ក្រុមព្រះ និងផែនការនៃសេចក្តីសង្រ្គោះ

ដោយអែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក

ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់

ដោយសារយើងមានសេចក្តីពិតអំពីក្រុមព្រះ និងទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយពួកទ្រង់ នោះយើងមានផែនទីប្រាប់ផ្លូវសម្រាប់ដំណើរយើងក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ។

I.

មាត្រានៃសេចក្តីជំនឿខទីមួយ របស់យើងចែងដូច្នេះ ៖ « យើងខ្ញុំជឿដល់ព្រះ គឺព្រះវរបិតាដ៏គង់នៅអស់កល្បជានិច្ច និងដល់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយដល់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » ។ យើងមានជំនឿលើព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដូចនឹងពួកគ្រិស្តសាសនិកផ្សេងទៀតដែរ ប៉ុន្តែអ្វីដែលយើងជឿអំពីពួកទ្រង់នោះគឺផ្សេងពីជំនឿរបស់អ្នកដទៃ ។ យើងពុំជឿលើគោលលទ្ធិដែលពួកគ្រិស្តសាសនិកក្នុងពិភពលោកនេះហៅថា គោលលទ្ធិនៃព្រះទាំងបីដ៏បរិសុទ្ធឡើយ ។ នៅក្នុងការនិមិត្តដំបូង យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានឃើញតួអង្គពីរផ្សេងពីគ្នាគឺពីរអង្គ ដូច្នេះការណ៍នេះបញ្ជាក់ថា ជំនឿទូទៅនៅជំនាន់នោះទាក់ទងនឹងព្រះ និងក្រុមព្រះគ្មានភាពពិតប្រាកដឡើយ ។

ផ្ទុយនឹងការជឿថា ព្រះគឺជាអាថ៌កំបាំងមួយដែលពុំអាចយល់ និងពុំអាចស្គាល់បាន នោះសេចក្តីពិតអំពីលក្ខណៈនៃព្រះ និងទំនាក់ទំនងយើងជាមួយទ្រង់គឺអាចយល់បាន ហើយវាជាគន្លឹះទៅកាន់រឿងគ្រប់យ៉ាងផ្សេងទៀតនៅក្នុងគោលលទ្ធិយើង ។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបកត់ត្រាអំពីការអធិស្ឋានជំនួសដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះយេស៊ូវ កាលទ្រង់បានប្រកាសថា « នេះជាជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច គឺឲ្យគេបានស្គាល់ដល់ទ្រង់ដ៏ជាព្រះពិតតែមួយ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលទ្រង់បានចាត់ឲ្យមកផង » (យ៉ូហាន ១៧:៣) ។

ការប្រឹងប្រែងដើម្បីស្គាល់ព្រះ និងកិច្ចការទ្រង់បានចាប់ផ្តើមពីមុនជីវិតរមែងស្លាប់ ហើយនឹងមិនបញ្ចប់នៅលើផែននេះឡើយ ។ ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានបង្រៀនថា « វានៅពេលយ៉ាងយូរទៀត បន្ទាប់ពីអ្នកបានឆ្លងកាត់វាំងនន មុនពេលអ្នកនឹងបានរៀន…គោលការណ៍ទាំងអស់នៃភាពតម្កើងឡើង » ។ យើងស្ថាបនាលើចំណេះដឹង ដែលយើងទទួលបាននៅក្នុងពិភពវិញ្ញាណនៃជីវិតមុនផែនដី ។ ដូច្នេះហើយ ក្នុងការព្យាយាមបង្រៀនពួកអ៊ីស្រាអែលអំពីលក្ខណៈរបស់ព្រះ និងទំនាក់ទំនងទ្រង់ជាមួយកូនចៅទ្រង់ ព្យាការីអេសាយបានប្រកាសដូចបានកត់ត្រានៅក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីបថា ៖

« ដូច្នេះតើអ្នករាល់គ្នានឹងធៀបផ្ទឹមព្រះ ដូចជាអ្នកណា ឬប្រៀបទ្រង់នឹងភាពអ្វី ? …

តើអ្នករាល់គ្នាមិនបានដឹងទេឬ តើមិនបានឮ តើឥតមានអ្នកណាប្រាប់ដល់អ្នករាល់គ្នា តាំងពីដើមមក តើអ្នករាល់គ្នាមិនបានយល់សេចក្តី តាំងពីកំណើតលោកិយរៀងមកទេឬអី ? » (អេសាយ ៤០:១៨, ២១) ។

