Met open armen terug in de kerk ontvangen

Rachelle Wilson

Ik ging niet meer naar de kerk, maar ik was mijn geloof niet kwijtgeraakt. Toen ik terugkwam, stonden de wijkleden voor me klaar.

Ik had vette vingers van malse kippenboutjes en veel te zoute maar perfect gefrituurde frietjes, vergezeld van de verkoelende slok die ik nam van een milkshake tijdens wat eigenlijk een wiskundeles had moeten zijn, toen een goede vriendin me vertelde over een godsdienst waar ik nog niet eerder van gehoord had: De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Ik besefte niet dat ik door de hemel werd aangestuurd, en dat ik mensen ontmoette en dingen meemaakte die mijn hemelse Vader perfect voor mij gepland had.

Ik was katholiek opgevoed en had al op jonge leeftijd geloof in God ontwikkeld. Maar ik kan me nog goed herinneren dat ik, toen ik ging studeren, meer te weten wilde komen. Ik wilde graag een betere band met God. Door dat verlangen, en doordat ik mij openstelde voor de Heer, kon mijn vriendin mij over het evangelie vertellen en mij uitnodigen om naar de kerk te gaan.

Toen ik voor het eerst naar De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen ging, was ik wat verlegen, maar vond ik dat iedereen me hartelijk welkom heette, en dat ze vriendelijk, uitnodigend en oprecht waren. Hoewel ik deze mensen nog nooit eerder had ontmoet, behandelden ze me als familie. Ik begon er regelmatig heen te gaan, en na een lange periode van onderzoek en een levensveranderende priesterschapszegen, werd ik lid van de kerk. Maar toen ik vijf maanden lang actief was geweest en aan kerkactiviteiten had deelgenomen, werd mijn geloof beproefd. Ik kreeg de ingeving om terug naar huis te gaan.

Eenmaal in mijn oude woonplaats ging ik naar mijn nieuwe wijk en kreeg ik roepingen. Ik probeerde actief te blijven, maar het leek wel alsof het leven mij op alle vlakken tegenwerkte, waardoor ik minder naar de kerk begon te gaan.

Tijdens mijn wilde rit in de achtbaan van het leven raakte ik echter nooit mijn geloof kwijt. Ik wist dat de kerk het volle evangelie van Jezus Christus had, en dat dit alles was wat ik in het leven nodig had.

In de jaren dat ik minderactief was, bezocht ik af en toe verschillende wijken, en zag ik het verschil tussen welkom worden geheten en niet worden opgemerkt. Gelukkig maakten de zendelingen het goed en voorzagen zij in mijn behoeften tot ik uiteindelijk weer terug in de kerk kwam. Mijn thuiswijk gaf mij een warm welkom terug. Zodra ik door de deur naar binnen ging, had ik het gevoel dat ik daar thuishoorde. Vanwege het welkom dat die leden mij gaven, bleef ik gaan en kon ik alle zegeningen van het evangelie krijgen.

Ik vind dat je voor jezelf naar de kerk moet gaan, en niet voor andere mensen. Maar het helpt enorm als je liefdevol welkom wordt geheten. Gelukkig zijn er manieren om jezelf en anderen het gevoel te geven dat je welkom bent in de kerk.

Zo kun je jezelf het gevoel geven dat je welkom bent:

Ga naar het instituut en doe mee aan dienstbetoonprojecten en kerkactiviteiten. Het kan aanvankelijk een afschrikwekkend vooruitzicht zijn, vooral als je er niemand kent, maar als je gewoon meedoet, kun je nieuwe mensen ontmoeten en er levenslange vriendschappen bij krijgen.
Omring jezelf met gelijkgestemde mensen. Dit is vooral belangrijk als je een bekeerling of een terugkerend lid bent. Als je jezelf met gelijkgestemde mensen omringt, kun je je niet alleen beter houden aan wat belangrijk voor je is, maar kun je ook veel van ze leren en heel veel steun krijgen.
Ga naar de tempel. Als je ernaar streeft om naar de tempel te gaan, maak je keuzes die overeenkomstig de wil van de Heer zijn. Je zult merken dat je in je gehoorzaamheid gesterkt wordt.
Bedenk voor wie en waarom. Voor wie doe je dit? Naar wie moet je opzien, en waarom ben je hier? Als je bedenkt wat je vooruitgang helpt, kun je een en ander in het juiste perspectief zien.

Zo kun je anderen het gevoel geven dat ze welkom zijn:

Toon liefde. Wees een goede vriend voor ze. We maken allemaal andere dingen mee. Als je andere mensen leert kennen, zul je de beste manier vinden om ze te steunen. Als je ze uitnodigt voor activiteiten, ze op de hoogte houdt, en ze in de kerk aan nieuwe mensen voorstelt, krijgen ze er nieuwe contacten en vrienden bij.
Luister naar de influisteringen van de Geest en vertrouw op de timing van de Heer. Ik geloof echt dat onze hemelse Vader ons leidt en dat Hij bewust mensen op ons pad brengt. Als je elke dag je best doet, zul je daar zelf veel aan hebben, en andere mensen ook.

Onze hemelse Vader kent ieder van ons en heeft ons lief. Ik hoop dat je zijn liefde kunt voelen, maar ook dat je jezelf en anderen kunt zien zoals Hij ons ziet. Ik hoop dat je de liefde die Hij voor jou heeft ook aan anderen zult doorgeven – vooral aan bezoekers, nieuwe bekeerlingen en mensen die terugkeren in de kerk. Ik ben iedereen die mij welkom heette erg dankbaar, en ik zoek nu naar gelegenheden om hetzelfde te doen.