Zie, de Mens!
Ouderling Dieter F. Uchtdorf
van het Quorum der Twaalf Apostelen
Wie het lukt om de Mens werkelijk te zien, ontdekt het pad naar de grootste vreugde en de balsem voor de diepste wanhoop.
Geliefde broeders en zusters, ik ben dankbaar dat ik hier voor dit bijzondere conferentieweekend bij u ben. Samen met u steunen Harriet en ik de ouderlingen Gong en Soares en de vele broeders en zusters die tijdens deze algemene conferentie een belangrijke nieuwe roeping hebben ontvangen van harte welkom.
Hoewel ik mijn dierbare vriend president Thomas S. Monson mis, houd ik van onze profeet en president, Russell M. Nelson, en zijn edele raadgevers, en verleen hun mijn steun.
Ik ben ook dankbaar en voel me vereerd om weer nauw met mijn geliefde broeders van het Quorum der Twaalf samen te werken.
Maar het stemt me vooral erg nederig en gelukkig dat ik lid van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen ben. In de kerk zijn miljoenen mannen, vrouwen en kinderen bereid uit stand te tillen, ongeacht hun rang of roeping, en die er met heel hun hart naar streven God en zijn kinderen te dienen door het koninkrijk van God op te bouwen.
Vandaag is een heilige dag. Het is Pasen, we herdenken de glorierijke ochtend waarop onze Heiland de banden van de dood verbrak1 en zegevierend uit het graf kwam.
De belangrijkste dag in de geschiedenis
Onlangs vroeg ik het internet: ‘Welke dag heeft de loop van de geschiedenis het meest veranderd?’
De antwoorden varieerden van verrassend en vreemd tot verhelderend en intrigerend. Ik las over de dag dat een prehistorische asteroïde op het schiereiland Yucatán (Mexico) insloeg, en de dag in 1440 waarop Johannes Gutenberg zijn drukpers vervolmaakte. Dan is er natuurlijk nog de dag in 1903 toen de gebroeders Wright de wereld toonden dat de mens echt kan vliegen.
Als iemand die vraag aan u stelde, wat zou u dan antwoorden?
Dat antwoord staat mij helder voor ogen.
We vinden de belangrijkste dag in de geschiedenis door terug te grijpen naar die avond bijna tweeduizend jaar geleden in de hof van Gethsémané. Daar was Jezus Christus in een intens gebed neergeknield en bood Hij Zichzelf als losprijs voor onze zonden aan. Het was tijdens dit immense, oneindige offer van ongeëvenaard lijden naar zowel lichaam als geest, dat Jezus Christus, ja God, uit iedere porie bloedde. Uit volmaakte liefde gaf Hij alles opdat wij alles zouden ontvangen. Zijn goddelijke offer, dat moeilijk te begrijpen is, dat we alleen met heel ons hart en verstand kunnen voelen, herinnert ons aan de dankbaarheid die we Christus als geheel mensdom verschuldigd zijn.
Jezus werd later tijdens die nacht voor religieuze en politieke leiders gebracht die Hem bespotten, sloegen en tot een schandelijke dood veroordeelden. Hij hing in doodsstrijd aan het kruis tot het uiteindelijk ‘volbracht [was]’.2 Zijn levenloze lichaam werd in een geleend graf gelegd. En toen, op de ochtend van de derde dag, kwam Jezus Christus, de Zoon van de almachtige God, als een glorierijk, herrezen wezen vol heerlijkheid, licht en majesteit uit het graf.
Ja, er zijn veel gebeurtenissen in de geschiedenis die het lot van naties en volken sterk hebben beïnvloed. Maar voeg ze allemaal samen en dan kunnen ze nog niet tippen aan het belang van wat er op die eerste paasochtend gebeurde.
Waarom zijn het oneindig offer en de opstanding van Jezus Christus de belangrijkste gebeurtenissen ooit? Waarom zijn zij van meer invloed dan wereldoorlogen, extreme rampen en levensveranderende, wetenschappelijke ontdekkingen?
Dankzij Jezus Christus kunnen wij opnieuw leven
Het antwoord schuilt in twee grote, onoverkomelijke obstakels waarmee ieder van ons wordt geconfronteerd.
Ten eerste sterven wij allemaal. Ongeacht hoe jong, mooi, gezond of voorzichtig u bent, op zekere dag zal uw lichaam levenloos worden. Uw vrienden en familieleden zullen om u rouwen. Maar ze kunnen u niet terugbrengen.
