Voorbeelden ter navolging
Ieder van ons heeft in de huidige wereld houvast nodig — voorbeelden om na te volgen.
Lang geleden bewonderde ik op de omslag van een van de publicaties van de kerk een schitterende reproductie van een schilderij van Carl Bloch. Het tafereel dat de schilder in gedachten had en vervolgens — met meesterhand — op het canvas overbracht, stelde Elizabet, de vrouw van Zacharias voor, die Maria, de moeder van Jezus verwelkomde. Beiden zouden ze een zoon baren — wonderbaarlijke geboorten.
De zoon van Elizabet werd bekend als Johannes de Doper. Wat geldt voor Jezus, de Zoon van Maria, geldt ook voor Johannes — er is over hun jeugdjaren maar weinig opgetekend. In één zin staat alles wat we weten over Johannes’ leven vanaf zijn geboorte tot zijn openbare bediening: ‘Het kind nu groeide op en werd gesterkt door de Geest. En hij vertoefde in de woestijn tot op de dag dat hij zich aan Israël vertoonde.’1
Johannes’ boodschap was kort. Hij predikte geloof, bekering, doop door onderdompeling en het verlenen van de Heilige Geest door iemand die meer gezag bezat dan hij. ‘Ik ben de Christus niet’, hield hij zijn trouwe volgelingen voor, ‘Maar ik ben voor Hem uit gezonden.’2 ‘Ik doop u met water, doch Hij komt, die sterker is dan ik (…); die zal u dopen met de Heilige Geest en met vuur.’3
Toen liet Christus zich dopen door Johannes de Doper. Later getuigde Jezus: ‘Onder hen, die uit vrouwen geboren zijn, is er niemand opgestaan, groter dan Johannes de Doper.’4
Ieder van ons heeft in de huidige wereld houvast nodig — voorbeelden om na te volgen. Johannes de Doper is voor ons een onberispelijk voorbeeld van oprechte nederigheid omdat hij Hem die we moeten volgen — de Heiland van de mensheid — altijd respecteerde.
Door studie van anderen die op God vertrouwden en zijn leringen naleefden, horen we hoe de Geest ons influistert: ‘Laat af en weet, dat Ik God ben.’5 Als zij zijn geboden onderhielden en op Hem vertrouwden, werden ze gezegend. Als wij hun voorbeeld volgen, worden wij in onze tijd ook zo gezegend. Ieder van hen wordt een voorbeeld om na te volgen.
Wij houden allemaal van het prachtige bijbelverhaal over Abraham en Isaak. Hoe verschrikkelijk moeilijk moet het voor Abraham geweest zijn om, uit gehoorzaamheid aan God, zijn geliefde Isaak naar het land Moria mee te nemen en hem daar als brandoffer aan te bieden. Kunt u zich voorstellen hoe bezwaard hij zich voelde toen hij hout verzamelde voor het vuur en naar de aangewezen plaats reisde? Pijn moet zijn lichaam en geest geteisterd hebben toen hij Isaak vastbond en op het altaar legde. En zijn hand uitstak naar het mes om zijn zoon te doden. Hoe heerlijk en welkom waren de volgende woorden: ‘Strek uw hand niet uit naar de jongen en doe hem niets, want nu weet Ik, dat gij godvrezend zijt, en uw zoon, uw enige, Mij niet hebt onthouden.’6
Abraham is een voorbeeld van onvoorwaardelijke gehoorzaamheid.
Als iemand van ons het gevoel heeft dat de problemen te groot worden, laat hij of zij dan over Job lezen. Als we dat doen, denken we: ‘Als Job kon volharden en zegevieren, kan ik het ook.’
Job was ‘vroom en oprecht’, hij was ‘godvrezend en wijkende van het kwaad.’7 Vroom in zijn gedrag en welvarend als hij was, moest Job een test doorstaan waaronder iedereen bezweken zou zijn. Beroofd van zijn bezittingen, bespot door zijn vrienden, ziek, ontredderd doordat hij zijn gezin verloor, werd hij verleid om te zeggen: ‘Zeg God vaarwel en sterf!’8 Hij weerstond die verleiding en verklaarde vanuit het diepst van zijn edele ziel: ‘Zie, mijn Getuige is in de hemel, mijn Pleitbezorger in den hoge.’9 ‘Ik weet dat mijn Losser leeft.’10
Job werd een voorbeeld van grenzeloos geduld. Tot op vandaag schrijven we lankmoedige mensen ‘jobsgeduld’ toe. Hij is een voorbeeld dat we kunnen volgen.
‘Onder zijn tijdgenoten een rechtvaardig en onberispelijk man’, iemand die ‘wandelde met God’11, was de profeet Noach. Hij was al jong geordend tot het priesterschap en ‘werd verkondiger van rechtschapenheid. Hij predikte het evangelie van Jezus Christus, sprak over geloof, bekering, doop en de Heilige Geest.’12 Hij waarschuwde dat er over hen die zijn boodschap hoorden en er niet naar luisterden, een vloed zou komen, en toch luisterden ze niet naar hem.
Noach gehoorzaamde Gods gebod om een ark te bouwen zodat hij met zijn gezin gespaard zou blijven. Hij volgde Gods raad op om in de ark twee exemplaren van elk levend schepsel op te nemen, zodat ook die veilig zouden zijn voor de vloed.
