Sa Pagkahimong Matuod

Ni Presidente Dieter F. Uchtdorf

Ikaduhang Magtatambag sa Unang Kapangulohan

Ako mag-ampo nga atong mabatukan ang mga tintasyon nga magpatagad ra sa kaugalingon ug, hinoon, paningkamutan ang mas dako og dungog: mahimong mapainubsanon, matuod nga mga disipulo ni Jesukristo.

Sa katapusan sa ika-18 nga siglo, si Catherine the Great sa Russia mipahibalo nga iyang libuton ang habagatang bahin sa iyang kaharian, kuyog sa pipila ka mga ambasador sa laing nasud. Ang gobernador sa dapit, si Grigory Potemkin, gusto kaayong makakuha og pagdayeg niini nga mga bisita. Mao nga naningkamot siya nga ikapakita ang mga nahimo niya sa nasud.

Sa usa ka bahin sa biyahe, milawig si Catherine subay sa Dnieper River, mapasigarbuhong mipakita sa mga ambasador sa malamboong mga balangay sa may baybayon, puno sa kugihan ug malipayong mga tawo. Usa ra gyud ang problema: kadto usa ra ka pagpakita. Giingon nga gipatukuran ra kini ni Potemkin og peke nga mga tindahan ug mga balay. Nagbutang pa gani siyag mga mag-uuma nga kunohay busy kaayo sa pagtrabaho aron makamugna og impresyon sa usa ka malamboong ekonomiya. Dihang ang grupo miliko na sa suba, ang mga tawo ni Potemkin mi-impake sa peke nga balangay ug dali kining gibalhin sa dapit nga sunod agian ni Catherine.

Bisan og ang mga modernong historian nagduda sa katinuod niining sugilanon, ang termino nga “Potemkin village” nalakip sa bokabularyo sa kalibutan. Karon nagpasabut kini ngadto sa bisan unsang pagpatuo sa uban nga mas maayo kita kay sa unsa gayud kita.

Maayo ba ang Atong mga Intensyon?

Kabahin sa tawhanong kinaiya nga gusto natong makita nga labing maayo. Mao nga daghan nato ang naningkamot gayud nga nindot tan-awon ang gawas sa atong balay ug nganong ang mga batan-ong Aaronic Priesthood maniguro nga pinahapay ang buhok, basin unya og ilang masugatan kanang espesyal nga tawo. Walay sayop sa pagpasinaw sa atong sapatos, pagpahumot, o bisan sa pagtago sa mga platong hugasanan sa di pa moabut ang mga home teachers. Hinoon, kon kini manubra na, kini nga tinguha sa pagpatuo mausab gikan sa kamapuslanon ngadto sa kamalinglahon.

Ang mga propeta sa Ginoo kanunay nga mipahimangno batok niadtong “nagapaduol [sa Ginoo], pinaagi sa ilang baba ug pinaagi sa ilang mga ngabil nanagpasidungog [Kaniya], apan gipahilayo nila ang ilang kasingkasing gikan [Kaniya].”¹

Ang Manluluwas masinabtanon ug manggiloy-on sa mga makasasala kansang mga kasingkasing mapaubsanon ug sinsero. Apan gikasuk-an niya sa tukmang paagi ang mga tigpakaaron-ingnon sama sa mga eskriba, mga Pariseo, ug mga Saduceo—kadtong misulay sa pagpatuong matarung aron makuha ang pagdayeg, impluwensya ug bahandi sa kalibutan, sa samang higayon midaog-daog sa mga tawo nga angay unta nilang panalanginan. Gitandi sila sa Manluluwas ngadto sa “pinaputi nga mga pantiyon nga sa gawas managpakita sa katahum, apan sa sulod kini sila puno sa mga bukog sa mga patay ug sa tanang kahugawan.”²

Sa atong panahon, ang Ginoo may susama nga pulong alang sa mga nanaghupot sa priesthood kinsa mosulay sa “pagtabon sa [ilang] mga sala, o sa pagtagbaw sa [ilang] garbo, [o sa ilang] walay kapuslanan nga pangandoy.” Kon ila kining buhaton, miingon Siya, “ang langit sa ilang mga kaugalingon mobiya; ang Espiritu sa Ginoo maguol; ug kon kini mobiya, Amen sa pagkapari o sa pagtugot niana nga tawo.”³

