« មិត្តភក្តិបត់រូបក្រដាស » ប្រិយមិត្ត ខែ ឧសភា ២០២៣ ទំព័រ ៣០–៣១ ។
មិត្តភក្តិបត់រូបក្រដាស
តើ អារី និងមិត្តភក្តិរបស់នាងអាចជួយលោក ស្រី ហ្វ្រេងលីន បានដោយរបៀបណា ?
ដំណើររឿងនេះបានកើតឡើងនៅ ស.រ.អា. ។
« ដល់ពេលចេញលេងហើយ ! » គ្រូរបស់អារី បានហៅ ។
មិត្តរួមថ្នាក់របស់អារី បានតម្រង់ជួរចេញក្រៅទៅកាន់កន្លែងក្មេងលេង ។ ប៉ុន្តែ អារី និងមិត្តភក្តិរបស់នាងតែងតែនាំគ្នាទៅបណ្ណាល័យវិញ ។ ពួកគេចូលចិត្តខ្ចីសៀវភៅ ហើយធ្វើសិប្បកម្មជាមួយគ្នា ។
គ្រីស្ទីន និង អេលឡា កំពុងរង់ចាំនៅក្បែរមាត់ទ្វាររួចទៅហើយ ។ អារី បានចាប់យកសៀវភៅរបស់នាង ហើយក្រដាសមួយដុំ ។ បន្ទាប់មកនាងបាននាំផ្លូវទៅកាន់សាល ។
« ខ្ញុំសង្ឃឹមថាសៀវភៅ The Dragon Keeper’s Secret មានម្តងទៀត ! » អារី បាននិយាយ ។ « ខ្ញុំចង់ខ្ចីវាឲ្យបានយូរ » ។
នៅពេលពួកគេទៅដល់បណ្ណាល័យ ក្មេងស្រីទាំងនេះបានលើកដៃគ្រវីដល់លោកស្រី ហ្វ្រេងលីន ។ គាត់តែងតែស្វាគមន៍ដល់ពួកគេដោយស្នាមញញឹមដ៏ស្រស់ថ្លា ។ ប៉ុន្តែថ្ងៃនេះ ស្នាមញញឹមរបស់គាត់មិនស្រស់ថ្លាទៀតទេ ។
អារី បានចងចិញ្ចើមនៅពេលនាងដាក់សៀវភៅទុកលើតុ ។ « តើលោកស្រី ហ្វ្រេងលីន មិនសូវសប្បាយចិត្តចំពោះឯងទេឬ ? »
គ្រីស្ទីន ញាក់ស្មា ។ « ប្រហែលគាត់គ្រាន់តែរវល់ទេ » ។
« ប្រហែលដែរ » ។ អារី បានអង្គុយចុះ ហើយបានទាញក្រដាសមួយសន្លឹកមក ។ នាងបានបត់វាយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ដោយយកមេដៃរបស់នាងមកឆូតឲ្យស្អាត ។
« តើថ្ងៃនេះយើងធ្វើអ្វី ? » អេលឡា បានសួរ ។
« ចុះបើធ្វើបន្ទះប័ណ្ណដាក់ចំណាំវិញ ? » អារី បាននិយាយ ។ « វាស្រួលធ្វើណាស់ ។ ខ្ញុំនឹងបង្ហាញឯង » ។
អារី បានរៀនបត់រូបក្រដាស ។ វាគឺជាសិល្បៈមួយប្រភេទមកពីប្រទេសជប៉ុន ដែលធ្វើឡើងដោយការបត់ក្រដាសទៅជាទម្រង់ផ្សេងៗគ្នា ។ អារី បានចេះពីរបៀបធ្វើទម្រង់គ្រប់ប្រភេទទាំងអស់ ហើយនាងបានបង្រៀនមិត្តភក្តិរបស់នាងនូវអ្វីដែលនាងបានរៀន ។
អារី បានបង្ហាញ គ្រីស្ទីន និង អេលឡា អំពីរបៀបធ្វើនីមួយៗ ។ មិនយូរប៉ុន្មានពួកគេទាំងបីនាក់មានបន្ទះប័ណ្ណកំណត់ចំណាំសៀវភៅរាងការ៉េតូចមួយ ។
« កែងត្រង់នេះ ធ្វើបែបនេះ » ។ អារី បានបើកសៀវភៅរបស់នាង ហើយដាក់បន្ទះប័ណ្ណកំណត់ចំណាំនៅកែងទំព័រមួយ ។
« ឡូយណាស់ ! » គ្រីស្ទីន បានទាញក្រដាសផ្សេងទៀតមក ។ « ខ្ញុំចង់ធ្វើវាខ្លួនឯង » ។
