Naglig-on sa Pagtuo
Ni Rosemary M. Wixom
Kinatibuk-ang Presidente sa Primary
Tanan kita makalig-on sa atong pagtuo diha ni Jesukristo sa atong indibidwal nga panaw ug makakaplag og kalipay.
Presidente Monson, niining adlaw sa Pagkabanhaw, mapasalamaton kaayo kami nga makadungog sa tingog sa among buhing propeta. Bililhon kanamo ang imong mga pulong, lakip ang imong tambag sa “Pagpangita og kalipay panahon sa panaw”1 ug “Ang umaabut sama kahayag sa inyong hugot nga pagtuo.”2
Niining tuiga ang kabataan sa Primary nakigbahin sa kalipay ug sa kahayag sa ilang hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo kon sila mokanta sa awit nga “Gihigugma Ko ni Jesus.” Nanganta sila sa kamatuoran “Nasayud ko nga Siya buhi! … Ihatag ko akong kasingkasing Kaniya.”3 Sama sa kabataan sa Primary, tanan kanato makalig-on sa atong hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo sa atong indibidwal nga panaw ug makakaplag og hingpit nga kalipay.
Sa bag-ohay nga Dominggo nga miting sa Relief Society naminaw ko sa usa ka batan-ong inahan nga nakigbahin sa iyang panaw sa pagkakabig. Nagtubo siya sa Simbahan uban sa mga ginikanan kinsa nagtudlo kaniya sa ebanghelyo. Mitambong siya og Primary, Young Women, ug seminary. Gusto siyang magkat-on ug modiskubre og mga kamatuoran. Ang iyang kanunay nga gipangita mao ang mahibalo kon ngano. Miingon si Elder Russell M. Nelson, “Makatudlo lamang ang Ginoo sa mausisahong hunahuna.”4 Ug kining batan-ong babaye matudloan.
Human sa high school mi-eskwela siya og kolehiyo, ug na seal sa templo sa usa ka returned missionary, ug napanalanginan og matahum nga mga anak.
Uban sa masusihon nga hunahuna, kini nga inahan mipadayon sa pagpangutana. Apan sa nagkaanam og kalisud ang mga pangutana, mao usab ang mga tubag. Ug usahay walay mga tubag—o walay mga tubag nga nagdala og kalinaw. Sa kadugayan sa iyang paningkamot nga makakita og mga tubag, nagkadaghang pangutana ang miabut, ug misugod siya sa pagduda sa pipila ka pinaka-pundasyon gyud sa iyang pagtuo.
Niining makalibug nga panahon, ang uban diha sa iyang palibut miingon, “Salig lang sa akong hugot nga pagtuo.” Apan naghunahuna siya, “Dili ko. Wa mo kasabut; wala mo magsagubang niining mga problemaha.” Mipasabut siya, “Ako andam sa pagtahud niadtong walay mga pagduda, kon sila motahud kanako.” Ug daghan ang mihimo.
Miingon siya, “Ang akong mga ginikanan nasayud sa akong gibati ug gitugutan ra ko. Mipili sila sa paghigugma kanako samtang ako naninguha sa pagtubag niini sa akong kaugalingon.” Sa ingon niana, kining bishop sa batan-ong inahan kanunay nga makigkita kaniya ug mopadayag sa iyang pagsalig kaniya.
Ang mga miyembro sa ward wala usab magdumili sa paghatag og gugma, ug gibati niya ang pagkahisakop. Ang iyang ward dili dapit nga makita ang perpekto; kini usa ka dapit sa pag-amuma.
“Nindot kini,” nahinumdom siya. “Sulod niini nga panahon gibati ko ang tinuod nga koneksyon ngadto sa akong mga apohan kinsa nangamatay na. Gisuportahan nila ako ug giaghat nga magpadayon sa pagpaninguha. Gibati nako nga sila miingon ‘Tutok lang sa unsay imong nahibaloan.’”
Bisan pa sa lig-on nga suporta, na-less active gihapon siya. Miingon siya, “Wala nako ibulag ang akong kaugalingon sa Simbahan tungod sa bati nga pamatasan, kawalay espirituhanong pagbati, pagpangita og katarungan nga dili mosunod sa mga sugo, o sa pagpangita og sayon nga paagi sa paggawas. Akong gibati nga gikinahanglan nako ang tubag sa pangutana ‘Unsa gyud ang akong gituohan?’”
Niining panahona nagbasa siya og basahon sa mga sinulat ni Mother Teresa, kinsa mipakigbahin og samang mga pagbati. Sa usa ka 1953 nga sulat, gisulat ni Mother Teresa: “Palihug iampo ako nga unta dili nako madaut ang Iyang buhat ug nga ang Atong Ginoo unta mopakita sa Iyang Kaugalingon Mismo—tungod kay adunay ingon ka grabing kangitngit sulod kanako, ingon og ang tanan patay. Ingon na kini niini sobra man o kulang sukad sa akong pagsugod ‘sa buluhaton.’ Hangyoa ang Ginoo sa paghatag kanako og kaisug.”
Mitubag si Arsobispo Périer: “Ang Dios naggiya kanimo, mahal nga Mother; wala ka kaayo sa kangitngit sama sa imong gihunahuna. Ang dalan nga pagasundon dili sa kanunay klaro dayon. Pag-ampo alang sa kahayag; ayaw dayon paghukom, paminaw og unsay isulti sa uban, hunahunaa ang ilang mga katarungan. Makakita ka kanunay og usa ka butang nga makatabang kanimo. … Giniyahan sa hugot nga pagtuo, pinaagi sa pag-ampo, ug sa katarungan uban sa hustong intensyon, igo na kana kanimo.”5
Ang akong higala naghunahuna nga kon si Mother Teresa nakasunod sa iyang relihiyon nga wala sa tanang tubag ug walay gibati nga katin-awan sa tanang butang, tingali siya makahimo usab. Makahimo siya og usa ka yanong lakang paingon sa hugot nga pagtuo—ug dayon lain nga lakang. Mahimo siyang motutok sa kamatuoran nga iyang gituohan ug himoon kadtong mga kamatuoran nga motuhop sa iyang hunahuna ug kasingkasing.
Sa iyang paghinumdom, miingon siya, “Ang akong pagpamatuod nahimong pundok sa mga abo. Nahimong abo ang tanan. Ang nagpabilin mao na lamang si Jesukristo.” Mipadayon siya, “Apan dili siya mobiya nimo kon aduna kay mga pangutana. Kon adunay usa nga naninguha sa pagsunod sa mga sugo, ang pultahan dako nga abli. Ang pag-ampo ug pagtuon sa kasulatan importante kaayo.”
Ang unang lakang sa paglig-on og balik sa iyang pagtuo mao ang pagsugod sa sukaranang mga kamatuoran sa ebanghelyo. Mipalit siya og songbook sa Primary ug misugod sa pagbasa sa mga pulong sa kanta. Mga bahandi kini ngadto kaniya. Nag-ampo siya alang sa hugot nga pagtuo aron sa pagwagtang sa kabug-at nga iyang gibati.
Nakat-unan niya nga kon may supak nga pahayag nga nakaingon sa iyang pagduda, siya mahimo rang “mohunong, makakita sa mga ideya, ug makahimo sa ebanghelyo nga makaapekto kaniya.” Miingon siya, “Mangutana ako, ‘Kini ba ang hustong dalan alang kanako ug sa akong pamilya?’ Usahay pangutan-on nako ang akong kaugalingon, ‘Unsay gusto nako alang sa akong mga anak?’ Nakaamgo ko nga gusto ko nga maminyo sila sa templo. Niana ang pagtuo mibalik sa akong kasingkasing.”
Si Elder Jeffrey R. Holland miingon, “Ang pagpaubos, hugot nga pagtuo, ug ang impluwensya sa Espiritu Santo [sa] kanunay mahimong elemento sa kada pagpangita sa kamatuoran.”6
Bisan og siya may mga pangutana kon giunsa pagtungha sa Basahon ni Mormon, dili siya makalimud sa mga kamatuoran nga iyang nahibaloan diha sa Basahon ni Mormon. Gitutukan niya ang pagtuon sa Bag-ong Tugon aron mas masabtan niya ang Manluluwas. “Apan sa kadugayan,” miingon siya, “mibalik ko sa Basahon ni Mormon tungod kay ganahan ko sa akong pagbati kon magbasa ko mahitungod ni Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula.”