Nganong mahitabo man kini? Nganong usahay gusto natong magpatuo sa gawas nga kita aktibo, malamboon, ug mapahinunguron kon sa sulod—sama sa giingon sa Tigpadayag sa mga Taga-Efeso—atong “gibiyaan ang [atong] paghigugma kaniadto”?⁴

Sa ubang sitwasyon, tingali nawala ang atong focus diha sa kahulugan sa ebanghelyo, nasaypan ang “hulagway sa pagka-diosnon” alang sa “gahum niana.”⁵ Delikado kaayo kini kon atong itumong ang atong pagpakita sa pagkadisipulo aron dayegon sa uban alang sa personal nga kaayohan o impluwensya. Niana namiligro kita nga mahisama sa mga Pariseo, ug kana ang tukmang panahon sa pagsusi sa atong kasingkasing sa paghimo og dinaliang pagkorihir.

Mga Potemkin nga Programa

Kini nga tintasyon sa pagpakita nga kita mas maayo kay sa kinsa gayud kita makita dili lang sa atong personal nga kinabuhi apan sa atong mga buluhaton sa Simbahan usab.

Sama pananglit, may nahibaloan kong usa ka stake diin ang mga lider nag-set og ambisyusong mga tumong para sa tuig. Samtang maayong tan-awon ang mga tumong, nag-focus sila sa sobra ug impresibo nga mga deklarasyon o gidaghanon ug mga porsyento.

Human kining mga tumong nahisgutan ug gikauyonan, dunay misugod paghatag og problema sa stake president. Gihunahuna niya ang mga miyembro sa iyang stake—sama sa batan-ong inahan nga may gagmayng anak nga bag-o lang nabiyuda. Gihunahuna niya ang mga miyembro nga anaa sa pagduha-duha o kasubo o anaa sa lisud nga kahimtang sa panglawas ug walay insurance. Gihunahuna niya ang mga miyembro nga nag-antus sa nabungkag nga kaminyoon, pagka-adik, kawalay trabaho, ug problema sa panghunahuna. Ug samtang gihunahuna niya kini og maayo, mas nagkadako ang iyang pangutana: ang bag-o namong mga tumong makahatag ba og kalainan sa kinabuhi niining mga miyembroha?

Nagsugod siya sa paghunahuna kon unsa kaha ka lahi sa ilang tumong sa stake kon sa una ila kining gipangutana, “Unsa may atong gipangalagaran?”

Mao nga ang stake president mibalik sa iyang council, ug ilang giusab ang ilang focus. Ilang gitino nga dili nila tugutan nga “ang mga gigutom, … mga timawa, … mga hubo, … mga masakiton ug sa mga sinakit nga molabay [kanila], ug wala magpakabana kanila.”⁶

Nag-set sila og bag-ong mga tumong, nahibalo nga ang kalampusan niining bag-o nga mga tumong sa kanunay dili masukod, dili sa tawo—kay unsaon man sa usa ka tawo sa pagsukod ang personal nga pagpamatuod, paghigugma sa Dios, o kamanggiloy-on sa uban?

Apan nasayud sab sila nga “daghang butang nga imong saligan, dili kasaligan. Daghang butang nga dili nimo kasaligan, kasaligan gayud.”⁷

Naghunahuna ko kon ang atong mga tumong sa organisasyon ug sa personal usahay pareha ra sa Potemkin nga balangay. Madanihon ba kining tan-awon sa layo apan pakyas sa paghatag sa tinuod nga panginahanglan sa minahal natong mga isigkatawo?

Minahal kong mga higala ug isigka-tighupot sa priesthood, kon si Jesukristo molingkod uban nato ug ipasubay ang atong pagkatinugyanan, sigurado kong dili siya mag-focus kaayo sa mga programa ug estatistika. Ang gustong mahibaloan sa Manluluwas mao ang kahimtang sa atong kasingkasing. Gusto Siya nga masayud kon giunsa nato sa paghigugma ug pagpangalagad ang mga tawo nga atong atimanunon, giunsa nato sa paghigugma ang atong kapikas ug pamilya, ug giunsa nato sa pagpagaan ang ilang palas-anon. Ug ang Manluluwas gustong masayud kon giunsa nato nga mas maduol Kaniya ug sa atong Langitnong Amahan.

Nganong Nia Kita Dinhi?

Tingali makaayo kon susihon nato ang kaugalingon natong kasingkasing. Sama pananglit, pangutan-on nato ang atong kaugalingon, nganong magserbisyo man ta sa Simbahan ni Jesukristo?

