Ang Pamilya Iya sa Dios
Ni Carole M. Stephens
Unang Magtatambag sa Kinatibuk-ang Kapangulohan sa Relief Society
Tanan kita nahisakop ug gikinahanglan sa pamilya sa Dios.
Duna bay mas labaw pa katahum ug kaanindot kay sa yano ug lunsay nga mga kamatuoran sa ebanghelyo nga gitudlo diha sa kanta sa Primary? Ug tanan kamong bata nga mga babaye sa Primary nga nia karon nahibalo sa kanta nga akong hisgutan karon. Nakat-unan ni ninyo sa inyong Primary program sa miaging tuig.
Sa mga pulong nga “Ang Pamilya Iya sa Dios”1—nga bag-o lang gikanta niining miting—napahinumduman kita sa lunsay nga doktrina. Atong nakat-unan nga dili lang kay ang pamilya iya sa Dios apan matag usa usab kanato sakop sa pamilya sa Dios.
Ang unang linya sa kanta nagtudlo: “Ang atong Amahan dunay pamilya. Ako! Kamo, ang tanan usab: kita Iyang mga anak.” Gikan sa pamahayag sa pamilya, atong nakat-unan nga, “Sa kinabuhi nga wala pa dinhi sa yuta, ang espiritu nga mga anak nga lalaki ug babaye nakaila ug nagsimba sa Dios ingon nga ilang Amahan sa Kahangturan.” Niana nga dapit, atong nakat-unan ang mahitungod sa mahangturon natong pagkababaye. Kita nahibalo nga kita mga “hinigugmang … anak nga babaye sa langitnong mga ginikanan.”2
Ang atong mortal nga panaw sa kalibutan wala makausab nianang mga kamatuoran. Tanan kita nahisakop ug gikinahanglan sa pamilya sa Dios. Ang tanang pamilya sa kalibutan managlahing tan-awon. Ug samtang gibuhat nato ang kutob sa mahimo sa paghimo og lig-ong tradisyunal nga mga pamilya, ang pagkasakop sa pamilya sa Dios wala mag-agad sa bisan unsa nga status—status nga minyo o dili, sa pagkaginikanan, sa pinansyal, sosyal, o bisan sa status nga atong gi-post sa social media.
Kita nahisakop. “Kami mga anak nga babaye sa atong Langitnong Amahan, kinsa nahigugma kanamo, ug kami nahigugma Kaniya.”3
Ang ikaduhang linya sa kanta mipasabut sa unang linya. “Mipadala Siya natong tanan sa kalibutan, pinaagi sa pagkatawo, aron mabuhi ug magkat-on dinhi isip mga pamilya.”
Sa premortal nga kinabuhi, nakahibalo kita nga kinahanglan nato ang mortalidad. Kita “midawat sa plano [sa Langitnong Amahan] nga naghatag og higayon sa Iyang mga anak nga makaangkon og pisikal nga lawas ug makaangkon og yutan-on nga kasinatian sa paglambo ngadto sa kahingpitan ug sa katapusan makakab-ot sa [atong] walay katapusan nga kapalaran ingon nga mga manununod sa kinabuhing dayon.”4
Si Elder Richard G. Scott mipasabut nga “gitudloan kita sa premortal nga kalibutan nga ang atong tuyo sa pag-anhi aron kita masulayan.”5 Kana nga pagsulay moabut sa daghang matang kay dunay daghan nga nakasinati niini. Wala ko magpuyo nga na-diborsyo, sa kapait ug kawalay kasiguroan sa pagka-biniyaan, o sa responsibilidad mahitungod sa pagka-single nga inahan. Wala ko kasinati nga namatyan og anak, o dili manganak, o nakagusto og sama nakong babaye. Wala ko kasulay nga giabusohan, nagbalik-balik nga balatian, o pagkaadik. Wala ko niini nga kahigayunan nga masulayan.
