พระเจ้าทรงมีแผนอื่นสำหรับเรา
ภาพจาก Getty Images
ดิฉันเคยชินกับการออกจากบ้านเวลา 8 โมงเช้าและกลับตอนเที่ยงคืนหลังจากทำงานมาทั้งวันแล้วไปเรียนหนังสือตอนกลางคืน ในช่วงเวลาน้อยนิดที่ดิฉันกับดาเนียลสามีอยู่ด้วยกัน เราทะเลาะกัน สถานการณ์ไม่ดีเลย เราเกือบจะแยกทางกัน
เย็นวันอาทิตย์วันหนึ่งหลังจากทะเลาะกัน ดาเนียลพูดว่า “เราควรจะเข้าใกล้พระผู้เป็นเจ้าให้มากกว่านี้” วันรุ่งขึ้น ขณะดาเนียลอยู่บ้านดูแลลูกชายของเรา ผู้สอนศาสนามาเคาะประตู
เมื่อผู้สอนศาสนาเริ่มพูดคุยกับเรา ดิฉันไม่เห็นด้วยกับทุกอย่างที่พวกเขาสอน แต่หลังจากสนทนากันสองสามครั้ง เราเริ่มรู้สึกบางอย่าง เราไม่รู้ว่าคืออะไร แต่เราเรียกว่า “มนต์วิเศษ” ความรู้สึกสงบและความปรองดอง ความรู้สึกนั้นจะยังอยู่แม้หลังจากผู้สอนศาสนาไปแล้ว เราตระหนักว่าเราต้องมีความรู้สึกนั้นบ่อยขึ้นในบ้านของเรา
ข่าวสารของผู้สอนศาสนาเกี่ยวกับความสำคัญของครอบครัวเป็นแรงบันดาลใจให้ดิฉันกับดาเนียลสนิทกันมากขึ้นในชีวิตแต่งงานของเรา ดิฉันเคยหวังว่าการไปเรียนหนังสือจะทำให้ดิฉันได้ตำแหน่งในที่ทำงานสูงขึ้น แต่เราตัดสินใจให้ความสำคัญกับครอบครัว ใช้เวลาด้วยกันมากขึ้น และมีบุตรเพิ่ม ดิฉันลาออกจากโรงเรียน ลาออกจากงาน และไปทำงานเป็นเลขานุการของดาเนียลที่ธุรกิจกำจัดแมลงของเขา
ไม่ถึงสามเดือนหลังจากผู้สอนศาสนามาเยี่ยมครั้งแรก เรารับบัพติศมาและการยืนยัน ชีวิตเราเปลี่ยนไปมาก เราเริ่มดำเนินชีวิตตามกฎส่วนสิบ เราเริ่มสวดอ้อนวอนที่บ้านและที่ทำงานกับลูกจ้างของดาเนียล เราเริ่มรับใช้ในศาสนจักร ธุรกิจของดาเนียลขยายตัว และเขาต้องจ้างคนงานเพิ่ม
หนึ่งปีหลังจากเรารับบัพติศมา เราไปพระวิหารเพื่อรับการผนึก ไม่กี่วันหลังจากผนึก ดิฉันพบว่าตนตั้งครรภ์
วันอาทิตย์ไม่ง่ายสำหรับเรา ดาเนียลออกไปประชุมสภาสูงแต่เช้า ดิฉันต้องจัดเตรียมทุกอย่างตามลำพังเพื่อพาลูกสามคนไปโบสถ์ แต่เรามีเวลาอยู่ด้วยกันมากตลอดสัปดาห์ ด้วยเหตุนี้ถึงแม้จะแยกกันบ้างในวันอาทิตย์ขณะที่เรารับใช้พระเจ้า แต่เรารู้ว่าเราได้รับพร
เราได้รับประจักษ์พยานว่าเมื่อเราทำส่วนของเรา พระเจ้าจะทรงช่วยเหลือเรา และพรจะมา เราได้รับมากมายกว่าที่เราหวังไว้จากแผนของเราเอง พระเจ้าทรงมีสิ่งที่ดีกว่าให้เรา