Kapitulo 5

Joseph Smith, Ang Propeta sa Pagpahiuli

“Mohatag ko og sagradong pagpamatuod mahitungod ni Propeta Joseph Smith nga siya dinihugan nga sulugoon sa Ginoo niining ulahing mga adlaw.”

Gikan sa Kinabuhi ni Howard W. Hunter

Si Nancy Nowell, lola sa sungkod ni Howard W. Hunter sa habig sa iyang amahan, mibalhin sa Lapeer, Michigan, tunga-tunga sa 1830. Niadtong 1842 usa ka misyonaryo sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw miadto sa Lapeer gikan sa Nauvoo, Illinois. Si Nancy naminaw sa iyang mensahe, nag-ampo bahin niini, ug nakadawat og pagpamatuod nga nagtudlo siya sa kamatuoran. Miadto siya sa Nauvoo aron makat-on og dugang mahitungod sa Simbahan, ug sa iyang journal gihimo niya kini nga rekord sa iyang kasinatian:

“Miadto ko sa pagpaminaw sa Mormon nga tigsangyaw [Joseph Smith] uban sa dakong pagmatngon, nanghinaot nga dili malingla. Gihisgutan niya ang mahitungod sa ikaduhang pag-anhi ni Kristo. Duna koy pagpamatuod nga namulong siya sa kamatuoran, ug si Joseph Smith tinuod nga propeta, gitawag ug giorden sa Dios sa paghimo og dakong buluhaton, tungod kay nagdala siya sa kamatuoran sigon sa gitudlo ni Jesukristo. Mihangyo ko nga magpabunyag.”¹

Sama sa iyang lola nga si Nancy Nowell, si Howard W. Hunter dunay sigurado nga pagpamatuod mahitungod sa propetikanhong misyon ni Joseph Smith. Tulo ka semana human sa pagkahimong Presidente sa Simbahan, mibiyahe siya sa Nauvoo alang sa pagsaulog sa ika-150 nga anibersaryo sa pagkamartir ni Joseph ug ni Hyrum Smith. Sa usa ka miting nga gihimo sa Temple site sa Nauvoo , si Presidente Hunter miingon:

“Ang responsibilidad nga akong gibati sa gisugdan nga buhat ni Propeta Joseph naghatag kanako og determinasyon sa paghimo sa tanan nakong mahimo sa panahon ug kahigayunan nga gihatag kanako. Sigurado nga si Joseph matinud-anon ug matinuoron sa iyang panahon ug kahigayunan! … Mohatag ko og sagradong pagpamatuod mahitungod ni Propeta Joseph Smith nga siya dinihugan nga sulugoon sa Ginoo niining ulahing mga adlaw. Sa iyang pagpamatuod sa kabalaan ug reyalidad ni Jesukristo idugang ko usab ang akong pagpamatuod.”²

Sa ulahi niana nga adlaw, sa miting nga gipahigayon sa Carthage Jail, si Presidente Hunter mipamatuod, “si Joseph Smith, kinsa mitugyan sa iyang kinabuhi niining dapita, mao ang instrumento nga gigamit sa Ginoo aron mapahiuli ang kahingpitan sa Iyang ebanghelyo ug awtoridad sa Iyang priesthood.”³

“Si Joseph Smith dili lamang usa ka bantugan nga tawo, apan usa siya ka dinasig nga sulugoon sa Ginoo, usa ka propeta sa Dios.”

Mga Pagtulun-an ni Howard W. Hunter

Ang Dios nga Amahan ug si Jesukristo mipakita kang Joseph Smith sa pagsugod sa Pagpahiuli.

Sa daghang higayon ang ebanghelyo [gi]hatag sa kalibutan pinaagi sa mga propeta, ug sa matag higayon [na]wala kini tungod sa kamasinupakon. Sa tuig 1820 ang kahilum nabugto, ug ang Ginoo mipakita na usab ngadto sa usa ka propeta. Kini nga propeta, si Joseph Smith, makapamatuod sa kaugalingon niyang positibo nga kahibalo nga buhi ang Dios, nga si Jesus mao ang Kristo, ang Anak sa Dios, Nabanhaw nga Binuhat, bulag ug managlahi nga personahe sa Amahan. Ang iyang pagpamatuod wala maggikan sa unsay iyang pagtuo o unsay iyang hunahuna o hunahuna sa uban, apan sa unsay iyang nahibaloan. Kini nga kahibalo iyang naangkon tungod kay ang Dios nga Amahan ug ang Anak mipakita kaniya sa personahe gayud ug namulong kaniya.⁴

