Βήμα 7

Ταπεινόφροσυνη

Αρχή-Κλειδί: Ζητήστε με ταπεινοφροσύνη από τον Επουράνιο Πατέρα σας να αφαιρέσει τις ατέλειές σας.

Όλα τα βήματα απαιτούν ταπεινοφροσύνη, όμως το βήμα 7 την απαιτεί πιο ρητώς: «Ζητήστε με ταπεινοφροσύνη από τον Επουράνιο Πατέρα σας να αφαιρέσει τις ατέλειές σας». Η ταπεινή καρδιά που αναπτύξαμε στο βήμα 6, μας έφερε γονατιστούς στο βήμα 7, να ζητάμε από τον Κύριο με ταπεινοφροσύνη να αφαιρέσει τις ατέλειές μας. Όταν προοδεύσαμε μέχρι το σημείο αυτό, ήμασταν έτοιμοι να προσευχηθούμε χωρίς άλλο κίνητρο εκτός από την επιθυμία μας να γίνουμε ένα στην καρδιά και το νου με τον Επουράνιο Πατέρα και τον Κύριο Ιησού Χριστό. Δεν ήμασταν πλέον ικανοποιημένοι με μια αλλαγή στις συνήθειες ή ακόμα και στον τρόπο ζωής. Ήμασταν τελικά έτοιμοι να αλλάζει ο Θεός εμάς τους ίδιους.

Το βήμα 7 αντιπροσώπευε για τον καθένα μας μια τέτοια ολοκληρωτική υποταγή στον Σωτήρα, ώστε πολλοί από εμάς φωνάζαμε μέσα στην καρδιά μας, όπως ο Άλμα: «Ω Ιησού, εσύ υιέ του Θεού, ευσπλαχνίσου με» (Άλμα 36:18). Γνήσιες τύψεις γέμισαν την καρδιά μας, όχι μόνο επειδή είχαμε υποφέρει ή κάναμε άλλους να υποφέρουν, αλλά γιατί λυπούμασταν διότι ακόμα και κατά την ανάκτηση υγείας δεν μπορούσαμε ακόμα να αφαιρέσουμε τις ατέλειές μας.

Έχοντας αισθανθεί ένα μέρος της αγάπης του Θεού, επιθυμούσαμε να εγκαταλείψουμε όλες τις αμαρτίες μας, ακόμα και κάθε τάση προς αμαρτία, ώστε να μπορέσουμε να Τον γνωρίσουμε καλύτερα. Τελικά, θεληματικά, με όλη την καρδιά μας, προσφέραμε ολόκληρη την ψυχή μας στον Θεό και Του ζητήσαμε να μας συγχωρήσει και να μας κάνει κατ’ εικόνα Του. Αντιληφθήκαμε, τελικά, ότι κανένα άλλο όνομα, κανένας άλλος τρόπος ή μέσον δεν μπορεί να μας δώσει ολοκληρωτικά άφεση των αμαρτιών μας. Χωρίς κανένα περιορισμό, παρακαλέσαμε τον Πατέρα ώστε Εκείνος, στην απεριόριστη ευσπλαχνία Του, να μας συγχωρήσει για την υπερηφάνεια μας, τις παραβάσεις και τις ατέλειές μας. Ζητήσαμε ώστε να μας προσφέρει χάρη, ώστε μέσω Εκείνου να διατηρήσουμε αυτό το νέο τρόπο ζωής.

Ο Κύριος δεν ξεκίνησε μια τόσο επαναστατική αλλαγή ολόκληρου του χαρακτήρα μας, μέχρι να Του επιτρέψουμε να το πράξει. Το βήμα 7 ήταν απόφασή μας. Έπρεπε να ταπεινώσουμε ηθελημένα τον εαυτό μας. Έπρεπε να υποτάξουμε κάθε μόριο της αυτάρεσκης υπερηφάνειάς μας και να παραδεχθούμε ότι οι προσπάθειές μας να σωθούμε, υπήρξαν ανεπαρκείς. Έπρεπε να αισθανθούμε και να ζήσουμε την αλήθεια που δίδαξε ο βασιλιάς Βενιαμίν - ότι είμαστε όλοι ικέτες ενώπιον του Θεού και δεν έχουμε ελπίδα σωτηρίας με τις δικές μας δυνάμεις, αλλά μόνο μέσω της ευσπλαχνίας και της χάρης του Ιησού Χριστού (βλέπε Μωσία 2:21, 4:19–20).

