីបានព្យាបាលផងដែរ ។ ខ្ញុំដឹងថា ព្រះគ្រីស្ទនឹងមិនបោះបង់ខ្ញុំ ពេលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថប់បារម្ភឡើយ ។ ទ្រង់គង់នៅទីនេះដើម្បីជួយខ្ញុំឲ្យឆ្លងកាត់វា » ។
ការជ្រើសរើសដើម្បីទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់មិនមែនមានន័យថា ប្អូនៗត្រូវមើលរំលងឧបសគ្គដ៏ធំនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នកឡើយ ។ ប៉ុន្ដែវាមានន័យថា អ្នកគួរតែ « ផ្តោតយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើភាពអស្ចារ្យ សេចក្តីល្អដ៏ឥតប្រៀបផ្ទឹម និងព្រះចេស្តាទាំងអស់របស់ព្រះ [ របស់អ្នក ] ទុកចិត្តលើទ្រង់ … មានដួងចិត្តដែលពេញដោយអំណរ » ។១ នៅពេលអ្នកឯកោ ក្រៀមក្រំ អន្ទះអន្ទែង ឬរង់ចាំពរជ័យដែលបានសន្យា សូមនឹកចាំដល់សំណួរនេះ ៖ តើអ្នករង់ចាំភាព « ស្ងាត់ឈឹងសូន្យទាំងអស់ » ដោយដួងចិត្តភ័យខ្លាច ឬដោយដួងចិត្តដ៏ស្មោះត្រង់ ?