Mao nga karon ang uban ninyo naghunahuna, “Nan, Sister Stephens, ikaw wala makasabut!” Motubag ko nga tingali husto kamo. Wala ko kasabut sa hingpit sa inyong mga hagit. Apan pinaagi sa akong personal nga mga pag-testing ug mga pagsulay—sa mga butang nga nagdala nako sa pagluhod—mas nakaila ko sa Usa kinsa nakasabut gayud—Siya nga “nakasinati sa pag-antus,”6 kinsa nakasinati sa tanan ug nakasabut sa tanan. Agig dugang, akong nasinati ang tanang mortal nga pag-testing nga akong nahisgutan pinaagi sa akong pagka-anak, inahan, apohan, igsoon, iyaan, ug higala.
Ang atong oportunidad isip mga anak sa Dios nga nagsunod sa pakigsaad dili lang kay ang pagkat-on gikan sa kaugalingon natong mga hagit; kondili ang maghiusa sa pagbati ug kamanggiloy-on samtang gisuportahan nato ang panglimbasug sa ubang sakop sa pamilya sa Dios, sigun sa atong gipanaad nga buhaton.
Kon kita mobuhat sa ingon, kita usab makasabut ug mosalig nga nahibalo ang Manluluwas sa mga kalisud sa agianan ug mogiya kanato sa bisan unsang kasubo ug kapakyasan nga moabut. Siya ang tiunay nga gugma, ug ang Iyang gugma “molahutay sa kahangturan”7—sa usa ka bahin pinaagi nato kon Siya atong sundon.
Isip mga anak sa Dios ug mga disipulo ni Jesukristo, nan kita “makalihok pinasubay niadtong mga maloloy-ong pagbati nga gitanom sa Dios” sa atong mga kasingkasing.8 Ang atong luna sa pag-impluwensya dili limitado sa mga sakop sa atong pamilya.
Bag-o lang may oportunidad ko nga makabisita ni Sister Yazzie sa Chinle Arizona Stake sa iyang balay nga hinimo sa lapok ug mga lipak [hogan]. Dihang gipadayon ko niya, ang una nakong nabantayan mao ang nagkalain-laing litrato sa pamilya nga gi-frame ug mga misyonaryo diha sa iyang bongbong ug mga lamesa. Mao nga nangutana ko, “Sister Yazzie, pila ka buok ang imong apo?”
Nakalitan sa akong pangutana, gipakihol ra ang iyang abaga. Naglibug sa iyang tubag, mitan-aw ko sa iyang anak, si Sister Yellowhair, kinsa mitubag, “Wa siya kahibalo pila ka buok ang iyang apo. Wala mi mag-ihap. Ang tanang bata motawag niya og Lola—siya ang Lola sa tanan.”
Si Sister Yazzie wala molimit sa iyang gugma ug impluwensya sa iya ra nga pamilya. Nahibalo siya unsay ipasabut sa pagpalapad sa iyang luna sa impluwensya samtang mihimo siya og kaayohan, nanalangin, miatiman, ug nanalipud sa pamilya sa Dios. Nasabtan niya nga “sa matag higayon nga ang babaye maglig-on sa pagtuo sa usa ka bata, iyang gidugangan ang kalig-on sa usa ka pamilya—karon ug sa umaabut.”9
Ang ikatulong linya sa kanta mipasabut og dugang sa katuyoan sa atong pagkamortal. “Ang Dios mihatag kanato og pamilya sa pagtabang kanato nga mamahimo unsay Iyang gusto kanato.” Mitudlo ang Manluluwas, “Paghiusa; ug kon kamo dili magkahiusa kamo dili akò.”10 Ang pamahayag sa pamilya nagtudlo nga isip mga espiritung anak sa langitnong mga ginikanan, kita adunay balaang kinaiyahan, mahangturong ilhanan, ug katuyoan. Gusto sa Dios nga kita magkahiusa. Gikinahanglan sa Dios nga maghiusa kita—mga anak nga nagsunod sa pakigsaad, maghiusa sa kalahian sa atong tinagsa nga kinabuhi,11 kinsa nagtinguha sa pagkat-on sa tanang gikinahanglan aron makabalik sa Iyang presensya, isilyo ngadto Niya isip usa ka bahin sa Iyang mahangturon nga pamilya.