Το βήμα 7 σηματοδότησε για εμάς τη στιγμή όπου τελικά υποχωρήσαμε ανεπιφύλακτα στην αιώνια αλήθεια που διδάχθηκε στο Μωσία 16:4. «Όλη η ανθρωπότητα ήταν χαμένη. Και ιδέστε, θα ήταν χαμένοι αιώνια αν δεν είχε λυτρώσει ο Θεός το λαό του από την κατάστασή τους του χαμού και της πτώσης». Η εμπειρία μας, μας δίδαξε ότι ξεκινώντας το βήμα 7 δεν ήμασταν εξουθενωμένοι από το έργο που έπρεπε να κάνουμε. Ακόμα έπρεπε να είμαστε υπομονετικοί και να «βαδί[σουμε] με σταθερότητα προς το Χριστό» (Νεφί Β΄ 31:20).

Δεν είχαμε απόλυτα ελευθερωθεί από την επιθυμία να αμαρτήσουμε. Έπρεπε να μάθουμε να αποδεχθούμε τη ζωή με τους όρους του Θεού και να περιμένουμε τον Κύριο να εκπληρώσει τους σκοπούς Του κατά τη χρονική στιγμή που έκρινε - για την αφαίρεση των ατελειών μας. Αναλαμβάνοντας το βήμα 7, μάθαμε να ζούμε με την ίδια ταπεινότητα και υπομονή απέναντι στον Θεό, αυτήν που έδειξαν ο Άλμα και οι αδελφοί του όταν το φορτίο τους ελαφρύνθηκε αλλά δεν αφαιρέθηκε: «Υπάκουαν πρόσχαρα και με υπομονή σε κάθε θέλημα του Κυρίου» (Μωσία 24:15). Τελικά, εγκαταλείψαμε την ιδέα ότι θα μπορούσαμε να γίνουμε τέλειοι από μόνοι μας και αποδεχθήκαμε την αλήθεια ότι ο Θεός επιθυμεί από εμάς να κατανικήσουμε τις αδυναμίες μας σ’ αυτή τη ζωή, ερχόμενοι στον Χριστό και τελειοποιούμενο με Εκείνον. Αντιληφθήκαμε ότι με τη χάρη Του, μάς έδωσε τη δυνατότητα να αρνηθούμε από τον εαυτό μας κάθε ανοσιότητα και να καταλάβουμε ότι η σωτηρία έρχεται όχι με τη δική μας δύναμη αλλά με τη δική Του (βλέπε Μορόνι 10:32).

Κάθε βήμα έρχεται με μία προειδοποίηση, ωστόσο, και το βήμα 7 δεν αποτελεί εξαίρεση. Εμείς, οι οποίοι αγκαλιάσαμε αυτές τις αρχές, πρέπει να σας προειδοποιήσουμε ότι δεν μπορείτε να αναμένετε το ξεκίνημα αυτού του βήματος χωρίς θυσία - και αυτό είναι σωστό. Στο Διδαχή και Διαθήκες 59:8, ο Κύριος προστάζει: «Να προσφέρεις θυσία στον Κύριο το Θεό σου με χρηστότητα, δηλαδή ως θυσία καρδιά συντετριμμένη και πνεύμα μεταμελημένο». Αυτή η προσφορά είναι η ουσία του βήματος 7. Ακόμα και αισθανόμενοι τους πόνους της δικής σας αναγέννησης, να θυμάστε ότι η δική Του οδύνη και όχι η δική σας διασφαλίζει τη λύτρωση από την αμαρτία. Η θυσία σας είναι απλώς μια ταπεινή υπενθύμιση για τη δική Του «μεγάλη και τελευταία θυσία» για λογαριασμό σας (Άλμα 34:14).

Όταν θέτετε τα πάντα στα χέρια του Θεού, έχετε τελικά κάνει ό,τι μπορείτε για να λάβετε την αλάνθαστη μαρτυρία Του ότι έχουν συγχωρηθεί οι αμαρτίες σας, ότι το παρελθόν σας είναι πραγματικά στο παρελθόν. Όπως οι άνθρωποι που μεταστράφηκαν στο Βιβλίο του Μόρμον, μπορείτε να δώσετε μαρτυρία ότι «[σας] είχ[ε] επισκεφτεί η δύναμη και το Πνεύμα του Θεού, που [βρίσκεται] στον Ιησού Χριστό» (Νεφί Γ΄ 7:21). Μαζί με τον Άλμα, μπορείτε να αναφωνήσετε: «Δεν μπορούσα πια να θυμηθώ τους πόνους μου. Μάλιστα, δε σπαρταρούσα πια από την ανάμνηση των αμαρτιών μου. Και ω, τι αγαλλίαση, και τι υπέροχο φως είδα. Μάλιστα, η ψυχή μου γέμισε με αγαλλίαση τόσο υπέρμετρη όσο ήταν ο πόνος μου!» (Άλμα 36:19–20).

