Во Партнерство со Господ
Обновеното евангелие на Исус Христос го прогласува принципот на целосно партнерство помеѓу маж и жена, и во смртниот живот и во вечноста.
Во првите неколку месеци од нашиот брак, мојата драга сопруга изрази желба да студира музика. Со намера да ја задоволам, одлучив да подготвам едно големо, искрено изненадување за моето злато. Јас отидов во продавница за музички инструменти и и купив пијано за подарок. Јас возбудено ја ставив сметката во кутијата што ја купив со убаво машна и и ја дадов , очекувајќи една еуфорична/бурна реакција на благодарност за нејзиниот исклучително сакан и внимателен сопруг.
Кога ја отвори таа мала кутија и ја виде содржината, ме погледна прекрасно и кажа, „О, драг мој, ти си прекрасен! Старешината подарува Но, да те прашам нешто: дали е ова подарок или долг?“ Откако се советувавме заедно за изненадувањето, ние одлучивме да го откажеме купувањето. Живеевме со студенстки буџет, како што е случај со многу други нововенчани. Ова искуство ми помогна да ја препознаам важноста на принципот за целосно партнерство во брачна врска и како неговата примена може да и помогне ни помогне на мојата сопруга и мене да бидеме едно срце и еден ум.1
Обновеното евангелие на Исус Христос го прогласува принципот на целосно партнерство помеѓу маж и жена, и во смртниот живот и во вечноста. Иако секој поседува одредени атрибути и божествено определени одговорности, жената и мажот исполнуваат подеднакво релевантни и суштински улоги во планот на Бог за среќа за Неговите деца.2 Ова беше евидентно од самиот почеток кога Господ изјави дека „не е добро човекот на биде сам; затоа (Тој) би направил помош за него.“3
Во Господовиот план, „запознаена помош“ беше еден придружник кој ќе чекори рамо до рамо со Адам во целосно партнерство.4 Всушност, Ева беше небесен благослов во животот на Адам. Преку нејзината божествена природа и духовни атрибути таа го инспирираше Адам да делува во партнерство со неа за да се постигне Божјиот план за среќа на сето човештво.5
Да земеме во предвид два основни принципи кои го зајакнуваат партнерството помеѓу маж и жена. Првиот принцип е „Сите ние сме како Бог.“6 Според учењата од евангелието, разликата помеѓу мажот и жената не ги надминува вечните ветувања што Бог ги има за Неговите синови и ќерки. Ниту еден нема нема поголема можност за небесна слава од друг во вечноста.7 Самиот Спасител не кани сите нас, Божји чеда, да дојдеме кај Него, да учествуваме во Неговата добрина, и тој Не негира никого што доаѓа кај Него.8 Затоа, во овој контекст, сите се сметаме за еднакви пред Него.8
Кога сопружниците разбираат и вклучуваат овој принцип, тие не се позиционираат себеси како претседател или заменик претседател на нивното семејство. Не постои супериорност ниту инфериорност во брачниот однос, и никој не чекори понапред или поназад од другиот. Тие чекорат рамо до рамо, како еднакви, божественото потомство на Бог. Тие стануваат едно во мисла, желба, и цел со нашиот Небесен Отец и Исус Христос,9 заедно водејќи ја и упатувајќи ја семејната единица.
Во едно еднакво партнерство, „љубовта не е поседување туку учествување. Дел од таа заедничка креација кшто е нашиот човеков повик.”10 „Со вистинско учество, сопругот и сопругата се спојуваат со синергилната единственост на ‘вечно владеење ’ која без задолжителни средства ќе тече со духовен живот за нив и нивното потомство секогаш и засекогаш.“11
Вториот релевантен принцип е Златното Правило, поучувано од Спасителот во Проповедта на Гората: „И како што сакаш другите да ти прават, исто прави и ти на нив.”12те молам цитирај онака како што е напишано во библијата Овој принцип покажува став на взаемност, реципрочност, единство, и меѓузависност и е базиран на втората голема заповед, „Ти ќе го љубиш твојот сосед/својот ближен како себеси.“13 Се спојува со други христијански особини како макотрпност, нежност, питомост, и љубезност.
За подобро да ја разберете примената на овој принцип, може да погледате во светата и вечна врска воспоставена од Бог помеѓу нашите први родители, Адам и Ева. Тие ќе станат едно тело,14 создавајќи димензија на единство која им овозможува да чекорат заедно со почит, благодарност, и љубов, заборавајќи на себеси и барајќи меѓусебна благосостојба на нивното патување кон вечноста
Тие исти карактеристики сеона за штотежнееме во еден обединет брак денес. Преку запечатувањето во храмот, една жена и еден маж влегуваат во светиот ред на бракот и во новиот и вечен завет. По овој редослед на свештенството, ним им се дадени вечни благослови и божествена моќ да управуваат со нивните семејни работи кога живеат според заветите што ги склучиле. Од тој момент натаму, тие се движат напред независно и во целосно партнерство на Господ, особено во поглед на нивните божествено определени одговорности за негување и претседавање/управување?! во нивното семејство.15 Негувањето и претседавањето се меѓусебно поврзани и се преклопуваат со одговорностите, што значи дека мајките и татковците „се обрзани да си помагаат еден со друг како еднакви партнери“16 и да споделуваат едно урамнотежено раководење со нивниот дом.
