Kleine en eenvoudige dingen
President Dallin H. Oaks
Eerste raadgever in het Eerste Presidium
Bedenk dat ogenschijnlijk kleine dingen bij elkaar over een aanzienlijke tijdsperiode grote dingen tot stand brengen.
I.
Mijn geliefde broeders en zusters, net zoals u, ben ik diep geraakt en opgebouwd en geïnspireerd door de toespraken en de muziek en de gevoelens in de tijd die we samen doorbrengen. Ik ben er zeker van dat ik in naam van ons allen spreek als ik onze broeders en zusters bedank die ons, als instrumenten in de handen van de Heer, het versterkende effect van deze gezamenlijke tijd hebben gegeven.
Ik ben dankbaar dat ik u op Pasen mag toespreken. Vandaag vieren we samen met andere christenen de opstanding van de Heer Jezus Christus. Voor leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen is de letterlijke opstanding van Jezus Christus een pijler van ons geloof.
We geloven niet alleen in de verslagen over de opstanding van Jezus Christus in de Bijbel en in het Boek van Mormon. We geloven ook in de talloze Schriftuurlijke leringen dat er een soortgelijke opstanding zal plaatsvinden voor iedereen die op deze aarde heeft geleefd. Door die opstanding hebben we wat de apostel Petrus ‘een levende hoop’ (1 Petrus 1:3) noemt. Die levende hoop is onze overtuiging dat de dood niet het einde van ons bestaan is, maar slechts een noodzakelijke stap in het genadige verlossingsplan van onze hemelse Vader voor zijn kinderen. Dat plan vereist een overgang van sterfelijkheid naar onsterfelijkheid. Centraal in die overgang staat de zonsondergang van de dood en de heerlijke ochtend die mogelijk wordt gemaakt door de opstanding van onze Heer en Heiland, hetgeen we vandaag vieren.
II.
In een mooie lofzang, die door Eliza R. Snow werd geschreven, zingen we:
Hoe groots, hoe heerlijk, hoe volmaakt
het heilsplan, ons verleend;
genade en gerechtigheid
zijn thans in liefd’ vereend!1
Om dat goddelijk plan en die goddelijke liefde te bevorderen komen we bijeen, bijvoorbeeld in deze conferentie, om elkaar te onderwijzen en te bemoedigen.
Ik kreeg het gevoel dat ik mijn tekst van deze ochtend moest baseren op wat Alma aan zijn zoon Helaman onderwees: ‘Door kleine en eenvoudige dingen [worden] grote dingen teweeggebracht’ (Alma 37:6).
We leren door het evangelie van Jezus Christus veel kleine en eenvoudige dingen. Bedenk dat deze ogenschijnlijk kleine dingen bij elkaar over een aanzienlijke tijdsperiode grote dingen tot stand brengen. Algemeen autoriteiten en andere gerespecteerde leerkrachten hebben al vaak een toespraak over dit onderwerp gehouden. Dit onderwerp is zo belangrijk dat ik het opnieuw ter sprake wil brengen.
Ik werd aan de kracht van kleine en eenvoudige dingen herinnerd door iets wat ik tijdens een ochtendwandeling zag. Hier is de foto. De dikke stevige beton van de stoep is aan het scheuren. Is dit het gevolg van een enorme aardschok? Nee, deze scheuren zijn veroorzaakt door de trage groei van een van de wortels van de boom naast het pad. Hier is een vergelijkbaar voorbeeld uit een andere straat.
De druk die deze zware betonnen stoep deed barsten was zo klein dat ze op een dag of zelfs in een maand niet waarneembaar was. Maar de gevolgen na verloop van tijd waren ongelooflijk krachtig.
Dat is net zo met het krachtige effect over een langere periode van de kleine en eenvoudige dingen die we door de Schriften en de hedendaagse profeten leren. Bedenk dat we hebben geleerd dagelijks de Schriften te bestuderen. Of overweeg de persoonlijke gebeden en de geknielde gezinsgebeden die trouwe heiligen der laatste dagen tot hun dagelijkse gewoonte hebben gemaakt. Denk aan het bijwonen van een jeugdseminarie of een instituutsklas voor jongvolwassenen. Hoewel elk van deze gewoonten misschien klein en eenvoudig lijkt, monden ze over een langere periode in krachtige geestelijke verheffing en groei uit. Dit gaat zo doordat elk van die kleine en eenvoudige dingen de aanwezigheid van de Heilige Geest uitnodigt, de Getuige die ons verlicht en ons naar de waarheid leidt, zoals president Eyring ons heeft verteld.
