Да се стане Повеќе во Христос: Параболата на наклонот
Според Господово одредено време, најважно е каде сме тргнале а не каде сме започнале.
Како младо момче, имав големи аспирации. Еден ден после училиште прашав: „Мамо, што да бидам кога ќе пораснам: професионален кошаркар или рок ѕвезда?“ За жал, Кларк „беззабестото чудо“ не прикажа знаци на иден атлета или пак доживеа музичка слава. И покрај бројните напори, постојано ми беше одбиван приемот во напредната академска програма во моето училиште. Моите учители на крај предложија дека би требало едноставно да се држам до стандарните часови. Со тек на времето, јас развив дополнителни навики за учење. Но непосредно пред моето заминување на мисија во Јапонија заблежав дека моите интелектуални и духовни можности почнаа да се зголемуваат. Продолжив да работам напорно. И за прв пат во мојот живот, јас систематски го вклучив Господ во мојот развој, а тоа направи голема разлика.
Браќа и сестри, во оваа Црква, ние веруваме во божествениот потенцијал на сите Божји деца и во нашата способност да станеме повеќе во Христа. Според Господово одредено време, најважно е каде сме тргнале а не каде сме започнале.1
За да го прикажеме овој принцип, јас ќе пристапам кон основна математика. Сега, не паничете кога ќе го слушнете зборот математика на генералната конференција. Нашиот факултет по математика на БЈУ-Ајдахо ме увери дека дури и почетник ќе го свати овој централен концепт. Започнува со формулата за права. Пресекот, за наши цели, е почеток на нашата права. Пресекот може да има или висока или ниска почетна точка. Наклонот на правата може да биде наклонет позитивно или негативно.
Сите ние имаме различни пресеци во животот—започнуваме на различни места со различни животни дарувања. Некои се родени со високи пресеци, полни со можности. Други се соочуваат со почетни околности кои се полни со предизвици и изгледаат неправедно.2 Тогаш ние напредуваме по косина на личен напредок. Нашата иднина ќе биде предопределена далеку помалку од нашата почетна точка а многу повеќе од нашата косина-падина. Исус Христос гледа божествен потенцијал без разлика каде почнавме. Тој го виде во питачот, грешникот, и немоќниот. Тој го виде во рибарот, собирачот на данок, дури и занесениот. Без разлика од каде започнуваме, Христос размислува што ние правиме со она што ни е дадено.3 Додека светот се фокусира на нашето вкрстување, Бог се фокусира на нашата косина-падина. Според Господовите пресметки, Тој ќе стори сѐ што може да ни помогне нашите косини да ги насочиме кон небесата.
Овој принцип треба да им даде утеха на оние кои се борат со невољи, и малку одмор на оние кои се чини дека ги имаат сите предности. Дозволете ми да започнам со обраќање до луѓето со тешки почетни матерјални услови, вклучувајќи сиромаштија, ограничен пристап до образование и предизвикувачки семејни ситуации. Други пак се соочуваат со физички предизвици, ограничувања на менталното здравје или силни генетски предиспозиции.4 За сите оние кои се борат со тешки појдовни точки, ве молам препознајте дека Спасителот ги знае нашите борби. Тој „[ги презема] врз него [вашите] слабости, за да неговата утроба биде исполнета со милост, … за да тој [може] да знае … како да [ни] помогне во согласност со [нашите] слабости.”5
Да споделам две области на охрабрување за оние кои се соочуваат со тешки почетни околности. Најпрво, фокусирајте се на тоа каде сте тргнале а не на она каде започнавте. Би било грешка да ги игнорирате вашите околности—тие се вистински и треба да се ословат. Но пренагласувањето на тешката почетна точка може да предизвика таа да ве дефинира па дури и да ја принуди вашата способност за избор.6
Пред неколку години, јас служев со група млади луѓе во центарот на градот Бостон, Масачусетс, кои во голема мера не беа запознаени со евангелието и очекувањата на Црквата. Беше примамливо да се помеша моето сочувство и грижа за нивната ситуација со желба да се намалат Божјите стандарди.7 На крајот сватив дека најсилниот начин да ја покажам мојата љубов е никогаш да не ги намалам моите очекувањата. Со сѐ што знаев да направам, се фокусиравме на нивниот потенцијал, и секој од нив започна да го подига сопствениот наклон. Нивниот раст во евангелието беше постепен но стабилен. Денес тие отслужјиа мисии, матурираа на колеџ, се венчаваат во храм, и водат извонреден впечатливи личен и професионален живот.