Ang Dios … mipadayag sa iyang kaugalingon [ngadto ni Joseph Smith] isip usa ka personal nga binuhat. Dugang pa, ang Amahan ug ang Anak mipakita sa dili ikalimud nga kamatuoran nga sila bulag ug managlahi nga mga personahe. Sa pagkatinuod, ang relasyon sa Amahan ug sa Anak gipamatud-an pag-usab pinaagi sa balaang pagpaila ngadto sa batang propeta, “Kini ang Akong Hinigugma nga Anak. Paminaw Kaniya!” [Joseph Smith—Kasaysayan 1:17].⁵

Dihang nadungog sa mga tawo nga ang batan-ong si Joseph Smith nangangkon nga ang Dios mipakita sa Iyang Kaugalingon ngadto sa bata, siya ilang gibugalbugalan ug mitalikod kaniya, sama ra sab sa kapanahunan ni Kristo ang maalamon ug maantigo nga mga tawo sa Atenas mitalikod sa tawo nga nangalagad diha kanila. Apan ang kamatuoran nagpabilin nga si Pablo, nianang una nga kasinatian, maoy bugtong tawo nianang bantugan nga siyudad sa kahibalo nga nasayud nga ang tawo moagi sa mga ganghaan sa kamatayon ug mabuhi. Siya lamang ang tawo sa Atenas kinsa piho nga makapasabut sa kalainan tali sa opisyal nga pamaagi sa pagsimba og mga dios-dios ug sa kinasingkasing nga pagsimba sa bugtong tinuod ug buhi nga Dios. [Tan-awa sa Mga Buhat 17:19–20, 22–23.]⁶

Ang mga misalikway sa Manluluwas dihang mianhi siya sa yuta uban sa pagpamahayag nga siya ang Anak sa Dios miingon kaniya: “Dili ba siya mao man ang anak sa panday sa kahoy?” (Mateo 13:55.) Dihang si Joseph mipahibalo nga siya nakakita og panan-awon ug nakakita sa Amahan ug sa Anak, ang pangutana misantop sa hunahuna ug mga ngabil sa mga silingan, mga ministro, ug sa mga lumulupyo sa lungsod: “Dili ba siya man ang anak sa mag-uuma?” Si Kristo gigukod ug gipatay, apan ang panahon mihukom sa iyang pagkawalay sala. Sama sa anak sa panday, mao usab sa anak sa mag-uuma.⁷

Si Joseph Smith dili lamang usa ka tawo nga bantugan, apan usa siya ka dinasig nga sulugoon sa Ginoo, usa ka propeta sa Dios. Ang iyang kabantugan naglangkob og usa ka butang—ang katinuod sa iyang gipahayag nga siya nakakita sa Amahan ug sa Anak ug siya misanong sa reyalidad nianang balaan nga pagpadayag. …

Mopamatuod ko … nga ang Amahan ug ang Anak mipakita gayud kang Propeta Joseph Smith aron masugdan kining talagsaong buhat sa ulahing mga adlaw sa atong panahon.

Mopamatuod ko nga ang batang propeta, kinsa sa daghang paagi nagpadayon nga sentro sa milagro … niini nga kasinatian sa simbahan, usa ka buhi nga pamatuod nga, sa mga kamot sa Dios ug ubos sa direksyon sa Manluluwas sa kalibutan, ang huyang ug yano nga mga butang moabut ug molaglag sa mga banggiitan ug mga gamhanan.⁸

Gitukod pag-usab ni JesuKristo ang Iyang Simbahan pinaagi ni Propeta Joseph Smith.