“Sagrado nga mga ordinansa ug mga pakigsaad nga anaa sa balaan nga mga templo makapahimo alang [kanato] sa pagbalik ngadto sa atubangan sa Dios ug alang sa mga pamilya nga magkahiusa sa kahangturan.”12 Ang mga ordinansa nga atong nadawat ug ang mga pakigsaad nga atong gihimo sa pagbunyag ug sa balaan nga mga templo magsumpay ngadto sa pamilya sa Dios sa mga kilid sa tabil—magsumpay kanato ngadto sa atong Amahan pinaagi sa Iyang Anak, kinsa nag-ampo, “Aron silang tanan mausa; maingon nga ikaw, Amahan, ania kanako ug ako anaa kanimo, aron sila usab maania kanato.”13
Samtang gigamit nato ang panahon sa mortalidad sa pagtuon ug paggamit sa mga pagtulun-an sa Manluluwas, kita mas mahimong sama Kaniya. Atong masabtan nga Siya ang dalan—ang bugtong dalan—nga atong mabuntog ang mga hagit sa kalibutan, mamaayo, ug makabalik sa atong langitnon nga panimalay.
Ang katapusang linya sa kanta misubli sa sinugdanan: “Ingon niini ang Iyang pagpakita sa Iyang gugma, kay ang pamilya iya sa Dios.” Ang plano sa Amahan alang sa Iyang mga anak usa ka plano sa gugma. Usa kini ka plano sa paghiusa sa Iyang mga anak—ang Iyang pamilya—ngadto Kaniya. Si Elder Russell M. Nelson mitudlo, “Ang Langitnong Amahan adunay duha ka tinguha para sa Iyang mga anak … : pagka-imortal ug kinabuhing dayon, ‘nga gipasabut kinabuhi inig pauli uban Kaniya.’”14 Kana nga mga tinguha matuman lang kon mopakigbahin kita sa gugma sa Langitnong Amahan alang sa Iyang pamilya pinaagi sa pagtabang ug pagpakigbahin sa Iyang plano ngadto sa uban.
Baynte ka tuig ang milabay, ang Unang Kapangulohan ug ang Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitabang sa tibuok kalibutan dihang gipagawas ang pamahayag bahin sa pamilya. Sukad niadto, ang pagpang-atake sa pamilya nagkadugang.
Kon tinguha natong molampus sa sagrado natong mga responsibilidad isip mga anak sa Dios, kinahanglan natong masabtan ang mahangturon nga importansya ug sa atong indibidwal nga responsibilidad sa pagtudlo sa kamatuoran sa plano sa atong Langitnong Amahan alang sa Iyang pamilya. Si Presidente Howard W. Hunter mipasabut:
“Adunay dakong panginahanglan sa paghiusa sa mga babaye sa Simbahan sa pagbarug kauban sa mga Kaigsoonan ug alang sa pagpahunong sa bul-og sa dautan nga nagpalibut kanato ug sa pagpadayon sa buhat sa atong Manluluwas. …
“… Busa kami mohangyo kaninyo sa pagpangalagad uban sa gamhanan ninyong impluwensya alang sa kaayohan sa paglig-on sa atong mga pamilya, sa atong simbahan, ug sa atong mga komunidad.”15
Mga sister, nahisakop kita. Gihigugma kita. Gikinahanglan kita. Duna kitay balaan nga katuyoan, buhat, luna, ug tahas sa Simbahan ug sa gingharian sa Dios ug sa Iyang mahangturon nga pamilya. Nasayud ba mo sa kahiladman sa inyong kasingkasing nga nahigugma ninyo ang Langitnong Amahan ug nagtinguha nga kamo ug ang inyong mga gihigugma Iyang ikauban? Sama nga “hingpit ang Langitnong Amahan ug si Jesukristo … , Ang ilang mga pangandoy para nato hingpit.”16 Ang ilang plano alang nato hingpit, ug ang Ilang mga saad sigurado. Niining mga kamatuoran mapasalamaton kong mopamatuod sa pangalan ni Jesukristo, amen.