„Да се негува значи да се хранење, поучување, и поддршка“ на членовите на семејството, што се прави преку помагање да ги „научат евангелски вистини и да развијат вера во Небесниот Отец и Исус Христос“ во средина на љубов. Да се претседава значи да се „да се помогне членовите на семејството да бидат водени да живеат назад во присуство на Бог. Ова се постигнува со служење и поучување со нежност, кротост, и чиста љубов.“ Исто така вклучува „водење на членовите на семејството во редовна молитва, проучување на евангелието, и други аспекти на обожавање. Родителите работат обединето,” следејќи го примерот на Исус Христос, за „да се исполнат овие две големи одговорности.17
Важно е да се забележи дека влаеењето во семејството го следи патријархалниот модел, што се разликува во некои погледи од свештенското лидерство во црквата.18 Патријархалниот модел наведува дека сопругите и сопрузите се одговорни директно на Бог за исполнување на нивните свети одговорности во семејството. Тоа повикува на целосно партнерство, едно доброволно почитување на секој принцип на праведност и одговорност и обезбедува можности за развивање во средина на љубов и взаемна помош.19 Овие специјални осговорности не сугерираат хиерархија и апсолутно исклучуваат било каков вид на злоупотреба или неправилна употреба на овластувањето.
Искуството на Адам и Ева, откако ја напуштиле Еденската Градина, убаво го илустрира концептот на меѓузавосност помеѓу една мајка и татко во негување и претседавање врз нивното семејство. Како што учиме во Книгата на Мојсеј, тие работеа заедно да ја обработуваат земјата со потта од нивните веѓи со цел да обезбедат физичка благоостојба на нивното семејство;20 родиле деца;21 се повикуваа на името на Господ заедно и ги слушнаа Неговиот глас „од патот до Еденската Градина“;22 тие ги прифатија заповедите кои Господ им ги даде на нив и заедо се труделе да ги почитуваат.23 Тогаш тие „ги објавија овие нешта познати при нивните синови и ќерки”24 и “и не престанаа да се повикуваат на Бог заедно според нивните потреби.25
Почитувани мои браќа и сестри, негувањето и претседавањето се можности, а не исклучиви ограничувања. Една личност може да има одговорност за нешто, но може да не еединствената што го праби тоа. Кога прекрасните родители добро ги разбираат овие две големи одговорности, тие ќе се потрудат заедно да ги заштитат и да се грижат за физичката и емоционалната благосостојба на нивните деца. Тие исто така им помагаат да се соочат со духовните опасности од денешно време со одгледувајќи ги со доброто слово на Господ како што им е објавено на Неговите пророци.
Иако сопругот и сопругата се подрржуваат еден со друг во нивните божествени одговорности, „онеспособеност, смрт, или други услови може да бараат неопходна индивидуална адаптација.“26 Понекогаш еден сопруг или друг ќе има одговорност да делува во двете улоги истовремено, без разлика дали е со привремено или постојано.
Јас неодамна сретнав една сестра и еден брат кои живееја во овие услови. Како самохрани родители, секој од нив во рамки на нивната семејна сфери и партнерство со Господ, беа одлучиле да ги посветат нивните животи целосно на духовното и привремената грижа на нивните деца. Тие не ги изгубиле од поглед на нините храмски завети склучени со Господ и Неговиот вечни ветувања и покрај нивните тешки разводи. И двајцата ја барале помошта на Бог во сите нешта кои продолжуваат постојано да служат да издржат предизвици и чекорат по заветениот пат. Тие веруваат дека Господ ќе се грижи за нивните потреби, не само во овој живот, туку и низ вечноста. И двајцата ги негувале нивните деца преку учење со нежност, питомост, и чиста љубов дури и искусувајќи тешки околности во животот. Од тоа што го знам, овие двајца родители не го обвинуват Бог за нивните несреќи. Наместо, тие со нетрпение очекуваат со совршена јаснотија на надеж и самодоверба на благословите кои Господ ги има планирано за нив.27
Браќа и сестри, Спасителот го постави совршениот пример за единство и хармонија и учење со нашиот Небесен Отец. Тој се моли во име на Неговите ученици, велејќи, „Дека сите тие мпора да се едно; како тебе, Оче, што се во мене, и во Тебе, дека исто може да бидат едно во нас: Дека може да се едно, дуеи и како што ние сме едно”28
Браќа и сестри, Јас сведочам на вас дека како што ние—мажи и жени делуваме заедно во една вистинско и еднакво партнерство, ќе уживаме во единството научено од Спасителот додека ги исполнуваме божествените одговорности во нашите брачни врски. Јас ви ветувам , во името на Христос, дека срцата ќе бидат „испреплетени заедно во единство и љубов едни кон други“,29 ние ќе пронајдеме повеќе радост во вечниот живот, и нашиот капацитет да служиме едни со други ќе се помножи значително.30 За овие нешта јас сведочам во светото име на Спасителот Исус Христос, амин.