Niettemin zal uw dood, dankzij Jezus Christus, van tijdelijke aard zijn. Op zekere dag zal uw geest met uw lichaam worden herenigd. Dat herrezen lichaam is niet onderworpen aan de dood,3 en u leeft tot in de eeuwigheid, zonder pijn en lichamelijk lijden.4
Dat vindt plaats vanwege Jezus de Christus, die zijn leven voor ons heeft afgelegd en het weer op Zich heeft genomen.
Hij deed dit voor allen die in Hem geloven.
Hij deed dit voor allen die niet in Hem geloven.
Hij deed dit zelfs voor allen die zijn naam bespotten, beschimpen en vervloeken.5
Dankzij Jezus Christus kunnen wij bij God wonen
Ten tweede hebben wij allen gezondigd. Onze zonden zouden ons voor altijd verhinderen bij God te wonen, want ‘niets onreins kan zijn koninkrijk ingaan’.6
Hierdoor was iedere man, vrouw en kind van zijn tegenwoordigheid afgesneden. Dat wil zeggen, totdat Jezus Christus, het onbevlekte Lam, zijn leven als losprijs voor onze zonden gaf. Omdat Jezus Christus niet bij de gerechtigheid in de schuld stond, kon Hij onze schuld aflossen en voor elke ziel aan de eisen van de gerechtigheid voldoen. En daar horen u en ik bij.
Jezus Christus heeft voor onze zonden geboet.
Al onze zonden.
Op die belangrijkste dag in de geschiedenis heeft Jezus de Christus de poort van de dood geopend en de hindernissen weggenomen die ons ervan weerhielden om de heilige en gewijde zalen van het eeuwige leven te betreden. Vanwege onze Heer en Heiland ontvangen u en ik een uiterst waardevol en onbetaalbaar geschenk. Ongeacht ons verleden kunnen we ons bekeren en het pad volgen dat tot celestiaal licht en heerlijkheid leidt, en waar we door de trouwe kinderen van onze hemelse Vader worden omringd.
Waarom we ons verheugen
Dát is wat we met Pasen vieren: we vieren het leven!
Dankzij Jezus Christus zullen we allemaal uit de wanhoop van de dood opstaan en onze dierbaren omarmen terwijl we tranen van overweldigende vreugde en dankbaarheid vergieten. Dankzij Jezus Christus, zullen we als eeuwige wezens bestaan, van eeuwigheid tot eeuwigheid.
Dankzij Jezus de Christus worden onze zonden niet alleen weggevaagd; ze mogen vergeten worden.
We kunnen gereinigd en verhoogd worden.
Heilig.
Dankzij onze geliefde Heiland kunnen wij voor eeuwig drinken uit de fontein van water dat tot in het eeuwige leven opwelt.7 We kunnen voor altijd in de woningen van onze eeuwige Koning verblijven, in onvoorstelbare heerlijkheid en volmaakt geluk.
Zien we ‘de Mens’?
Ondanks dit alles zijn er veel mensen in onze huidige wereld die zich niet bewust zijn van het waardevolle geschenk dat Jezus Christus ons heeft gegeven, of er niet in geloven. Ze hebben misschien wel van Jezus Christus gehoord en kennen Hem als een persoon uit de geschiedenis, maar ze zien Hem niet voor wie Hij werkelijk is.
Dat doet me eraan denken dat de Heiland slechts enkele uren voor zijn dood voor de Romeinse prefect van Judea, Pontius Pilatus, stond.
Pilatus bekeek Jezus vanuit een strikt werelds perspectief. Pilatus had een opdracht en die behelsde twee belangrijke taken: belasting voor Rome innen en de vrede bewaren. Nu had het Joodse Sanhedrin een man voorgeleid die naar zeggen beide taken in de weg stond.8
Nadat Pilatus zijn gevangene had ondervraagd, zei hij: ‘Ik vind geen schuld in Hem.’9 Maar omdat hij vond dat hij de aanklagers van Jezus tegemoet moest komen, beriep Pilatus zich op een plaatselijk gebruik dat het mogelijk maakte om tijdens de paastijd een gevangene vrij te laten. Zouden ze niet van hem verlangen Jezus in plaats van de beruchte rover en moordenaar Barabbas vrij te laten?10
Maar de joelende menigte eiste dat Pilatus Barabbas vrij zou laten en Jezus zou kruisigen.
‘Waarom?’, vroeg Pilatus. ‘Wat voor kwaad heeft Hij dan gedaan?’
