Joseph Smith — Matteus

1 Því að ég segi yður, að þér munuð eigi sjá mig héðan af og vita, að ég er sá, sem spámennirnir hafa ritað um, fyrr en þér segið: Blessaður er sá, sem kemur í nafni Drottins, í skýjum himins, og allir hinir heilögu englar með honum. Þá skildu lærisveinar hans, að hann kæmi aftur til jarðar, eftir að hafa verið dýrðlegur gjörður og krýndur Guði til hægri handar.

2 Og Jesús gekk út úr helgidóminum og hélt brott. Og lærisveinar hans komu til hans til að hlýða á hann og sögðu: Meistari, sýn þú oss varðandi byggingu helgidómsins, því að þú hefur sagt — Þær munu rifnar niður og eftirlátnar ykkur í auðn.

3 En Jesús sagði við þá: Sjáið þér ekki allt þetta, og skiljið þér það ekki? Sannlega segi ég yður, hér á þessu musteri mun eigi eftir verða steinn yfir steini, er eigi sé niður brotinn.

4 Og Jesús yfirgaf þá og fór upp á Olíufjallið. Og þá er hann sat á Olíufjallinu, komu lærisveinarnir til hans einslega og sögðu: Seg þú oss, hvenær verður þetta, sem þú hefur sagt um tortímingu musterisins og Gyðinganna, og hvert er tákn komu þinnar og endaloka veraldar eða tortímingar hinna ranglátu, sem er endalok veraldar?

5 Og Jesús svaraði og sagði við þá: Varist að láta nokkurn blekkja yður —

6 Því að margir munu koma í mínu nafni og segja: Ég er Kristur! Og marga munu þeir blekkja —

7 Þá munu þeir framselja yður til þrengingar og lífláta yður, og allar þjóðir munu hata yður sakir nafns míns —

8 Og þá munu margir láta vélast og framselja hver annan, og hata hver annan —

9 Og fram munu koma margir falsspámenn og blekkja marga —

10 Og vegna þess að misgjörðir þrífast, mun kærleikur flestra kólna —

11 En sá, sem er staðfastur og lætur ekki yfirbugast, mun hólpinn verða.

12 Þegar þér því sjáið viðurstyggð eyðingarinnar, sem Daníel spámaður talaði um, varðandi tortímingu Jerúsalem, þá skuluð þér standa á helgum stað; lesarinn skilji það.

13 Þá flýi þeir, sem eru í Júdeu, til fjalla —

14 Sá sem er uppi á húsþaki skal flýja, en ekki snúa aftur til að sækja eitthvað úr húsi sínu —

15 Né heldur skal sá, sem er á akrinum, snúa aftur til að sækja klæði sín —

16 En vei þeim, sem þungaðar eru, og þeim, sem börn hafa á brjósti, á þeim dögum —

17 Biðjið þess vegna til Drottins, að flótti yðar verði hvorki um vetur né á hvíldardegi —

18 Því að þá, á þeim dögum, munu Gyðingar og íbúar Jerúsalem mæta miklu andstreymi, slíku, sem Guð hefur ekki fyrr sent yfir Ísrael, frá upphafi ríkis þeirra til þessa, né heldur mun nokkru sinni aftur sent yfir Ísrael.

19 Allt, sem á þeim hefur hrinið, er aðeins upphaf þeirra sorga, sem yfir þá munu koma.

20 Og ef dagar þessir yrðu ekki styttir, mundi engu holdi þeirra borgið. En samkvæmt sáttmálanum munu þessir dagar styttir, sakir hinna kjörnu.

21 Sjá, þetta hef ég sagt við yður um Gyðinga. Og segi einhver við yður, eftir andstreymi þessara daga sem yfir Jerúsalem munu koma, tak eftir, hér er Kristur eða þar, þá trúið honum ekki —

22 Því að á þeim dögum munu einnig koma upp falskristar og falsspámenn, og þeir munu gjöra stór tákn og undur, ef unnt væri að blekkja sjálfa hina kjörnu, þá sem eru hinir kjörnu samkvæmt sáttmálanum.

23 Sjá, ég segi yður þetta vegna hinna kjörnu. Og þér munuð enn fremur spyrja hernað og ófriðartíðindi. Gætið þess að skelfast ekki, því að allt, sem ég hef sagt yður, hlýtur að verða, en endirinn er ekki þar með kominn.

24 Sjá, ég hef sagt yður það fyrir —

25 Ef þeir því segja við yður: Sjá, hann er í óbyggðunum, þá farið ekki þangað: Sjá, hann er í leynum, þá trúið því ekki —

26 Eins og birta morgunsins rís í austri og skín allt til vesturs og nær yfir alla jörðina, svo mun og verða koma mannssonarins.