Βήματα ενεργειών

Επιζητήστε τη δύναμη της εξιλέωσης του Σωτήρα για να είστε αποτελεσματικοί στην προσωπική ζωή σας, συλλογιζόμενοι τις προσευχές μετάληψης

Ένας αποτελεσματικός τρόπος συλλογισμού είναι να σκέπτεστε ένα στίχο ή μία φράση γραφών καθώς προσεύχεστε, ώστε να κατανοήσετε τη σημασία και την εφαρμογή του στη ζωή σας. Δεδομένου ότι ο καθένας από εμάς πρέπει να συνάψει τη διαθήκη που επαναλαμβάνεται στις προσευχές μετάληψης, θα μπορούσατε να τις συλλογιζόσαστε.

Μετά την πρόσκληση των προφητών να εφαρμόσετε τις γραφές στη ζωή σας, μπορείτε αν θέλετε να διαβάσετε το Μορόνι 4:3 και 5:2 και να συλλογιστείτε με ταπεινότητα αυτά τα ιερά λόγια με τη δική σας φωνή, για παράδειγμα: «Ω Θεέ, Αιώνιε Πατέρα, σε παρακαλ[ώ] στο όνομα του Υιού σου, να ευλογήσεις και να αγιάσεις ετούτο το ψωμί στ[ην] ψυχ[ή] [μου] που το παίρν[ω]… και να τηρ[ώ] τις εντολές του, τις οποίες [μου] έχει δώσει, ώστε να έχ[ω] πάντοτε το Πνεύμα του μαζί [μου]».

Να προσεύχεστε ταπεινά στον Θεό να κάνει για εσάς αυτό που δεν μπορείτε να κάνετε για τον ευατό σας

Έχοντας μια απλή προσευχή στην καρδιά σας, όπως, «Κύριε, τι θέλεις από εμένα να κάνω;» ή «Ας γίνει το θέλημά σου», θα θυμάστε αδιάκοπα την απόλυτη εξάρτησή σας από τον Κύριο. Η αγάπη του Θεού, η δική σας προς Αυτόν και η δική Του για εσάς, θα σας βοηθήσει να σχηματίσετε μια σχέση στην οποία μπορείτε να δοθείτε ανεπιφύλακτα. Επιζητούσατε αυτή την αγάπη όλα εκείνα τα χρόνια που ήσασταν παγιδευμένοι στον εθισμό. Στο βήμα 7, θα βρείτε έναν τρόπο να αποκτήσετε ειρήνη καθώς εισέρχεστε στην «ανάπαυση του Κυρίου» (Μορόνι 7:3, βλέπε, επίσης, Άλμα 58:11, Έζρα Ταφτ Μπένσον, “Jesus Christ-Gifts and Expectations”, Ensign, Δεκ. 1988, 2).

Μελέτη και κατανόηση

Οι παρακάτω γραφές και δηλώσεις ηγετών της Εκκλησίας, μπορεί να σας βοηθήσουν στο ξεκίνημα του βήματος 7. Χρησιμοποιήστε αυτές τις γραφές και τις ερωτήσεις για συλλογισμό, μελέτη και γράψιμο. Να είστε ειλικρινείς και συγκεκριμένοι στα γραπτά σας.

Επιλέγοντας να είστε ταπεινόφρονες

«Τώρα λοιπόν, όπως σας είπα, ότι επειδή αναγκαστήκατε να είστε ταπεινόφρονες, είστε ευλογημένοι, δε νομίζετε ότι είναι περισσότερο ευλογημένοι εκείνοι που πράγματι ταπεινώνουν τους εαυτούς τους εξαιτίας του λόγου του Θεού;» (Άλμα 32:14).