Niadtong sayis sa Abril, 1830, … usa ka pundok sa mga lalaki ug babaye, mituman sa sugo sa Dios, nagtigum sa balay ni Mr. Peter Whitmer [Sr.] sa pag-organisar sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. … Walay bisan usa nila nga nangangkon nga dunay espesyal nga kahibalo o batid sa pagpangulo. Dungganon ug talahuron sila nga mga lumulupyo, apan dili sila mga inila gawas sa kaugalingon nilang kasilinganan. …

Kining mga mapaubsanon, ordinaryong mga tawo nagpundok tungod kay usa kanila, si Joseph Smith, Jr., nga batan-on pa kaayo, miluwat og usa ka makahuluganon kaayong pangangkon. Miingon siya kanila ug ngadto sa ubang maminaw nga siya nakadawat og mapamalandungon ug gisubli-subli nga langitnong pagpakigsulti, lakip ang usa ka dayag nga panan-awon sa Dios nga Amahan ug sa iyang Hinigugmang Anak, si Jesukristo. Isip sangputanan niining mapanagnaong mga kasinatian, namantala ni Joseph Smith ang Basahon ni Mormon, usa ka rekord sa mga pagpakig-uban ni Kristo sa karaang mga lumulupyo sa Amerika. Dugang pa, gisugo sa Ginoo kini nga batan-on, nga nag-edad og bayente kwatro ka tuig pa lang, nga ibalik ang Simbahan nga natukod sa kapanahunan sa Bag-ong Tugon ug nga sa putling pagpahiuli niini pagatawagon kini sa ngalan sa pangulo niini ug sa mahangturong pangulo, ang Ginoong si Jesukristo mismo.

Sa ingon, ubos apan labing makahuluganon ang pagkaabli sa unang eksena sa talagsaong drama sa Simbahan nga sa katapusan moimpluwensya dili lang niana nga henerasyon sa katawhan apan sa tibuok tawhanong pamilya. … Usa ka ubos nga sinugdanan, oo, apan ang pangangkon nga ang Dios namulong, nga ang Simbahan ni Kristo naorganisar pag-usab ug ang mga doktrina niini gipamatud-an pinaagi sa balaang pagpadayag, mao ang pinakamatahum nga pamahayag nga gihimo ngadto sa kalibutan sukad sa kapanahunan sa Manluluwas mismo dihang gitaak niya ang mga dalan sa Judea ug ang mga kabungturan sa Galilea.⁹

Ang usa ka bahin sa balaan nga pagpadayag [nga nadawat ni Joseph Smith] mao ang instruksyon sa pag-establisar og balik sa tinuod ug buhi nga Simbahan, nga gipahiuli niining moderno nga kapanahunan sama sa giestablisar kaniadto sa kapanahunan sa Manluluwas sa kaugalingon niyang mortal nga pagpangalagad. Si Propeta Joseph Smith miingon nga ang Simbahan ni Jesukristo “gitukod sumala sa mga sugo ug mga pagpadayag nga gihatag Niya sa among mga kaugalingon niining katapusang mga adlaw, ingon man usab sumala sa pagkahan-ay sa Simbahan maingon sa narekord diha sa Bag-ong Tugon” [Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: Joseph Smith (2007), 138]. …

… Kadtong mga nabunyagan sa Simbahan sa ika-sayis sa Abril, 1830, mituo sa pagkaanaay personal nga Dios; mituo sila nga ang iyang pagkatinuod ug ang katinuod sa iyang Anak, si Jesukristo, naglangkob sa mahangturon nga pundasyon diin ang simbahan gitukod.¹⁰

Pinaagi kang [Joseph Smith] ug sa nagsunod pang mga hitabo, ang priesthood ug ang ebanghelyo sa kahingpitan niini sa makausa gipahiuli sa yuta, ug dili na gayud kuhaon pagbalik [tan-awa sa D&P 65:2]. Ang Simbahan ni Kristo, ang gingharian sa Dios dinhi sa yuta, giestablisar og balik ug sa katuyoan, sumala sa kasulatan, molukop ug mopuno sa tibuok kalibutan [tan-awa sa Daniel 2:35].¹¹

Ang kinabuhi ni Propeta Joseph Smith “gigiyahan pinaagi sa pagpadayag.”

Si Joseph Smith usa ka propeta, manalagna, ug tigpadayag.

Ang pag-anhi ni Propeta Joseph sa kalibutan mao ang katumanan sa panagna daghang siglo nang milabay sa gipamulong ni Jose kinsa gibaligya ngadto sa Ehipto:

“Usa ka manalagna ang pasanayon sa Ginoo nga akong Dios, kinsa mao ang usa ka pinili nga manalagna ngadto sa bunga sa akong mga kaliwat. … Ug ang iyang ngalan pagatawgon sama kanako ug kini sama sa ngalan sa iyang amahan” (2 Nephi 3:6, 15).