ខណៈដែលពួកគេធ្វើវា ពួកគេបាននិយាយអំពីសៀវភៅដែលពួកគេបានអាន និងអ្វីដែលពួកគេចង់អានបន្ទាប់ទៀត ។ អារី បានសម្លឹងមើលទៅលោកស្រី ហ្វ្រេងលីន ម្តងទៀត ។ គាត់នៅតែហាក់ដូចជាមិនសូវសប្បាយចិត្តដដែល ។
មិនយូរប៉ុន្មានលោកស្រី ហ្វ្រេងលីន បានមកឈប់នៅតុរបស់ពួកគេ ។
« ម៉ិចហើយក្មេងៗ » ។ គាត់បានដាក់សៀវភៅមួយក្បាលនៅលើតុ ។ វាគឺជាសៀវភៅ dragon keeper ! « សៀវភៅនេះសម្រាប់ប្អូន អារី ។ ខ្ញុំដឹងថា ប្អូនបានរង់ចាំវាយូរហើយ » ។
« ចាស អរគុណ ! » អារី បានលើកវាឡើង ។
លោកស្រី ហ្វ្រេងលីន បានដកដង្ហើមធំ ។ « មានគេលួចឡានរបស់ខ្ញុំថ្ងៃនេះ ។ ពួកគេបានយកសៀវភៅ និងភ្លេងរបស់ខ្ញុំទាំងអស់ » ។
« ឱ គួរឲ្យសោកស្តាយណាស់ ! » គ្រីស្ទីន បាននិយាយ ។
លោកស្រី ហ្វ្រេងលីន ធ្វើឲ្យពួកគេញញឹមមិនចេញទេ ។ « មែនហើយ វាគ្រាន់តែរបស់របរប៉ុណ្ណោះ ។ របស់របរវាអាចរកថ្មីបាន ។ ខ្ញុំរីករាយដែលគ្មាននរណាគ្រោះថ្នាក់ » ។
អារី បានមើលលោកស្រី ហ្វ្រេងលីន ដើរចេញ ។
អេលឡា បាននិយាយថា « ខ្ញុំចង់ជួយគាត់ណាស់ » ។
អារី បានសម្លឹងមើលទៅបន្ទះប័ណ្ណកំណត់ចំណាំក្រដាសនៅក្នុងដៃរបស់នាង ។ « ប្រហែលជាយើងអាចធ្វើបាន ! »
« ជាអ្វីទៅ ? » គ្រីស្ទីន បានសួរ ។
អារី ញញឹម ។ « ទៅផ្ទះខ្ញុំពេលរៀនចប់ ។ ខ្ញុំមានគំនិតមួយ » ។
នៅថ្ងៃស្អែក អារី គ្រីស្ទីន និងអេលឡា បានទៅបណ្ណាល័យនៅពេលពួកគេចេញលេង ដូចសព្វដង ។ ប៉ុន្តែលើកនេះ ពួកគេមិនគ្រាន់តែយកសៀវភៅប៉ុណ្ណោះទេ ។ ពួកគេមានអ្វីពិសេសជូនលោកស្រី ហ្វ្រេងលីន ផងដែរ ។
« ពួកយើងបានធ្វើវាសម្រាប់លោកស្រី ! » អារី បានជូនថង់មួយទៅកាន់លោកស្រី ហ្វ្រេងលីន ។ « ពួកខ្ញុំដឹងថា ពួកខ្ញុំមិនអាចជំនួសអ្វីទាំងអស់ដែលបានលួចនោះទេ ប៉ុន្តែពួកខ្ញុំគិតថា វាអាចជួយជួយលោកស្រីបាន » ។
លោកស្រី ហ្វ្រែងលីន បានមើលនៅក្នុងថង់នោះ ។ ក្នុងថង់នោះមានសុទ្ធតែរូបក្រដាស—បន្ទះប័ណ្ណកំណត់ចំណាំ រូបត្រី រូបបេះដូង និងមេអំបៅ ។ គាត់បានញញឹមយ៉ាងធំ ។
« វាអស្ចារ្យណាស់ ! អរគុណខ្លាំងណាស់ » ។ នាងបានទាញចំណែករូបក្រដាសចេញមកពីថង់ ។ រូបក្រដាសនេះបានបត់ដើម្បីធ្វើកូនសៀវភៅតូចមួយ ។ « ខ្ញុំនឹងប្រើទិនានុប្បវត្តិដ៏តូចនេះដើម្បីសរសេរគំនិតតូចៗដែលសប្បាយរីករាយរបស់ខ្ញុំទាំងអស់ ! »
អារី បានញញឹមដាក់វិញ ។ នាងតែងតែអាចធ្វើអ្វីមួយដ៏ល្អសម្រាប់អ្នកដទៃ—បត់ក្រដាសម្តងមួយៗ ។
រចនារូបភាពដោយ ប្រាយអិន ម៉ាទីន