• Οι περισσότεροι από εμάς ήρθαμε απελπισμένοι σε συναντήσεις ανάκτησης υγείας, ωθούμενοι από τις συνέπειες των εθισμών μας. Ήμασταν αναγκασμένοι να είμαστε ταπεινόφρονες. Ωστόσο, η ταπεινότητα που περιγράφηκε στο βήμα 7, έχει διαφορετική αιτία. Είναι θεληματική. Είναι το αποτέλεσμα της δικής σας επιλογής να ταπεινώσετε τον εαυτό σας. Πώς έχουν αλλάξει τα συναισθήματά σας ταπεινότητας από τότε που αρχίσατε την ανάκτηση υγείας;

Γεμάτοι χαρά

«Και θεωρούσαν τους εαυτούς τους, στη σαρκική τους κατάσταση, κατώτερους από το χώμα της γης. Και όλοι φώναξαν δυνατά με μια φωνή, λέγοντας: Αχ, λυπήσου μας και χρησιμοποίησε το εξιλεωτικό αίμα του Χριστού ώστε να μπορέσουμε να έχουμε άφεση των αμαρτιών μας, και οι καρδιές μας να εξαγνιστούν. Γιατί πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού, που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη, και τα πάντα. Ο οποίος θα κατεβεί εδώ ανάμεσα στα τέκνα των ανθρώπων».

«Το Πνεύμα του Κυρίου έπεσε επάνω τους, και γέμισαν χαρά, αφού είχαν λάβει άφεση των αμαρτιών τους, και αφού είχαν ήρεμη συνείδηση ένεκα της υπερβολικής πίστης που είχαν στον Ιησού Χριστό που θα ερχόταν» (Μωσία 4:2–3).

• Ο λαός του βασιλιά Βενιαμίν πρόσφερε το είδος της προσευχής που προσφέρουμε καθώς ξεκινάμε το βήμα 7. Αισθάνθηκαν ειρήνη και χαρά όταν το Πνεύμα του Κυρίου ήλθε επάνω τους και τους έδωσε άφεση των αμαρτιών τους. Συλλογιστείτε τις εμπειρίες που είχατε με αυτά τα συναισθήματα. Γράψτε για το πώς θα ήταν, αν γίνουν αυτά τα συναισθήματα ο τρόπος ζωής σας.

Να πιστεύετε στον Θεό

«Να πιστεύετε στο Θεό. Να πιστεύετε ότι υπάρχει και ότι δημιούργησε τα πάντα στους ουρανούς και στη γη. Να πιστεύετε ότι έχει κάθε σοφία και κάθε δύναμη στους ουρανούς και στη γη. Να πιστεύετε ότι ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει όλα όσα ο Κύριος έχει τη δυνατότητα να καταλαβαίνει.

»Και πάλι να πιστεύετε ότι πρέπει να μετανοήσετε από τις αμαρτίες σας και να τις εγκαταλείψετε, και να ταπεινωθείτε εμπρός στο Θεό. Και ζητήστε με ειλικρίνεια καρδιάς να σας συγχωρήσει. Και τώρα, αν τα πιστεύετε όλα αυτά, κοιτάξτε να τα εκτελείτε.

»Και πάλι σας λέω όπως σας είπα και πριν, ότι όπως έχετε επίγνωση της δόξας του Θεού, δηλαδή αν γνωρίσατε την καλοσύνη του και δοκιμάσατε την αγάπη του, και λάβατε άφεση αμαρτιών, πράγμα το οποίο προκαλεί τόσο υπερβολικά μεγάλη αγαλλίαση στην ψυχή σας, ακριβώς έτσι θα ήθελα να θυμάστε, και πάντα να διατηρείτε στη θύμησή σας τη μεγαλοσύνη του Θεού, και τη δική σας μηδαμινότητα, και την καλοσύνη και ανεκτικότητά του προς εσάς, ανάξια όντα, και να ταπεινώνεστε μέχρι βάθους ταπεινοφροσύνης, επικαλούμενοι το όνομα του Κυρίου καθημερινά, και στέκοντας σταθεροί στην πίστη αυτού που πρόκειται να έλθει, όπως έχει ειπωθεί από το στόμα του αγγέλου.

»…αν το κάνετε αυτό θα αγαλλιάζεστε πάντα, και θα είστε γεμάτοι από την αγάπη του Θεού, και πάντα θα διατηρείτε άφεση των αμαρτιών σας. Και θα προοδεύετε στη γνώση της δόξας εκείνου που σας έπλασε, δηλαδή στη γνώση αυτού που είναι δίκαιο και αληθινό» (Μωσία 4:9–12).

• Προσευχόμενοι, γράψτε έναν κατάλογο με αυτά τα οποία είπε ότι πρέπει να κάνουμε ο βασιλιάς Βενιαμίν. Πώς αυτά σχετίζονται με το ξεκίνημα του βήματος 7;

• Ποιες υποσχέσεις έρχονται όταν κάνουμε αυτά για τα οποία μας έδωσε οδηγίες ο βασιλιάς Βενιαμίν; (Δείτε τον τελευταίο στίχο).

