«Πώς θα μπορούσα να εμπιστευθώ τον Επουράνιο Πατέρα όταν ένιωθα ότι στεκόμουν μόνη;» Λιαχόνα, Ιούλιος 2024.
Νέοι Ενήλικοι
Πώς θα μπορούσα να εμπιστευθώ τον Επουράνιο Πατέρα όταν ένιωθα ότι στεκόμουν μόνη;
Προσπαθούσα να έχω πίστη, αλλά συνέχιζα να αντιμετωπίζω τόσες πολλές δυσκολίες. Πώς θα μπορούσα να συνεχίσω να εμπιστεύομαι τον Κύριο;
Εικονογραφήσεις υπό Kathleen Peterson
Τα ξαδέλφια μου με σύστησαν στους ιεραποστόλους, όταν ήμουν εννέα ετών. Προσχώρησα στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, αλλά ήμουν ένα από τα μοναδικά μέλη της πλησιέστερης οικογένειάς μου που προσεχώρησαν. Από τότε, έχω μάθει να αγαπώ το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού όλο και περισσότερο. Ωστόσο, για ένα διάστημα, η εμπιστοσύνη στον Επουράνιο Πατέρα και τις αλήθειες Του ήταν εξαιρετικά δύσκολη για εμένα και πραγματικά πάλευα να συνεχίσω με πίστη.
Το να ζούμε διαφορετικά από τον κόσμο ως μαθητές του Ιησού Χριστού μπορεί να είναι δύσκολο οπουδήποτε, αλλά το να μεγαλώνω στο Χονγκ Κονγκ ως μέλος της Εκκλησίας ήταν πιο δύσκολο από ό,τι θα ανέμεναν ορισμένοι.
Πρώτον, σε πολλούς ανθρώπους σε αυτήν την περιοχή δεν αρέσει η Εκκλησία και νομίζουν ότι σχετίζεται με άσχημα πράγματα. Μία κινεζική λέξη που χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν για το «μορμόνος», σε σχέση με την Εκκλησία, περιελάμβανε έναν ήχο που συνδεόταν με την κινεζική λέξη «διάβολος». Για ορισμένους, αυτό δημιούργησε μία ατυχή εσφαλμένη αντίληψη των αξιών της Εκκλησίας.
Επίσης, επειδή υπάρχουν τόσες άλλες παραδοσιακές θρησκείες που έχουν ήδη εδραιωθεί και λίγα μέλη της Εκκλησίας στο Χονγκ Κονγκ, μπορεί να είναι εύκολο να αισθανθούμε μόνοι ή απομονωμένοι. Πολλοί άνθρωποι αμφισβητούν την Εκκλησία, χωρίς να καταλαβαίνουν πλήρως τις διδασκαλίες της και δεν είναι πρόθυμοι να ακούσουν τι θέλουν να πουν τα μέλη.
Αισθάνθηκα τα αποτελέσματα αυτών των εμποδίων περισσότερο όταν ήμουν έφηβη, αλλά μέσα από αυτές τις εμπειρίες, έμαθα τόσα πολλά για το τι σημαίνει να εμπιστευόμαστε τον Επουράνιο Πατέρα και τον Ιησού Χριστό.
Άξιζε να ζω το Ευαγγέλιο;
Στο γυμνάσιο, οι γονείς μου ήταν φίλοι με έναν από τους δασκάλους μου. Αυτός ο δάσκαλος ήταν ενεργός χριστιανός σε ένα άλλο θρησκευτικό δόγμα. Εκείνη την εποχή, ήμουν το μοναδικό μέλος της Εκκλησίας στην τάξη μου και πολλοί συμμαθητές και δάσκαλοι είχαν ήδη κάποιες εικασίες για την Εκκλησία του Ιησού Χριστού και τα μέλη της.
Αυτή η συγκεκριμένη δασκάλα είχε πολύ ισχυρές αρνητικές απόψεις για την πίστη μου, πράγμα που έκανε τα πράγματα πολύπλοκα, επειδή ήταν οικογενειακή φίλη.
Πρώτον, συχνά νύσταζα στην τάξη της, επειδή σηκωνόμουν νωρίς για να πάω στο θρησκευτικό σεμινάριο νωρίς το πρωί, το οποίο την έκανε να ανησυχεί ότι θα έμενα πίσω στις σχολικές μου εργασίες. Με έβαλε επίσης στο μάτι και με προκαλούσε με πολλές πολύπλοκες ερωτήσεις διδαχής που δεν ήξερα πώς να απαντήσω. Μου έδινε ακόμη και σχολικές εργασίες για να διαβάσω αντιεκκλησιαστικά έντυπα! Προσπάθησε πολύ να με πείσει να απομακρυνθώ από την πίστη μου.