Si Joseph Smith, Jr., gitawag sama sa ngalan ni Joseph sa karaan kinsa gihimong ulipon sa Ehipto, ug usab sama sa ngalan sa iyang amahan, Joseph Smith, Sr., sa ingon nagtuman niini nga panagna. Naila siya nga si Propeta Joseph Smith ug gitawag nga “si Joseph nga Manalagna.” Sagad tawagon siya nga “propeta, manalagna, ug tigpadayag.”

Ang pulong nga “Propeta” ug “Manalagna” ug “Tigpadayag” sagad nga bali-balihon ra og gamit ug gihunahuna sa kadaghanan isip usa og pareho ra nga butang. Dili kini pareho, ug kining tulo ka pulong adunay managbulag ug lahi-lahi nga kahulugan.

Si [Elder] John A. Widtsoe mihatag og kahulugan sa propeta isip magtutudlo—usa ka tawo nga mopasabut sa kamatuoran. Motudlo siya sa kamatuoran sigon sa ipadayag sa Ginoo ngadto sa tawo, ug ubos sa inspirasyon mopasabut niini aron masabtan sa katawhan. Ang pulong nga “propeta” sagad nga gisabut nga ang tawo nga tigdawat sa papadayag ug direksyon gikan sa Ginoo. Daghan ang nagtuo nga ang usa ka propeta managna sa umaabut nga hitabo, apan usa lamang kini sa daghang mahimo sa usa ka propeta. Siya ang tigpamaba sa Ginoo.

Ang manalagna usa ka tawo nga makakita. Wala magpasabut nga siya makakita pinaagi sa iyang kinaiyanhong mga mata kondili pinaagi sa espirituhanong mga mata. Ang gasa sa esprituhanong pagkakita usa ka langitnong gasa. Si Joseph sama kang Moises, ang karaang manalagna, ug si Moises nakakita sa Dios nawong sa nawong, apan iyang gipasabut sa unsang paagi siya nakakita sa Ginoo sa ingon niini nga mga pulong:

“Apan karon ang akong kaugalingon nga mga mata nakakita sa Dios; apan dili ang akong kinaiyanhon, apan ang akong espirituhanon nga mga mata, tungod kay ang akong kinaiyanhon nga mga mata dili makahimo sa pagtan-aw; tungod kay ako malaya ug mamatay diha sa iyang atubangan; apan ang iyang himaya ania kanako; ug ako nakakita sa iyang nawong, tungod kay nahimaya ang akong panagway diha sa iyang atubangan.” (Moises 1:11).

Dili gayud kita maghunahuna nga ang espirituhanong pagkakita dili usa ka literal nga pagkakita. Kini nga panan-awon dili sa hunahuna o imahinasyon. Ang butang nakita gayud apan dili sa kinaiyanhong mga mata. Matag usa kanato dunay espirituhanong mga mata nga katugbang sa atong kinaiyanhong mga mata. Una kitang gimugna sa espirituhanong paagi ug dayon ang atong lawas gimugna isip tabon sa atong espiritu. Gisultihan kita nga sa kinabuhi sa wala pa kita dinhi sa yuta nagpakabuhi kita pinaagi sa nakita. Pinaagi kini sa makita sa atong espirituhanong mga mata kay wala pa kita hatagi og lawas nga dunay kinaiyanhong mga mata. Ang tanang tawo dunay espirituhanong panan-aw apan dili kanunay magamit hangtud nga dasigon sa Espiritu sa Ginoo. …

Pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo, pipila ka mga tawo, nga gipadala sa yuta alang niana nga katuyoan, makakita ug makatan-aw sa mga butang nga may kalabutan sa Dios. Ang manalagna usa ka tawo nga makakita ug mahibalo sa mga butang nga nangagi, ug sa mga butang usab nga umaabut, ug pinaagi kanila ang tanang butang ipadayag (tan-awa sa Mosiah 8:15–17). Sa daling pagkasulti, siya ang tawo nga makakita, magalakaw sa kahayag sa Ginoo nga abli ang espirituhanong mga mata ug gidasig sa gahum sa Espiritu Santo. Si Moises, Samuel, Isaias, Ezequiel, ug daghan pang uban mga manalagna, kay natugyanan sila og duol ang panan-aw sa balaanong himaya ug gahum kay sa naa sa ubang mga tawo.

