วิ่งต่อไป โจซี!
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในรัฐโคโลราโด สหรัฐอเมริกา
“ขอให้เรายังคงวิ่งแข่งด้วยความทรหดอดทนในการแข่งขันที่อยู่ข้างหน้าเรา” (ฮีบรู 12:1)
โจซีหาวขณะเธอลดความเร็วจากวิ่งเหยาะๆ เป็นเดิน วันนี้เป็นการแข่งขันครั้งใหญ่! เธอตั้งตารอวันนี้มานานหลายเดือน แต่แทนที่จะรู้สึกตื่นเต้นระหว่างอบอุ่นร่างกาย โจซีกลับรู้สึกเหนื่อย
“เป็นไงบ้าง” คริสตีนพี่สาวของเธอถาม เธอนั่งกับโจซีบนสนามหญ้าเพื่อจะเหยียดขาได้
“วันนี้หนูเหนื่อยมาก” โจซีตอบ พลางเอื้อมมือไปแตะปลายเท้า
เธอป่วยและต้องขาดเรียนหลายวัน เมื่อคืนเธอจึงนอนดึกเพื่อทำการบ้านที่ค้างไว้ให้เสร็จ
“หนูหวังว่าจะไม่ทำให้ทีมของเราผิดหวัง” โจซีบอก
“แค่ทำให้ดีที่สุดก็พอ” คริสตีนพูด “ดูเหมือนจะเริ่มแล้ว!”
ทั้งสองวิ่งเหยาะๆ ไปสมทบกับเพื่อนร่วมทีม ขณะพวกเขาเข้าแถวอยู่กับนักวิ่งคนอื่นๆ โจซีหลับตาและสูดลมหายใจลึกๆ เธอรู้ว่าทีมของเธอหวังให้เธอวิ่งเร็วเหมือนที่เคยวิ่ง เวลาที่นักวิ่งห้าอันดับแรกในทีมของพวกเธอทำได้จะเป็นตัวตัดสินว่าทีมของพวกเธอจะไปถึงรอบสุดท้ายหรือไม่ เธอเกือบเข้าจุดสตาร์ทไม่ทันเมื่อเสียงปืนดังขึ้น ปัง! นักวิ่งพุ่งออกจากเส้นสตาร์ทและวิ่งไปข้างหน้าเต็มฝีเท้า
โจซีแกว่งแขนอย่างรวดเร็วและก้าวยาวขึ้น เธอรู้ว่าเธอต้องวิ่งนำหน้าตั้งแต่แรกถ้าต้องการให้ถึงเส้นชัยอันดับต้นๆ ตอนแรกโจซีไล่ทันคนที่วิ่งนำ แต่เมื่อพยายามวิ่งเร็วขึ้น เธอวิ่งไม่ไหว
โจซีหายใจแรงขึ้น เธอไม่สามารถขยับขาได้เร็วกว่านั้น คนที่วิ่งตามหลังเธอเริ่มวิ่งแซงเธอ ปกติโจซีจะวิ่งแซงคนอื่น! บางทีฉันควรจะยอมแพ้ เธอคิด
โจซีมองพื้นขณะได้ยินนักวิ่งอีกคนหนึ่งวิ่งแซงเธอ “วิ่งต่อไป โจซี!” นักวิ่งคนนั้นพูดขณะวิ่งผ่านเธอไป โจซีเงยหน้า แล้วก็ยิ้ม เพื่อนร่วมทีมคนหนึ่งนั่นเอง
“เธอทำได้!” เพื่อนร่วมทีมอีกคนหนึ่งพูดขณะวิ่งแซงเธอ ขณะเพื่อนร่วมทีมวิ่งแซงเธอไปทีละคน พวกเขาส่งกำลังใจให้เธอวิ่งต่อไป
โจซีรู้สึกว่าเธอเกิดแรงฮึดขึ้นมาอย่างฉับพลัน เธออาจจะไม่ติดห้าอันดับแรก แต่เธอยังวิ่งจนจบการแข่งขันได้ เธอจดจ่อกับจังหวะเท้าและวิ่งไม่หยุดจนข้ามเส้นชัยในที่สุด
“ขอโทษถ้าฉัน … ไม่ได้ช่วยให้พวกเรา … ผ่านเข้ารอบต่อไป” เธอพูดระหว่างสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
“ทีมของเรา ผ่าน เข้ารอบแล้ว!” โค้ชของโจซีบอกขณะวิ่งมาหาลูกทีม ทุกคนในทีมโห่ร้อง และคริสตีนโผเข้ากอดโจซี
คืนนั้นขณะโจซีคุกเข่าสวดอ้อนวอน เธอตรึกตรองว่าเพื่อนร่วมทีมได้ช่วยเธออย่างไร คำพูดของคนเหล่านั้นทำให้เธอมีแรงฮึดเมื่อเธออยากหยุดวิ่ง
โจซีเงยหน้ามองภาพพระเยซูที่แขวนอยู่เหนือเตียง พระเยซูทรงทำเพื่อเราแบบเดียวกัน เธอคิด เธอยิ้มขณะนึกภาพพระผู้ช่วยให้รอดส่งเสียงเชียร์เธอ “วิ่งต่อไป โจซี! เราช่วยเจ้าอยู่ที่นี่”
โจซีขอบพระทัยพระบิดาบนสวรรค์ที่ทรงช่วยเธอในการวิ่งแข่งของชีวิต เธอรู้สึกเหมือนเธอทำได้ทุกอย่างถ้าพระเยซูส่งเสียงเชียร์เธอ! ●