Բաժին 74
Հայտնություն՝ տրված Ջոզեֆ Սմիթ Մարգարեին, Հայրամում, Օհայո, 1832թ. հունվարին (History of the Church, 1.242): Մարգարեն գրում է. «Տիրոջ նախորդ խոսքն ստանալուն պես [ՎևՈՒ 73], ես վերսկսեցի Սուրբ գրքերի թարգմանությունը և ջանասիրաբար աշխատեցի, ընդհուպ մինչև համաժողովը, որը պետք է գումարվեր հունվարի 25-ին: Այդ ժամանակահատվածում ես ստացա նաև հետևյալը՝ որպես բացատրություն, առ Կորնթացիս Առաջին Թղթի Է գլխի 14-րդ հատվածի վերաբերյալ» (History of the Church, 1.242):
1–5՝ Պողոսն իր օրերի Եկեղեցուն խորհուրդ է տալիս չպահել Մովսեսի օրենքը. 6–7՝ Փոքր երեխաները սուրբ են և սրբագործված են Քավության միջոցով:
1 Որովհետեվ անհավատ մարդը սրբագործված է կնկանով, և անհավատ կինը սրբագործված է մարդով. եթե ոչ՝ ձեր զավակները պիղծ կլինեին. բայց հիմա սուրբ են:
2 Արդ, առաքյալների օրոք թլփատության օրենքը պահվում էր բոլոր այն հրեաների մեջ, որոնք չէին հավատում Հիսուս Քրիստոսի ավետարանին:
3 Եվ եղավ այնպես, որ մարդկանց մեջ մեծ հակառակություն առաջացավ թլփատության օրենքի վերաբերյալ, քանզի անհավատ ամուսինը ցանկանում էր, որ իր երեխաները թլփատվեին և ենթարկվեին Մովսեսի օրենքին, օրենք, որը կատարվել էր:
4 Եվ եղավ այնպես, որ երեխաները, մեծացած լինելով Մովսեսի օրենքի ենթակայության տակ, տուրք էին տալիս իրենց հայրական ավանդություններին և չէին հավատում Քրիստոսի ավետարանին, որով դառնում էին անսուրբ:
5 Ուստի, դրա համար առաքյալը գրեց եկեղեցուն՝ տալով նրանց պատվիրան, ոչ թե Տիրոջ, այլ իր կողմից, որ հավատացյալը չպիտի միանա անհավատին, մինչև Մովսեսի օրենքը չհեռացվի նրանց միջից,
6 Որ նրանց երեխաները մնան անթլփատ. և որ ավանդությունը վերացվի, որն ասում է, թե փոքր երեխաներն անսուրբ են. քանզի դա ընդունված էր հրեաների մեջ.
7 Բայց փոքր երեխաները սուրբ են՝ սրբագործված լինելով Հիսուս Քրիստոսի քավության միջոցով. և սա է սուրբ գրության իմաստը: