« អ្នកបើកបរយន្តហោះនៅក្នុងកងទ័ពរបស់ព្រះអម្ចាស់ » ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២៤ ។
អ្នកបើកបរយន្តហោះនៅក្នុងកងទ័ពរបស់ព្រះអម្ចាស់
ម៉ា អេហ្វ មកពី អ៊ីសថ៍ មីដឡេន នៃប្រទេស អង់គ្លេស មានគោលដៅធំៗ ដែលធ្វើឲ្យគាត់មានអារម្មណ៍សប្បាយ និងក្ដីសង្ឃឹមខ្ពស់ ទោះបីជានៅពេលដែលស្ថានភាពកាន់តែលំបាកក៏ដោយ ។
រូបថតដែលផ្តល់ដោយ សាថូមី ហ្វូឃេត
ឡាម៉ា អេហ្វ អាយុ ១៧ ឆ្នាំ និយាយថា « ខ្ញុំចង់បើកបរយន្តហោះជាយូរមកហើយ តាមដែលខ្ញុំអាចចាំបាន » ។ ពេលមិត្តម្នាក់ដែលគាត់បានស្គាល់កាលពីពេលដែលគាត់ប្រណាំងរទេះរុញ បានប្រាប់គាត់អំពីអង្គការសប្បុរសធម៌អង់គ្លេសមួយដែលជួយមនុស្សពិការរៀនបើកបរយន្តហោះ ឡាម៉ាមានបំណងចង់សាកល្បងជាខ្លាំង ។
សុបិនដ៏ខ្ពស់លើមេឃ
គាត់បានចុះហត្ថលេខាសម្រាប់កម្មវិធីសប្បុរសធម៌ចំនួនពីរ ។ មួយក្នុងចំណោមកម្មវិធីទាំងពីរនោះ គឺកម្មវិធី Junior Aspiring Pilots Program (JAPP) ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងជាពិសេសសម្រាប់យុវវ័យដែលមានអាយុចន្លោះពី ១២ ទៅ ១៨ ឆ្នាំ ។ កម្មវិធីទាំងនេះ និងមេរៀនមួយទល់មួយផ្សេងទៀតទាំងអស់ជួយគាត់មួយជំហានឲ្យខិតជិតដល់គោលដៅធំរបស់គាត់—គឺការទទួលបានអាជ្ញាប័ណ្ណអ្នកបើកបរយន្តហោះឯកជនរបស់គាត់ ។
ផ្នែកមួយនៃការបំផុសគំនិតរបស់គាត់បានមកពីគ្រួសាររបស់គាត់ ។ ឪពុកចិញ្ចឹមរបស់ឡាម៉ាគឺជាមនុស្សដំបូងដែលធ្វើឲ្យគាត់ជាប់ចិត្តនឹងការហោះហើរ ដោយបាននាំគាត់ទៅកម្មវិធីតាំងពិពណ៌យន្តហោះជារៀងរាល់ឆ្នាំ ។ ក្រោយមក បន្ទាប់ពីគាត់ត្រូវបានយកទៅចិញ្ចឹមដោយគ្រួសារផ្សេងទៀតនៅអាយុបួនឆ្នាំ ចំណាប់អារម្មណ៍របស់ឡាម៉ាចំពោះអាកាសចរណ៍បានបន្តរីកចម្រើន នៅពេលដែលគាត់បានមើលឪពុកចិញ្ចឹមរបស់គាត់ព្យាយាមយកអាជ្ញាប័ណ្ណបើកបរយន្តហោះ ។ ឡាម៉ានិយាយថា « ឪពុកខ្ញុំគឺជាការបំផុសគំនិតដល់ខ្ញុំក្នុងការការចង់ក្លាយជាអ្នកបើកបរយន្តហោះ » ។ ឥឡូវនេះ ឪពុករបស់ឡាម៉ាអាចជិះជាមួយគាត់នៅក្នុងយន្តហោះដែលមានកង្ការមួយ មានប្រាំកៅអី ដែលឡាម៉ាកំពុងរៀនបើកបរ ។
ឪពុកម្តាយរបស់ឡាម៉ា ( ថតរូបនៅទីនេះនៅសងខាងគាត់ ) គឺជាអ្នកគាំទ្រដ៏ធំបំផុតរបស់គាត់ ។
នៅពេលឡាម៉ាហោះហើរលើកដំបូងនៅក្នុងយន្តហោះពិតប្រាកដ គាត់មានអារម្មណ៍ព្រួយបារម្ភថាមិនចាំអ្វីៗទាំងអស់ ។ គាត់និយាយថា « ខ្ញុំបានពោលពាក្យអធិស្ឋានយ៉ាងរហ័ស និងស្ងៀមស្ងាត់មួយ មុនពេលខ្ញុំហោះឡើងទៅ ហើយខ្ញុំមិនអីទេ » ។ ឥឡូវនេះ នៅពេលដែលគាត់ពិបាកក្នុងការចងចាំអ្វីមួយនៅលើអាកាស នោះការអធិស្ឋានដ៏ស្ងៀមស្ងាត់ជួយគាត់ឲ្យធ្វើអ្វីដែលគាត់ត្រូវធ្វើ ។ ទោះបីជាពេលដែលឪពុកគាត់មិនបានអង្គុយនៅកៅអីខាងក្រោយ ក៏ឡាម៉ាដឹងថា គាត់តែងតែមានព្រះវរបិតារបស់គាត់ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌គង់នៅជាមួយគាត់ ។
កងទ័ពរបស់ព្រះអម្ចាស់
