‘Wil je van het avondmaal nemen?’, Liahona, februari 2023.
Onder heiligen der laatste dagen
Wil je van het avondmaal nemen?
Toen het avondmaal aan hem werd aangeboden, stak de jongen zijn hand uit, aarzelde even, en trok zijn hand toen terug.
Illustratie, Dilleen Marsh
Een van mijn beste vrienden nodigde me uit om op een vastenzondag naar zijn wijk te komen en hem bij te staan bij het geven van een naam en zegen aan zijn zoon. Na de zegen werd het avondmaal rondgediend.
Terwijl het avondmaal werd rondgediend, keek ik naar het neefje van mijn vriend, dat 6 jaar is en ADHD heeft. Hij liep achterin de kapel wat rond, maar begon stilletjes te praten met een van de oudere broeders die het avondmaal ronddienden.
Deze broeder wist niet zeker of de jongen het avondmaal had gekregen, dus hield hij hem vriendelijk de schaal voor. De jongen stak zijn hand uit, aarzelde even, en trok zijn hand toen terug. Het was even een beetje ongemakkelijk tussen hen toen de jongen zijn hand weer uitstak en terugtrok. Hij leek niet zeker te weten wat hij moest doen. De oudere broeder bleef geduldig wachten.
Uiteindelijk vroeg de jongen: ‘Wil je dat ik van het avondmaal neem?’
De oudere broeder zei met een liefdevolle stem: ‘Wil je van het avondmaal nemen?’
De jongen zei ja en stak toen zonder te aarzelen zijn hand uit en pakte een stukje brood. De broeder die het avondmaal ronddiende, bracht het brood naar de andere mensen, en de jongen ging weer bij zijn familie zitten.
Als ik aan de interactie tussen de broeder en de jongen denk, leer ik veel over de manier waarop onze hemelse Vader met ons, zijn kinderen, omgaat.
Onze Vader in de hemel dwingt ons nergens toe, maar nodigt ons liefdevol en geduldig uit om dingen te doen. Dan staat Hij klaar om ons te zegenen. Zijn liefdevolle armen zijn altijd naar ons uitgestrekt. Als we besluiten om onze hand naar Hem uit te strekken, staat Hij al klaar om ons zijn wonderbaarlijke liefde en zegeningen te schenken.