Καλύτεροι εν Χριστώ: η παραβολή της ευθείας

Από τον Πρεσβύτερο Κλαρκ Γκίλμπερτ

Των Εβδομήκοντα

Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του Κυρίου, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία δεν είναι από πού ξεκινάμε, αλλά προς τα πού κατευθυνόμαστε.

Ως νεαρό αγόρι, είχα μεγάλες φιλοδοξίες. Μια μέρα μετά το σχολείο ρώτησα: «Μαμά, τι πρέπει να γίνω όταν μεγαλώσω: επαγγελματίας παίκτης του μπάσκετ ή ροκ σταρ;» Δυστυχώς, ο Κλαρκ «το ξεδοντιάρικο παιδί-θαύμα» δεν έδειξε σημάδια μελλοντικής αθλητικής ή μουσικής δόξας. Και παρά τις πολλαπλές προσπάθειες, απορρίφθηκε επανειλημμένως η αίτησή μου για εισαγωγή στο ακαδημαϊκό πρόγραμμα των προχωρημένων του σχολείου μου. Οι καθηγητές μου, τελικά, σύστησαν να παραμείνω στην κανονική μου τάξη. Με τον καιρό ανέπτυξα συνήθειες αντισταθμιστικής μελέτης. Αλλά μόνο μετά την ιεραποστολή μου στην Ιαπωνία, ένιωσα ότι οι διανοητικές και πνευματικές μου δυνατότητες άρχισαν να αποκαλύπτονται. Συνέχισα να δουλεύω σκληρά. Αλλά για πρώτη φορά στη ζωή μου, περιελάμβανα συστηματικά τον Κύριο στην ανάπτυξή μου, και αυτό έκανε όλη τη διαφορά.

Αδελφοί και αδελφές, σε αυτήν την Εκκλησία, πιστεύουμε στις θεϊκές δυνατότητες όλων των τέκνων του Θεού και στην ικανότητά μας να γίνουμε καλύτεροι εν Χριστώ. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του Κυρίου, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία δεν είναι από πού ξεκινάμε, αλλά προς τα πού κατευθυνόμαστε¹.

Για να αποδείξω αυτήν την αρχή, θα χρησιμοποιήσω κάποια βασικά μαθηματικά. Λοιπόν, μην πανικοβληθείτε ακούγοντας τη λέξη μαθηματικά σε γενική συνέλευση. Η μαθηματική σχολή Π.Μ.Γ. στο Άινταχο με διαβεβαιώνει ότι ακόμη και ένας αρχάριος θα κατανοήσει αυτήν την κεντρική ιδέα. Ξεκινά με την εξίσωση ευθείας. Το σημείο εκκίνησης, για τους σκοπούς μας, είναι η αρχή της γραμμής μας. Το σημείο εκκίνησης μπορεί να είναι είτε υψηλό είτε χαμηλό. Η κλίση της ευθείας, μπορεί τότε να είναι θετική ή αρνητική.

Όλοι έχουμε διαφορετικά σημεία εκκίνησης στη ζωή – ξεκινάμε από διαφορετικά μέρη, με διαφορετικές προικοδοτήσεις. Μερικοί γεννιούνται με υψηλά σημεία εκκίνησης, όλο ευκαιρίες. Για άλλους, οι αρχικές συνθήκες είναι γεμάτες δυσκολίες και φαίνονται άδικες². Στη συνέχεια, προχωρούμε κατά μήκος της ευθείας της προσωπικής μας προόδου. Το μέλλον μας θα καθοριστεί πολύ λιγότερο από το σημείο εκκίνησής μας και πολύ περισσότερο από την κλίση της ευθείας μας. Ο Ιησούς Χριστός βλέπει τις θεϊκές μας δυνατότητες ανεξάρτητα από το πού ξεκινάμε. Τις είδε στον ζητιάνο, στον αμαρτωλό και στον παράλυτο. Τις είδε στον ψαρά, στον φοροεισπράκτορα, ακόμη και στον ζηλωτή. Ανεξάρτητα από την αφετηρία – ο Χριστός εξετάζει τι κάνουμε με αυτά που μας δίνονται³. Ενώ ο κόσμος επικεντρώνεται στο σημείο εκκίνησής μας, ο Θεός επικεντρώνεται στην κλίση της ευθείας μας. Στον μαθηματικό λογισμό του Κυρίου, Εκείνος θα κάνει ό,τι μπορεί για να μας βοηθήσει να στρέψουμε την ευθεία μας προς τους ουρανούς.