Maar ze riepen alleen maar luider: ‘Kruisig Hem!’11
In een ultieme poging de menigte tevreden te stellen beval Pilatus zijn mannen om Jezus te geselen.12 Dat deden ze tot Hij bloedde en bont en blauw was. Ze bespotten Hem, zetten Hem een doornenkroon op en deden Hem een purperen bovenkleed aan.13
Misschien dacht Pilatus dat dit de bloeddorst van de menigte zou lessen. Misschien zouden ze medelijden met de man krijgen. ‘Zie, ik breng Hem tot u naar buiten,’ zei Pilatus, ‘opdat u weet dat ik geen schuld in Hem vind. […] Zie, de Mens!’14
De Zoon van God stond lijfelijk voor het volk van Jeruzalem.
Ze konden Jezus waarnemen, maar ze zagen Hem niet werkelijk.
Ze hadden geen ogen om te zien.15
In overdrachtelijke zin worden wij ook aangespoord ‘de Mens te zien’. De meningen over Hem in de wereld verschillen. Vroegere en hedendaagse profeten getuigen dat Hij de Zoon van God is. Ik ook. Het is van belang dat we dat allemaal voor onszelf te weten komen. Dus, als u over het leven en de bediening van Jezus Christus nadenkt, wat ziet u dan?
Wie het lukt om de Mens werkelijk te zien, ontdekt het pad naar de grootste vreugde en de balsem voor de diepste wanhoop.
Dus als u door zorgen en verdriet wordt overmand, zie dan de Mens.
Als u zich verloren of vergeten voelt, zie dan de Mens.
Wanneer u wanhopig, verlaten, in twijfel, beschadigd of verslagen bent, zie dan de Mens.
Hij zal U troosten.
Hij zal u genezen en uw levensreis zinvol maken. Hij zal zijn Geest uitstorten en uw hart met buitengewone vreugde vervullen.16
‘Hij geeft de vermoeide kracht en Hij vermeerdert de sterkte van wie geen krachten heeft.’17
Als we de Mens werkelijk zien, leren we van Hem en streven we ernaar zoals Hij te leven. We bekeren ons en streven ernaar ons karakter te ontwikkelen en elke dag een beetje dichter tot Hem te komen. We vertrouwen Hem. We tonen onze liefde voor Hem door zijn geboden na te leven en ons aan onze heilige verbonden te houden.
Met andere woorden, we worden zijn discipel.
Zijn verfijnende licht vervult onze ziel. Zijn genade verheft ons. Onze lasten worden verlicht, onze gemoedsrust wordt verdiept. Als we werkelijk de Mens zien, krijgen we de belofte van een gezegende toekomst die ons door de bochten en over de hobbels op onze levensweg inspireert en schraagt. Als we terugkijken, herkennen we een goddelijk patroon en zien we dat de puntjes echt met elkaar verbonden zijn.18
Als u zijn offer aanvaardt, zijn discipel wordt en uiteindelijk het einde van uw aardse reis bereikt, wat blijft er dan nog over van de zorgen die u in dit leven hebt gehad?
Ze zijn weg.
De ontgoochelingen, het verraad, de vervolging die u hebt doorstaan?
Weg.
Het lijden, het hartzeer, de schuld, de schaamte en de pijn die u hebt doorgemaakt?
Weg.
Vergeten.
Is het verwonderlijk dat ‘we over Christus spreken, ons in Christus verheugen, Christus prediken, over Christus profeteren […] opdat onze kinderen zullen weten op welke Bron zij mogen vertrouwen voor vergeving van hun zonden’?19
Is het verwonderlijk dat we er met heel ons hart naar streven de Mens werkelijk te zien?
Mijn geliefde broeders en zusters, ik getuig dat de belangrijkste dag in de geschiedenis van de mensheid de dag was dat Jezus Christus, de levende Zoon van God, dood en zonde voor alle kinderen van God overwon. En de belangrijkste dag in uw en mijn leven is de dag dat we leren ‘de Mens te zien’. Wanneer we Hem zien voor wie Hij werkelijk is. Wanneer we met ons hele hart en verstand van zijn verlossende macht gebruik maken. Wanneer we ons er met vernieuwd enthousiasme en kracht toe verbinden Hem te volgen. Moge dat een dag zijn die telkens weer voorkomt, zolang we leven.
Ik laat u mijn getuigenis en zegen dat we betekenis, vreugde en gemoedsrust vinden tijdens ons aards bestaan en in de eeuwige wereld, als we ‘de Mens zien’. In de heilige naam van Jezus Christus. Amen.