Digitaal thema-artikel: jongvolwassenen
Hoe kan ik ondanks psychische aandoeningen de vreugde van het evangelie voelen?
Ik worstel al mijn hele leven met psychische aandoeningen, maar door een verandering van perspectief ben ik gaan inzien hoeveel ik door die strijd ben gegroeid.
Ik heb het niet altijd makkelijk gehad. Ik begon als tiener symptomen van sociale angst en depressie te vertonen, en kreeg op de middelbare school de diagnose ADHD. Toen ik ongeveer vijftien maanden op voltijdzending was, kreeg ik zelfmoordgedachten. Kort daarna werd bij mij bipolaire stoornis type 2 vastgesteld.
Ik stond voor een moeilijke beslissing. Mijn zendingspresident en ik bespraken de mogelijkheid om naar huis te gaan, waar ik de benodigde hulp kon krijgen. Maar ik voelde me gefrustreerd jegens de Heer. Ik vond dat mijn verlangen om te blijven en de mensen die ik was gaan liefhebben te blijven dienen een rechtschapen verlangen was.
Uiteindelijk kwam ik erachter dat er thuis mensen waren die ik van de Heer moest ontmoeten en dat er gelegenheden waren om mijn gebroken hart te genezen. En ik ben te weten gekomen dat mijn werk als zendeling door Hem was aanvaard.
Ondanks die geruststelling vroeg ik me nog steeds af waarom ik het zo moeilijk moest hebben. In de Schriften staat dat ‘mensen zijn, opdat zij vreugde zullen hebben’ (2 Nephi 2:25), en dat het ‘werk’ en de ‘heerlijkheid’ van de Heer tot doel hebben om ‘de onsterfelijkheid en het eeuwige leven van de mens tot stand te brengen’ (Mozes 1:39). Het doel van alles wat de Heer doet, is dat wij allemaal bij Hem terug keren en uiteindelijk gelukkig zijn, toch?
En ik dan? Waarom kamp ik met psychische aandoeningen die mijn vermogen om voor geluk te kiezen beperken? Waarom laat de Heer me zoveel hartzeer ondergaan? Heb ik iets verkeerds gedaan waardoor ik mijn ziekte verdien? Door een paar perspectieven heb ik enig inzicht gekregen.
De Heiland leren kennen
Ik denk vaak aan het verhaal van Christus die de blinde man genas en werd gevraagd wiens zonde de oorzaak van zijn aandoening was. Jezus’ geïnspireerde antwoord heeft veel betekenis voor mij: ‘Hij heeft niet gezondigd en zijn ouders ook niet, maar dit is gebeurd, opdat de werken van God in hem geopenbaard zouden worden’ (Johannes 9:3). Vervolgens geneest Christus de man op wonderbaarlijke wijze, en geeft Hij een les die geloof, vertrouwen en begrip van zijn macht en plan vergroot.
De werken van God werden in deze man geopenbaard en ik weet dat ze ook in mij geopenbaard kunnen worden. Ik heb gezien dat zijn werken zijn geopenbaard in het mededogen dat ik door mijn beproevingen heb opgedaan en in de barmhartigheid die ik aan de mensen om mij heen probeer te tonen. Ik heb gezien dat zijn werken zijn geopenbaard in de manier waarop ik de Heiland heb leren kennen en te weten ben gekomen dat Hij mij kent, omdat Hij in Gethsémané en aan het kruis voor mij heeft geleden.
Nog zoetere vreugde ervaren
Een paar maanden geleden kreeg mijn moeder de ingeving van de Geest om me te vertellen dat ze over mijn beproevingen had nagedacht. Ze zei: ‘Misschien gebeuren deze dingen niet met jou, maar voor jou.’ Ze getuigde dat ik door de pijn die ik had ondervonden meer vreugde zou kunnen voelen.
Dat is een beginsel dat Adam en Eva begrepen. In de hof van Eden waren Adam en Eva ‘in een staat van onschuld […], zonder vreugde, want zij kenden geen ellende’ (2 Nephi 2:23). Wanneer ik vreugde voel, is die nog zoeter omdat ik ook weet hoe ellende voelt.
Lehi zei tegen Jakob, die in de wildernis geboren was en nooit het gemakkelijke leven in Jeruzalem had gekend, dat de Heer zijn ellende voor zijn welzijn zou heiligen (zie 2 Nephi 2:2). Uiteindelijk ben ik dankbaar voor mijn worstelingen met psychische aandoeningen. Ik weet dat we meer op onze hemelse Vader en Jezus Christus gaan lijken als we ons door onze beproevingen dichter tot Hen laten brengen en ons laten zuiveren.
Door die kennis worden mijn moeilijkheden niet veel makkelijker, maar krijg ik wel een eeuwig perspectief. Op moeilijke dagen kan ik hoop putten uit de verbonden die ik met mijn hemelse Vader heb gesloten. Ik weet dat Hij zijn beloften nakomt als ik de mijne nakom. Ik heb nog steeds stoffelijke zegeningen nodig, zoals therapie, medicatie en gewoonten die mijn geest gezond houden, maar wanneer ik die combineer met geestelijke hulpmiddelen, zoals Schriftstudie, gebed en tempelbezoek, maakt dat een groot verschil voor mijn geestelijke gezondheid.
En op dagen dat ik ondanks mijn moeilijkheden vreugde voel, word ik herinnerd aan de wonderen die Jezus Christus en zijn verzoening in mijn leven kunnen brengen.