យើងដឹងថា សមាជិកទាំងបីនៃក្រុមព្រះជាតួអង្គផ្សេង និងដាច់ដោយឡែកពីគ្នា ។ យើងដឹងរឿងនេះមកពីការណែនាំដែលព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានផ្តល់ឲ្យយើង ៖ « ព្រះវរបិតា ទ្រង់មានព្រះកាយជាសាច់ និង ឆ្អឹង ដែលជាក់ស្ដែងដូចជារូបកាយមនុស្ស ព្រះរាជបុត្រាក៏ដូច្នោះដែរ ប៉ុន្តែព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធពុំមានព្រះកាយជាសាច់ និង ឆ្អឹងឡើយ តែមានរូបជាវិញ្ញាណវិញ ។ បើពុំនោះសោតទេ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធពុំអាចសណ្ឋិតនៅក្នុងយើងបានឡើយ » ( គ. និង ស. ១៣០:២២) ។

ទាក់ទងនឹងមុខងារដ៏ខ្ពស់បំផុតរបស់ព្រះជាព្រះវរបិតានៅក្នុងក្រុមព្រះ និងតួនាទីដែលតួអង្គនីមួយៗមាន នោះព្យាការី យ៉ូសែប បានពន្យល់ដូច្នេះ ៖

« អ្នកណាដែលបានឃើញស្ថានសួគ៌បើកចំហរ ដឹងថាមានតួអង្គបីនៅលើស្ថានសួគ៌ ដែលកាន់កូនសោនៃអំណាច ហើយមានមួយអង្គជាអធិបតីលើអ្វីៗទាំងអស់ ។…

« … អង្គទាំងនេះ … ត្រូវបានហៅថាព្រះ ព្រះទីមួយគឺអង្គបង្កបង្កើត ព្រះទីពីរគឺព្រះអង្គប្រោសលោះ និងព្រះទីបីគឺជាសាក្សី ឬម្ចាស់បណ្តាំ ។

« [ វាជា ] សិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះវរបិតាដើម្បីធ្វើជាអធិបតី ក្នុងនាមជាមេ ឬប្រធាន ឯព្រះយេស៊ូវគឺជាអង្គសង្រួបសង្រួម និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជាម្ចាស់បណ្តាំ ឬសាក្សី » ។

II. ផែនការ

យើងយល់អំពីទំនាក់ទំនងយើងជាមួយនឹងសមាជិកនៃក្រុមព្រះមកពីអ្វីដែលត្រូវបានបើកសម្តែងឡើងអំពីផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ។

សំណួរដូចជា « តើយើងមកពីណា ? » « ហេតុអ្វីយើងនៅទីនេះ ? » និង « តើយើងនឹងទៅណា ? » ត្រូវបានឆ្លើយនូវអ្វីដែលបទគម្ពីរហៅថា « ផែនការនៃសេចក្តីសង្រ្គោះ » « ផែនការនៃសុភមង្គលដ៏មហិមា » ឬ « ផែនការនៃសេចក្ដីប្រោសលោះ » (អាលម៉ា ៤២:៥, ៨, ១១) ។ ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទផ្តោតសំខាន់ទៅលើផែនការនេះ ។