Αυτή η αρχή θα πρέπει να δίνει παρηγοριά σε όσους αγωνίζονται και προβληματισμό σε όσους φαίνεται να έχουν κάθε πλεονέκτημα. Επιτρέψτε μου να αρχίσω απευθυνόμενος στα άτομα με δυσμενείς αρχικές συνθήκες, όπως η φτώχια, η περιορισμένη πρόσβαση στην εκπαίδευση και οι δύσκολες οικογενειακές καταστάσεις. Άλλοι αντιμετωπίζουν σωματικές αναπηρίες, προβλήματα ψυχικής υγείας ή σοβαρές γενετικές προδιαθέσεις⁴. Όλοι όσοι αγωνίζεστε από δύσκολο σημείο εκκίνησης, παρακαλώ αναγνωρίστε ότι ο Σωτήρας καταλαβαίνει τον αγώνα μας. Εκείνος «πήρε επάνω του τις αδυναμίες [μας], ώστε τα σπλάχνα του να γεμίσουν με έλεος… ώστε να μάθει… πώς [θα μπορούσε] να [μας] συμπαρίσταται σύμφωνα με τις αδυναμίες [μας]»⁵.

Επιτρέψτε μου να αναφέρω δύο συμβουλές ενθάρρυνσης για όσους αντιμετωπίζουν δύσκολες συνθήκες εκκίνησης. Πρώτον, επικεντρωθείτε στο πού κατευθύνεστε και όχι στο σημείο από το οποίο ξεκινήσατε. Θα ήταν λάθος να αγνοήσετε τις περιστάσεις σας – είναι πραγματικές και πρέπει να αντιμετωπιστούν. Αλλά η υπερβολική εστίαση σε μια δύσκολη αφετηρία θα καταλήξει να σας καθορίσει, ακόμη και να περιορίσει τη δυνατότητα επιλογής σας⁶.

Πριν από χρόνια, υπηρέτησα μαζί με μια ομάδα νεαρών κοντά στο κέντρο της Βοστώνης, στη Μασσαχουσέτη, οι οποίοι ήταν σε μεγάλο βαθμό νέοι στο Ευαγγέλιο και στις προσδοκίες της Εκκλησίας. Θα ήταν εύκολο να συγχύσω τη συμπόνια και την ανησυχία μου για την κατάστασή τους με την επιθυμία να χαμηλώσω τα πρότυπα του Θεού⁷. Τελικώς, συνειδητοποίησα ότι ο πιο σωστός τρόπος για να δείξω την αγάπη μου ήταν να μην μειώσω ποτέ τις προσδοκίες μου. Μαζί με όσα γνώριζα να κάνω, εστιάσαμε μαζί στις δυνατότητές τους, και ο καθένας άρχισε να ανεβάζει την κλίση της ευθείας του. Η ανάπτυξή τους στο Ευαγγέλιο ήταν σταδιακή αλλά σταθερή. Σήμερα, έχουν υπηρετήσει ιεραποστολές, έχουν αποφοιτήσει από σχολές, έχουν παντρευτεί στον ναό και έχουν μια αξιόλογη προσωπική και επαγγελματική ζωή.