Ang usa ka pagpadayag magpaila sa butang nga wala pa mahibaloi o butang nga nahibaloan na sa tawo kaniadto ug wala na niya mahinumdumi. Sa kanunay ang pagpadayag naglangkob sa kamatuoran, ug kanunay kining moabut inubanan sa pagtugot. Ang pagpadayag madawat sa lain-laing paagi, apan kinahanglan nga sa kanunay ang tawo nga tigdawat sa pagpadayag nagkinabuhi ug nagpuyo nga takus sa balaang espiritu sa pagpadayag, sa espiritu sa kamatuoran, ug makahimo sa pagdawat og balaang mga mensahe.

Sa pag-summarize makaingon kita nga ang propeta usa ka magtutudlo sa balaang kamatuoran, usa ka manalagna sa kinatibuk-ang kahulugan niini. Ang espirituhanong panan-aw ni [Joseph Smith] nadasig sa pinakataas nga sukod ug gihimong espirituhanon sa Espiritu Santo. Gumikan niini nga gasa iyang nakita ang Amahan ug ang Anak dihang miadto siya sa kakahoyan sa pag-ampo. Samtang subayon nato ang iyang kinabuhi ug mga buhat sukad niana, atong makita nga wala siya mopadayon basi sa kaugalingon niyang gahum. Nag-agad siya sa Ginoo ug nakadawat sa tabang ug gihatagan og instruksyon. Gigiyahan sa pagpadayag ang iyang kinabuhi.¹²

Pagdayeg sa tawo kinsa nakigsulti kang Jehovah.

Kon manganta kita mahitungod ni Joseph Smith sa, “Pagdayeg sa Tawo” (Mga Himno ug mga Awit sa mga Bata, p. 50), atong mahinumduman ang daghang dalaygon nga butang mahitungod kaniya.

Siya atong ginadayeg tungod sa iyang kapasidad sa pagpakigsulti dili lang kang Jehovah apan sa uban usab nga mga personahe sa langit. Daghan kaayong mibisita, mihatag sa mga yawe, ug mitudlo sa “pinili nga manalagna” nga gipakatawo niining ulahing mga adlaw (2 Ne. 3:6–7). Dihang gipanalanginan sa Amahang Smith ang batan-ong si Joseph niadtong 1834, gipahayag niya nga ang karaang Jose sa Ehipto nakakita niining manalagna sa ulahing mga adlaw. Ang karaang Jose mibakho dihang iyang nahibaloan sa unsang paagi ang buhat ni Propeta Joseph mopanalangin sa labihan kadaghan sa iyang kaliwatan.

Gidayeg sab nato si Joseph Smith, sa iyang kakugi ug katakus nga mohubad ug modawat sa gatusan ka pahina sa pinadayag nga kasulatan. Siya ang nahimong agianan sa pagpadayag. Pinaagi kaniya, gibana-bana nga, mas daghang pahina sa kahibulungang mga kasulatan ang nahimo kay sa ubang tawo diha sa kasaysayan.

Atong gidayeg si Joseph dili lang sa iyang katakus sa paglahutay apan sa “[pag]lahutay og maayo” (D&P 121:8). Sa bata pa siya, dunay masakit nga operasyon sa iyang paa—kon wala kadto nga operasyon dili unta siya makahimo sa pait ug makaluya nga lakaw padulong sa Kampo sa Zion gikan sa Ohio ngadto sa Missouri. Atol sa mao nga lakaw si Joseph “naglakaw sa daghang higayon ug nakaangkon og paslot, dugoon, ug ngulngol nga tiil” [Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: Joseph Smith, 349]. Sa samang paagi, midayeg kita kaniya ug kang Emma sa paglahutay sa sakit nga pagkawala sa unom nila ka natural ug sinagop nga mga anak sa sayo nga pangidaron. Ang mga ginikanan nga mawad-an bisan usa lang ka anak mapuno sa kasubo.

