دربرگرفته شده در شادی مسیح
من گواهی می‌دهم پدر آسمانی‌مان لابه‌های اشک‌آلود شما را می‌شنود و همیشه با خردمندی تمام پاسخ می‌دهد.
ارشد کِرون، ما شما را دوست داریم. می‌شود لطفاً برای ۱۰ دقیقه این لهجه را قرض بگیرم؟
آرزومند معجزه‌ها
در عهد جدید از بارتیمائوس نابینا می‌آموزیم، که با زاری از عیسی یک معجزه آرزو کرد. عیسی به او فرمود: «برو، ایمانت تو را شفا داده است. و او فوراً بینایی خود را بازیافت»
در موقعیتی دیگر، مردی در بتسایدا در آرزوی شفا بود. برعکس، این معجزه سریعا اتفاق نیافتاد. به جای آن، عیسی پیش از «شفا یافتنش» دوبار او را برکت داد.
در مثال سوم، پولسِ رسول، در گرفتاری‌اش «سه بار از سرور درخواست كرد» و هنوز، تا جایی‌که ما می‌دانیم، درخواست صمیمانهٔ او برآورده نشد.
سه انسان مختلف سه تجربه یکسان.
بنابراین، این پرسش مطرح می‌شود: چرا برخی سریعاً معجزهٔ درخواستی‌شان را دریافت می‌کنند، در صورتیکه دیگران با انتظار برای سَروَر، صبورانه تا پایان تحمل می‌کنند؟ ممکن نیست بدانیم چرا، اما خوشبختانه، می‌دانیم او که «[به ما] مهر می‌ورزد» و «همه چیز را برای کامروایی و شادیِ [ما می‌کند].»
اهداف الهی
خدا، کسی که پایان را در آغاز می‌بیند، اطمینان می‌دهد، «بدبختی تو و رنج‌های تو تنها یک لحظۀ کوچک خواهد بود» و «به سود تو» خواهد بود
برای کمک به درک بهتر آزمون‌هایمان ارشد اورسون اف. ویتنی آموزش داد: «هیج رنجی که می‌کشیم و هیچ آزمونی که تجربه می‌کنیم هدر نمی‌رود. آن به آموزش ما کمک می‌کند. … همهٔ چیزهایی … که ما [صبورانه] تحمل می‌کنیم … شخصیت ما را می‌سازد، دل ما را پاک می‌کند، روحمان را گسترش می‌دهد، و ما را مهربان‌تر و نیکوکارتر می‌سازد. … از راه اندوه و رنج، سختی و مصیبت است که ما تربیتی را به دست می‌آوریم که برای کسب آن به اینجا آمده‌ایم و ما را بیشتر شبیه [پدر و مادر آسمانی] خود می‌کند.»
فهمیدن آنکه «قدرت مسیح [او] را [در سختی‌هایش] فرا می‌گیرد»، پولس رسول فروتنانه گفت، «زیرا در هنگام ضعف، قوی هستم.»
سختی‌های زندگی ما را تثبیت می‌کند. حتی منجی «اطاعت را … آموخت» و «از راهِ تحمّل درد و رنج، کامل» شد.
و روزی او دلسوزانه اعلام خواهد کرد، «بنگر، من تو را تصفیه کردهام، من تو را در کورۀ رنج برگزیده‌ام.»
اطمینان به اهداف الهی خدا، در جان‌های خسته، امید می‌دمد و عزم را در فصول غم و دل‌شکستگی برمی‌انگیزد.
دیدگاه‌های الهی
سالها پیش، رئیس راسل ام. نلسون این دیدگاه ارزشمند را به اشتراک گذاشت: «هنگامی که به همه چیز با دیدگاه جاویدان می‌نگریم، بار ما به شدت کاسته خواهد شد.»
همسرم، جیل، و من اخیراً شاهد این حقیقت در زندگی وفادارانهٔ هالی و ریک پورتر بودیم، که پسر دوازده ساله‌شان ترِی، در یک آتش‌سوزی دردناک درگذشت. با دستان و پاهای شدیداً سوخته، ناشی از تلاش قهرمانانه برای نجات پسر دلبندش، هالی بعداً در جلسهٔ عشای مقدسِ بخش، با به کاربردن واژه‌هایی چون اعجازآمیز، باور نکردنی و فوق‌العاده، از آرامش و شادی بسیاری که سََرور در زمان سوگشان بر خانوادهٔ آنها افشاند، گواهی داد.