Een andere bron van geestelijke verheffing en groei is voortdurende bekering, zelfs van ogenschijnlijk kleine overtredingen. Door onze eigen geïnspireerde zelfevaluaties kunnen we zien waar we tekortschieten en hoe we ons kunnen verbeteren. Zo’n bekering moet elke week voorafgaan aan onze deelname aan het avondmaal. De lofzang ‘Heb ik heden iets goeds in de wereld gedaan?’ bevat enkele onderwerpen waar we in dit bekeringsproces bij stil kunnen staan.
Heb ik heden iets goeds in de wereld gedaan?
Mij waar nood was ter hulpe gegord?
Heb ik vreugde gesticht, iemands lijden verlicht?
Zo niet, o, dan schoot ik te kort.
Heb ik heden m’om ’t lot van een zwoeger bekreund,
die tobde met lasten, zo zwaar?
Heb ik zieken en zwakken getroost en gesteund?
Toen mijn hulp werd gevraagd, stond ik klaar?2
Dit zijn uiteraard kleine dingen, maar ze zijn beslist goede voorbeelden van wat Alma zijn zoon Helaman leerde: ‘En de Here God werkt door middelen om zijn grote en eeuwige doeleinden teweeg te brengen; en door zeer kleine middelen […] brengt [de Heer] het behoud van vele zielen tot stand’ (Alma 37:7).
President Steven C. Wheelwright gaf aan de Brigham Young University–Hawaii deze geïnspireerde beschrijving van Alma’s lering: ‘Alma bevestigt aan zijn zoon dat de Heer, als we geloof in Hem oefenen en zijn raad in kleine en eenvoudige dingen opvolgen, inderdaad het patroon volgt en ons zegent met kleine dagelijkse wonderen en na verloop van tijd met prachtige werken.’3
President Howard W. Hunter heeft gezegd: Vaak zijn het onze alledaagse taken, en niet de dingen die de wereld groot acht, die de grootste positieve invloed op anderen hebben.’4
Voormalig senator Dan Coats van Indiana (VS) heeft een overtuigend werelds inzicht van dit beginsel. Hij heeft geschreven: ‘De enige voorbereiding op die grote beslissing die een leven, of zelfs een natie, kan veranderen, ligt in die honderden, duizenden half-bewuste, vormende, ogenschijnlijk onbelangrijke beslissingen die we zelfstandig maken.’5
Deze ‘ogenschijnlijk onbelangrijke’ zelfstandige beslissingen omvatten hoe we onze tijd indelen, wat we op de televisie en het internet bekijken, wat we lezen, de kunst en muziek waarmee we ons op het werk en thuis omringen, wat we voor ontspanning doen, en hoe integer we zijn. Een andere schijnbaar kleine en eenvoudige kwestie is beleefdheid en opgewektheid in onze omgang met anderen.
Geen enkel van deze begerenswaardige, kleine en eenvoudige dingen zal ons tot grote dingen verheffen als we ze niet voortdurend consequent toepassen. President Brigham Young heeft naar verluidt gezegd: ‘Ons leven bestaat uit kleine, eenvoudige gebeurtenissen die samen een groot geheel vormen, en het leven van de man of vrouw samenvatten.’6
De invloed van de media en de culturele achteruitgang die ons omringen, sleuren onze waarden stroomafwaarts als we niet voortdurend weerstand bieden. Om stroomopwaarts naar ons eeuwige doel te gaan, moeten we voortdurend blijven roeien. Het helpt als we deel van een team uitmaken dat samen roeit, zoals een geoefende ploeg roeiers. Om dat voorbeeld verder uit te werken: de culturele stroming is zo sterk dat we, als we ooit stoppen met roeien, stroomafwaarts worden meegevoerd naar een bestemming waar we niet heen willen, maar die onvermijdelijk wordt als we niet voorwaarts blijven gaan.
Nadat hij verslag had gedaan van een ogenschijnlijk kleine gebeurtenis die grote gevolgen had, schreef Nephi: ‘En zo zien wij dat de Heer met kleine middelen grote dingen teweeg kan brengen’ (1 Nephi 16:29). In het Oude Testament staat hier een gedenkwaardig voorbeeld van. Daar wordt beschreven hoe de Israëlieten door gifslangen werden belaagd. Veel mensen kwamen door een slangenbeet om het leven (zie Numeri 21:6). Toen Mozes om verlichting bad, kreeg hij de ingeving ‘een koperen slang’ te maken en hij ‘zette hem op [een] staak’. Daarna ‘gebeurde [het] als de slang iemand beet dat hij naar de koperen slang keek en in leven bleef’ (vers 9). Zoiets kleins voor zo’n wonderbaarlijke resultaat! Nephi gebruikte dit voorbeeld om hen die zich tegen de Heer verzetten te onderwijzen. Hij legde uit dat er, zelfs toen de Heer in deze eenvoudige manier voor genezing had voorzien, velen waren die ‘wegens de eenvoud van het middel, ofwel de gemakkelijkheid ervan, […] omkwamen’ (1 Nephi 17:41).
