‘Hoe mijn verbonden mij richten op wat er het meest toe doet’, Liahona, oktober 2024.
Jongvolwassenen
Hoe mijn verbonden mij richten op wat er het meest toe doet
Ik besefte niet wat een voorrecht mijn verbonden zijn.
Ik vind het fijn om de Geest te voelen. Ik kan met zekerheid zeggen dat ik weet wanneer ik Hem voel.
Maar dat ging niet vanzelf. Ik ben in het noorden van Engeland opgegroeid en het was vaak moeilijk om daar een plek te vinden waar ik de Heilige Geest kon voelen. Er zijn daar veel geweldige jongvolwassenen die in de kerk zijn opgegroeid, maar het was soms moeilijk om ons gedrag in overeenstemming te brengen met de leerstellingen en waarheden die we kenden.
Ik ging op zondag naar de kerk, maar was gefrustreerd en verdrietig omdat ik wist dat de dingen die de Geest mij onderwees niet doordrongen tot anderen die mij dierbaar waren.
President Russell M. Nelson heeft tenslotte gezegd: ‘In de komende tijd kunnen wij geestelijk niet overleven zonder de leidende, troostende en voortdurende invloed van de Heilige Geest.’
Daarom ben ik aan het leren hoe belangrijk het is om op alle vlakken van mijn leven voor de Geest open te staan en anderen te helpen om dat ook te doen.
Verraderlijke verleidingen
Na de middelbare school kreeg ik met veel moeilijkheden te maken. Waar ik woon zijn er bijvoorbeeld veel activiteiten en conferenties voor jongvolwassen leden van de kerk. Maar na die activiteiten gingen sommige jongvolwassenen naar clubs of plekken die niet in overeenstemming met onze normen waren.
Ik wist niet wat ik ervan moest denken!
Alcohol drinken en uitgaan is hier heel normaal, maar ik had niet verwacht dat vrienden naast wie ik in de kerk zat dat ook deden.
Ik begreep het niet.
Ik vond het heel moeilijk dat mijn vrienden die keuzes maakten. Wie zou mij helpen om geestelijk sterk te blijven? Omdat ik anderen het evangelie nonchalant zag naleven, werd ik uiteindelijk ook van het evangelie weggeleid. Ik ging niet naar de kerk, bad niet en deed dingen die ik niet had moeten doen.
Maar op een dag, toen ik me bijzonder ellendig voelde, bad ik tot mijn hemelse Vader en vertelde Hem hoe ik mij voelde. Ik vertelde Hem dat ik wilde dat de kerk waar was en dat ik zijn geboden wilde begrijpen, maar dat de gedachte om er alleen voor te staan moeilijk was. Maar ik zei tegen Hem dat als ik een bevestiging kreeg dat het evangelie echt waar was, ik zou luisteren en het weer zou gaan naleven.
Een paar dagen later kreeg ik sterk het gevoel dat ik op zending moest gaan.
Die gedachte kwam echt uit het niets. Maar ik voelde dat de Geest me in die richting stuurde. Ik wist dat ik, door me op een zending voor te bereiden, mijn getuigenis zou terugkrijgen, mijn relatie met mijn hemelse Vader en Jezus Christus weer kon opbouwen, en weer op mijn eigen geloof kon vertrouwen, en niet op dat van een ander.
En dat was wat ik wilde.
Ik begon te veranderen. Het vergde veel geestelijke inzet. Ik sprak niet meer met bepaalde vrienden af, maakte het uit met mijn vriend en moest mijn slechte gewoonten vervangen door betere. Ik kreeg hulp van mijn bisschop en vertrouwde op de instaatstellende kracht van Jezus Christus om voorwaarts te gaan.
Een ander perspectief
Vóór mijn zending begreep ik de geboden en verbonden niet. Voor mijn vrienden waren die zegeningen een last, en ik was ze ook zo gaan zien. Maar nu ik op zending ben geweest en mijn geloof weer heb opgebouwd, zie ik verbonden en geboden als gelukzalige verplichtingen die mij helpen om dagelijks een goddelijke, rechtstreekse verbinding met mijn hemelse Vader en Jezus Christus te houden.
Presidente Emily Belle Freeman, algemeen jongevrouwenpresidente, heeft onlangs getuigd van de kracht van verbonden: ‘Misschien denkt u bij het horen van die woorden aan vinkjes. Misschien ziet u alleen een pad van vereisten. Maar als we beter kijken, zien we iets fascinerends. Een verbond draait niet alleen om een contract, hoewel dat ook belangrijk is. Het draait om een relatie.’
Ouderling Robert M. Daines van de Zeventig heeft ook getuigd dat ‘verbonden de vorm van Gods omhelzing [zijn]’.
Op welk punt we ons ook bevinden – zelfs als we er alleen voor staan – de verbonden die we hebben gesloten, binden ons aan de relaties die er het meest toe doen.
Soms vind ik het jammer dat anderen de uitzonderlijke zegeningen van het evangelie van Jezus Christus niet zien. Er zijn momenten dat ik ze door elkaar wil schudden en ze wil herinneren aan het wonder van hun verbonden! Ik wil dat ze beseffen wat de Heiland hen kan helpen doen en worden!
Hoewel ik anderen niet kan dwingen, kan ik er wel voor zorgen dat ik een sterk getuigenis blijf houden. Ik kan weten wanneer ik aan de invloed van bepaalde mensen moet ontsnappen en ook hoe ik een goede invloed op hen kan hebben.
Volgens mij heeft terugdenken aan de liefde van mijn Heiland Jezus Christus ertoe geleid dat ik na mijn geloofscrisis terugkwam.
Ik weet niet of ik op zending zou zijn gegaan als ik mijn hemelse Vader in een tijd dat ik erg in de war was niet om goddelijke leiding had gevraagd. Hoezeer ik ook wens dat ik die pijnlijke ervaringen niet had hoeven meemaken, heb ik veel geleerd over bekering, de volmaakte liefde van onze hemelse Vader, en hoe belangrijk het is om een prioriteit te maken van goede relaties (vooral met Hem en onze Heiland) waardoor we met de Geest verbonden blijven.
Ondanks de minder prettige kanten was het meer dan de moeite waard om mijn geloof in Hem weer op te bouwen.