Atong gidayeg si Joseph sa katakus nga molahutay sa pagpanggukod, lakip ang dugay ug hilabihan nga paghikaw sa Bilanggoan sa Liberty. Sa kadaghanan, makabugto kini sa paglaum. Hinoon ang Ginoo sa langit misaad sa binilanggo nga si Joseph nga “ang lumulupyo sa yuta magpakisayud sa imong ngalan” (D&P 122:1). Kita karon nagpuyo sa panahon diin nagkadaghan ang nagpangutana mahitungod ni Joseph Smith ug sa gipahiuli nga ebanghelyo.

Dugay nang natuman ni Joseph ang iyang pangandoy nga siya “pagahukman nga patas sama kanila” nga mga karaan [Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: Joseph Smith, 276]. Karon makakanta na kita bahin kang Joseph kon sa unsang paagi “didto siya pagakoronahan” (Mga Himno ug mga Awit sa mga Bata, 1996 nu. 50).

Gidayeg nato si Joseph sa paglahutay sa mapait ug pabalik-balik nga pagbudhi ug mga kasagmuyo. Sa ingon, siya miadto sa Carthage “sama sa usa ka karnero ngadto sa ihawanan,” “malinawon ingon sa kabuntagon sa ting-init,” ug “walay sala ngadto … sa tanan nga mga tawo” (D&P 135:4). Wala siya moadto sa Carthage nga may kaligutgot. Wala siya moadto sa Carthage nga nagbagutbot. Pagkatalagsaon nga katakus nga makalahutay og maayo!

Si Joseph nahibalo kon asa siya nag-atubang. Nag-atubang siya sa Manluluwas nga si Jesukristo nga iyang gipaminaw sukad ang atong Langitnong Amahan misugo sa batan-ong si Joseph, nga nag-ingon, “Kini ang Akong Hinigugma nga Anak. Paminaw Kaniya!” [Joseph Smith—Kasaysayan 1:17].¹³

Ang kinabuhi ug misyon ni Propeta Joseph Smith nagtabang natong makabalik sa dalan padulong sa kinabuhing dayon.

Mapasalamaton ko niining tawhana, sa iyang mga pagtulun-an, sa iyang mga pagpadayag, sa unsay iyang gibilin kanato, kay tungod kaniya ang ebanghelyo napahiuli dinhi sa yuta. Nagtuo kong wala nay mas matahum pa nga sugilanon sa tanang kasaysayan kay sa yano, matam-is nga sugilanon sa usa ka bata nga miadto sa kakahoyan duol sa iyang balay, miluhod sa pag-ampo ug nakadawat og langitnong mga pagbisita.

Karon nagtan-aw kita sa iyang kinabuhi ug sa iyang mga buhat. Daghan ang nagsiksik bahin sa iyang kinabuhi ug binuhatan kon giunsa niya sa paggama ang nasulat nga mga pulong, apan dili kini misteryo. … Usa ka yano nga pagtuo ang anaa, pagtuo sa usa ka batan-on kinsa angayan pang bansayon sa mga butang nga may kalabutan sa Dios. Ug sa paglabay sa panahon, kini nga batan-on, nga dili usa ka eskolar ug dili edukado, gi-edukar sa Ginoo alang sa mga butang nga umaabut.

Karon gihatag kanato ang panabut ug usa ka panghunahuna. Kinahanglan lang nato nga bansayon ug ugmaron kini sigon sa sugo sa Ginoo kang Joseph ug magbaton og yano nga pagtuo sama sa iyaha ug andam nga mosunod sa yano nga mga instruksyon. Kon buhaton nato kini ug sundon ang dalan nga gusto [sa Ginoo] nga atong sundon ug kat-unan ang mga leksyon nga gusto niyang atong makat-unan, atong mahibaloan nga ang atong kinabuhi matangtangan sa tanang butang nga sukwahi sa mga katuyoan sa Dios, ug mao usab kini kang Joseph. Nahimo siyang usa ka tawo nga duol na sa pagkahingpit, kay iyang nalimpyohan ang iyang kalag ug hunahuna ug nagpakabuhi nga duol sa Ginoo ug makig-istorya Kaniya ug makadungog Kaniya nga mamulong sa mga butang nga iyang gibilin kanato pinaagi sa iyang mga pagpadayag. Pinaagi sa espirituhanon niyang mga mata iyang nakita ang mga nangagi ug ang mga umaabut, ug anaa kanato ang kamatuoran sa katinuod sa mga butang nga iyang nakita. …