Gani makapangutana ta, nganong nia man ta sa miting karon?

Tingali kon ako ang patubagon nianang pangutanaha sa mabaw nga tubag, moingon ko nga tungod kay gi-assign ko ni Presidente Monson nga mamulong.

Mao nga wa gayud koy kapilian.

Gawas niana, ang akong asawa, kinsa akong gimahal pag-ayo, nagdahum nga motambong ko. Ug unsaon nako siya sa pagbalibad?

Apan kitang tanan nasayud nga dunay mas maayong mga rason sa pagtambong sa atong mga miting ug sa pagpakabuhi nga sama ka mapasaligon sa mga disipulo ni Jesukristo.

Nia ko dinhi kay akong tinguha sa tibuok nakong kasingkasing nga mosunod sa akong Agalon, si Jesukristo. Nangandoy kong mobuhat sa tanan nga Iyang ihangyo kanako niining dakong kawsa. Nagtinguha ko nga malig-on pinaagi sa Balaang Espiritu ug madungog ang tingog sa Dios pinaagi sa gi-orden Niya nga mga sulugoon. Nia ko aron mamahimong mas maayong tawo, aron mabayaw pinaagi sa dinasig nga mga ehemplo sa akong mga kaigsoonan ni Kristo, ug sa pagkat-on unsaon nga mas epektibo ang akong pangalagad sa mga nanginahanglan.

Mao nga, nia ko dinhi kay gihigugma nako ang Langitnong Amahan ug Iyang Anak, si Jesukristo.

Sigurado ko nga mao pud ni ang inyong rason. Mao kini nganong andam kitang mohimo og mga sakripisyo ug dili lang sa pagpahayag nga mosunod sa Manluluwas. Mao kini nganong gihuptan nato uban sa pagtahud ang Iyang balaang priesthood.

Gikan sa Kidlap ngadto sa Daub

Malamboon ug lig-on man ang inyong pagpamatuod o ang inyong kalihokan sa Simbahan ingon og susama sa Potemkin nga balangay, ang maayong balita mao nga inyong mapalig-on bisan unsa nga kusog ang anaa kaninyo. Dinhi sa Simbahan ni Jesukristo mahingkod ang inyong espiritwalidad ug maduol sa Manluluwas pinaagi sa paggamit sa mga baruganan sa ebanghelyo sa matag adlaw.

Uban sa pailub ug kamapadayunon, bisan ang kinagamyang buhat sa pagkadisipulo o agipo sa pagtuo mamahimong magdilaab nga daob sa gipahinungod nga kinabuhi. Gani, ingon ana ang sinugdanan sa kadaghanang dagkong daub [bonfire]—isip gamay nga kidlap.

Kon gibati ninyo nga gamay ug huyang kamo, palihug og duol kang Kristo, kinsa mohimo sa mga huyang nga butang nga malig-on.⁸ Ang pinakahuyang kanato, pinaagi sa grasya sa Dios, mamahimong lig-on sa espiritwalidad, kay ang Dios “wala diay ing pinalabi sa mga tawo.”⁹ Siya ang atong “Dios nga matinumanon, nga nagabantay sa tugon ug sa mahigugmaong-kalolot alang niadtong mga nahigugma kaniya ug nagabantay sa iyang mga sugo.”¹⁰

Akong kombiksyon nga kon ang Dios makatabang man ug makasuporta sa kabus nga German refugee nga gikan sa kabus nga pamilya sa naguba sa gubat nga nasud nga layo kaayo gikan sa punoang buhatan sa Simbahan, nan Siya makatabang ninyo.

Minahal kong mga igsoon ni Kristo, ang Dios nga Tiglalang, kinsa mitayhop og kinabuhi sa kalibutan, sigurado nga dunay gahum sa pagtayhop og kinabuhi diha ninyo. Sigurado nga makahimo Siya ninyo nga usa ka matuod, espirituhanong binuhat sa kahayag ug kamatuoran nga maoy inyong gitinguha.

