Mga Tanda sang Kalipayan
Ang pagtukod sa pundasyon ni Jesucristo importante sa aton kalipayan.
Samtang nagabiyahe sa eroplano tungod sa trabaho pila ka tuig na ang nagligad, nakatupad ko ang isa ka lalaki halin sa Netherlands. Daw gusto ko mag-istorya sa iya kay nagserbisyo ako sadto sa Belgium kag Netherlands bilang lamharon nga misyonero.
Sang nagkilalahay kami, ginhatagan niya ako sang business card nga may pinasahi nga trabaho “propesor sang kalipay.” Gindayaw ko sia sa iya matahum nga propesyon kag ginpamangkot ko sia kon ano ang ginahimo sang isa ka propesor sang kalipay. Siling niya nga ginatudloan niya ang mga tawo kon paano mangin malipayon sa kabuhi paagi sa pagpahamtang sang makahulugan nga mga relasyon kag lalab-uton. Ginsabat ko sia, “Kanami, pero paano kon matudloan mo man sila kon paano magpadayon ina nga mga relasyon sa pihak-kinabuhi kag sabton ang mga pamangkot sang kalag, pareho sang ano ang katuyuan sang kabuhi, paano naton malampuwasan ang aton mga kahuyang, kag sa diin kita makadto kon mapatay na kita?” Gin-ako niya nga nami tani kon may mga sabat kita sa sina nga mga pamangkot, kag malipayon ko nga ginsabat nga may ara kita sabat.
Subong, gusto ko nga rebyuhon ang pila ka kinahanglanon nga mga prinsipyo sang matuod nga kalipay nga daw tam-an kaila sa sining makalilibog nga kalibutan kon diin madamo sang makawiwili pero pila lang ang importante.
Gintudlo ni Alma sa katawhan sang iya panahon, “Kay yari karon, ginasiling ko sa inyo may madamo nga mga butang nga magaabot; kag yari karon, may isa ka butang nga mas may importansya sangsa mga ini tanan—kay yari karon, ang tion indi na tuman kalayo nga ang Manunubos magakabuhi kag magakari sa tunga sang iya katawhan.”1
Ini nga deklarasyon importante man sa aton karon samtang ginapaabot naton kag ginahandaan ang Ika-duha nga Pagkari ni Cristo!
Gani, ang una ko nga obserbasyon amo nga ang pagtukod sa pundasyon ni Jesucristo importante sa aton kalipayan. Ini ang sigurado nga pundasyon, “isa ka sadsaran nga kon diin ang mga tawo magapasad indi sila mahulog.”2 Ang paghimo sini nagahanda sa aton sa mga hangkat sang kabuhi, bisan ano ang matabo.
Madamo nga tuig na ang nagligad, naglakat kami sang akon anak nga si Justin sa isa ka summer Scout camp. Sang nagasige na ang mga aktibidades, malipayon niya nga gin-anunsyon nga gusto nila sang iya mga abyan nga makakuha sang merit badge sa archery. Para matigayon ini kinahanglan nila nga makapasar sa malip-ot nga sinulat nga test kag makaigo sang target gamit ang ila mga baslay.
Nangluya ako. Sang amo sadto nga tion, si Justin maluya tungod sa cystic fibrosis, balatian nga ara na sa iya halin pagkabata. Nabakala ako kon masarangan niya butungon ang pana para mapalupad ang baslay sa target.
Sang maglakat na sila sang iya mga abyan para sa archery, nagpangamuyo ako sing tago nga indi sia mahuy-an sa sining eksperiensya. Duha ka oras ang nagligad, nakita ko sia nga nagapalapit sa akon nga dako gid ang yuhum. “Tay!” siling niya. “Nakuha ko ang merit badge! Na-bull’s-eye ko gid; naigo ko ang target nga tupad sang akon iliguon, pero na-bull’s-eye ko gid!” Ubos-kusog niya nga ginbutong ang pana kag ginbuy-an ang baslay nga wala makontrol ang lupad sini. Nagapasalamat gid ako sa sinang mahinangpanon nga maestro sang archery nga waay gid magsiling, “Pasensya, sala ang naigo mo!” Kundi sang makita ang maathag na mga limitasyon ni Justin kag ang iya sinsero nga pagtinguha, malulo sia nga nagsiling, “Maayo gid!”