Второ, вклучете го Господ во процесот на подигнување на вашата падина. Додека служев како Претседател на Програмата БЈУ—Патвеј Ширум Свет, се сеќавам дека седев на голема молитвена сесија во Лима, Перу, каде Старешина Карлос А. Годој беше говорникот. Додека гледаше над конгрегацијата, се чинеше дека е презадоволен што виде толку многу верни универзитетски студенти од првата генерација. Можеби размислувајќи за сопствениот пат низ вакви тешки околности, старешина Годој започна емотивно: Господ ќе „ви помогне повеќе отколку што може да си помогнете. [Затоа] вклучете го Господ во овој процес.“8 Пророкот Нефи поучуваше дека „по благодат се спасуваме, бидејќи сторивме сѐ што можевме.”9 Мора да дадеме се од себе ,10 што вклучува покајание, но само преку милоста Господовата можеме да го реализираме нашиот божествен потенцијал.11
На крај, дозволете ми да споделам две области на совет за оние со повишени почетни точки. Прво, дали можеме да покажеме малку смирение за околностите што можеби не сме ги создале самите? Како што поранешниот Претседател на БЈУ Рекс Е. Ли цитираше на своите ученици, „Сите ние сме пиеле од кладенци што не сме ги ископале, и сме се загревале од огнови што не сме ги запалиле“.12 Претседател Ли потоа ги повика своите ученици да се вратат и да ги исполнат образовните кладенци што поранешните пионери ги ископале. Неуспехот повторно да се засеат полињата со семиња засадени од другите може да биде еквивалент на враќање на талент без зголемување.
Второ, фокусирањето на повисока стартна точка често може да направи да се чувствуваме дека напредуваме кога во реалноста нашата падина може прилично да стагнира. Харвардскиот професор Клејтон М. Кристенсен поучуваше дека најуспешните луѓе се најсмирените бидејќи се доволно самоуверени за да бидат поправени и да учат од секого.13 Старешина Д. Тод. Кристоферсон нѐ советува „доброволно [да пронајдеме начини] за да прифатиме па дури и да бараме исправки.“14 Дури и кога се чини дека работите одат добро, мора да најдеме можности за да се подобриме преку молитвена барања.
Без разлика дали започнуваме во изобилство или тешки околности, ќе го реализираме нашиот краен потенцијал само кога ќе го направиме Бог наш партнер. Неодамна разговарав со национално истакнат едукатор кој се распрашуваше за успехот на БЈУ програмата Патека Тој беше бистар и неговото испрашување беше искрено, но тој јасно очекуваше секуларен одговор. Јас ги споделив со него нашите програми за лојалност и напори за менторство. Но заклучив велејќи: „Сите овие се добри практики, но вистинската причина поради која нашите студенти напредуваат е поради тоа што ги учиме на нивниот божествен потенцијал. Замислете дека целиот ваш живот ви кажувале дека никогаш не би можеле да успеете. Потоа размислете за ефектите од тоа да ве научат дека сте вистински син или ќерка Божја со божествена можност.“ Тој паузираше, потоа едноставно одговори, „Тоа е моќно.“
Браќа и сестри, едно од чудата на оваа, Господовата Црква, е што секој од нас може да стане нешто повеќе во Христос. Не знам за ниту една организација што им дава на своите членови повеќе можности да служат, да возвраќаат, да се покајат, и да станат подобри луѓе. Без ралика дали почнуваме со обилни или тешки околности, дозволете да го задржиме погледот и падините кон небото. Додека го правиме тоа, Христос ќе не издигне на повисоко место. Во името на Исус Христос, амин.