Δεύτερον, συμπεριλάβετε τον Κύριο στη διαδικασία αλλαγής της κλίσης της ευθείας σας. Ενώ υπηρετούσα ως πρόεδρος του BYU– Pathway Worldwide [Πανεπιστήμιο Μπρίγκαμ Γιανγκ-Παγκόσμιος Δρόμος], θυμάμαι ότι βρισκόμουν σε μια μεγάλη πνευματική συγκέντρωση στη Λίμα του Περού, όπου ομιλητής ήταν ο Πρεσβύτερος Κάρλος Γκοντόυ. Καθώς κοίταζε προς το εκκλησίασμα, φαινόταν εντυπωσιασμένος παρατηρώντας τόσους πολλούς πιστούς φοιτητές πανεπιστημίου πρώτης γενεάς. Ίσως αναλογιζόμενος τη δική του πορεία μέσα από δύσκολες συνθήκες, ο Πρεσβύτερος Γκοντόυ δήλωσε συγκινημένος: ο Κύριος «θα σας βοηθήσει περισσότερο από όσο μπορείτε να βοηθήσετε τον εαυτό σας. [Έτσι] συμπεριλάβετε τον Κύριο σε αυτή τη διαδικασία»⁸. Ο προφήτης Νεφί δίδαξε: «Επειδή ξέρουμε ότι με τη χάρη σωζόμαστε, ύστερα από όλα όσα μπορούμε να κάνουμε»⁹. Πρέπει να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε¹⁰, το οποίο περιλαμβάνει τη μετάνοια, αλλά μόνο μέσω της χάρης του Κυρίου μπορούμε να εκπληρώσουμε τις θεϊκές μας δυνατότητες¹¹.

Τέλος, επιτρέψτε μου να αναφέρω δύο συμβουλές για εκείνους με υψηλά σημεία εκκίνησης. Πρώτον, μήπως μπορούμε να δείξουμε λίγη ευγνωμοσύνη για τις συνθήκες που δεν έχουμε δημιουργήσει εμείς οι ίδιοι; Όπως ανέφερε στους φοιτητές του ο πρώην πρόεδρος του Π.Μ.Γ. Ρεξ Λη: «Όλοι έχουμε πιει από πηγάδια που δεν σκάψαμε και ζεσταθεί από φωτιές που δεν ανάψαμε»¹². Στη συνέχεια, ζήτησε από τους φοιτητές του να ανταποδώσουν και να αναπληρώσουν τα εκπαιδευτικά πηγάδια που είχαν κατασκευάσει κάποιοι άλλοι πρωτοπόροι. Η αποτυχία της εκ νέου σποράς των χωραφιών που έχουν φυτευτεί από άλλους, μπορεί να ισοδυναμεί με την επιστροφή ενός ταλάντου χωρίς αύξηση.

Δεύτερον, η εστίαση στο υψηλό σημείο εκκίνησης μπορεί συχνά να μας παγιδεύσει στην αίσθηση ότι ευημερούμε, ενώ στην πραγματικότητα, η εσωτερική μας κλίση ευθείας είναι πρακτικά στάσιμη. Ο καθηγητής του Χάρβαρντ Κλέιτον Κρίστενσεν δίδαξε ότι οι πιο επιτυχημένοι άνθρωποι είναι οι πιο ταπεινοί, επειδή έχουν αρκετή αυτοπεποίθηση για να διορθώνονται και να μαθαίνουν από οποιονδήποτε¹³. Ο Πρεσβύτερος Τοντ Κριστόφερσον μας συμβούλεψε να «βρούμε πρόθυμα τρόπους να αποδεχτούμε και ακόμη να επιζητήσουμε διόρθωση»¹⁴. Ακόμα και όταν τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν καλά, πρέπει να επιζητούμε ευκαιρίες για βελτίωση μέσω της προσευχής.

Ανεξάρτητα αν ξεκινάμε με καλές ή δύσκολες συνθήκες, συνειδητοποιούμε τις μέγιστες δυνατότητές μας μόνον όταν κάνουμε τον Θεό συνεργάτη μας. Είχα πρόσφατα μια συνομιλία με έναν εξέχοντα εκπαιδευτικό ανεγνωρισμένο στις Η.Π.Α., ο οποίος ρωτούσε για την επιτυχία του BYU–Pathway. Ήταν ευφυέστατος και το ερώτημά του ήταν ειλικρινές, αλλά σαφώς ήθελε μια κοσμική απάντηση. Του ανέλυσα τα προγράμματα διατήρησης και καθοδήγησης των φοιτητών του πανεπιστημίου μας. Αλλά κατέληξα λέγοντας: «Όλες αυτές είναι καλές πρακτικές, αλλά ο πραγματικός λόγος που οι φοιτητές μας προοδεύουν είναι επειδή τους διδάσκουμε για τις θεϊκές τους δυνατότητες. Φανταστείτε εάν όλη σας η ζωή, σας έλεγαν ότι δεν θα μπορούσατε ποτέ να επιτύχετε. Κατόπιν, σκεφτείτε τι επίδραση θα είχε να διδαχθείτε ότι είστε γιος ή κόρη του Θεού με θεϊκές δυνατότητες;» Έκανε μια παύση και μετά απάντησε απλά: «Αυτό είναι καταπληκτικό».

