Drie manieren waarop de algemene conferentie je leven kan veranderen

Alison Wood

Kerktijdschriften

Volg deze tips om na de conferentie een concreet plan te hebben.

Echtpaar kijkt thuis naar de conferentie

Ik leer altijd iets nieuws als ik naar de algemene conferentie luister. Dan denk ik aan Gods liefde voor mij, krijg ik nieuwe inzichten over de kerk en de verzoening van Jezus Christus, en een andere kijk op Schriftteksten. Het is een geweldige gelegenheid om naar hedendaagse profeten en apostelen te luisteren.

Maar soms vind ik het moeilijk om die nieuwe kennis in praktijk te brengen. Ouderling Dale G. Renlund van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft uitgelegd: ‘Voor de meeste zegeningen die God ons wil geven, is er van onze kant ook actie vereist – actie gebaseerd op ons geloof in Jezus Christus. Geloof in de Heiland is een beginsel van actie en van macht.’¹

Ik probeer die raad op te volgen en concrete dingen uit de conferentie te halen die ik kan toepassen. Hier zijn drie tips om een actiegericht plan voor na de conferentie op te stellen.

1. Stel specifieke vragen.

We horen dit voortdurend, maar het is waar! Door vast te stellen wat je wilt weten, kun je je tijdens je studie en voorbereiding beter concentreren, en krijg je specifieke inzichten terwijl je naar de algemene conferentie kijkt of luistert.

En als je iets praktisch zoekt, gebruik dan werkwoorden in je vragen. Hier zijn enkele voorbeelden:

Hoe kan ik de Schriften doeltreffender bestuderen?
Wat kan ik doen om meer aan tempelbezoek te hebben?
Welk beginsel kan ik toepassen waardoor ik dichter tot mijn hemelse Vader en de Heiland kom?

2. Denk aan anderen.

Hoewel de conferentie geweldige boodschappen voor ons eigen leven bevat, worden we ook vaak aangespoord om onze relaties te verbeteren en ons van de behoeften van de mensen om ons heen bewust te zijn. Als je aan iemand denkt terwijl je naar de conferentie luistert – een kamergenoot, je huwelijkspartner, een familielid, een vriend – beleef je de conferentie wellicht heel anders. Misschien voel je je geïnspireerd om je bedieningsgezinnen beter te leren kennen, een oude relatie nieuw leven in te blazen, of zelfs iemand te benaderen die je niet goed kent.

Zuster Sharon Eubank, voormalig eerste raadgeefster in het algemeen ZHV-presidium, heeft gezegd: ‘Broeders en zusters, door uw bediening, bijdragen, tijd en liefde bent u het antwoord op veel gebeden geweest. Maar er is nog zo veel meer te doen. Als gedoopte leden van de kerk hebben wij een verbond gesloten om voor de behoeftigen te zorgen. Onze persoonlijke inspanningen hoeven geen geld te kosten of ons naar een ver land te brengen; maar we hebben wel de leiding van de Heilige Geest nodig en een gewillig hart dat tegen de Heer zegt: “Hier ben ik, zend mij.”’²

3. Sta open voor antwoorden van de Geest.

Niet alle antwoorden komen door wat de sprekers zeggen. Let op wat de Geest je door gedachten en gevoelens probeert te vertellen. Ouderling Dieter F. Uchtdorf van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd: ‘Antwoorden op uw vragen zijn misschien te vinden in een bepaalde toespraak of een bepaalde zin. Een andere keer komen de antwoorden misschien door een woord, zinsnede of lofzang die er niet eens verband mee houdt. Een hart vol dankbaarheid voor de zegeningen van dit leven en een oprecht verlangen om de woorden van raad te horen en volgen, bereiden de weg voor persoonlijke openbaring.’³

En als we die openbaring ontvangen, is het belangrijk om die op te schrijven. Zelfs na een duidelijke geestelijke ervaring tijdens de conferentie kunnen onze goede voornemens verwateren als we ons niet precies herinneren welke woorden of verhalen ons inspireerden, of wat we wilden verbeteren. President Russell M. Nelson raadt ons aan: ‘Bid in de naam van Jezus Christus over uw zorgen, angsten, zwakheden, ja, de diepste verlangens van uw hart. Luister dan. Noteer de plannen die in uw gedachten komen. Noteer uw gevoelens en doe wat u ingegeven wordt. Als u dat proces dag in dag uit, maand in maand uit en jaar in jaar uit herhaalt, zult u “in het beginsel openbaring” groeien.’⁴

Als we de Heer om hulp vragen met het doorvoeren van veranderingen, wordt de algemene conferentie een persoonlijkere belevenis. Dat hoeft niet groot of moeilijk te zijn; slechts een of twee verbeterpunten kunnen al een verschil maken. Ouderling Michael A. Dunn heeft daarover gezegd: ‘Elke poging om te veranderen, hoe klein die ons ook lijkt, kan een hoop verschil uitmaken.’⁵ De Heer ziet onze inspanningen en zal ons blijven leiden als we zijn raad zoeken en terugkomen op wat we in de algemene conferentie hebben geleerd.