ការហោះហើរមិនមែនជារឿងតែមួយដែលធ្វើឲ្យវិញ្ញាណរបស់ឡាម៉ាបន្តមានភាពវិជ្ជមាន និងរីករាយនោះទេ ។ គាត់និយាយថា « ខ្ញុំតែងតែជាអ្នកគាំទ្រដ៏ធំមួយរបស់យោធាអង់គ្លេស អ្វីៗទាំងអស់ចាប់តាំងពីការសោយរាជ្យរបស់ព្រះមហាក្សត្ររហូតដល់ពិធីបុណ្យសព » ។
ឡាម៉ានិយាយថា « ដោយសារពិការភាពរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំមិនអាចចូលរួមក្នុងយោធាបានទេ » ។ ប៉ុន្តែអតីតថ្នាក់ដឹកនាំយុវជនម្នាក់របស់គាត់ ដែលធ្លាប់ធ្វើជាទាហានបានលើកទឹកចិត្តឡាម៉ា ។ ឡាម៉ានិយាយថា « គាត់តែងតែរំឭកខ្ញុំថា ខ្ញុំមិនចាំបាច់នៅក្នុងយោធាក្នុងពិភពលោកទេ ពីព្រោះខ្ញុំនៅក្នុងកងទ័ពរបស់ព្រះអម្ចាស់រួចទៅហើយ » ។ « ការនៅក្នុងកងទ័ពរបស់ព្រះអម្ចាស់ធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា មិនថាមានអ្វីកើតឡើងក្នុងជីវិត មិនថានរណាម្នាក់ធ្វើអ្វីចំពោះខ្ញុំនោះទេ ខ្ញុំមានព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅខាងខ្ញុំ » ។
បងប្រុស បេលីស អ្នកដឹកនាំយុវជនរបស់ឡាម៉ា បានបំផុសគំនិតឲ្យគាត់ចូលរួមជាមួយនឹង « កងទ័ពរបស់ព្រះអម្ចាស់ » ។
នៅមហាវិទ្យាល័យសម្រាប់មនុស្សដែលមានតម្រូវការពិសេសដែលគាត់ចូលរួម ឡាម៉ាព្យាយាមជួយមនុស្សដទៃទៀតដែលមានអាយុស្របាលគាត់ឲ្យចូលរួមក្នុងកងទ័ពរបស់ព្រះអម្ចាស់ កាលដែលគាត់ចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយពួកគេ ។ គាត់និយាយថា « ភាគច្រើន គេមិនអើពើនឹងខ្ញុំទេ តែពេលខ្លះខ្ញុំទទួលបានការចាប់អារម្មណ៍ ។ ដោយសារតែតម្រូវការមួយចំនួនរបស់ខ្ញុំនាពេលនេះ ការបម្រើបេសកកម្មពេញម៉ោងក្នុងពេលឆាប់ៗនេះមិនមែនជាជម្រើសមួយទេ ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំឃើញដូចនេះ ៖ ខ្ញុំមិនត្រូវការស្លាកឈ្មោះដើម្បីធ្វើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានោះទេ » ។
ដោយមានយុវវ័យតិចតួចនៅក្នុងវួដរបស់គាត់ មិត្តភក្តិរបស់ឡាម៉ាភាគច្រើនមិនមែនជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយនោះទេ ។ វាមិនមែនជាការងាយស្រួលជានិច្ចនោះទេនៅឯសាលា ជាពិសេស តាមដែលឡាម៉ានិយាយ គឺនៅពេលដែលមានការល្បួង « យ៉ាងខ្លាំង » នោះ ។ « មានសិស្សជាច្រើននិយាយអំពីរឿងមិនសមរម្យ ហើយស្ដាប់តន្ត្រីមិនសមរម្យ ។ ជាទូទៅ នៅពេលណាដែលមានរឿងបែបនេះកើតឡើង ខ្ញុំគ្រាន់តែចាកចេញ ហើយទៅបន្ទប់មួយផ្សេងទៀត» ។
បន្តរឹងមាំ
នៅពេលដែលការល្បួងមកដល់ ឬអ្នកផ្សេងទៀតមិនចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការស្តាប់ដំណឹងល្អ ឡាម៉ាលើកឡើងពីបទគម្ពីរដែលគាត់ចូលចិត្តខ្លាំង ៖ « តែឯអញ និងពួកគ្រួអញ យើងទាំងអស់គ្នានឹងគោរពប្រតិបត្តិដល់ព្រះយេហូវ៉ាតែមួយប៉ុណ្ណោះ » ។ ( យ៉ូស្វេ ២៤:១៥ ) ។