Αυτή ήταν μία δύσκολη εποχή για την πίστη μου. Γιατί, όταν προσπαθούσα να μείνω κοντά στον Επουράνιο Πατέρα και τον Ιησού Χριστό, παρέμενα πιστή προκαλώντας δυσκολίες και δυσχέρειες στη ζωή μου; Δεν θα έπρεπε να είμαι ευλογημένη που τηρούσα τις εντολές και θυσίαζα τον ύπνο μου για να πάω στο θρησκευτικό σεμινάριο;
Αντιθέτως, οι βαθμοί μου έπεφταν, η πίστη μου έφθινε και οι σχέσεις μου με τους δασκάλους μου, την οικογένειά μου και τον Επουράνιο Πατέρα υπέφεραν.
Για λίγο, άρχισα να αναρωτιέμαι αν άξιζε να ζω το Ευαγγέλιο. Άρχισα να κάνω κοπάνα από το θρησκευτικό σεμινάριο και σύντομα αισθάνθηκα την πίστη μου να φθίνει. Φαινόταν ευκολότερο απλώς να ενδώσω σε αυτό που ο κόσμος γύρω μου με πίεζε να κάνω.
Επιλέγοντας να εμπιστευθώ
Συνέχισα να προσεύχομαι στον Επουράνιο Πατέρα για καθοδήγηση και κατανόηση. Παρά τη βαθιά σύγχυση και απογοήτευση που ένιωσα για την κατάστασή μου, κάτι στην καρδιά μου συνέχισε να κρατιέται από την πίστη. Μίλησα σε πιστούς φίλους και εκμυστηρεύθηκα σε συνομηλίκους από την εκκλησία αυτά που βίωνα και με παρότρυναν να μιλήσω στη δασκάλα μου του θρησκευτικού σεμιναρίου για τους αγώνες μου.
Εκείνη ανταποκρίθηκε με συμπόνια και με παρότρυνε να συνεχίσω να παρευρίσκομαι στο θρησκευτικό σεμινάριο με καρδιά γεμάτη ελπίδα. Μου υποσχέθηκε ότι θα έβλεπα τις ευλογίες να ξετυλίγονται, αν συνέχιζα να κρατιόμουν από την πίστη και να εμπιστεύομαι ότι ο Κύριος είχε φυλάξει πολλά για μένα και θα καθαγίαζε τις δυσκολίες μου (βλ. Νεφί Β΄ 2:1-2).
Έτσι, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζα, επέλεξα να εμπιστευθώ.
Ύστερα από λίγο, αισθάνθηκα τη στάση μου να αλλάζει. Αντί να επικεντρώνομαι στις δυσχέρειες που αντιμετώπιζα, επικεντρώθηκα στην ευγνωμοσύνη που αισθανόμουν για το Ευαγγέλιο. Άρχισα να επικεντρώνομαι στην ευλογία της οικογένειάς μου, στην επουράνια ταυτότητά μου και στις αιώνιες αλήθειες του Ευαγγελίου. Και τελικώς, έφθασα στη γνώση ότι ο Επουράνιος Πατέρας και ο Ιησούς Χριστός γνωρίζουν τις συνθήκες ζωής μου και πάντοτε στέκονταν μαζί μου εκείνες τις στιγμές, όταν ένιωθα ότι στεκόμουν πολύ μόνη.
Αυτό άλλαξε τα πάντα.
Καθώς συνέχιζα να τους εμπιστεύομαι, τηρώντας τις εντολές, μετανοώντας καθημερινά και κάνοντας τα μικρά πράγματα κάθε μέρα για να συνδεθώ μαζί Τους, ένιωσα το θεμέλιο της πίστης μου να εμβαθύνει και να ενδυναμώνεται.
Ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον είπε πρόσφατα: «Αναλάβετε τη δική σας μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό και το Ευαγγέλιό Του. Εργασθείτε γι’ αυτήν. Γαλουχήστε την, έτσι ώστε να μεγαλώσει. Θρέψτε την με αλήθεια. Μην την μολύνετε με ψευδείς φιλοσοφίες ανδρών και γυναικών που δεν πιστεύουν. Καθώς κάνετε τη συνεχή ενδυνάμωση της μαρτυρίας σας για τον Ιησού Χριστό υψίστη προτεραιότητά σας, παρακολουθήστε τα θαύματα στη ζωή σας να συμβαίνουν».
Και καθώς το έκανα, ένα θαύμα όντως συνέβη.
