Gelukkig met het evangelie
Naar een interview met ouderling Carlos A. Godoy van de Zeventig; Jacob Fullmer
‘Wij zullen roemen in de Heer; ja, wij zullen ons verheugen, want onze vreugde is overvloedig’ (Alma 26:16).
Toen ik veertien jaar was, lag mijn school tegenover een kerkgebouw van heiligen der laatste dagen. Ik zag vaak mannen met witte overhemden dat grote gebouw in- en uitgaan. Ik vroeg me af wat ze daarbinnen deden.
Op een dag wilden mijn vrienden en ik voetballen, maar er was geen plaats meer op ons schoolplein. Iemand zei: ‘Laten we bij de kerk voetballen. Ze hebben daar een mooi veldje om te spelen.’ Dat was mijn eerste contact met de kerk — buiten het gebouw.
Twee jaar later nodigde een vriend van mijn broer mijn zus uit om naar de kerk van de heiligen der laatste dagen te komen en ik ging met haar mee. Ik was heel opgetogen om eindelijk te weten te komen wat ze nou toch in die kerk deden.
Toen we daar aankwamen, zag ik twee leden een simpel spelletje spelen. Ze keken heel blij en dat trok mijn aandacht. ’Waarom zijn ze zo blij?’ vroeg ik me af.
Daar kwam ik achter toen ik naar de lessen van de zendelingen luisterde en me liet dopen. Geluk voel je in je hart. Mijn bekering veranderde mijn leven, dat van mijn kinderen en van generaties voor en na mij.
Wat je ook doet buiten de leringen van de kerk zal je geen geluk brengen. Misschien maakt het je aan het lachen of brengt het een kort moment van opwinding, maar waar geluk vind je in het evangelie.
Zelfs als je vrienden je soms belachelijk maken, zullen ze je bewonderen omdat je vasthoudt aan je principes.
Je ouders houden van je. Wat ze van je vragen, doen ze niet omdat ze het je moeilijk willen maken, maar omdat ze je willen beschermen.
Wees altijd dankbaar voor je ouders, het evangelie en het geluk dat het je brengt.
Illustratie Matt Smith