1 En sjá. Nú bar svo við, að ég, Jakob, hafði þjónað þjóð minni mikið með orðum, (en ég get ekki fært nema lítið af orðum mínum í letur, vegna þess hve erfitt er að letra orð okkar á töflurnar) og vér vitum, að það, sem letrað er á töflurnar, hlýtur að haldast —

2 Hins vegar hlýtur það, sem vér letrum á eitthvað annað en töflur, að eyðast og mást út, en vér getum letrað nokkur orð á töflur, sem veita munu börnum vorum og ástkærum bræðrum örlitla þekkingu á oss eða feðrum sínum —

3 En yfir þessu gleðjumst vér, og vér vinnum ötullega að því að letra þessi orð á töflurnar í von um, að ástkærir bræður vorir og börn muni taka við þeim með þakklátu hjarta og skoða þær til að fræðast í gleði, en hvorki sorg né fyrirlitningu, um fyrstu foreldra sína.

4 Og í þeim tilgangi höfum vér fært þetta í letur, að þeir megi vita, að vér þekktum til Krists og lifðum í von um dýrð hans mörg hundruð árum fyrir komu hans. Og vér lifðum ekki einir í von um dýrð hans, heldur einnig allir hinir heilögu spámenn, sem á undan oss komu.

5 Sjá, þeir trúðu á Krist og tilbáðu föðurinn í hans nafni, og vér tilbiðjum einnig föðurinn í hans nafni. Og í þeim tilgangi höldum vér lögmál Móse, að það beini sálum vorum til hans. Og af þeim sökum er það helgað oss til réttlætis á sama hátt og það var talið Abraham til réttlætis í eyðimörkinni að hlýðnast boði Guðs um að fórna syni sínum, Ísak, sem er í líkingu við Guð og hans eingetna son.

6 Þess vegna kynnum vér oss spámennina og vér höfum margar opinberanir og spásagnaranda. Og með öllum þeim vitnisburði öðlumst vér von, og trú vor verður óhagganleg, slík, að vér getum vissulega skipað fyrir í nafni Jesú, og sjálf trén hlýða oss, eða fjöllin, eða öldur sjávar.

7 Samt sýnir Drottinn Guð oss veikleika vorn, til að vér megum vita, að það er fyrir náð hans og mikið lítillæti gagnvart mannanna börnum, að vér höfum kraft til að gjöra slíkt.

8 Sjá. Mikil og undursamleg eru verk Drottins. Hve ókannanleg eru ekki djúp leyndardóma hans, og útilokað er, að maðurinn finni allar leiðir hans. Enginn maður þekkir leiðir hans, nema þær séu opinberaðar honum. Þess vegna bræður, skuluð þér ekki forsmá opinberanir Guðs.

9 Því að sjá. Með krafti orðs hans varð maðurinn til á yfirborði jarðar, þeirrar jarðar, sem sköpuð var með krafti orðs hans. Og ef Guð gat mælt þannig, að heimurinn varð til, og mælt þannig, að maðurinn varð til, hví skyldi hann þá ekki eins geta skipað jörðunni og sköpunarverki sínu á yfirborði hennar, sem honum þóknast og að eigin vild?

10 Bræður, leitist þess vegna ekki við að gefa Drottni ráð, heldur leitið ráða hans. Því að sjá. Þér vitið sjálfir, að hann stjórnar öllum verkum sínum af visku, réttvísi og mikilli miskunn.

11 Ástkæru bræður, leitið þess vegna sátta hans fyrir friðþægingu Krists, hans eingetna sonar, og þá verður upprisan yðar, samkvæmt þeim krafti upprisunnar, sem býr í Kristi, og þér verðið kynntir fyrir Guði, sem frumgróði Krists, þar eð þér eigið trú og hafið góða von um að vegsamast í honum, áður en hann birtist í holdinu.

12 Og þér skuluð ekki undrast, mínir elskuðu, að ég segi yður þetta. Því að hvers vegna skyldi ekki talað um friðþægingu Krists til að gjörkynnast honum og þar með öðlast vitneskju um upprisuna og þá veröld, sem í vændum er?

13 Sjá, bræður mínir. Látum þann, sem spáir, spá þannig, að menn skilji, því að andinn segir sannleikann, en lýgur ekki. Þess vegna talar andinn um hlutina eins og þeir í raun eru og eins og þeir í raun munu verða. Þess vegna eru oss sýndir þessir hlutir greinilega, að það verði sálum vorum til hjálpræðis. En sjá. Vér erum ekki einir til vitnis um þetta, því að Guð talaði einnig um það við hina fornu spámenn.

14 En sjá. Gyðingar voru þrjóskufull þjóð, og þeir fyrirlitu einföld og afdráttarlaus orð, réðu spámennina af dögum og sóttust eftir því, sem þeir skildu ekki. Og vegna blindu sinnar, blindu sem hlaust af því að horfa yfir markið, hljóta þeir að falla, því að Guð hefur samkvæmt þeirra eigin vilja tekið frá þeim hinn skýra einfaldleik sinn og látið þeim í té margt, sem þeir fá eigi skilið. Og að ósk þeirra gjörði Drottinn þetta, svo að þeir megi hrasa.

15 Og nú leiðir andinn mig, Jakob, til að spá. Því að ég verð þess var fyrir áhrif andans, sem í mér starfar, að með hrösun sinni munu Gyðingar hafna bjarginu, sem þeir gætu byggt á og gert að traustri undirstöðu.

16 En sjá. Þetta bjarg mun samkvæmt ritningunum verða hinn mikli, hinn síðasti og hinn eini trausti grundvöllur, sem Gyðingar geta byggt á.

17 Og hvernig má það vera, mínir elskuðu, að þeir geti nokkru sinni byggt á hinum trausta grundvelli eftir að hafa afneitað honum, þannig að hann verði meginhyrningarsteinn þeirra?

18 Sjá, ástkæru bræður mínir. Þennan leyndardóm mun ég afhjúpa fyrir yður, ef ég hvika ekki á einhvern hátt frá staðfestu minni í andanum og hrasa ekki vegna ofurkvíðans, sem ég ber í brjósti yðar vegna.