Amo man ina sa aton kon himuon naton ang tanan para sundon si Cristo kag ang Iya mga propeta wala sapayan sang aton mga limitasyon. Kon magpalapit kita sa Iya paagi sa pagtuman sang aton mga kasugtanan kag paghinulsol sang aton mga sala, malipayon naton nga mabatian ang pagdayaw sang Manluluwas: “Maayo gid, maayo kag matutom nga suloguon.”3
Nagasaksi ako sa pagkadiosnon sang Manluluwas sang kalibutan kag sang Iya nagatubos nga gugma kag gahum sa pagpaayo, pagpabakod, kag pag-alsa sa aton nga sinsero nga nagatinguha sa pagpalapit sa Iya. Sa pihak nga bahin, indi kita pwede nga mag-upod sa kadam-an kag padulong man kay Jesus. Gindaog sang Manluluwas ang kamatayon, balatian, kag sala kag ginpatigayon ang aton pagpaperpekto sa katapusan kon magsunod kita sa Iya sa bug-os naton nga tagipusuon.4
Ang ikaduha ko nga obserbasyon amo nga importante gid sa aton kalipayan nga panumdumon naton nga mga anak kita sang mapinalanggaon nga Amay nga Langitnon. Ang pagkilala kag pagsalig sa sining kamatuoran nagabag-o sang tanan.
Pila ka tuig na ang nagligad, sa biyahe papauli halin sa isa ka hilikuton sa Simbahan, nagapungko kami ni Sister Sabin sa likod gid sang dako kaayo nga tawo nga may dako, akig nga nawong nga gintattoo sa likod sang iya kalbo nga ulo upod ang numero 439.
Sang maghugpa na kami, siling ko, “Pasensya na, sir. Pwede mamangkot kon ano ang buot silingon sang numero nga na-tattoo sa likod sang imo ulo?” Wala ko na ginpamangkot ang parte sa akig nga hitsura.
Siling niya, “Ako ina. Amo ako sini. Akon ina teretoryo: 219!”
Kuwatro sientos treintay nuebe ang aktwal nga numero sa iya ulo, gani natingala ako nga sala man ato kay importante man ato ayhan sa iya.
Ginpamensar ko kon ano kasubo nga ang pagkatawo kag kompiyansa sining tawo nabase sa numero nga may kahilabtanan sa teritoryo sang gang. Napinsar ko sa akon kaugalingon; Ining maisog-tulukon nga tawo, anak man sadto sang isa ka ginikanan kag kinahanglan pa gihapon makabatyag nga ginahatagan bili kag may grupo. Kon nahibal-an lang niya kon sin-o gid sia kag kon sin-o gid ang iya ginikanan, kay “ginbakal niya [kita tanan] sa daku nga bili.”5
May isa ka maalam nga linya sa kanta sa pelikula nga The Prince of Egypt nga nagasiling, “Tuluka ang imo kabuhi paagi sa panan-awan sang langit.”6 Kon maintiendihan naton ang aton diosnon nga pagkatawo kag wala katapusan nga potensyal, makita naton ang kabuhi nga may katuyuan, isa ka pagpasimpalad kon diin makatuon kita kag magtubo, bisan pa nga “ang aton makita sa karon kasubong sang indi maathag nga larawan sa espeho,”7 sa malip-ot nga panahon.
Ang ikatatlo nga tanda sang kalipayan amo nga dumdumon pirme ang bili sang isa ka kalag. Mahimo naton ini sing maayo paagi sa pagsunod sang laygay sang Manluluwas: “Maghigugmaanay kamo; subong nga ako naghigugma sa inyo.”8
Gintudlo man Niya nga, “Sa bagay nga ginhimo niyo ini sa isa sang labing kubus sining akon mga utud, ginhimo ini ninyo isa akon.”9
Ang libro sang Mga Hulubaton maalam nga naglaygay, “Buligi ang buloligan suno sa imo masarangan.”10
Indi gid kita maghinulsol sa pagkamabinuligon. Sa mata sang Dios, ang kaayo pareho lang sa pagdungganon. Parte sang kaayo ang mangin mapinatawaron kag indi paghukom sa iban.