នៅក្នុងសណ្ឋានមួយពីមុនជីវិតរមែងស្លាប់ ក្នុងនាមជាកូនវិញ្ញាណរបស់ព្រះ យើងប៉ងចង់បានជោគវាសនានៃជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច ប៉ុន្តែយើងពុំអាចរីកចម្រើនឡើងបាន ដោយគ្មានបទពិសោធន៍នៃជីវិតរមែងស្លាប់នៅក្នុងរូបកាយជាសាច់ឈាមនេះឡើយ ។ ដើម្បីផ្តល់ឱកាសនោះ ព្រះវរបិតាសួគ៌យើងបានធ្វើជាអធិបតីលើការបង្កបង្កើតពិភពលោកនេះ ជាកន្លែងយើងអាចបង្ហាញពីឆន្ទៈយើងក្នុងការគោរពបទបញ្ញត្តិទ្រង់ ហើយដកពិសោធន៍ និងរីកចម្រើនតាមរយៈឧបសគ្គផ្សេងៗទៀតនៃជីវិតរមែងស្លាប់ ប៉ុន្ដែយើងមិនបានចងចាំអ្វីៗដែលមាននៅពីមុនកំណើតនៃជីវិតរមែងស្លាប់យើងឡើយ ។ ប៉ុន្តែនៅក្នុងដំណើរនៃបទពិសោធន៍ក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ហើយដោយសារតែលទ្ធផលនៃការធ្លាក់របស់ឪពុកម្តាយដើមរបស់យើង នោះយើងនឹងរងទុក្ខដោយការស្លាប់ខាងវិញ្ញាណ ដោយត្រូវកាត់ចេញពីវត្តមាននៃព្រះ ប្រឡាក់ដោយអំពើបាប និងទទួលការស្លាប់ខាងរូបកាយ ។ ផែនការរបស់ព្រះវរបិតាបានរៀបចំទុកជាមុន ហើយផ្តល់មធ្យោបាយដើម្បីឈ្នះលើឧបសគ្គទាំងអស់នោះ ។

III. ក្រុមព្រះ

ដោយយល់ដឹងពីគោលបំណងនៃផែនការដ៏មហិមារបស់ព្រះ ឥឡូវនេះចូរយើងពិចារណាអំពីតួនាទីនីមួយៗរបស់សមាជិកទាំងបីនៃក្រុមព្រះនៅក្នុងផែនការនោះ ។

យើងចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងការបង្រៀនមកពីព្រះគម្ពីរប៊ីប ។ នៅក្នុងការបញ្ចប់សំបុត្រទីពីររបស់លោកទៅកាន់ពួកកូរិនថូស សាវកប៉ុលបានសរសេរសេចក្ដីយោងនេះដោយពុំបានគិតទុកជាមុន ទាក់ទងនឹងក្រុមព្រះអំពីព្រះវរបិតា ព្រះបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដូច្នេះ ៖ « សូមឲ្យអ្នករាល់គ្នា បានប្រកបដោយព្រះគុណនៃព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ និងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ហើយនិងសេចក្តីរួបរួមគ្នា [ ឬ ការប្រកបគ្នា ]នឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » (កូរិនថូសទី ២ ១៣:១៤) ។

ខគម្ពីរក្នុងគម្ពីរប៊ីបនេះបង្ហាញអំពីក្រុមព្រះ ហើយប្រាប់អំពីអត្ថន័យទាំងអស់ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏បំផុសគំនិតរបស់ព្រះជាព្រះវរបិតា បេសកកម្មដ៏មេត្តាករុណា និងសង្គ្រោះរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ព្រមទាំងអំពីការប្រកបគ្នានឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។

ព្រះជាព្រះវរបិតា

វាចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងព្រះជាព្រះវរបិតា ។ ដោយសារយើងស្គាល់ទ្រង់តិចតួច នោះអ្វីដែលយើងដឹងគឺសំខាន់ក្នុងការយល់ដឹងអំពីមុខងារដ៏ខ្ពស់បំផុតរបស់ទ្រង់ ទំនាក់ទំនងជាមួយទ្រង់ និងតួនាទីគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់នៅក្នុងផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ការបង្កបង្កើត និងអ្វីទាំងអស់ដែលកើតឡើងបន្ទាប់ពីនោះ ។

ដូចអែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី បានសរសេរពីមុនលោកទទួលមរណភាពថា ៖ « នៅក្នុងពាក្យដ៏សំខាន់ និងចុងក្រោយនេះគឺថា មានព្រះតែមួយអង្គប៉ុណ្ណោះដែលពិត និងមានព្រះជន្មរស់ ។ ទ្រង់គឺជាព្រះវរបិតា ជាអេឡូហិមដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិ ជាព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត ជាព្រះដ៏បង្កបង្កើត និងជាអ្នកគ្រប់គ្រងសាកលលោក » ។ ទ្រង់គឺជាព្រះ និងព្រះវរបិតារបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងជាបិតានៃយើងទាំងអស់គ្នា ។ ប្រធាន ដេវីឌ អូ មិកឃេ បានបង្រៀនថា « សេចក្តីពិតគ្រឹះដំបូងដែលបានផ្សាយដោយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះគឺថា លើសពីអ្វីៗទាំងអស់នោះមានព្រះជាព្រះវរបិតា ជាព្រះអម្ចាស់នៃស្ថានសួគ៌ និងផែនដី » ។

ភាគច្រើនអ្វីដែលយើងស្គាល់អំពីលក្ខណៈនៃព្រះជាព្រះវរបិតា គឺជាអ្វីដែលយើងអាចរៀនពីការបម្រើ និងការបង្រៀនរបស់ព្រះរាជបុត្រាបង្កើតតែមួយរបស់ទ្រង់គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ដូចអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន បានបង្រៀនថា គោលបំណងសំខាន់បំផុតនៃការងារបម្រើរបស់ព្រះយេស៊ូវគឺ បើកសម្តែងដល់មនុស្សអំពី « លក្ខណៈនៃព្រះជាព្រះវរបិតាអស់កល្បរបស់យើង… ដើម្បីបើកសម្តែង និងធ្វើឲ្យយើងដឹងដោយផ្ទាល់អំពីលក្ខណៈពិតរបស់ព្រះវរបិតាទ្រង់ ដែលជាព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង » ។ ព្រះគម្ពីប៊ីបមានសាក្សីនៃសាវកមួយដែលថា ព្រះយេស៊ូវគឺជា « រូបភាព » នៃព្រះវរបិតាទ្រង់ (ហេព្រើរ ១:៣) ដែលផ្តល់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីការបង្រៀនផ្ទាល់របស់ព្រះយេស៊ូវថា « អ្នកណាដែលឃើញខ្ញុំ នោះក៏បានឃើញព្រះវរបិតាដែរ » (យ៉ូហាន ១៤:៩) ។

ព្រះជាព្រះវរបិតា គឺជាព្រះបិតានៃវិញ្ញាណរបស់យើង ។ យើងគឺជាកូនចៅទ្រង់ ។ ទ្រង់ស្រឡាញ់យើង ហើយអ្វីទាំងអស់ដែលទ្រង់ធ្វើគឺសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង ។ ទ្រង់គឺជាអ្នកនិពន្ធផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ហើយដោយសារព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់ ទើបផែនការរបស់ទ្រង់អាចសម្រេចនូវគោលបំណងនៃផែនការនោះសម្រាប់សិរីល្អអស់កល្បនៃកូនចៅទ្រង់ ។

ព្រះរាជបុត្រា

ចំពោះមនុស្សលោក សមាជិកនៃក្រុមព្រះដែលមើលឃើញបំផុតនោះគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សេចក្តីថ្លែងអំពីគោលលទ្ធិដ៏អស្ចារ្យមួយ ដោយគណៈប្រធានទីមួយក្នុងឆ្នាំ ១៩០៩ ប្រកាសថាទ្រង់គឺជា « បុត្រច្បងក្នុងចំណោមបុត្រាទាំងអស់របស់ព្រះ—ជាបុត្របង្កើតដំបូងខាងវិញ្ញាណ និងជាបុត្របង្កើតតែមួយនៅក្នុងសាច់ឈាម » ។ ព្រះរាជបុត្រាជាព្រះដែលមហិមាលើអ្វីៗទាំងអស់ ត្រូវបានជ្រើសដោយព្រះវរបិតាឲ្យអនុវត្តផែនការរបស់ព្រះវរបិតា—ឲ្យអនុវត្តព្រះចេស្តារបស់ព្រះវរបិតា ដើម្បីបង្កើតពិភពលោកដ៏ច្រើនឥតគណនា ( សូមមើល ម៉ូសេ ១:៣៣) និងដើម្បីសង្គ្រោះកូនចៅព្រះពីសេចក្តីស្លាប់តាមរយៈការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ និងរួចពីអំពើបាបតាមរយៈដង្វាយធួនទ្រង់ ។ ការបូជាដ៏ទេវភាពនេះពិតជាត្រូវបានហៅថា « កិច្ចការដ៏សំខាន់ចំពោះប្រវត្តិសាស្ត្រនៃមនុស្សលោកទាំងអស់ » ។