• Αν λαμβάνατε αυτές τις υποσχέσεις, τι θα άλλαζε στη ζωή σας;

Υπακούοντας το νόμο και τις εντολές

«Γιατί, γι’ αυτό το σκοπό δόθηκε ο νόμος. Επομένως, ο νόμος έγινε νεκρός για μας, και εμείς γινόμαστε ζωντανοί με το Χριστό ένεκα της πίστης μας. Κι όμως, τηρούμε το νόμο ένεκα των εντολών» (Νεφί Β΄ 25:25).

• Γινόμαστε «ζωντανοί με το Χριστό ένεκα της πίστης μας» προς Αυτόν. Τι σημαίνει ότι ο νόμος είναι νεκρός για μας; Γιατί εξακολουθούμε να τηρούμε το νόμο ή να υπακούμε τις εντολές;

• Πώς αισθάνεστε σήμερα σχετικά με την τήρηση του νόμου;

• Πώς η τήρηση των εντολών αποτελεί έκφραση της αγάπης σας για τον Θεό;

Η αγάπη του Θεού

«Όταν θέτουμε πρώτα τον Θεό, όλα τα άλλα έρχονται στην κανονική τους θέση ή φεύγουν από τη ζωή μας. Η αγάπη μας για τον Κύριο θα κατευθύνει τις αξιώσεις για την αφοσίωσή μας, τις απαιτήσεις για το χρόνο μας, τα ενδιαφέροντα που επιδιώκουμε και τη σειρά των προτεραιοτήτων μας» (Έζρα Ταφτ Μπένσον, στο Conference Report, Απρ. 1988, 3 ή Ensign, Μάιος 1988, 4).

• Όταν γνωρίσετε την ευσπλαχνία και την καλοσύνη του Θεού έως τώρα, έχετε πιθανόν αρχίσει να αισθάνεστε την αγάπη του Θεού - αγάπη για Εκείνον και αγάπη από Εκείνον. Συλλογιστείτε και γράψτε σχετικά με την όποια αύξηση αγάπης έχετε αισθανθεί ενόσω δουλεύετε προχωρώντας στα διάφορα βήματα.

• Πώς αποδεικνύεται το βήμα 7 ως η μεγαλύτερη πράξη αγάπης έως τώρα;

Να πάρετε επάνω σας το όνομα του Χριστού

«Και θα γίνει ώστε οποιοσδήποτε το κάνει αυτό θα βρεθεί στο δεξί χέρι του Θεού, γιατί θα ξέρει το όνομα με το οποίο ονομάζεται. Γιατί θα ονομάζεται με το όνομα του Χριστού» (Μωσία 5:9).

• Οι περισσότεροι από εμάς σκέφτονται το να πάρουν επάνω τους το όνομα του Χριστού σε συσχετισμό με το βάπτισμα και τη μετάληψη και αυτό είναι σωστό. Συλλογιστείτε για μια στιγμή τι θα μπορούσε να σημαίνει να καλείσθε με το όνομα του Χριστού και να έχετε τη δική Του καλή υπόληψη ως δική σας.

• Τι θα πρέπει να κάνετε ώστε να βρεθείτε στο δεξί χέρι του Θεού; Τι υπόσχεστε να κάνετε όταν βαπτίζεστε και όταν μεταλαβαίνετε;

• Γράψτε για τα συναισθήματα που βιώνετε όταν σκέπτεστε την προθυμία Του να σας δώσει το όνομά Του ή τη φήμη Του, ως αντάλλαγμα για όλες τις ατέλειές σας.

Να παραδώσετε τις αδυναμίες σας

«Μία θρησκεία, η οποία δεν απαιτεί τη θυσία όλων των πραγμάτων, δεν έχει ποτέ επαρκή δύναμη να παραγάγει την απαιτούμενη πίστη για τη ζωή και τη σωτηρία» (Τζόζεφ Σμιθ, συλλεχθέντα σε τόμο, Lectures on Faith [1985], 69).

• Ορισμένοι άνθρωποι διαβάζουν αυτά τα λόγια και σκέφτονται ότι η φράση «όλων των πραγμάτων» αφορά σε όλα τα υλικά αποκτήματα. Πώς η παράδοση όλων των αδυναμιών σας στον Κύριο, αύξησε την κατανόησή σας για το τι σημαίνει να θυσιάσετε όλα τα πράγματα;