Αδελφοί και αδελφές, ένα από τα θαύματα αυτής, της Εκκλησίας του Κυρίου, είναι ότι ο καθένας μας μπορεί να γίνει καλύτερος εν Χριστώ. Δεν γνωρίζω καμία άλλη οργάνωση που να δίνει στα μέλη της περισσότερες ευκαιρίες για να υπηρετήσουν, να ανταποδώσουν, να μετανοήσουν και να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Είτε ξεκινάμε από δύσκολες είτε από εύκολες συνθήκες, ας έχουμε τους στόχους και την κλίση της ευθείας μας στραμμένα προς τους ουρανούς. Όσο το κάνουμε αυτό, ο Χριστός θα μας σηκώνει ακόμα πιο ψηλά. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.

Σημειώσεις

1. Βλέπε Κλαρκ Γκίλμπερτ, “The Mismeasure of Man” (BYU-Pathway Worldwide devotional, 12 Ιαν 2021), byupathway.org/speeches. Σε αυτό το μήνυμα διερεύνησα πώς ο κόσμος συχνά μετρά λανθασμένα τις ανθρώπινες δυνατότητες. Ακόμη και άτομα με καλές προθέσεις τα οποία αντλούν από το έργο κορυφαίων ψυχολόγων που υποστηρίζουν τις ιδέες του πάθους και της επιμονής (Άντζελα Ντάκγουορθ) και τη δύναμη της αλλαγής των πεποιθήσεών μας (Κάρολ Ντουέκ), υποτιμούν την πραγματική ανθρώπινη ικανότητα όταν βασίζονται μόνο σε προκαθορισμένα πρότυπα και αγνοούν τις θεϊκές μας δυνατότητες εν Χριστώ.

2. Βλέπε Ντέιλ Ρένλαντ, «Εξοργιστική Αδικία», Λιαχόνα, Μάιος 2021, 41-45.

3. Βλέπε Κατά Ματθαίον 25:14-30. Στην παραβολή των ταλάντων, κάθε υπηρέτης έλαβε διαφορετικό αριθμό ταλάντων από τον κύριό του. Αλλά η κρίση δεν καθορίστηκε από το τι έλαβαν, αλλά από το πώς το διαχειρίστηκαν. Ήταν η αύξηση που οδήγησε τον Κύριο να πει: «Eύγε, δούλε αγαθέ, και πιστέ· στα λίγα φάνηκες πιστός, επάνω σε πολλά θα σε καταστήσω» (Κατά Ματθαίον 25:21).

4. Βλέπε Μωσία 3:19. Μια συνέπεια μπορεί να είναι ότι η έκθεσή μας στις αδυναμίες του φυσικού ανθρώπου μπορεί να είναι διαφορετική λόγω διαφορετικών γενετικών προδιαθέσεων. Ακριβώς όπως είμαστε όλοι προικισμένοι με διαφορετικά χαρίσματα, έχουμε επίσης διαφορετικές σωματικές, νοητικές και συναισθηματικές δυσκολίες που πρέπει να μάθουμε να διαχειριζόμαστε και να ξεπερνάμε.

5. Άλμα 7:11-12. Ο Χριστός δεν μας βοηθά μόνο να ξεπεράσουμε τις αμαρτίες μας μέσω της μετάνοιας, αλλά ξέρει πώς να μας παρηγορήσει στις δυσκολίες της ζωής μας, διότι διαμέσου της Εξιλέωσης έχει νιώσει και υπερνικήσει κάθε ανθρώπινο πόνο.

