Kita Naghisgot kang Kristo
Ang Tinuod nga Milagro sa Pagkaayo
Ang tagsulat nagpuyo sa Wyoming, USA.
Human sa akong pagkaaksidente, akong nahibaloan nga ang pisikal nga pagka-paralyze wala nay kaayuhan—apan tungod sa Pag-ula ni Jesukristo, ang espiritwal nga pagka-paralyze maayo ra.
Ang tuig 2000 puno sa makahuluganong hitabo para sa akong pamilya ug kanako. Ako ug ang akong asawa nagsaulog sa among unang anibersaryo. Nahimo kaming mga ginikanan sa unang higayon. Tuig usab kadto nga na-paralyze ko, lima lamang ka bulan human natawo ang among anak nga babaye.
Niana nga summer nagtabang ko og usa ka gulangon nga sister sa among ward pinaagi sa regular nga pagbisiklita ngadto sa pipila ka eskina gikan sa among aparment padulong sa iyang balay sa paggunting sa mga sagbut sa iyang nataran, apan usa ka buntag kapoy kaayo ko ug dili sama ka abtik sa naandan—ug aksidente kong nabanggaan og sakyanan. Samtang milagro nga naluwas ko, apan nagbilin kini og mga kadaot. Usa ka semana human sa aksidente, nakamata ko sa pagkahibalo nga na-paralyze ko, dili na nako malihok ang mga kaunoran ubos sa akong dughan.
Ang pagka-paralyze usa ka permanente nga kakulangan. Bisan pa sa karon nga modernong mga paagi sa science ug medesina, dili na kini maayo. Ug natural lang nga nahadlok ko sa sinugdanan nga nabalaka kon unsaon na lang ang akong pagkabana ug pagkaamahan. Ang kahadlok napulihan dayon og kalagot sa kaugalingon sa akong pagka hungog—nga wala ko mohunong sa interseksyon ug sa wala mag-helmet.
Akong gibati nga usa ko ka palas-anon. Mikabat og daghang bulan sa rehabilitation hospital ang pagtudlo kanako sa pagpakabuhi nga may kakulangan sa tibuok nakong kinabuhi ug unsaon sa pagkahimong independente pag-usab. Sa samang higayon, ang pagpakabuhi nga paralyze nakatabang nga akong mas masabtan ang mga kasulatan ug Pag-ula sa Manluluwas.
Christus im Getsemani-Garten betend, ni Hermann Clementz
Usa ka piho nga pagtulun-an miabut samtang namalandong ko sa mga milagro nga gipanghimo ni Kristo. Sa Marcos 2, gipasaylo ni Jesus ang usa ka paralitiko gikan sa iyang mga sala ug miayo kaniya. Dihang ang mga eskriba mikwestyon sa iyang gitanyag nga kapasayloan, miingon si Jesus, “Kay hain bay labi pang masayon, ang pag-ingon ba ngadto sa paralitiko, Ang imong mga sala gipasaylo na, o ang pag-ingon ba, Bangon, dad-a ang imong higdaanan, ug paglakaw?” (bersikulo 9).
Nabasa na nako kini nga kasulatan sa daghang higayon kaniadto, apan kini wala gayud nako hisabti hangtud naaksidente ko. Sa pagbasa sa kapitulo, gipahinumduman kita bahin sa katinuod sa milagrusong pagkaayo. Karon, bisan lapas sa 2,000 ka tuig sa medikal nga kalamboan, ang sama niana nga pagkaayo dili makab-ot sa tawo lamang, ug anaa ako niana nga reyalidad matag adlaw. Daghan ang nagtuo nga leksyon kini nga nagsuporta sa kasulatan—nga si Kristo dunay gahum sa pag-ayo sa wala nay kaayohan. Apan dunay mas labaw pa niini nga kasulatan, ilabi na kon ibaliwala nato ang pisikal nga milagro ug magtutok sa espiritwal nga milagro.
Sama nga imposible sa tawo nga paralitiko ang “pagbarug” ug “paglakaw,” mao usab ka imposible sa tawo ang pag-inusara sa pagbuntog sa espiritwal nga pagka-paralyze tungod sa sala. Akong nakat-unan nga ang Pag-ula sa Manluluwas mao ang tinuod nga milagro niini nga kasulatan. Tingali dili gayud nako masinati ang milagro nga ako pisikal nga makabarug ug makalakaw pag-usab sa yutan-on nakong kinabuhi, apan akong nadawat ang mas dakong milagro sa kapasayloan sa akong mga sala pinaagi sa Pag-ula sa akong Ginoo ug Manluluwas nga si Jesukristo. Ang reyalidad niini nga milagro gipamatud-an diha sa mga bersikulo 10 ug 11:
“Apan aron mahibalo kamo nga ang Anak sa Tawo may kagahum diay dinhi sa yuta sa pagpasaylog mga sala, (siya miingon sa paralitiko,)
“Ako magaingon kanimo, Bangon, dad-a ang imong higdaanan, ug pumauli ka.”
Ang pagkaayo gumikan sa mga epekto sa sala mao ang kinadak-ang milagro nga nadawat nato matag usa sa atong kinabuhi, tanan tungod ni Jesukristo. Sa pagtubos sa atong mga sala, gipas-an ni Kristo ang atong mga kahuyang ug mga sala diha sa Iyang kaugalingon. Nasayud Siya unsay atong maagian sa kinabuhi. Nakasabut Siya sa indibidwal natong mga kakulangan, kahuyang, ug mga hagit bisan unsa kadako o kagamay. Walay laing tawo sa kalibutan ang makaayo sa espirituhanong pagka-paralyze tungod sa sala.
Mapasalamaton ko sa mga pagtulun-an nga gipanalangin kanako. Naghatag kini sa gikinahanglan nga panglantaw samtang magpakabuhi sa akong kakulangan ug maningkamot sa paggamit niini aron matabangan ko sa pagkat-on ug paglambo. Nahunong na nako nga mobati nga makalolooy ug nahimo na nako ang samang butang nga ganahan nakong buhaton sa wala pa ko maaksidente, ug napanalanginan ko nga makaserbisyo bisan sa akong kahimtang. Ang uban tingali maglisud sa pagpasalamat kon aduna silay mga kakulangan, apan ang Dios padayon sa pagpanalangin kanato—bisan niining mga higayuna. Nagpasalamat ko sa akong Manluluwas, sa Iyang Pag-ula, ug alang niining makatingala nga milagro sa akong kinabuhi.