“Asiasi atu ia Tinamatua ma Tamamatua,” Uo, Iulai 2024, 30–31.
Asiasi atu ia Tinamatua ma Tamamatua
Sa manao Ernesto e faasoa atu mea sa ia aoaoina i le Peraimeri.
O lenei tala na tupu i Indonesia.
Sa tuu e Ernesto se isi ofutino i lana ato. Sa tilotilo solo o ia i le potu. O le a le isi mea sa tatau ona ia aveina? Sa ia vaaia lana Tusi a Mamona i luga o se laulau. Sa le mafai ona galo ia te ia lena mea!
O le malologa o le taumafanafana. Sa o atu le aiga o Ernesto e asiasi ia Tamamatua ma Tinamatua. Sa matuai fiafia lava o ia e vaai i ona matua matutua.
Ina ua taunuu atu Ernesto ma lona aiga, sa tuuina atu e Tamamatua ia te ia se opo lapoa. “Ua ou fiafia lava ua e i ai iinei!
“Sa ou misia lava oe!” Sa ataata foi Tinamatua ma fusi foi Ernesto.
“Sa ou faatalitali ma faatalitali mo le asō. Matou te fiafia e asiasi,” o le tala lea a Ernesto.
“Tatou o i totonu,” o le tala lea a Tamamatua. “O le a faia e Tinamatua meaai uma e te fiafia i ai.”
Sa savavali atu Ernesto i totonu o le fale faatasi ma Tinamatua ma Tamamatua. Sa matuai fiafia lava o ia e faaalu se taimi faatasi ma i la’ua.
O le taeao na sosoo ai, na ala a’e ai Ernesto i le manogi o le kuka araisa. Sa ia maua atu Tina ma Tinamatua o pisi i le umukuka. Sa ia sogi atu ia i la’ua uma i luga o le alafau. Ona ia tamoe lea i fafo.
Sa saofafai Tama ma Tamamatua ma talanoa i fafo, ma inu mai la ipu.
“Taeao manuia. E te manao i se ti? Sa tuu atu e Tamamatua lana ipu ia Ernesto.
Sa tilotilo atu Ernesto i le ipu ti ma tilotilo lea ia Tamamatua. Sa manao o ia e faasoa atu mea sa ia aoaoina i le Peraimeri. “Leai, faafetai lava, Tamamatua” sa ia fai atu ai. “Sa ou aoaoina i la’u lotu o le lauti, kofe, ma le tapaa e le lelei mo o tatou tino. Ou te fia mulimuli i mea e finagalo Iesu ou te faia.”
Sa ataata Tama. “E usitai lo tatou aiga i le Upu o le Poto, ae e ese le talitonuga a Tamamatua, ma e le afaina lena mea.”
“Faafetai mo le faasoaina mai o mea e te talitonu i ai,” o le tala lea a Tamamatua ia Ernesto. “O oe o se tama lelei tele. E mafai ona inu sau ipu vai vevela e pei o lou tama.” Sa sasaa atu e Tamamatua ia Ernesto se ipu vai mai le tipoti uila.
Sa fai sina miti a Ernesto. Sa ia lagona le fiafia i totonu mo le filifilia o le mea sa’o.
I le taumafataga o le aoauli, sa ’ai ai e Ernesto ana meaai e fiafia i ai. Sa fai e Tinamatua le nasi goreng, o se ipu meaai e i ai le araisa, fuamoa, aano o manufasi, ma fualaau faisua. Sa matuā manaia lava. Ma sa fiafia Ernesto e talanoa ia Tinamatua ma Tamamatua a o la taumamafa.
I le aoauli, sa taaalo faatasi ai le aiga i le nana-ma-saili. E oo lava ia Tamamatua ma Tinamatua sa taaalo!
“Lea ou te iloa atu oe i tua o lena laau, Ernesto!” Sa valaau atu ai Tama, ma savali topetope agai atu ia te ia. Sa ata Ernesto a o ia taumafai e aluese. Sa malie le taaalo ma lona aiga.
I lena po, sa nonofo ai tagata uma faataamilo ia Tamamatua a o ia faamatalaina ni tala. Ina ua mae’a Tamamatua, sa manatua e Ernesto latou te le’i faitauina tusitusiga paia.
Na oso i luga Ernesto. “Ou te toe vave mai lava.”
Sa ia tamoe ma maua lana Tusi a Mamona. Ina ua ia toe foi mai, sa ia fesili mai, “E mafai ona tatou faitau?”
“Ou te fiafia na e manatuaina.” Sa ave e Tina le tusi mai ia Ernesto ma liliu atu i lana fuaiupu e sili ona fiafia i ai. Sa ia faitauina leotele. Ona latou toatutuli uma lea.
“E te lua fia tatalo faatasi ma i matou?” Sa fesili atu ai Ernesto i ona matua matutua.
“Ioe, e manaia tele lena,” o le tala lea a Tinamatua. Sa tootuli o ia i autafa o Tamamatua.
Sa faia e Tama le tatalo. Sa ia faafetai atu i le Tama Faalelagi ona sa mafai ona latou faaaluina se taimi o se aiga.
Ina ua uma le tatalo, sa fusi e Tamamatua ia Ernesto. “O se mea lelei le tatalo o lou aiga,” o lana tala lea. “Ua ou fiafia o lena e te fia latalata i le Atua. O le a fesoasoani i lou aiga ia tumau le malosi.”
Sa lagona e Ernesto le mafanafana ma le filemu i totonu. Sa fiafia o ia e faasoa atu ona talitonuga—o se mea sa ia fiafia i ai—faatasi ma Tinamatua ma Tamamatua—o tagata sa ia alofa i ai.