Gitapos niya, “Kinahanglan nga kamo adunay inyong kaugalingong espirituhanong mga kasinatian sa mga kamatuoran diha niana nga basahon,” ug siya aduna na niini. Gipasabut niya, “akong gibasa ang Mosiah ug gibati ang hingpit nga paggiya: ‘Tuo sa Dios; tuo nga siya mao, ug nga siya ang milalang sa tanan nga mga butang … ; tuo nga siya aduna sa tanan nga kaalam, ug tanan nga gahum, sa langit ug sa yuta; tuo nga ang tawo dili makasabut sa tanan nga mga butang diin ang Ginoo mahimo nga makasabut.’7
Niining panahona usa ka tawag sa pagserbisyo isip tigpiyano sa Primary miabut. “Kini maayo,” miingon siya. “Gusto ko sa akong mga anak nga anaa sa Primary, ug karon makauban nako sila. Ug dili pa ako andam nga motudlo.” Sa iyang pagserbisyo, mipadayon siya sa pagbati gikan niadtong nagpalibut kaniya sa pagdapit nga “Dali; gipangga ka namo, bisan unsa pay ang-ang sa imong espiritwalidad, ug magkita ta didto. Hatagi mi sa unsay imong mahatag.”
Ang pagtugtog og mga kanta sa Primary, ang kanunay niyang gihunahuna sa iyang kaugalingon, “Ania ang mga kamatuoran nga akong nagustuhan. Makapamatuod pa gihapon ko. Isulti lang nako ang mga butang nga akong nahibaloan ug gisaligan. Kini dili tingali hingpit nga halad sa kahibalo, apan kini ang akong halad. Unsay akong gipunting milig-on kanako. Nindot nga makabalik sa sukaranan sa ebanghelyo ug mobati og katin-awan.”
Nianang Dominggo sa buntag, samtang naminaw ko niadtong batan-ong sister nga nakigbahin sa istorya sa iyang pagkakabig, napahinumduman ako nga “diha kini sa bato sa atong Manunubos” nga tanan kita motukod sa atong pundasyon.8 Napahinumduman usab ako sa tambag ni Elder Jeffrey R. Holland: “Hupot og maayo sa unsa nay inyong nahibaloan ug barug nga lig-on hangtud ang dugang nga kahibalo moabut.”9
Sa panahon sa iyang leksyon, akong nahibaloan uban sa kadasig nga ang mga tubag sa sinsero natong mga pangutana moabut kon sa tinuoray kita maningkamot ug kon kita mosunod sa mga sugo. Napahinumduman ako nga ang atong hugot nga pagtuo makatabang lapas pa sa dili nato masabtan.
Ug, kadako sa akong gusto nga masama niadtong naglibut niining batan-ong inahan, mahigugmaon ug nagsuporta kaniya. Sama sa giingon ni Presidente Dieter F. Uchtdorf: “Mga tigbiyahe kita nga nangita sa kahayag sa Dios samtang magbiyahe kita sa dalan sa pagkadisipulo. Dili kita mohukom sa uban kon may kahayag ba sila o wala; hinoon, moalima kita ug moawhag sa tanang kahayag hangtud nga kini motin-aw, mosanag, ug tinuod.”10
Kon kantahon sa mga bata sa Primary ang “Ampo sa usa ka Bata,” sila mangutana: “Amahan namo, naa ba gayud ka? Modungog ka ba sa pag-ampo sa bata?”11
Kita usab mahibulong, “Anaa ba gayud ang Langitnong Amahan?” sa pagmaya lamang—sama sa gihimo sa akong higala—kon ang mga tubag moabut sa hilum, yano nga mga kasiguroan. Ako magpamatuod nga kadtong yano nga mga kasiguroan moabut kon ang Iyang pagbuot atong maangkon. Ako mopamatuod nga ang kamatuoran ania sa yuta karon ug ang Iyang ebanghelyo anaa sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.