Pila ka tuig na ang nagligad, ang amon bata pa nga pamilya malantaw sang sine bilang family home evening. Ara na kami sa salakyan magluwas sa isa namon ka bata nga lalaki kag ang akon asawa nga si Valerie. Madulom na sa gwa, kag sang ginbuksan sang amon bata ang pwertahan kag magdalagan padulong sa salakyan, indi hungod niya nga nasipaan ang abi niya kuring namon sa balkonahe. Sa malain nga palad para sa akon bata kag sa akon asawa nga nagasunod sa iya, indi namon ato kuring kundi ang naakig nga skunk, nga nagpabalo gid nga akig sia! Tanan kami nagbalik sulod sa balay, kag naligo sila sang tomato juice, ang ginasugid piho nga paagi para madula ang baho sang skunk. Sang makatapos na sila paligo kag mag-ilis sang bayo, tanan kami naanad na sa baho, gani siling namon OK na nga magtan-aw sang sine.
Sang magpungko na kami sa likod nga bahin sang sinehan, isaisa ang mga tawo sa palibot namon nga gulpi lang naglakat para magbakal sang popcorn. Ugaling, sang magbalik sila wala na sila magbalik sa ila orihinal nga pulungkoan.
Nagakadlaw kami kon madumduman namon ato nga eksperiyensya, pero paano kon ang tanan naton nga sala may baho? Ano ayhan kon masimhutan naton ang pagkabutigon, kaibog, kahisa, ukon bugal? Kon mahayag ang aton kaugalingon nga mga kahuyang, basi pa lang nga mangin mas mahinangpanon kita kag mahinalungon sa iban kag sila man sa aton samtang ginahimo naton ang kinahanglan nga mga pagbag-o sa aton mga kabuhi. Sa tuodtuod lang nanamian ako sang baho sang tabako sa simbahan, tungod ginapakita sini nga may nagatinguha magbag-o. Kinahanglan nila ang nagaabiabi naton nga mga butkon.
Si Pangulong Russell M. Nelson maalam nga nagsiling, “Isa sa pinakahapos nga paagi para makilala ang tunay nga sumulunod ni Jesucristo amo ang kon paano niya ginatratar ang iban nga mga tawo.”11
Ginsulat ni Pablo sa mga taga-Efeso, “Sa baylo, magmaayo kag magmalulo kamo sa isa kag isa, kag magpinatawaray kamo, subong nga ang Dios nagpatawad man sa inyo paagi kay Cristo.”12
Bilang mga disipulo ni Jesucristo, ginapangayo sa aton nga magsalig sa Amay nga Langitnon kag sa aton Manluluwas kag indi magtilaw nga buslan sila. Nahibal-an ni Jesucristo ang indi pagkaperpekto sang kada isa kag pagahukman sila sing husto.
Ang ikaapat nga tanda ko sang kalipayan amo ang pagmentinar sang wala katapusan nga panan-awon. Ang plano sang aton Amay nagasakop sang mga wala katapusan; mahapos nga magtutok lang sa diri kag sa karon kag kalimtan ang pagkatapos diri.
Gintudlo sa akon ini nga leksyon pila ka tuig na ang nagligad sang amon anay-16-anyos nga anak nga si Jennifer. Uloperahan sia sang double lung transplant, kon diin lima ka guba na nga bahin sang iya baga ang kakason kag islan sang duha ka mas magagmay kag maayo pa nga bahin sang baga nga gindonar sang mabuot kag Cristohanon nga mga abyan. Dako kaayo ang risgo, pero sang gab-i antes sang iya operasyon, daw ginwalihan ako ni Jennifer sa pihak sang iya 90-libras (41 kg) nga kabug-aton, “Indi ka magkabalaka, Tay!” Bwas mabugtaw ako nga may bag-o nga mga baga, ukon mabugtaw ako sa mas maayo nga lugar. Maayo gid ang bisan diin sa duha.” Amo ina ang pagtuo; ang panan-awon sa wala katapusan! Ang pagtulok sa kabuhi sa perspektibo sang wala katapusan nagahatag sang kaathagan, kaumpawan, kaisog, kag paglaum.
