Tot we elkaar weerzien
De kracht van wanneer
De auteur woont in British Columbia (Canada).
We wisten dat we op de hand van de Heer in ons leven moesten letten, want zijn invloed was niet een kwestie van indien, maar van wanneer.
Mijn man werd geheel onverwacht ziek. Op een ochtend was hij het gras aan het maaien toen hij plots ziek werd. De volgende dag moest hij al kunstmatig in leven gehouden worden. Toen we van de spoedafdeling naar de operatiekamer gingen, sprak een van de dokters over indien hij het haalt.
Hij had een zeer kleine overlevingskans omdat hij een zeldzame ziekte opgelopen had. Ik kon het niet geloven. Ik voelde me overmand door wanhoop.
Gelukkig overleefde Pierre zijn eerste operatie en werd hij opgenomen op de intensive care (ic). Hij had een lange weg voor de boeg, maar zijn toestand verbeterde uur na uur. Op de ochtend na zijn eerste operatie sprak de eerste van vele verpleegsters met mij. Ze sprak over wanneer Pierre de volgende fase van de behandeling inging. Ik dacht even na over de betekenis van dat woord. Wanneer gaf me zoveel meer hoop dan indien — het was een uiting van vertrouwen, verwachting. Ik bedankte haar voor die woordkeuze en ze glimlachte begripvol.
Pierre kreeg veel priesterschapszegens die ons heel veel moed gaven. We wisten dat we op de hand van de Heer in ons leven moesten letten, want zijn invloed was niet een kwestie van indien, maar van wanneer. Telkens als Pierres gezondheid gevaarlijk kwetsbaar werd, herinnerde ik hem aan de zegens en dat we geloof in de Heer moesten oefenen. Dit was een heilige reis en elke dag was een geschenk.
We bleven optimistisch door de hoop van wanneer. Maar op de achttiende dag van onze reis ging het compleet mis. Bij de zevende operatie stelden de dokters vast dat de ziekte te ver was uitgezaaid. Het medisch personeel legde me met tranen in de ogen uit dat Pierre de volgende ochtend niet zou halen.
Ik was bij mijn eeuwige metgezel toen hij het aardse leven achter zich liet. We hadden de kans om met zijn enige kind uit een ander huwelijk te bellen en te horen hoeveel hij van zijn vader hield. Pierre ging vredig heen.
Weken later werd ik bij zijn graf door de woorden in Mosiah 2:41 getroost: ‘Denkt [na] over de gezegende en gelukkige toestand van hen die de geboden Gods onderhouden. Want zie, […] indien zij getrouw volharden tot het einde, worden zij in de hemel ontvangen, waardoor zij bij God kunnen wonen in een staat van nimmer eindigend geluk’ (cursivering toegevoegd).
Pierre en ik hadden altijd gezegd dat de indien in die tekst een wanneer voor ons zou zijn. We wisten dat we herenigd zouden worden als we onze verbonden naleefden — het was alleen maar een kwestie van wanneer. We vertrouwen op het plan van de Heer van eeuwige gezinnen en het eeuwige leven. De kracht van wanneer moedigt ons aan om voort te gaan.
Hij is verrezen, Del Parson