Door dat voorbeeld en die leer beseffen we dat de eenvoud van het middel of van de opgedragen taak niet betekent dat zij onbelangrijk zijn bij het bereiken van ons rechtvaardige verlangen.
Maar op dezelfde wijze kunnen kleine daden van ongehoorzaamheid of kleine foutjes ons naar een uitkomst voeren waar we tegen gewaarschuwd zijn. Het woord van wijsheid dient hier als voorbeeld. Waarschijnlijk zijn de gevolgen op het lichaam van één sigaret, één alcoholisch drankje of één dosis van andere verslavende middelen niet meetbaar. Maar over een langere periode is het gevolg krachtig en mogelijk onomkeerbaar. Denk opnieuw aan de scheuren in de stoep door de geleidelijke kleine groei van de boomwortel. Een ding staat vast: de vreselijke gevolgen van iets consumeren waar u aan verslaafd kan raken, zoals drugs die ons lichaam aantasten of pornografisch materiaal dat onze gedachten bederft, kunnen volledig worden vermeden als we er nooit aan beginnen – zelfs niet één keer.
Veel jaren geleden heeft president M. Russell Ballard op een algemene conferentie de manier beschreven ‘waarop kleine, eenvoudige dingen ook negatief en verwoestend voor iemands behoudenis kunnen zijn.’ Hij heeft gezegd: ‘Net als fijne vezeltjes die een draad vormen, dan een streng en ten slotte een touw, kunnen deze kleine dingen tezamen zo sterk worden dat we ze niet verbreken kunnen. We moeten ons steeds bewust zijn van het vermogen van kleine, eenvoudige dingen om spiritualiteit op te bouwen’, zei hij. ‘Tegelijkertijd moeten we ons ervan bewust zijn dat Satan kleine, eenvoudige dingen zal gebruiken om ons tot wanhoop en ellende te brengen.’7
President Wheelwright heeft zijn toehoorders in BYU – Hawaii een soortgelijke waarschuwing gegeven: ‘Door de kleine en eenvoudige dingen na te laten begint ons geloof te wankelen en houden wonderen op. Dan stopt onze vooruitgang richting de Heer en zijn koninkrijk en vervolgens wordt zij ongedaan gemaakt, doordat ons streven naar het koninkrijk van God met wereldser bezigheden en ambities wordt vervangen.’8
Om ons tegen de zich opstapelende negatieve gevolgen te beschermen die onze geestelijke vooruitgang bedreigen, moeten we een geestelijk patroon van kleine en eenvoudige dingen volgen. Ouderling David A. Bednar heeft dit beginsel op een vrouwenconferentie aan de BYU zo beschreven: ‘We kunnen veel over de aard en het belang van dit geestelijk patroon leren van water dat heel traag op de grond druppelt.’ Dat in tegenstelling tot een overstroming of het besproeien met grote hoeveelheden water waar het niet nodig is.
Hij legde uit: ‘Het gestaag druppelende water zinkt diep in de grond en zorgt voor een hoge vochtigheidsgraad van de aarde, zodat planten weelderig kunnen bloeien. Als u en ik gelijkerwijs zorgen dat we regelmatig druppels geestelijke voeding ontvangen, kunnen de wortels van het evangelie diep in onze ziel doordringen, zich daar stevig verankeren en buitengewone en verrukkelijke vruchten voortbrengen.’
Hij vervolgde: ‘Het geestelijke patroon van kleine en eenvoudige dingen die grote dingen voortbrengen, zorgt voor onwrikbaarheid en standvastigheid, een diepgaandere toewijding en een meer volledige bekering tot de Heer Jezus Christus en zijn evangelie.’9
De profeet Joseph Smith heeft dit beginsel in woorden onderwezen die nu in de Leer en Verbonden opgenomen zijn. ‘Laat niemand ze als kleinigheden beschouwen; want veel […] met betrekking tot de heiligen hangt van deze dingen af’ (LV 123:15).
In verband met de eerste pogingen om de kerk in Missouri (VS) te vestigen, heeft de Heer aangeraden geduldig te zijn want ‘alle dingen moeten op hun tijd geschieden’ (LV 64:32). Toen heeft hij deze geweldige leerstelling gegeven: ‘Welnu, word niet moe goed te doen, want u legt het fundament van een groot werk. En uit het kleine komt het grote voort’ (LV 64:33).
Ik geloof dat we allemaal verlangen de uitdaging van president Russell M. Nelson aan te gaan om ‘op het verbondspad’ voorwaarts te streven.10 Onze toewijding daaraan wordt gesterkt door ons consequent aan de ‘kleine dingen’ te houden die we uit het evangelie van Jezus Christus en van de leiders van zijn kerk leren. Ik getuig van Hem en roep zijn zegeningen af over iedereen die op het verbondspad probeert te blijven. In de naam van Jezus Christus. Amen.