ចេញទៅជួយសង្គ្រោះ ៖ យើងអាចធ្វើវាបាន
ព្រះអម្ចាស់បានផ្ដល់ឧបករណ៍ទាំងអស់ដែលចាំបាច់ដល់យើងដើម្បីចេញទៅជួយសង្គ្រោះដល់សមាជិកមិនសូវសកម្ម និង មិត្តដែលមិនមែនជាសមាជិករបស់យើង ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះយល់យ៉ាងច្បាស់អំពីបេសកកម្មរបស់ទ្រង់ដើម្បីជួយសង្គ្រោះដល់កូនចៅរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ដ្បិតទ្រង់បានប្រកាស ៖
« កូនមនុស្សបានមក ដើម្បីនឹងជួយសង្គ្រោះអ្នកណាដែលបាត់បង់ ។ …
«[ ដ្បិត ] ព្រះវរបិតានៃអ្នករាល់គ្នាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ទ្រង់ក៏មិនសព្វព្រះហឫទ័យ ឲ្យកូនតូចណាមួយនេះ ត្រូវវិនាសដូច្នោះដែរ » ។
ម្ដាយជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ចាសមីន ប៊ែនញៀន អាណុល បានយល់យ៉ាងច្បាស់អំពីតួនាទីរបស់គាត់ដើម្បីជួយសង្គ្រោះដល់ចៀមដែលរបួស ឬបាត់បង់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌យើង រួមទាំងកូន និងចៅៗផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ផងដែរ ។ ឱនេះជាតួនាទីដ៏អស្ចារ្យណាស់ដែលជីដូនជីតាមាននៅក្នុងជីវិតនៃចៅៗរបស់ពួកគាត់ ។
ជាធម្មតាម្ដាយខ្ញុំត្រូវបានចាត់ឲ្យទៅបង្រៀនសួរសុខទុក្ខដល់អ្នកទាំងឡាយដែលមានបញ្ហានៅក្នុងសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ និងសមាជិកមិនសូវសកម្ម និងអ្នកដែលជាសមាជិកតែឯង ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រុមគាត់មានអ្នកផ្សេងមួយចំនួនទៀត ដែលគ្មាននរណាត្រូវបានចាត់ឲ្យគាត់ទៅសួរសុខទុក្ខទេ ។ ជាទូទៅ ការសួរខុសទុក្ខរបស់គាត់ពុំមែនតែម្ដងក្នុងមួយខែទេ នៅពេលគាត់ទៅដោយស្ងាត់ៗដើម្បីបម្រើ និងស្ដាប់ដល់អ្នកឈឺ និងផ្ដល់ការលើកទឹកចិត្តដោយក្ដីស្រឡាញ់ ។ នៅប៉ុន្មានខែចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់គាត់ អ្នកម្ដាយបានឈឺសម្រាកនៅតែក្នុងផ្ទះ ដូច្នេះគាត់បានចំណាយពេលរាប់ម៉ោងសរសេរសំបុត្រទៅពួកគេ បង្ហាញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ ថ្លែងទីបន្ទាល់គាត់ និង លើកទឹកចិត្តអ្នកទាំងឡាយដែលគាត់បានទៅសួរសុខទុក្ខនោះ ។
នៅពេលយើងទៅជួយសង្គ្រោះ ព្រះប្រទានអំណាចការលើកទឹកចិត្ត និងពរជ័យដល់យើង ។ នៅពេលទ្រង់បានបញ្ជាម៉ូសេឲ្យជួយសង្គ្រោះកូនចៅអ៊ីស្រាអែល ម៉ូសេភ័យខ្លាច ដូចជាពួកយើងភ័យខ្លាចដែរ ។ ម៉ូសេបានដោះសារខ្លួន ដោយនិយាយថា « ទូលបង្គំជាអ្នកមិនសូវមានវោហារទេ … ដ្បិតទូលបង្គំមានមាត់រឹង ហើយអណ្តាតក៏ដំឡាន់ផង » ។
ព្រះអម្ចាស់បានអះអាងនឹងម៉ូសេ ៖
« តើអ្នកណាបានបង្កើតមាត់មនុស្ស ? …បើមិនមែនយើងជាព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះទេ ?
« ដូច្នេះចូរឯងទៅឥឡូវចុះ យើងនឹងនៅជាមួយនឹងមាត់ឯង ព្រមទាំងបង្រៀនសេចក្តីដែលឯងត្រូវនិយាយផង » ។
តាមពិត ព្រះអម្ចាស់បានប្រាប់ម៉ូសេថា « អ្នកអាចធ្វើបាន ! » ហើយបងប្អូនដឹងទេ យើងក៏អាចធ្វើបានដែរ !
ខ្ញុំសូមចែកចាយគោលការណ៍ចំនួនបួន ដែលនឹងជួយនៅក្នុងកិច្ចខិតខំជួយសង្គ្រោះរបស់យើង ។
គោលការណ៍ទី ១ ៖ យើងមិនត្រូវពន្យាពេលក្នុងការចេញទៅជួយសង្គ្រោះទេ
អែលឌើរ អាលីចានដ្រូ ប៉ាតានៀ ជាអតីតពួកចិតសិបនាក់ប្រចាំតំបន់ រៀបរាប់អំពីរឿងប្អូនប្រុសរបស់គាត់ ដានីយ៉ែល ដែលបានចេញទូកទៅសមុទ្រដើម្បីស្ទូចត្រីជាមួយនឹងក្រុមរបស់គាត់ ។ បន្ទាប់ពីមួយរយៈមក ដានីយ៉ែល បានទទួលការព្រមានជាបន្ទាន់មួយ ដែលថាព្យុះធំកំពុងតែមកយ៉ាងលឿនណាស់ ។ រំពេចនោះ ដានីយ៉ែល និងក្រុមគាត់បានចាប់ផ្ដើមបើកចូលផែវិញ ។
នៅពេលព្យុះមកកាន់តែខ្លាំង ស្រាប់តែម៉ាស៊ីនទូកនេសាទដែលនៅជិតនោះមិនដំណើរការ ។ ក្រុមរបស់ ដានីយ៉ែល បានថ្ពក់ខ្សែកាបទៅនឹងទូកនោះ ហើយចាប់ផ្ដើមសណ្ដោងទៅរកទីសុវត្ថិភាព ។ ពួកគេបានហៅតាមវិទ្យុទាក់ទងសុំជំនួយ ដោយដឹងថាកាលណាព្យុះកាន់តែខ្លាំង នោះពួកគេត្រូវការជំនួយបន្ទាន់ ។
នៅពេលមនុស្សជាទីស្រឡាញ់រង់ចាំដោយអន្ទះសារ នោះពួកភ្នាក់ងារដែលនៅចាំយាមមាត់សមុទ្រ និងក្រុមអ្នកនេសាទ និងក្រុមនាវិកបានជួបជុំគ្នាដើម្បីសម្រេចចិត្តពីវិធីសាស្ត្រជួយសង្គ្រោះដែលល្អបំផុត ។ មានអ្នកខ្លះចង់ចេញទៅមួយរំពេច ប៉ុន្តែត្រូវបានប្រាប់ថារងចាំស្ដាប់ផែនការសិន ។ ខណៈដែលមនុស្សដែលនៅក្នុងព្យុះបន្ដអង្វរសុំជំនួយ ភ្នាក់ងារទាំងឡាយបន្ដជួបជុំគ្នា ព្យាយាមយល់ស្របទៅនឹងផែនការ និងគម្រោងដែលត្រឹមត្រូវ ។
ទីបំផុតក្រុមជួយសង្គ្រោះបានរៀបចំឡើង នោះការហៅសុំជំនួយដោយអស់សង្ឃឹមជាលើកចុងក្រោយបានហៅមក ។ ព្យុះកំណាចបានវាយផ្ដាច់ខ្សែពួររវាងទូកទាំងពីរ ហើយក្រុមរបស់ ដានីយ៉ែល បានត្រឡប់ទៅមើល បើសិនជាពួកគេអាចជួយសង្គ្រោះដល់អ្នកនេសាទរបស់ពួកគេ ។ នៅទីបំផុតទូកទាំងពីរ និងក្រុមរបស់ពួកគេបានលិចបាត់ រួមទាំង ដានីយ៉ែល ប្អូនប្រុសរបស់ អែលឌើរ ប៉ាតានៀ ក៏បានបាត់ខ្លួនដែរ ។
អែលឌើរ ប៉ាតានៀ បានប្រៀបធៀបរឿងសោកនាដកម្មនេះទៅនឹងការដាស់តឿនរបស់ព្រះអម្ចាស់ នៅពេលទ្រង់មានបន្ទូលថា « ឯងរាល់គ្នាមិន [ បាន ] ចម្រើនកម្លាំង … [ ឬ ] ឯងមិនបាននាំមកវិញនូវសត្វណាដែលវង្វេងទៅ … [ ឬ ] ក៏មិនបានស្វែងរកដែរ … ហើយយើងនឹងទារចៀមយើងពីដៃ [ អ្នក ] » ។
អែលឌើរ ប៉ាតានៀ បានពន្យល់ថា ខណៈដែលយើងត្រូវតែរៀបចំក្នុងក្រុមប្រឹក្សារបស់យើង កូរ៉ុម អង្គការជំនួយ និងជាបុគ្គលក្ដី យើងត្រូវតែកុំពន្យាពេលក្នុងការចេញទៅជួយសង្គ្រោះឡើយ ។ ពេលខ្លះអស់ជាច្រើនសប្ដាហ៍បានកន្លងហួសទៅ កាលយើងនិយាយអំពីរបៀបដើម្បីជួយក្រុមគ្រួសារ ឬបុគ្គលម្នាក់ៗដែលមានតម្រូវការពិសេស ។ យើងគិតយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នអំពីនរណាដែលនឹងទៅសួរសុខទុក្ខពួកគេ ហើយត្រូវទៅដោយរបៀបណា ។ អំឡុងពេលនោះ បងប្អូនប្រុសស្រីដែលរង្វេងបាត់របស់យើងបន្ដត្រូវការ ហើយពេលខ្លះបានទាំងស្រែកអង្វរសុំជំនួយ ។ យើងមិនត្រូវពន្យាពេលឡើយ ។
គោលការណ៍ទី ២ ៖ យើងមិនត្រូវបោះបង់ចោលឡើយ
ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ដែលប្រាប់ពីការហៅយ៉ាងក្រលួចទៅដល់ក្រុមជួយសង្គ្រោះ ដោយកត់ចំណាំថា « សមាជិកយើងត្រូវការការរំឭកថាវាពុំដែលយឺតពេលទេ ដើម្បីទៅរក … សមាជិកមិនសូវសកម្មរបស់យើង … ដែលអាចនឹងត្រូវគិតថាគ្មានសង្ឃឹមនោះ » ។
ដូចបងប្អូនជាច្រើនដែល បងប្អូនមួយចំនួនដែលខ្ញុំបានចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយ មិនយូរប៉ុន្មាននឹងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ឬសកម្មឡើងវិញ ហើយអ្នកដទៃទៀត--ដូចជាមិត្តដែលមិនមែនជាសមាជិករបស់ខ្ញុំ ធីម និង ភរិយាមិនសូវសកម្មរបស់គាត់ ឆាលីន នឹងត្រូវចំណាយពេលច្រើនទៀត ។
អស់រយៈពេលជាង ២៥ ឆ្នាំ ខ្ញុំបានសន្ទនាជាមួយ ធីម អំពីដំណឹងល្អ ហើយបាននាំ ធីម និង ឆាលីន ទៅពិធីសម្ពោធបើកព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ មានអ្នកដទៃទៀតបានចូលរួមក្នុងការជួយសង្គ្រោះ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី ធីម បានបដិសេធគ្រប់ការអញ្ជើញឲ្យជួបនឹងអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។
នៅចុងសប្ដាហ៍មួយ ខ្ញុំត្រូវបានចាត់ឲ្យធ្វើជាអធិបតីនៅក្នុងសន្និសីទស្ដេកមួយ ។ ខ្ញុំបានសុំឲ្យប្រធានស្ដេកតមអាហារ និង អធិស្ឋានអំពីនរណាដែលយើងគួរទៅសួរសុខទុក្ខ ។ ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង ពេលគាត់ហុចឈ្មោះមិត្តរបស់ខ្ញុំ ធីម មកឲ្យខ្ញុំ ។ នៅពេលប៊ីស្សពរបស់ ធីម ប្រធានស្ដេក និងខ្ញុំទៅគោះទ្វារផ្ទះគាត់ ធីម បានបើកទ្វារ មើលមកខ្ញុំ មើលទៅប៊ីស្សព ហើយនិយាយថា « ប៊ីស្សព ខ្ញុំគិតថា បងបានប្រាប់ខ្ញុំថា បងនឹងនាំមនុស្សពិសេសម្នាក់មក ! »
បន្ទាប់មក ធីម បានសើច ហើយនិយាយថា « អញ្ជើញចូលមក មើរវិន » ។ អព្ភូតហេតុមួយបានកើតឡើងនៅថ្ងៃនោះ ។ ធីម ឥឡូវបានជ្រមុជទឹក ហើយគាត់ និង ឆាលីន បានផ្សារភ្ជាប់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ យើងមិនត្រូវបោះបង់ចោលឡើយ ។
គោលការណ៍ទី ៣ ៖ នោះអ្នកនឹងមានអំណរដ៏មហិមាយ៉ាងណាបើគ្រាន់តែនាំព្រលឹងមួយគត់មករកព្រះគ្រីស្ទ
ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅនៅក្នុងសន្និសីទទូទៅ ខ្ញុំបាននិយាយអំពីរបៀបដែល ហូសេ ដេ សូហ្សា ម៉ាហ្គីស បានយល់អំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះថា « បើសិនជាមានមនុស្សណាមួយ នៅក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា មានកម្លាំងខ្លាំងឡើងនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណ ចូរឲ្យអ្នកនោះយកអ្នកណាមួយ ដែលទន់ខ្សោយទៅជាមួយគាត់ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នកនោះអាច … ត្រឡប់ជាមានកម្លាំងខ្លាំងឡើងដែរ » ។
បងប្រុស ម៉ាហ្គីស បានស្គាល់ឈ្មោះចៀមទាំងអស់នៅក្នុងកូរ៉ុមសង្ឃរបស់គាត់ ហើយបានដឹងថាបាត់ ហ្វើរណានដូ ។ គាត់បានស្វែងរក ហ្វើរណានដូ នៅផ្ទះរបស់គាត់បន្ទាប់មកនៅផ្ទះមិត្តរបស់គាត់ ហើយបានចេញទៅមាត់សមុទ្រ ។
ទីបំផុត គាត់បានឃើញ ហ្វើរណានដូ កំពុងជិះក្ដារស្គីលើទឹកសមុទ្រ ។ គាត់ពុំបានពន្យាពេលរហូតដល់ទូកលិចដូចជារឿងរបស់ ដានីយ៉ែល ទេ ។ រំពេចនោះ គាត់បានចូលទៅក្នុងទឹកដើម្បីជួយសង្គ្រោះដល់ចៀមដែលបាត់របស់គាត់ ហើយបាននាំគាត់ត្រឡប់មកផ្ទះវិញដោយរីករាយ ។
បន្ទាប់មកគាត់បានបន្ដមើលយ៉ាងប្រាកដថា ហ្វើរណានដូ នឹងមិនចេញពីហ្វូងម្ដងទៀតឡើយ ។
ខ្ញុំសូមប្រាប់អ្នក អំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងចាប់តាំងពី ហ្វើរណានដូ ត្រូវបានជួយសង្គ្រោះ ហើយដើម្បីចែកក្ដីអំណរដែលកើតមានមកពីការជួយសង្គ្រោះចៀមដែលបាត់តែមួយ ។ ហ្វើរណានដូ បានរៀបការនឹងភរិយាគាត់ ម៉ារៀ នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ឥឡូវពួកគេមានកូន ៥ នាក់ និងចៅ ១៣ នាក់ ពួកគេទាំងអស់សកម្មនៅក្នុងសាសនាចក្រ ។ សាច់ញាតិ និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេដទៃទៀត ក៏បានចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រផងដែរ ។ ពួកគេបានបញ្ជូនឈ្មោះជីដូនជីតារបស់ពួកគេរាប់ពាន់នាក់ ដើម្បីទទួលពិធីបរិសុទ្ធក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយពរជ័យនៅតែបន្ដកើតមាន ។
ឥឡូវ ហ្វើរណានដូ កំពុងបម្រើជាប៊ីស្សពជាលើកទីបី ហើយគាត់បន្ដជួយសង្គ្រោះ ។ ថ្មីៗនេះ គាត់បានចែកចាយថា « នៅក្នុងវួដរបស់យើង យើងមានយុវជនបព្វជិតភាពអើរ៉ុនសកម្ម ៣២ នាក់ ហើយ ២១ នាក់ត្រូវបានជួយសង្គ្រោះកាលពី ១៨ ខែមុន » ។ ក្នុងនាមជាបុគ្គលម្នាក់ៗ ក្រុមគ្រួសារ កូរ៉ុម អង្គការជំនួយ ថ្នាក់ និងគ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះ និង គ្រូសួរសុខទុក្ខ យើងអាចធ្វើវាបាន !
គោលការណ៍ទី ៤ ៖ មិនថាយើងមានវ័យណាទេ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវបានហៅឲ្យចេញទៅជួយសង្គ្រោះ
ប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង បានប្រកាសថា « មិនថាយើងមានវ័យណា សមត្ថភាពអ្វី ការហៅបម្រើក្នុងសាសនាចក្រជាអ្វី ឬនៅទីណាទេ យើងគឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវបានហៅឲ្យធ្វើការ ដើម្បីជួយ [ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ] នៅក្នុងការប្រមូលព្រលឹងទាំងឡាយ រហូតដល់ទ្រង់យាងមកម្ដងទៀត » ។
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ មានកុមាររបស់យើង យុវវ័យ មជ្ឈិមវ័យនៅលីវ និងសមាជិកមជ្ឈិមវ័យរបស់យើង គ្រប់វ័យកំពុងស្ដាប់តាមការហៅយ៉ាងគ្រលួចឲ្យចេញទៅជួយសង្គ្រោះកាន់តែច្រើនឡើងៗ ។ សូមអរគុណសម្រាប់ការខិតខំរបស់បងប្អូន ! ខ្ញុំសូមចែកចាយឧទាហរណ៍ខ្លះៗ ៖
អាមី ដែលមានអាយុ ៧ ឆ្នាំ បានអញ្ជើញមិត្តរបស់នាង អារីណា និងគ្រួសារគាត់ទៅចូលរួមកម្មវិធីការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សាប្រចាំឆ្នាំរបស់នាង ។ ប៉ុន្មានខែក្រោយមក អារីណា និងគ្រួសារនាង បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
អាលែន ជាយុវមជ្ឈិមវ័យម្នាក់ ទទួលអារម្មណ៍បំផុសគំនិតឲ្យចែកចាយវីដេអូរបស់សាសនាចក្រ សារលិខិតមរមន និងខគម្ពីរជាមួយនឹងមិត្តរបស់គាត់ទាំងអស់ដោយប្រើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម ។
បងស្រី រីវស៍ បានចាប់ផ្ដើមចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយនឹងអ្នកទីផ្សារតាមវិទ្យុទាក់ទងនីមួយៗដែលបានហៅ ។
ជេមស៍ បានអញ្ជើញមិត្តរបស់គាត់ ស្សេន ដែលមិនមែនជាសមាជិកមកចូលរួមកម្មវិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់កូនស្រីគាត់ ។
ស្ពែនស៊ើរ បានផ្ញើតំណភ្ជាប់សុន្ទរកថារបស់ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ទៅកាន់ប្អូនស្រីមិនសូវសកម្មរបស់គាត់ ហើយបានរៀបរាប់ថា « គាត់បានអានសុន្ទរកថានោះ សេចក្ដីសង្ឃឹមក៏បានកើតមានឡើង » ។
ព្រះអម្ចាស់បានផ្ដល់ឧបករណ៍ទាំងអស់ដែលចាំបាច់ដល់យើងដើម្បីចេញទៅជួយសង្គ្រោះដល់សមាជិកមិនសូវសកម្ម និង មិត្តដែលមិនមែនជាសមាជិករបស់យើង ។ យើងទាំងអស់គ្នាអាចធ្វើបាន !
ខ្ញុំអញ្ជើញបងប្អូនម្នាក់ៗឲ្យស្ដាប់ការហៅរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យចេញទៅជួយសង្គ្រោះ ។ យើងអាចធ្វើវាបាន !
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ដ៏ឧឡារិកថា ខ្ញុំដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាអ្នកគង្វាលដ៏ល្អ ថាទ្រង់ស្រឡាញ់យើង ហើយថាទ្រង់នឹងប្រទានពរយើង នៅពេលយើងចេញទៅជួយសង្គ្រោះ ។ ខ្ញុំដឹងថាទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ ខ្ញុំពិតជាដឹង ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។