ក្នុងឱកាសពិសេស និងពិសិដ្ឋទាំងនោះ នៅពេលព្រះជាព្រះវរបិតាបានណែនាំព្រះបុត្រាដោយផ្ទាល់ ទ្រង់មានបន្ទូលថា « នេះជាកូនស្ងួនភ្ងាយើង ៖ ចូរស្តាប់តាមទ្រង់ចុះ » (ម៉ាកុស ៩:៧; លូកា ៩:៣៥ សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី៣ ១១:៧; យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១៧) ។ ដូច្នេះគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះអម្ចាស់នៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ដែលមានបន្ទូលទៅកាន់ និងតាមរយៈព្យាការី ។ នោះជាមូលហេតុនៅពេលព្រះយេស៊ូវបង្ហាញព្រះកាយដល់ពួកសាន៍នីហ្វៃ បន្ទាប់ពីទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ នោះទ្រង់បានណែនាំអង្គទ្រង់ថា « ជាព្រះនៃផែនដីទាំងមូល » (នីហ្វៃទី៣ ១១:១៤) ។ នោះជាមូលហេតុ ដែលជារឿយៗព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលទៅកាន់ព្យាការីក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន និងព្យាការីនៅថ្ងៃចុងក្រោយនេះថាជា « ព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រា » ជាចំណងជើងមួយដែលបានពន្យល់នៅក្នុងការពិពណ៌នាខាងគោលលទ្ធិដ៏បំផុសគំនិតរបស់គណៈប្រធានទីមួយ និង កូរ៉ុមនៃពួកដប់ពីរនាក់កាលពី ១០០ ឆ្នាំកន្លងទៅ ។

ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ

សមាជិកទីបីនៃក្រុមព្រះគឺព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ក៏ហៅបានថាជា ព្រះវិញ្ញាណ ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ និង ព្រះដ៏ជាជំនួយ ។ ទ្រង់ជាសមាជិកនៃក្រុមព្រះ ដែលជាភ្នាក់ងារនៃវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួន ។ ដោយមានរូបជាព្រះវិញ្ញាណ ( សូមមើល គ. និង ស. ១៣០:២២) នោះទ្រង់អាចគង់នៅក្នុងយើង ហើយសម្តែងតួនាទីចាំបាច់ជាអ្នកទាក់ទងរវាងព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រា ជាមួយកូនចៅរបស់ព្រះនៅលើផែនដី ។ បទគម្ពីរជាច្រើនបង្រៀនថា បេសកកម្មរបស់ទ្រង់គឺដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រា ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៥:២៦; នីហ្វៃទី៣ ២៨:១១; គ. និង ស. ៤២:១៧) ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសន្យាថា ព្រះដ៏ជាជំនួយនឹងបង្រៀនយើងពីគ្រប់សេចក្តីទាំងអស់ រំឭកពីគ្រប់ទាំងសេចក្តី ហើយនាំយើងចូលក្នុងគ្រប់ទាំងសេចក្តីពិត ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៤:២៦; យ៉ូហាន ១៦:១៣) ។ ហេតុដូច្នោះហើយ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជួយយើងញែកឲ្យដឹងរវាងសេចក្តីពិត និងការក្លែងក្លាយ ដឹកនាំយើងក្នុងការសម្រេចចិត្តសំខាន់ៗរបស់យើង ហើយជួយយើងឆ្លងកាត់ឧបសគ្គនានានៃជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ។ ទ្រង់ក៏ជាមធ្យោបាយមួយដែលញែកយើងចេញជាបរិសុទ្ធ ដែលលាងជម្រះ និងបន្សុទ្ធយើងចេញពីអំពើបាប ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ៣១:១៧; នីហ្វៃទី៣ ២៧:២០; មរ៉ូណៃ ៦:៤) ។

IV.

ដូច្នេះ តើការយល់ដឹងអំពីគោលលទ្ធិដែលបានបើកសម្តែងពីសួគ៌ាស្តីពីក្រុមព្រះ និងផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះនេះ ជួយយើងដោះស្រាយនឹងឧបសគ្គរបស់យើងសព្វថ្ងៃនេះយ៉ាងដូចម្តេច ?