6. Ο Πρεσβύτερος Ντέιβιντ Μπέντναρ μας υπενθυμίζει ότι είμαστε αντιπρόσωποι και πρέπει να ενεργούμε αφ’ εαυτού μας. Όταν αυτοπροσδιοριζόμαστε με τους χαρακτηρισμούς του κόσμου, περιορίζουμε τις θείες δυνατότητές μας και, πράττοντας αυτό, περιορίζουμε την ικανότητά μας να επιλέγουμε. (Βλέπε Ντέιβιντ Μπέντναρ, “And Nothing Shall Offend Them,” Λιαχόνα, Νοε 2006, 89-92).

7. Βλέπε Ράσσελ Νέλσον, “The Love and Laws of God” (Πνευματική συγκέντρωση Πανεπιστημίου Μπρίγκαμ Γιανγκ, 17 Σεπ 2019), speeches.byu.edu. Σε αυτήν την πνευματική συγκέντρωση του Π.Μ.Γ., ο Πρόεδρος Νέλσον διδάσκει ότι επειδή ο Θεός και ο Υιός Του μας αγαπούν, μας έχουν δώσει νόμους και προσδοκίες που θα μας βοηθήσουν. «Οι νόμοι του Θεού αντικατοπτρίζουν την τέλεια αγάπη Του για τον καθένα μας. Οι νόμοι Του μας κρατούν πνευματικώς ασφαλείς και μας βοηθούν να προοδεύουμε αιωνίως» (σελίδα 2).

8. Κάρλος Γκοντόυ, BYU–Pathway Connections Conference, Λίμα, Περού, 3 Μαΐου 2018.

9. Νεφί Β΄ 25:23.

10. Οι γονείς μου είχαν ένα ρητό για όλη την οικογένεια Γκίλμπερτ: «ΚΑΝΕ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ». Ένας άλλος τρόπος να πλαισιώσουμε την παραβολή της ευθείας είναι να τονίσουμε ότι αν κάνουμε το καλύτερο δυνατό, μπορούμε να εμπιστευτούμε τον Θεό να παρέμβει και να κάνει τη διαφορά.

11. Βλέπε Κλαρκ Γκίλμπερτ, “From Grit to Grace” (BYU–Pathway Worldwide Devotional, 25 Σεπ 2018), byupathway.org/speeches. Σε αυτό το μήνυμα διερευνώ την ιδέα ότι παρόλο που πρέπει να μάθουμε να εργαζόμαστε σκληρά και να αναπτύσσουμε αποτελεσματικά πρότυπα πειθαρχίας, για να εκπληρώσουμε τις πραγματικές μας εν Χριστώ δυνατότητες, πρέπει να μάθουμε να αντλούμε από τη χάρη Του.

12. Ρεξ Λη, “Some Thoughts about Butterflies, Replenishment, Environmentalism, and Ownership” (πνευματική συγκέντρωση του Πανεπιστημίου Μπρίγκαμ Γιανγκ, 15 Σεπ 1992), 2, speeches.byu.edu. Βλέπε, επίσης, Δευτερονόμιον 6:11.

13. Βλέπε Κλέιτον Κρίστενσεν, “How Will You Measure Your Life?”, Harvard Business Review, Ιουλ-Αυγ 2010, hbr.org. Αυτό το μήνυμα δόθηκε αρχικά ως ομιλία σε τελετή αποφοίτησης στο Harvard Business School. Στο μήνυμά του, ο καθηγητής Κρίστενσεν προειδοποίησε τους φοιτητές του να μην αποσυνδέσουν την αυτοπεποίθησή από την ταπεινοφροσύνη, υπενθυμίζοντάς τους ότι για να συνεχίσουν να προοδεύουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, θα πρέπει να είναι αρκετά ταπεινοί για να επιζητούν διόρθωση και για να μαθαίνουν από άλλους.

14. Βλέπε Τοντ Κριστόφερσον, «Όσους Εγώ αγαπώ τους ελέγχω και τους περνάω από παιδεία», Λιαχόνα, Μάιος 2011, 97.