27 Og nú sýni ég yður dæmisögu. Sjá, þar sem hræið er, þangað munu ernirnir safnast. Á sama hátt mun mínum kjörnu safnað saman frá öllum heimsfjórðungum.

28 Og þeir munu spyrja hernað og ófriðartíðindi.

29 Sjá, ég tala vegna minna kjörnu, því að þjóð mun rísa gegn þjóð og ríki gegn ríki. Þá verður hungur og fár og landskjálftar á ýmsum stöðum.

30 Og enn fremur, sakir þess að misgjörðir þrífast, mun kærleikur manna kólna, en sá, sem ekki lætur yfirbugast, hann mun hólpinn verða.

31 Og enn, þessi fagnaðarboðskapur um ríkið verður prédikaður um alla heimsbyggðina, öllum þjóðum til vitnisburðar. Og þá mun endirinn koma eða tortíming hinna ranglátu —

32 Og enn fremur munu orð Daníels spámanns, um viðurstyggð eyðingarinnar, uppfyllast.

33 En þegar eftir andstreymi þessara daga, mun sólin sortna og tunglið hætta að skína. Stjörnurnar munu hrapa af himni og kraftar himins bifast.

34 Sannlega segi ég yður, sú kynslóð, sem þetta mun sýnt, mun ekki líða undir lok, fyrr en allt, sem ég hef sagt, mun uppfyllt.

35 Þó að þeir dagar komi, að himinn og jörð muni líða undir lok, munu orð mín ekki undir lok líða, heldur skulu þau öll uppfyllast.

36 Og, eins og ég sagði áður, eftir andstreymi þessara daga, og eftir að kraftar himna munu bifast, þá mun tákn mannssonarins birtast á himni, og allar kynkvíslir jarðar hefja kveinstafi. Og þær munu sjá mannssoninn koma í skýjum himins í veldi og mikilli dýrð —

37 Og hver, sem varðveitir orð mín, mun ekki láta blekkjast, því að mannssonurinn mun koma, og hann mun senda engla sína á undan sér með hvellum lúðri, og þeir munu safna saman leifunum af hans kjörnu úr áttunum fjórum, himinskauta á milli.

38 Nemið nú líkinguna af fíkjutrénu. Þegar greinar þess eru enn mjúkar og laufið tekur að springa út, þá vitið þér, að sumar er í nánd —

39 Eins skulu mínir kjörnu vita, þegar þeir sjá allt þetta, að hann er í nánd, já, fyrir dyrum —

40 En daginn og stundina veit enginn, nei, ekki englar Guðs á himni, enginn nema faðir minn einn.

41 En eins og var á dögum Nóa, svo mun og verða við komu mannssonarins —

42 Því að eins verður hjá þeim og var á dögunum fyrir flóðið. Því að fram að þeim degi, er Nói gekk í örkina, átu þeir og drukku, kvæntust og giftust —

43 Og vissu ekki fyrr en flóðið kom og hreif þá alla burt. Eins verður við komu mannssonarins.

44 Þá mun rætast það, sem ritað er, að á síðustu dögum verði tveir á akri, annar mun tekinn, hinn eftir skilinn —

45 Tvær munu mala á kvörn, önnur verður tekin, hin eftir skilin —

46 Það, sem ég segi einum, það segi ég öllum mönnum: Vakið því, þér vitið eigi hvaða dag Drottinn yðar kemur.

47 Það skuluð þér vita, að ef húsráðandinn hefði vitað á hvaða stundu þjófurinn kæmi, hefði hann verið á verði og ekki látið brjótast inn í hús sitt, heldur verið viðbúinn.

48 Verið þér og viðbúnir, því að mannssonurinn kemur á þeirri stundu, sem þér ætlið eigi.

49 Hver er þá trúr og hygginn þjónn, sem húsbóndinn hefur sett yfir heimamenn sína til að gefa þeim mat á réttum tíma?

50 Blessaður er sá þjónn, sem húsbóndinn finnur breyta svo, þegar hann kemur. Og sannlega segi ég yður: Hann mun gjöra hann að stjórnanda allra sinna eigna.

51 En segi hinn illi þjónn í hjarta sínu: Húsbónda mínum dvelst —

52 Og tekur að berja samþjóna sína og eta og drekka með svöllurum —

53 Þá mun húsbóndi þess þjóns koma á þeim degi, sem hann væntir ekki, og á þeirri stundu, sem hann veit ekki —

54 Og mun höggva hann í sundur og útnefna honum hlutskipti með hræsnurum. Þar mun verða grátur og gnístran tanna.

55 Og þá koma endalok hinna ranglátu, samkvæmt spádómi Móse, er segir: Þeir munu útilokaðir frá öðrum, en endalok veraldar eru ekki þar með komin, heldur er tímar líða.