Pagkatapos sang operasyon, sang nag-abot ang adlaw nga madugay na ginahulat para kakason ang tubo kag patyon ang ventilator nga nagabulig kay Jennifer nga makaginhawa, nalangkag kami nga naghulat kon bala magamit niya ang mas magagmay nga bahin sang baga. Sang maghakop sia sang una niya nga ginhawa, naghibi sia dayon. Sang makita ang amon kabalaka, madasig sia nga nagsiling, “Kanami gid kaayo nga magginhawa.”
Sugod sang adlaw nga ato, ginapasalamatan ko ang Amay nga Langitnon aga kag gab-i sa ikasarang ko nga magginhawa. Ginalibutan kita sang indi maisip nga mga bugay nga mahapos naton malimtan kon indi kita maghalong. Sa amo man, kon wala ka sang ginapaabot kag ginapasalamatan mo ang tanan, naganami ang kabuhi.
Siling ni Pangulong Nelson: “Ang tagsa ka bag-o nga aga regalo sang Dios. Bisan ang hangin nga ginahaklo naton mapinalanggaon nga ginpahulam Niya sa aton. Ginaamligan Niya kita tagsa ka adlaw kag ginasuportahan kita sa tagsa ka hitabo. Gani, dapat ang una naton nga halangdon nga buluhaton sa aga amo ang mapainubuson nga pangamuyo sang pagpasalamat.”13
Ginadala ako sina sa ikalima kag katapusan ko nga obserbasyon, amo ang indi ka mangin mas malipayon kon indi ka mapinasalamaton.
Siling sang Ginuo, “Kag sia nga nagabaton sang tanan nga butang nga may pagpasalamat pagahimuon nga mahimayaon.”14 Siguro tungod ang pagpasalamat nagaresulta sa madamo pa nga iban nga kinaiya.
Daw ano nga pagbag-o sang aton pagtalupangod kon tagsa ka aga mabugtaw kita upod ang mga bugay lang nga ginpasalamatan naton sang nagligad nga gab-i. Ang kapaslawan sa pagpasalamat sa aton mga bugay magaresulta sa pagkadi-kontento, nga nagaagaw sang aton kasadya kag sang kalipay nga ginahatag sang pagpasalamat. Ang mga tawo sa dako kag mahawan nga bilding nagaimpluwensya sa aton nga magtulok sa malayo, gani maglampas gid kita sa tuyo naton.
Sa matuod, ang pinakadako nga kalipay kag bugay sang kabuhi sa duta makita sa aton malab-utan paagi sa grasya sang Dios samtang nagahimo kita kag nagatuman sang sagrado nga mga kasugtanan upod sa Iya. Limpyuhon kag papinuhon kita sang aton Manluluwas paagi sa mga merito sang Iya nagabayad-sala nga sakripisyo kag nagsiling sa mga kinabubut-on nga magasunod sa Iya, “Angkonon ko sila, kag mangin akon sila sa sinang adlaw nga magkari ako agud pilion ang akon mga hiyas.”15
Ginapromisa ko sa inyo nga kon tukuron naton ang aton mga kabuhi sa pundasyon ni Jesucristo, hatagan bili ang aton matuod nga pagkatawo bilang mga anak sang Dios, dumdumon ang bili sang isa ka kalag; magmentinar sang perspektibo sang wala katapusan; kag pasalamatan ang madamo naton nga mga bugay, ilabi na ang imbitasyon ni Cristo nga magpalapit kita sa Iya, makita naton ang tunay nga kalipayan nga ginapangita naton sa sining pagpasimpalad sa kabuhi sa duta. May mga hangkat man gihapon ang kabuhi, pero mas maatubang naton ini nga may katuyuan kag kalinong bangod sang wala katapusan nga mga kamatuoran nga naintiendihan naton kag ginapangabuhi.
Nagasaksi ako sa pagkamatuod sang Dios, ang aton mapinalanggaon nga Amay, kag sang Iya Pinalangga nga Anak nga si Jesucristo. Nagasaksi man ako sa buhi nga mga propeta, mga manunpanan-aw, kag mga manugpahayag sang rebelasyon. Daw ano nga bugay nga makabaton sang laygay sang langit paagi sa ila. Maathag nga ginsiling sang Manluluwas, “Paagi man sa akon kaugalingon nga tingug ukon paagi sa tingug sang akon mga alagad, pareho lang ina.”16 Sa sagrado nga ngalan ni Jesucristo, amen.