Geloofsportret
Ulisses en Emilia Maio
Porto (Portugal)
Emilia Maio’s zus, Custodia, is met ernstige handicaps geboren. Vijftien jaar geleden kwam Custodia bij Emilia en haar man Ulisses wonen. Als familie hebben ze geleerd dat onbaatzuchtige dienstbaarheid binnen de familie een grote bron van vreugde is.
Leslie Nilsson, fotograaf
Emilia:
Toen mijn zus, Custodia, werd geboren, kon ik meteen zien dat ze door de hemel was gestuurd. Ik kon het in haar ogen zien. Custodia en ik waren erg close toen we opgroeiden. Ik droeg haar vaak omdat ze door haar beperkingen niet op haar eigen benen kon staan. Soms kreeg ze meerdere epilepsieaanvallen op een dag, dus het was dan moeilijk om voor haar te zorgen, maar ik was altijd in de buurt om mijn moeder te helpen. Toen mijn moeder ziek werd, zorgde ik voor hen beiden.
Mijn moeder was toen al een dagje ouder en ze had moeite om voor Custodia te zorgen. Mijn moeder besloot naar een verzorgingscentrum te gaan. Custodia ging naar een instelling waar ze voor mensen met een handicap zorgen. We haalden haar vanaf die tijd elk weekend op om haar bij ons te laten logeren. Dat deden we ongeveer vier jaar lang.
Vlak voordat mijn moeder stierf, zijn mijn man en ik bij haar op bezoek geweest. Ze hield onze handen vast en vertelde ons dat ze erop vertrouwde dat wij voor Custodia zouden zorgen. We hebben haar beloofd dat we dat zouden doen. De afgelopen 15 jaar woonde mijn zus bij ons in en hebben wij voor haar gezorgd.
Natuurlijk was het in het begin moeilijk. Ik moest mijn baan opzeggen om voor mijn zus te zorgen. Maar het is ons tot zegen geweest. Kort na ons huwelijk ontdekten Ulisses en ik dat we geen kinderen konden krijgen. Custodia is als een kind dat door God is gestuurd zodat wij voor haar kunnen zorgen. In veel opzichten vult zij de leegte op die we als kinderloos echtpaar voelen. Ze is liefdevol en zorgzaam. Ze lacht graag en gaat graag naar de kerk. Ze is ons zonnestraaltje.
Ulisses:
Toen ik als bisschop geroepen werd, vroeg ik me af of ik in staat zou zijn om mijn taken thuis en voor mijn roeping te vervullen. Emilia en ik bespraken het en we beseften dat we dit samen konden als we ons vertrouwen in God stelden.
Mijn familie dienen heeft me altijd geestelijk opgebouwd. Hoewel we als echtpaar niet veel tijd voor elkaar hebben, staan we geestelijk dicht bij elkaar. Wij zijn als familie hechter geworden. De helpende hand van onze Heer was altijd zichtbaar. Hij heeft ons het ene na het andere wonder laten zien. We zijn echt gezegend.
De familie Maio bezoekt graag een plaatselijk restaurant. Ze gaan er samen met hun vrienden en buren naartoe.
Een vriend van de Maio-familie komt langs om Custodia te begroeten. Emilia zegt dat mensen zich tot Custodia aangetrokken voelen omdat ze liefdevol en zorgzaam is. ‘Ze is ons zonnestraaltje.’