Ang mga saad sa Dios dili kadudahan ug sigurado. Kita mapasaylo sa atong mga sala ug malimpyohan gikan sa pagkamasalaypon.¹¹ Ug kon padayon kita nga mohangop ug magsunod sa tinuod nga mga baruganan sa personal natong mga kahimtang ug sa atong mga pamilya, sa katapusan modangat kita sa punto nga “dili na gutumon, ug dili na usab pagauhawon. … Kay ang Cordero nga gitaliwad-an sa trono mamahimong [atong] magbalantay, ug siya magatultol [kanato] ngadto sa mga tuburan sa mga tubig nga nagahatag og kinabuhi; ug pagapahiran sa Dios ang tanang luha sa [atong] mga mata.”¹²

Ang Simbahan Usa ka Dapit sa Pagpaayo, Dili Dapit sa Pagtago

Apan dili kini mahitabo kon magtago kita luyo sa personal, relihiyuso, o organisasyunal nga mga pagpatuo. Ang ingon niini nga artipisyal nga pagkadisipulo dili lang magpugong nato sa pagkakita kon si kinsa gayud kita sa atong kaugalingon, apan magpugong sab kanato gikan sa tinuod nga kausaban pinaagi sa milagro sa Pag-ula sa Manluluwas.

Ang Simbahan dili usa ka showroom sa sakyanan—dapit diin i-display nato ang atong kaugalingon aron makadayeg ang uban sa atong espiritwalidad, kapasidad, o kalamboan. Daw susama kini sa usa ka service center, diin ang mga sakyanan nga ayuhunon moadto para sa maintenance ug magpaayo.

Dili ba kitang tanan, nagkinahanglan man og maintenance, ug magpaayo?

Mosimba kita dili aron sa pagtago sa atong mga problema apan sa pag-ayo niini.

Ug isip mga tighupot sa priesthood, kita dunay dugang nga responsibilidad—“tagda ninyo ang panon sa Dios … , dili nga daw sa ingon sa gipamugos kamo kondili sa kinabubut-on ninyo gayud, dili alang sa [personal nga kaayohan] kondili inubanan sa kadasig; dili sa hinarihari nga pagdumala kanila nga gipiyal kaninyo kondili ingon nga mga panig-ingnan nga pagaawaton sa panon.”¹³

Hinumdumi, mga kaigsoonan, “pagasantaon sa Dios ang mga mapahitas-on, apan sa mga mapaubsanon siya nagahatag ug grasya.”¹⁴

Ang labing talagsaon, makahimo, labing malampusong tawo nga sukad nakalakaw sa kalibutan mao usab ang labing mapaubsanon. Gihimo niya ang pipila sa labing madanihon Niya nga pag-alagad sa pribadong mga panahon, dyutay ra ang nagtan-aw, kinsa Iyang gihangyo nga “dili isugilon kang bisan kinsa” ang Iyang gipanghimo.¹⁵ Dihang dunay mitawag Kaniya og “maayo,” Iya dayon kining giusab, miingon nga ang Dios lamang ang tinuod nga maayo.¹⁶ Klaro nga ang pagdayeg sa kalibutan walay pulos para Kaniya; ang bugtong Niya nga katuyoan mao ang pag-alagad sa Iyang Amahan ug “pagbuhat sa mga butang nga makapahimuot kaniya.”¹⁷ Buhaton nato ang maayo sa pagsunod sa ehemplo sa Agalon.

Unta Kita Mohigugma sama sa Iyang Paghigugma

Mga kaigsoonan, mao kini ang taas ug balaan nato nga tawag—nga mamahimong mga sinugo ni Jesukristo, sa paghigugma sama sa Iyang paghigugma, pag-alagad sama sa Iyang pag-alagad, nga “ipataas ang mga kamot sa nawad-an og paglaum, ug lig-[unon] ang mga tuhod nga mahuyang,”¹⁸ “motan-aw ngadto sa kabus ug sa timawa,”¹⁹ ug ang mga biyuda ug ang walay mga ginikanan pagahatagan.²⁰

Ako mag-ampo, mga kaigsoonan, nga samtang nagserbisyo kita sa atong mga pamilya, korum, ward, stake, komunidad, ug sa mga nasud, atong mabatukan ang mga tintasyon nga magpatagad ra sa kaugalingon ug, hinoon, paningkamutan ang mas dako og dungog: mahimong mapainubsanon, matuod nga mga disipulo sa Ginoo ug Manluluwas, si Jesukristo. Kon buhaton nato kini, atong masubay ang dalan padulong sa atong labing maayo, labing matuod, ug labing halangdon nga kaugalingon. Niini mopamatuod ko sa pangalan sa atong Agalon, si Jesukristo, amen.