Upprisa

Sameining andalíkama og holdlegs líkama á ný eftir dauða. Eftir upprisu munu andi og líkami aldrei framar aðskildir og maðurinn verður ódauðlegur. Hver sem fæddist á jörðu mun rísa upp vegna þess að Jesús sigraði dauðann (1 Kor 15:20–22).

Jesús Kristur var sá fyrsti sem reis upp á þessari jörð (Post 26:23; Kól 1:18; Op 1:5). Nýja testamentið geymir fullnægjandi sannanir fyrir því að Jesús reis upp í jarðneskum líkama sínum; gröf hans var tóm, hann nærðist á fiski og hunangi, líkami hans var af holdi og beini, fólk snerti hann og englar sögðu hann upprisinn (Mark 16:1–6; Lúk 24:1–12, 36–43; Jóh 20:1–18). Síðari daga opinberun staðfestir raunveruleika upprisu Krists og alls mannkyns (Al 11:40–45; 40; 3 Ne 11:1–17; K&S 76; HDP Móse 7:62).

Ekki munu allir rísa upp til sömu dýrðar (1 Kor 15:39–42; K&S 76:89–98), né heldur rísa upp á sama tíma (1 Kor 15:22–23; Al 40:8; K&S 76:64–65, 85; 88:96–102). Margir heilagir voru reistir upp eftir upprisu Krists (Matt 27:52). Hinir réttlátu munu reistir upp á undan hinum ranglátu og munu koma fram í fyrstu upprisunni (1 Þess 4:16); syndugir sem ekki iðrast koma fram í síðustu upprisunni (Op 20:5–13; K&S 76:85).

Grafir opnuðust og margir líkamir risu upp, Matt 27:52–53 (3 Ne 23:9).
Drottinn er upp risinn, Lúk 24:34.
Ekki hefur andi hold og bein eins og þér sjáið að ég hef, Lúk 24:39.
Ég er upprisan og lífið, Jóh 11:25.
Postularnir tólf kenndu að Jesús væri upprisinn, Post 1:21–22 (Post 2:32; 3:15; 4:33).
Í Kristi munu allir lífgaðir verða, 1 Kor 15:1–22.
Þeir, sem dánir eru í trú á Krist, munu fyrst upp rísa, 1 Þess 4:16.
Sæll og heilagur er sá, sem á hlut í fyrri upprisunni, Op 20:6.

Kristur fórnaði lífi sínu í holdinu og tók það aftur til að koma til leiðar upprisu dauðra, 2 Ne 2:8 (Mósía 13:35; 15:20; Al 33:22; 40:3; He 14:15).
Án upprisunnar yrðum við þegnar Satans, 2 Ne 9:6–9.
Upprisa allra manna verður að veruleika, 2 Ne 9:22.
Abinadí kenndi um fyrstu upprisuna, Mósía 15:21–26.
Ranglátir verða eftir eins og engin endurlausn hefði átt sér stað, að því undanskyldu að bönd dauðans eru leyst, Al 11:41–45.
Alma greindi frá ástandi sálna milli dauða og upprisu, Al 40:6, 11–24.

Við komu Drottins koma fram hinir dánu sem dóu í Kristi, K&S 29:13 (K&S 45:45–46; 88:97–98; 133:56).
Grátið sérstaklega þá, sem enga von hafa um dýrðlega upprisu, K&S 42:45.
Þeir sem engin lögmál þekktu munu eiga þátt í fyrstu upprisunni, K&S 45:54.
Þeir munu rísa upp frá dauðum og ekki aftur deyja, K&S 63:49.
Upprisa frá dauðum er endurlausn sálarinnar, K&S 88:14–16.
Andi og frumefni, óaðskiljanlega samtengd, taka á móti fyllingu gleðinnar, K&S 93:33.
Englar sem eru upprisnar verur og hafa líkama af holdi og beinum, K&S 129:1.
Hvert það vitsmunastig, sem við öðlumst í þessu lífi, mun fylgja okkur í upprisunni, K&S 130:18–19.