«Σε παρακαλώ, βοήθησέ την», Λιαχόνα, Ιούλιος 2024.
Φωνές των Αγίων των Τελευταίων Ημερών
«Σε παρακαλώ, βοήθησέ την»
Η οικογενειακή ιστορία και το έργο ναού εξ υποκαταστάσεως με βοήθησαν να υπερνικήσω συναισθήματα αποτυχίας και μοναξιάς.
Φωτογραφία του Ναού της Μανίλας στις Φιλιππίνες υπό Russell Sun De La Cruz
Μια ημέρα στη δουλειά, ένιωσα συντετριμμένη και μόνη. Πίστευα ότι είχα απογοητεύσει τους προγόνους μου εξαιτίας των πολλών λαθών που είχα κάνει. Παρακάλεσα τον Επουράνιο Πατέρα μου για δύναμη.
Μία ή δύο εβδομάδες αργότερα, μία αδελφή ήλθε σε μένα μετά την εκκλησία και ρώτησε αν ήμουν η Τζέννιφερ Κασάμα. Μου συστήθηκε ως Μισέλ (Μιτς) Μπαουτίστα, μία από τους συμβούλους μας του ναού και της οικογενειακής ιστορίας στον τομέα. Εξήγησε ότι είχε ένα όνειρο στο οποίο τρεις γυναίκες ντυμένες στα λευκά και με το επώνυμο Κασάμα είχαν έρθει σε αυτήν για βοήθεια. Ικέτευσαν την αδελφή Μπαουτίστα: «Σε παρακαλούμε, βοήθησέ την».
Η αδελφή Μιτς κατάλαβε ότι αυτές οι γυναίκες της ζητούσαν να βοηθήσει την συγγενή τους –εμένα– να μάθω περισσότερα για το έργο ναού και οικογενειακής ιστορίας.
Η αδελφή Μιτς μου είπε: «Ας δούμε αν μπορούμε να βρούμε αυτές τις γυναίκες στο οικογενειακό σου δένδρο».
Στον ιστότοπο του FamilySearch, ανακαλύψαμε αρχεία για τη γιαγιά μου Νταμάσα Κασάμα, την αδελφή της Εμιλιάνα Κασάμα και την προγιαγιά μου Ευγενία Κασάμα. Χωρίς καμία αμφιβολία, ξέραμε ότι ήταν οι γυναίκες στο όνειρο. Ένα γλυκό αίσθημα ειρήνης με διαπέρασε και αισθάνθηκα την αγάπη των προγόνων μου να ξεχειλίζει εκείνη τη στιγμή. Κλάψαμε λόγω της ευτυχίας που νιώσαμε στην καρδιά μας. Ένιωσα ότι νοιάζονταν πολύ για μένα και ως αντάλλαγμα, είχα ένα βαθύ αίσθημα αγάπης γι’ αυτές.
Τότε συνειδητοποίησα την ευθύνη μου να βοηθήσω αυτές και τους άλλους προγόνους μου να λάβουν τις διατάξεις του ναού. Οι πρόγονοί μας περιμένουν –μερικοί εδώ και πολύ καιρό– εμάς στη Γη να τελέσουμε αυτές τις ιερές διατάξεις γι’ αυτούς.
Αργότερα εκείνη τη χρονιά, βαπτίσθηκα στον ναό για αυτούς τους τρεις προγόνους. Καταθέτω μαρτυρία για την ομορφιά του έργου οικογενειακής ιστορίας και τη δύναμη που φέρνει στη ζωή μου.
Όπως είπε ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον: «Ενώ το έργο ναού και οικογενειακής ιστορίας έχει τη δύναμη να ευλογεί εκείνους πέρα από το καταπέτασμα, έχει την ίδια εξίσου δύναμη να ευλογεί τους ζώντες. Έχει μία εξευγενιστική επιρροή σε όσους συμμετέχουν σε αυτό. Στην κυριολεξία βοηθούν στην υπερύψωση της οικογένειάς τους».
Ξέρω ότι η Εκκλησία είναι αληθινή και ότι δεν μπορούμε να τελειοποιηθούμε χωρίς τους προγόνους μας.