ដោយសារយើងមានសេចក្តីពិតអំពីក្រុមព្រះ និងទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយពួកទ្រង់ គោលបំណងនៃជីវិតនេះ និងលក្ខណៈនៃជោគវាសនាដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង នោះយើងមានផែនទីប្រាប់ផ្លូវ និងការអះអាងដ៏សំខាន់សម្រាប់ដំណើរយើងក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ។ យើងស្គាល់អង្គដែលយើងថ្វាយបង្គំ និងមូលហេតុដែលយើងថ្វាយបង្គំទ្រង់ ។ យើងស្គាល់ខ្លួនយើង និងអ្វីដែលយើងអាចប្រែក្លាយ ( សូមមើល គ. និង ស. ៩៣:១៩) ។ យើងស្គាល់អង្គដែលធ្វើឲ្យអ្វីៗទាំងអស់អាចកើតឡើងបាន ហើយយើងដឹងពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើដើម្បីរីករាយនឹងពរជ័យអស់កល្ប ដែលកើតឡើងតាមរយៈផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះ ។ តើយើងដឹងរឿងទាំងអស់នេះដោយរបៀបណា ? យើងដឹងតាមរយៈវិវរណៈនៃព្រះដល់ព្យាការីទ្រង់ និងដល់ពួកយើងរៀងៗខ្លួន ។

ការទទួលបានអ្វីដែលសាវកប៉ុលបានពិពណ៌នាថា « ដល់ខ្នាតកម្ពស់នៃសេចក្តីពោរពេញផងព្រះគ្រីស្ទ » (អេភេសូរ ៤:១៣) តម្រូវឲ្យមានលើសពីការគ្រាន់តែទទួលបានចំណេះដឹងទៅទៀត ។ វាពុំគ្រប់គ្រាន់ឡើយសម្រាប់យើង ដើម្បីគ្រាន់តែត្រូវបានបញ្ចុះបញ្ចូល ឲ្យជឿលើដំណឹងល្អនោះ យើងត្រូវតែអនុវត្ត ហើយពិចារណាផងដែរ ប្រយោជន៍ឲ្យយើងអាចប្រែចិត្តជឿ ដោយសារដំណឹងល្អ ។ វាផ្ទុយពីស្ថាប័ននានាក្នុងលោកិយនេះ ដែលបង្រៀនយើងឲ្យស្គាល់អ្វីមួយ នោះផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ និងដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាំងចិត្តយើងឲ្យ ប្រែក្លាយ ជាអ្វីមួយ ។

ដូចប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន បានបង្រៀនយើងនៅក្នុងសន្និសីទទូទៅមុនដូច្នេះ ៖

« ផ្នែកសំខាន់នៃផែនការ [ នៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ] គឺព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ បើគ្មានពលិកម្មធួនរបស់ទ្រង់ទេ នោះមនុស្សទាំងអស់នឹងត្រូវវង្វេង ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី វាពុំគ្រប់គ្រាន់ទេ បើគ្រាន់តែជឿទៅលើទ្រង់ និងបេសកកម្មរបស់ទ្រង់នោះ ។ យើងចាំបាច់ត្រូវធ្វើការ ហើយរៀន ស្រាវជ្រាវ ហើយអធិស្ឋាន ប្រែចិត្ត ហើយកែលម្អ ។ យើងចាំបាច់ត្រូវស្គាល់ក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ ហើយរស់នៅតាមវា ។ យើងចាំបាច់ត្រូវទទួលនូវពិធីបរិសុទ្ធសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់ ។ មានតែការធ្វើដូច្នេះទេ ទើបយើងនឹងបានទទួលសុភមង្គលអស់កល្បជានិច្ចដ៏ពិតប្រាកដ ។…

ប្រធាន ម៉នសុន បានប្រកាសថា « ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីអំណោយដ៏មហិមាដែលជាផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសម្រាប់យើង ដោយអស់ពីជម្រៅនៃព្រលឹងរបស់ខ្ញុំ និងដោយរាបសាបំផុត ។ វាគឺជាផ្លូវមួយដ៏ឥតខ្ចោះទៅកាន់ភាពសុខសាន្ដ និងសុភមង្គលទាំងនៅផែនដីនេះ និងនៅក្នុងបរលោកនាយ » ។

ខ្ញុំសូមបន្ថែមទីបន្ទាល់ខ្ញុំទៅនឹងប្រសាសន៍នៃព្យាការីដែលជាប្រធានជាទីស្រឡាញ់របស់យើងផងដែរ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា យើងមានព្រះវរបិតាសួគ៌មួយអង្គ ដែលស្រឡាញ់ពួកយើង ! ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា យើងមានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលដឹកនាំយើង ។ ហើយខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ដែលធ្វើឲ្យអ្វីៗទាំងអស់អាចកើតឡើងបាន នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។