درد غیرقابل تحمل این مادر ارزشمند، با آرامش سرشار جایگزین شد هنگامی که این اندیشه به ذهن او آمد: «دستان من دستانی نجات‌دهنده، نیستند. آن دست‌ها به سرور تعلق دارد. بجای نگریستن به جای سوختگی‌هایم به عنوان یادآور کاری که نمی‌توانستم انجام دهم، جای زخمهایی که منجی‌ام تحمل می‌کند را به یاد می‌آورم.
مشاهدهٔ هالی، قول پیامبران را محقق می‌سازد: «هنگامی که سلستیالی می‌اندیشی، آزمایش‌ها و ناگواری‌ها را با نوری تازه خواهی دید.»
ارشد دی. تاد کریستوفرسون گفت: «براین باورم که چالش غلبه بر دشواری‌ها و رشد هنگامی از ما درخواست شد که خدا در جهان ازلی برنامهٔ رستگاری خود را ارائه می‌کرد. ما بایستی با دانستن اینکه پدر آسمانی‌مان پایدارمان خواهد کرد ، به آن چالش نزدیک شویم. اما بسیار مهم است که به سوی او برویم. بدون خدا، تجربیات تیرهٔ رنج و دشواری به یأس، ناامیدی، و حتی تلخ‌کامی کشیده خواهد شد.»
اصول الهی
برای دوری از تاریکی ناخشنودی و دریافت آرامش بیشتر، امید، وحتی شادی در هنگام چالش‌های سخت زندگی، من سه اصلِ الهی را به عنوانِ دعوت، به اشتراک می‌گذارم.
یک — ایمان قوی‌تر، با قراردادن عیسی‌مسیح در سر‌آغاز [زندگی‌مان]، بوجود می‌آید. او اعلام می‌کند، «در هر اندیشه‌ای به من روی آورید؛ شک نکنید، نترسید.» رئیس نلسون تعلیم داد:
«زندگی جاودانی [ما] به ایمان [ما] به [مسیح] و کفارهٔ او بستگی دارد».
«همانطور که با درد شدید ناشی از مجروحیت اخیرم دست و پنجه نرم کردهام، حتّی قدردانی عمیق‌تری نسبت به عیسی مسیح و هدیهٔ غیر قابل درکِ کفّارهٔ او احساس کردهام. به آن فکر کنید! منجی «همه‌گونه درد، رنج و وسوسه را» متحمل شد، تا بتواند به ما آسایش و شفا داده [و] در مواقع نیاز ما را نجات بخشد.»
او ادامه داد: «مجروحیت من باعث شد تا بارها و بارها در مورد «عظمت قدّوس اسرائیل» فکر کنم. در دوره بهبودی‌ام، سَروَر، توانایی الهی خود را به شیوه‌هایی آرامش‌بخش و اشتباه ناگرفتنی آشکار نموده است.»
سَروَرِ ما تشویق می‌کند که «در جهان رنج و زحمت خواهید داشت: ولی شجاع باشید»؛ «من بر دنیا چیره شده‌ام.»
دوم — امید روشن‌تر، با تجسمِ سرنوشت ابدی‌مان حاصل می‌شود. در بیان توان ذاتی در نگهداری «چشم‌اندازی از برکات باورنکردنی وعده داده شده پدرمان … هر روزه در برابر چشمانمان،» خواهر لیندا ریوز گواهی داد: «نمی‌دانم چرا این همه آزمایش داریم، اما احساس شخصی‌ام این است که پاداش آنقدر بزرگ، … چنان شادی‌آور و فراتر از درک ما است که شاید در آن روز پاداش، دلمان بخواهد به پدر مهربان و دوست داشتنی خود بگوییم: «آیا فقط همین لازم بود؟» … اگر سرانجام، آن آزمایش‌ها … ما را برای زندگی ابدی … در ملکوت خدا واجد شرایط کند، چه اهمیتی خواهد داشت که اینجا چه رنجی کشیدیم؟»
رئیس نلسون این دیدگاه را در میان گذاشت: «پاسخ سَروَر به جوزف اسمیت را در نظر بگیرید زمانی که او در زندان لیبرتی برای یاری التماس کرد. سَروَر به پیامبر آموخت که رفتار غیر انسانی که با او می‌شود، به او تجربه خواهد داد، و به سود او است. اگر تو بخوبی پایداری کنی، سَروَر وعده داد، خدا تو را در بالا، بلندمرتبه خواهد کرد.» سَروَر داشت به جوزف می‌آموخت که سلستیالی فکر کند و بجای تمرکز بر دشواری‌های طاقت‌فرسای امروز، پاداشی جاودان را تصور نماید.»
