Բարի գալուստ այս համար
Մենք կարող ենք առնչություն ունենալ անցյալում ապրած վերջին օրերի սրբերի հետ
Որպես «Ջոզեֆ Սմիթի գրառումները» ծրագրի պատմաբան՝ ես սիրում եմ հոգևոր երեկոներին ելույթ ունենալ և Եկեղեցու անդամների հետ զրուցել Եկեղեցու պատմության մասին: Այդ ընթացքում ես նկատեցի, որ որոշ մարդիկ դժվարանում են զգալ իրենց կապը անցյալում ապրող սրբերի հետ: Այդ մարդկանց պատկերները հաճախ հիմնվում են նրանց հերոսական հատկանիշների վրա, տպավորությունն այն է, որ նրանք երբեք չեն ունեցել դժվարություններ, չեն բախվել կասկածների, հիվանդության կամ հուսահատության հետ:
Սակայն 1800-ականներին ապրող Եկեղեցու անդամները ոչ պակաս մարդիկ էին, քան ես և դուք այսօր: Նրանք ունեցել են ուրախություն և երջանկություն, ցավ և տառապանք, հաճախ էլ՝ պարզապես սովորական, հանդարտ օրեր: Ես շատ բան եմ սովորել նրանց փորձից այն մասին, թե ինչպես հաղթահարել մարդկային կյանքի փորձությունները:
Հուսով եմ, որ Վարդապետություն և Ուխտերի այս տարվա ձեր ուսումնասիրությունը կօգնի ձեզ սովորել, թե ինչպես են վաղեմի սրբերը հաղթահարել կյանքի մարտահրավերները: Հուսով եմ նաև, որ Բրիգամ Յանգի կնոջ՝ Մերի Էն Յանգի մասին հոդվածը, թե ինչպես է նա հաղթահարել փորձությունները, կամրապնդի ձեր հավատը և կօգնի ձեզ տեսնել, որ մենք նույնպես կարող ենք ունենալ այդպիսի մարտահրավերներ, որոնց միջով անցել են նա և մյուսները (տե՛ս էջ 32): Նույնիսկ տանջանքի ու տխրության պահերին Մերի Էնի հավատքը թույլ է տվել, ինչպես նա գրել է իր ամուսնուն, լինել «հանգիստ՝ փոթորկի ժամանակ»:
Շատ բաներ կարող ենք սովորել նախկինում ապրած մարդկանցից՝ ոչ միայն նրանց զարմանալի փորձառություններից, այլև նրանց լուռ նվիրվածությունից:
Մեթյու Ք. Գոդֆրի
Եկեղեցու պատմության բաժին