“Unsa man Kadto nga Kanta?”
Ang pagkanta nakatabang sa kahadlok ni Caleb nga mawala.
Miwara-wara si Caleb sa kamot sa pagpanamilit ngadto ni Mama. Siya ug ang iyang igsoong lalaki ug ang iyang igsoong babaye mogahin og tibuok semana didto sa balay sa iyang iyaan. Dili kaayo layo gikan sa balay nga gipuy-an sa pamilya ni Caleb sa Pilipinas, apan kini mura gihapon og suroy-suroy ang pamati. Malingaw gayod sila og maayo!
Misakay silang tanan sa sakyanan. Si Papa midrayb kanila paingon sa balay sa ilang iyaan. Midagan si Caleb aron mogakos sa iyang iyaan ug sa iyang ig-agaw.
“Gimingaw ko ninyo!” miingon siya.
Mipahiyom ang iyang iyaan. “Gimingaw na usab ko nimo! Dali, naghimo ko og mga makaon alang kaninyo.”
Sulod sa duha ka adlaw, si Caleb nagdula uban sa iyang mga igsoon ug ig-agaw sa tibuok adlaw. Nagdula sila og mga video game. Nagdrowing sila og mga hulagway. Nanagan sila sa gawas. Apan sa ikatulong adlaw, dili maayo ang gibati ni Caleb. Ang iyang lawas nanghinay ug sakit nga pamation.
“Tingali gikapoy gayod ka gikan sa pagdula og maayo,” miingon ang iyang iyaan. Mihatag siya og usa ka baso nga tubig kaniya. Si Caleb natulog og sayo.
Sa dihang mimata na siya, mas migrabe ang iyang gipamati. Hapit dili siya makalihok! Adunay nanurok nga milukop sa iyang mga paa. Nabalaka ang iyang iyaan. Mitawag siya ni Mama.
Sa wala madugay si Mama ug Papa mikuha kang Caleb ug midala kaniya sa ospital. Ang doktor mihimo og pipila ka mga paghiling. Misulti siya kanila nga si Caleb adunay sakit nga gitawag og dengue nga hilanat. Mura og hadlok paminawon.
“Maayo gani nga inyo siya nga gidala dinhi,” miingon ang doktor. “Kinahanglan siya mopabilin dinhi og taud-taud aron kami makabantay kaniya.”
Ang nurse midala kanila ngadto sa usa ka kwarto uban sa tulo pa ka masakiton nga mga bata. Mitabang si mama ni Caleb nga makasaka sa iyang higdananan. Iya siyang gigakos og hugot ug militok og usa ka pag-ampo. Dayon si Mama ug si Papa mibiya.
Nahadlok si Caleb. Misugod siya sa pagkanta og kanta sa Primary aron matabangan siya nga moarang-arang ang pamati.
“Amahan namo, naa ba gy[o]d ka?” siya mikanta. “Sa pag-ampo sa bata naminaw ka ba?”
Ang uban nga mga bata naminaw. “Unsa man kadto nga kanta?” usa ka batang lalaki nangutana.
“Nakat-onan nako kini sa Primary,” miingon si Caleb. “Nakapahimo kini nako nga mobati og kaisog. Nagpahinumdom kini nako nga ang Langitnong Amahan kanunayng anaa alang kanako.”
“Mahimo bang imo kining kantahon pag-usab?” usa ka batang babaye ang mihangyo. “Nindot kaayo na.”
Samtang gikanta pag-usab ni Caleb ang awit ang iyang kahadlok nawala.
“Unsa man na ang Primary?” nangutana ang laing batang babaye. Misulti si Caleb kanilang tanan mahitungod sa simbahan ug sa Primary. Siya mipaambit sa iyang pagpamatuod sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo.
Si Caleb mikanta sa mga kanta sa Primary ngadto sa uban nga bata kada adlaw hangtod nga siya mipauli. Mipaambit usab siya og mga istorya sa kasulatan. Nakapahimo kini niya nga moarang-arang ang pamati, ug siya nasayod nga nakatabang kini usab kanila. Nalipay siya nga makapaambit siya sa ebanghelyo, bisan diha sa ospital.
Mga paghulagway pinaagi ni Maria J. Mola