Τι σημαίνει να εμπιστευόμαστε τον Κύριο
Αφού απέφυγα οποιεσδήποτε συζητήσεις σχετικά με την πίστη με τη δασκάλα μου για λίγο, μία ημέρα όταν με πλησίασε με ερωτήσεις, αισθάνθηκα έτοιμη να απαντήσω σε αυτές με την ανανεωμένη πίστη μου. Την ρώτησα ευγενικά αν είχε επισκεφθεί ποτέ μία από τις συγκεντρώσεις της εκκλησίας μας ή αν είχε διαβάσει καθόλου το Βιβλία του Μόρμον. Όταν είπε όχι, αισθάνθηκα την έμπνευση να καταθέσω τη μαρτυρία μου για απλές αλήθειες.
Της είπα ότι δεν μπορείς ποτέ να ξέρεις αν κάτι είναι αληθινό χωρίς να το βιώσεις ή να αναζητήσεις απαντήσεις για τον εαυτό σου. Εξήγησα ότι ήξερα ότι το Ευαγγέλιο ήταν αληθινό, επειδή είχα εργασθεί για αυτές τις απαντήσεις και αισθάνθηκα στην καρδιά μου ότι ήταν αληθινές. Την κάλεσα να κάνει το ίδιο και από τότε και στο εξής η σχέση μας ήταν πολύ πιο ειρηνική.
Αυτή η δυσκολία της πίστης που είχα ως έφηβη με προετοίμασε πραγματικά για το μέλλον μου ως μαθήτριας του Χριστού. Έχω δει τόσες πολλές ευλογίες και υποσχέσεις να καρποφορούν καθώς συνέχισα να εμπιστεύομαι τον Κύριο πάνω από τις απόψεις όλων των άλλων. Όπως δήλωσε ο Νεφί: «Ω Κύριε, βασίσθηκα σε σένα και σε σένα θα βασίζομαι για πάντα. Δεν θα βασισθώ στον βραχίονα της σάρκας» (Νεφί Β΄ 4:34).
Όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως έχουν σχεδιασθεί ή αντιμετωπίζουμε δυσχέρειες που ποτέ δεν προσμέναμε, μπορεί να είναι εύκολο να αισθανθούμε ότι ο Επουράνιος Πατέρας μάς έχει οδηγήσει λάθος, μας έχει εγκαταλείψει ή απλώς δεν ενδιαφέρεται.
Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια.
Στην πραγματικότητα, είναι πάντα σε αυτές τις περιόδους συγκεχυμένων και σπαρακτικών δυσκολιών που μου υπενθυμίζεται τι σημαίνει να εμπιστεύομαι πλήρως τον Κύριο. Πρέπει να αφήσω την ιδιότητά μου του μαθητού και την πίστη μου να αποκτήσουν νόημα και να αλλάξουν τη ζωή αντί να γίνεται χωρίς πολλή σκέψη ή συναίσθημα. Ο Πρόεδρος Νέλσον δίδαξε επίσης: «Η ευδοκιμούσα πίστη σας θα σας βοηθήσει να μετατρέψετε τις δυσκολίες σε άνευ απαράμιλλη ανάπτυξη και ευκαιρία».
Μπορώ να δω πώς η επιλογή της πίστης στον Ιησού Χριστό με έχει ευλογήσει με περισσότερους τρόπους από ό,τι νόμιζα ποτέ δυνατόν. Αυτό δεν σημαίνει ότι πάντα ξεφεύγω από τη θλίψη, τις δυσχέρειες ή τη σύγχυση, αλλά σημαίνει όντως ότι ξέρω πού να στραφώ για γαλήνη και σταθερότητα.
Ο Πρόεδρος Νέλσον μας υπενθυμίζει με αγάπη: «Παρακαλώ να ξέρετε το εξής: αν όλα τα άλλα και όλοι οι άλλοι στον κόσμο που εμπιστεύεστε αποτύγχαναν, ο Ιησούς Χριστός και η Εκκλησία Του δεν θα σας απογοητεύσουν ποτέ».
Οτιδήποτε κι αν αντιμετωπίζετε στη ζωή σας, είτε είναι ανεκπλήρωτες προσδοκίες, πιέσεις από φωνές του κόσμου, οικογενειακά θέματα, προβλήματα ψυχικής υγείας, οικονομική αστάθεια, ψυχικό άλγος, αδικία ή οποιεσδήποτε άλλες δυσκολίες, θα σας καλούσα να εξακολουθήσετε να εμπιστεύεστε τον Κύριο. Έχει πλήρη επίγνωση των συνθηκών σας. Σας γνωρίζει. Σας επιφυλάσσει εκπληκτικές ευλογίες. Ακόμη και σε εκείνες τις στιγμές που δεν θέλετε να Τον εμπιστευθείτε, επιλέξτε να το κάνετε ούτως ή άλλως. Οι υποσχέσεις Του είναι βέβαιες. Θα σας οδηγήσει σε χαρά, ελπίδα και θαύματα εν ευθέτω χρόνω.
Το κάνει για εμένα καθώς συνεχίζω να Τον εμπιστεύομαι.