تغییر دیدگاه جوزف تقدسی ژرف‌تر برای او به ارمغان آورد، همان‌گونه که در این نامه به یک دوست آمده: «پس از پنج ماه حبس در میان دیوارهای زندان به نظر می‌رسد دل من برای همیشه مهربان‌تر از پیش خواهد شد. … فکر می‌کنم اگر رنج ناملایمات را نکشیده بودم، هرگز نمی‌توانستم چنین احساسی را که اکنون دارم، داشته باشم.»
سه — قدرت بیشتر از تمرکز بر شادی می‌آید. در حیاتی‌ترین و دردناک‌ترین ساعات ابدیت، منجی ما در خود فرو نرفت، بلکه از جام تلخ نوشید. او این کار را چگونه انجام داد؟ ما می‌آموزیم، «[مسیح] به‌خاطر شادی‌ای كه در انتظارش بود، متحمّل صلیب شد،» در حالی که خواستِ پدر، «خواست پسر را در برمی‌گیرد.»
این عبارت «دربرگرفت» مرا عمیقاً تکان می‌دهد. علاقهٔ من حتی بیشتر شد وقتی متوجه شدم که «دربرگرفت» در اسپانیایی، به «مصرف شده» ترجمه می‌شود؛ در آلمانی به «بلعیده شده»؛ و در چینی به «غرق شده». بنابراین، زمانی که چالش‌های زندگی بسیار دردناک و طاقت‌فرسا هستند، من وعدهٔ سَروَر را به یاد می‌آورم — که ما «نبایستی هیچ گونه رنجی بکشیم، و اینکه تنها در شادیِ مسیح فرو برده [مصرف شده، بلعیده شده، غرق شده] [شویم].»
من در بسیاری از شما این شادی را می‌بینم، که «[به چالش می‌کشد] … فهم فانی را،حتی اگر جام‌های تلخ شما هنوز برداشته نشده است. از شما بابتِ پایبندی به پیمان‌هایتان و ایستادن به عنوان شاهدانی برای خدا، سپاسگزارم. از شما که به همهٔ ما برکت دادید، در حالی که «در قلب آرام [شما] اندوهی نهفته است که چشم نمی‌تواند ببیند،» سپاسگزارم رئیس کامیل اِن. جانسون تعلیم داد، زیرا هنگامی که تسکین منجی را برای دیگران به ارمغان می‌آورید، آن را برای خود خواهید یافت.
وعده‌های الهی
اکنون، با من به جلسهٔ عشای مقدس بازگردید، جایی که ما شاهد بودیم که معجزه خانوادهٔ هالی پورتر به حقیقت پیوست. در جایگاه، هنگام تفکر عمیق دربارهٔ اینکه به این خانواده استثنایی و دوستان‌‌شان برای تسلیت چه بگویم، این به ذهنم آمد: «گفته‌های سَروَر را به کار ببر.» بنابراین، سخن امروز را همانند آن روز سبت به پایان می‌برم، با سخنان او، « که روان زخمی شده را شفا می‌دهد.»
«بیایید نزد من، ای تمامی زحمتکشان و گرانباران، که من به شما آسایش خواهم بخشید.»
«من همچنین بارهایی که بر شانه‌های شما نهاده شده‌اند را سبک خواهم کرد که شما نتوانید آنها را حتّی در حالیکه در بندگی هستید بر پشت خود احساس کنید؛ … که شما بدرستی بدانید که من، سَروَرْ خدا، مردمم را در رنج‌هایشان دیدار می‌کنم.»
مشاهده من
با احترامی شادمانه، شهادت می‌دهم منجی ما زنده است و «وعده‌هایش مطمئن هستند.» مخصوصاً برای شما که «به هرنحوی به مشکلی گرفتارید،» گواهی می‌دهم، پدر آسمانی ما لابه‌های اشک‌آلود شما را می‌شنود و همیشه پاسخِ خردمندانه‌ٔ کاملی می‌دهد. «باشد که خدا به شما عطا کند،» همانطور که او در زمان نیاز فراوان برای خانوادهٔ ما انجام داده است، «که بارهای شما سبک شود،» حتی «در شادی مسیح فرو برده شوید.» بنام مقدّس عیسی مسیح، آمین.