គាត់និយាយថា « បទគម្ពីរនេះបានជួយខ្ញុំឲ្យបន្តរឹងមាំក្នុងសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ។ វាសំខាន់ខ្លាំងណាស់ចំពោះឡាម៉ានៅក្នុងគ្រួសាររបស់គាត់ផ្ទាល់ ។ ពេលឡាម៉ាអាយុ ១០ ឆ្នាំ ឪពុករបស់គាត់បានឈប់មកព្រះវិហារ ។ គាត់និយាយថា « ខ្ញុំនៅក្មេង ដូច្នេះខ្ញុំមិនបានយល់ពេញលេញទេ » ។ « ខ្ញុំខំបញ្ចុះបញ្ចូលគាត់ឲ្យត្រឡប់មកវិញ ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានរៀនថា វាមិនមែនអំពីរឿងនោះទេ ។ បងប្អូនផ្តល់ពេលវេលាដល់ពួកគាត់ » ។
ឡាម៉ានៅតែមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយឪពុករបស់គាត់ ហើយបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់គាត់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដូចជាប្រាប់គាត់ពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅព្រះវិហារ ឬចំណាយពេលជាមួយឪពុកគាត់ ។ « គាត់តែងតែបង្រៀនខ្ញុំថា មិនថាកូនឆ្លងកាត់អ្វីទេ កូនត្រូវតែបន្តរឹងមាំ » ។ ចំពោះយុវវ័យណាដែលមានសមាជិកគ្រួសារមិនសកម្មនៅក្នុងសាសនាចក្រ គាត់បន្ថែមថា « បន្តរឹងមាំ » ។ តោងជាប់នឹងសេចក្ដីជំនឿរបស់បងប្អូន ។ កុំបោះបង់ចោល មិនថាមានអ្វីកើតឡើងឡើយ » ។
ការស្វែងរកព្រះគ្រីស្ទក្នុងគ្រាលំបាក
ឡាម៉ាក៏បានរកឃើញភាពក្លាហាននៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទតាមរបៀបផ្ទាល់ខ្លួនផ្សេងទៀតផងដែរ ។ ឡាម៉ានិយាយថា « ពេលខ្លះ ខ្ញុំរងការថប់បារម្ភយ៉ាងខ្លាំង » ។ « ខ្ញុំគិតថា មនុស្សចុងក្រោយដែលផ្ដល់ភាពក្លាហានឲ្យខ្ញុំបន្តទៅមុខទៀតគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទផ្ទាល់ ។ ទ្រង់បានឆ្លងកាត់ច្រើនណាស់ ប៉ុន្តែទ្រង់បានបន្តបេសកកម្មរបស់ទ្រង់ » ។
នៅពេលដែលឡាម៉ាមានថ្ងៃមិនល្អ គាត់តែងតែស្រមៃឃើញព្រះអង្គសង្គ្រោះលើកទឹកចិត្តគាត់ដោយមានបន្ទូលថា « កូនអាចធ្វើបាន ។ កូនអាចឆ្លងកាត់អ្វីក៏បាន » ។
គាត់ក៏បានទាញយកកម្លាំងពីម្តាយ និងឪពុក មិត្តភក្តិរបស់គាត់ និងមនុស្សដទៃទៀតដែលនៅជិតគាត់ផងដែរ ។ ឡាម៉ានិយាយថា « មានពេលមួយដែលខ្ញុំត្រូវបានគេនាំឲ្យដើរផ្លូវខុស » ។ ប៉ុន្តែ ដោយសារប្រព័ន្ធគាំទ្រដ៏ល្អ គាត់អាចកែតម្រូវផ្លូវរបស់គាត់ ហើយពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់គាត់អំពីព្រះគ្រីស្ទ ។
គាត់និយាយថា « ខ្ញុំនៅតែអភិវឌ្ឍទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែវាអស្ចារ្យណាស់ដែលបានក្លាយជាផ្នែកមួយនៃកងទ័ពរបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយនៅក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។ វាជាអ្វីដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ » ។
ដំណើររបស់គាត់ប្រហែលជាមានល្អ មានអាក្រក់ ប៉ុន្តែឡាម៉ាដឹងពីអ្វីដែលធ្វើឲ្យគាត់មានអារម្មណ៍សប្បាយ និងក្ដីសង្ឃឹមខ្ពស់ ។ « មិនថាមានការសាកល្បង ឬបញ្ហាអ្វីដែលបងប្អូនឆ្លងកាត់នោះទេ ព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងនៅក្បែរបងប្អូនដោយសារតែទ្រង់យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះបងប្អូន ហើយស្រឡាញ់បងប្អូន » ។