Mapasalamaton ko sa akong pagkamiyembro niini nga Simbahan, ug ang akong pagpamatuod sa kabalaan niini nagsentro sa yano nga sugilanon sa usa ka bata ilawom sa mga kakahoyan nga miluhod ug nakadawat og mga langitnong pagbisita—dili usa ra ka Dios, apan duha ka managlahi nga personahe, ang Amahan ug ang Anak, mipadayag pag-usab sa kalibutan sa mga personahe sa Dios nga Kapangulohan. Ang akong pagtuo ug pagpamatuod nagsentro niining yano nga sugilanon, kay kon dili pa kini tinuod, malaglag ang Mormonism. Kon tinuod kini—ug mopamatuod ko nga tinuod kini—usa kini sa pinakatalagsaon nga bugtong hitabo sa tanang kasaysayan.

Akong pag-ampo [nga] samtang kita naghinumdom niining talagsaong propeta ug namalandong sa iyang kinabuhi, unta kita adunay pagpasalamat sa atong kasingkasing alang sa tanang butang nga miabut sa atong kinabuhi tungod sa iyang pagkamanalagna ug sa iyang mga pagpadayag kanato—usa ka pinili nga manalagna, gipakatawo sa Ginoo sa paggiya kanato niining ulahing mga adlaw, aron kita mobalik pagsubay sa mga dalan nga mohatud kanato sa kahimayaan ug kinabuhing dayon.¹⁴

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Mga Pangutana

Pamalandungi ang mga pagtulun-an ni Presidente Hunter mahitungod sa Unang Panan-awon ni Joseph Smith (tan-awa sa seksyon 1). Sa unsang paagi ang imong pagpamatuod sa Unang Panan-awon miimpluwensya kanimo? Nganong importante alang sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw ang pagbaton og pagpamatuod nga si Joseph Smith propeta sa Dios?
Unsa ang imong mga impresyon samtang imong giribyu ang mga pagtulun-an ni Presidente Hunter mahitungod sa organisasyon sa Simbahan? (Tan-awa sa seksyon 2.) Unsa nga mga panalangin ang miabut kanimo ug sa imong pamilya tungod sa gipahiuli nga Simbahan ni Jesukristo?
Nganong makatabang ang pagsabut sa mga kahulugan sa mga titulo nga propeta, manalagna, ug tigpadayag? (Tan-awa sa seksyon 3.) Sa unsang paagi ikaw napanalanginan pinaagi sa mga propeta, manalagna, ug mga tigpadayag?
Sa seksyon 4, gilatid ni Presidente Hunter ang pipila ka rason sa atong pagdayeg ni Joseph Smith. Sa unsang paagi kini nga mga pagtulun-an nakadugang sa inyong pagpasalamat sa Propeta nga si Joseph? Unsay imong makat-unan gikan sa ehemplo ni Joseph Smith?
Ribyuha ang mga pagtulun-an ni Presidente Hunter mahitungod sa pagtuo, espirituhanong edukasyon, ug kamasulundon ni Joseph Smith (tan-awa sa seksyon 5). Sa unsang paagi kini nga pagtulun-an magamit kanato? Unsaon nato pagpakita sa atong pagpasalamat sa mga panalangin nga miabut kanato pinaagi ni Propeta Joseph Smith?

May Kalabutan nga mga Kasulatan

Hubad ni Joseph Smith, Genesis 50:25–33; Daniel 2:44; Mga Taga-Efeso 2:19–22; 4:11–14; D&P 1:17–32; 5:9–10; 122:1–2; 135; Joseph Smith—Kasaysayan

Tabang sa Pagtuon

“Samtang imong mabati ang kalipay nga nagagikan sa pagsabut sa ebanghelyo, mahimo nimong gamiton ang unsay imong nakat-unan. Paningkamot sa pagpuyo nga nahisubay sa imong nasabtan. Ang pagbuhat sa ingon molig-on sa imong pagtuo, kahibalo, ug pagpamatuod” (Isangyaw ang Akong Ebanghelyo [2004], 21).