President Spencer W. Kimball heeft gezegd: ‘Tot dan toe was er geen sprake van regen of overstroming. (…) [Noachs] waarschuwingen werden als ongerijmd beschouwd. (…) Wat dwaas om een ark te bouwen op het droge terwijl de zon scheen en het leven gewoon doorging! Maar de tijd verstreek. (…) De overstromingen kwamen. De ongehoorzamen verdronken. Het wonder van de ark volgde op het geloof dat getoond werd door de bouw ervan.’13
Noach had het onwankelbare geloof om Gods geboden na te volgen. Mogen wij dat ook altijd doen. Laten wij bedenken dat de wijsheid van God de mensen soms weliswaar als dwaasheid toeschijnt, maar dat de allergrootste les die we in het sterfelijk leven kunnen leren, is dat we altijd op de goede weg zijn zolang we God gehoorzamen wanneer Hij spreekt.
Een voorbeeld van de ideale vrouw is Ruth. Ruth voelde het intense verdriet van haar schoonmoeder, Noömi, die twee goede zonen verloren had. Ze voelde de wanhoop en de eenzaamheid van Noömi, en ze deed een uitspraak die klassiek is geworden als uiting van trouw: ‘Dring er bij mij niet op aan, dat ik u in de steek zou laten, door van u terug te keren; want waar gij zult vernachten, zal ik vernachten; uw volk is mijn volk en uw God is mijn God.’14 Uit Ruths daden bleek hoe oprecht ze was.
Door Ruths onwankelbare trouw aan Noömi, trouwde ze met Boaz waardoor zij — de buitenlandse, Moabitische bekeerling — de overgrootmoeder werd van David, en daardoor een voorouder van onze Heiland Jezus Christus.
Nu noem ik een machtige profeet uit het Boek van Mormon — Nephi, de zoon van Lehi en Sariah. Hij was trouw en gehoorzaam aan God, moedig en doortastend. Toen hij de moeilijke taak kreeg om de koperen platen van Laban te bemachtigen, mopperde hij niet, maar zei: ‘Ik zal heengaan en doen, wat de Here heeft bevolen, want ik weet dat de Here geen geboden aan de kinderen der mensen geeft, zonder tevens de weg voor hen te bereiden, zodat zij zullen kunnen volbrengen wat Hij hun gebiedt.’15 Misschien is deze moedige daad de aanzet geweest tot een vers in de lofzang ‘The Iron Rod’:
Nephi, ziener van weleer,
kreeg een visioen van God (…).
Houd vast de roede, de ijzeren roede;
Hij is sterk, duidelijk en waar.
De ijzeren roede is het woord van God;
dat zal ons veilig leiden.16
Nephi was een voorbeeld van vastbeslotenheid.
De lijst van voorbeelden om na te volgen zou niet compleet zijn zonder Joseph Smith, de eerste profeet van deze bedeling. Toen hij nog maar veertien was, betrad deze moedige jongeman een bos dat later heilig genoemd zou worden, en ontving antwoord op zijn oprechte gebed.
Joseph werd meedogenloos vervolgd toen hij anderen vertelde over het heerlijke visioen dat hij in dat bos had ontvangen. Toch, hoewel hij werd bespot en beschimpt, bleef hij standvastig. Hij zei: ‘Ik heb een visioen gezien; ik wist het, en ik wist dat God het wist, en ik kon het niet ontkennen, en durfde dat ook niet.’17
Stap voor stap, tegengewerkt bij bijna elke wending en toch altijd door de Heer geleid, organiseerde Joseph De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Hij bewees zijn moed in alles wat hij deed.
Tegen het einde van zijn leven, toen hij met zijn broer Hyrum naar de gevangenis in Carthage werd gebracht, trad hij moedig tegemoet wat hij ongetwijfeld verwachtte en bezegelde hij zijn getuigenis met zijn bloed.
Mogen wij in onze beproevingen altijd die onversaagde moed van de profeet Joseph Smith nastreven.
In deze tijd hebben we ook een profeet van God — onze geliefde president Hinckley. Hij heeft gepresideerd tijdens de grootste groei van de kerk in onze geschiedenis — numeriek en geografisch. Hij is grenzen overgegaan die nooit eerder gepasseerd zijn en heeft gesproken met bewindslieden en leden over de hele wereld. Zijn liefde voor de mensen overstijgt taal- en cultuurbarrières.
Met een profetische visie heeft hij het permanente studiefonds opgericht waardoor de armoedespiraal bij onze leden in veel gebieden van de wereld wordt doorbroken, en wordt voorzien in een opleiding zodat jonge mannen en vrouwen een goede baan kunnen krijgen. Dat geïnspireerde plan heeft het licht van de hoop ontstoken bij wie meenden tot middelmatigheid te zijn gedoemd, maar nu kans hebben op een betere toekomst.
President Hinckley heeft er zich onafgebroken voor ingezet om heilige zegeningen bij de leden van de kerk te brengen door middel van tempels binnen ieders bereik. Hij heeft de gave om mensen van alle rangen en standen op een hoger plan te brengen, ongeacht hun geloof. Hij is een voorbeeld van onwankelbaar optimisme, en wij eren hem als profeet, ziener en openbaarder.
De unieke kwaliteiten van de mensen die ik heb genoemd, kunnen voor ons van onschatbare waarde zijn als hulp bij de problemen en de beproevingen die voor ons liggen. Ik wil dat toelichten met wat er in het gezin van Jerome Kenneth Pollard uit Oakland (Californië) is gebeurd.
In mei jongstleden reisde ouderling Taavili Joseph Samuel Pollard naar het zendingskantoor om zijn zending in Zimbabwe af te ronden. De auto waarin hij reed, slipte en ramde een boom. Een voorbijganger kon de collega van ouderling Pollard redden, maar ouderling Pollard zat bewusteloos klem in de auto, die in brand vloog. Ouderling Pollard overleed. Zijn moeder was acht jaar eerder gestorven, dus zijn vader zorgde alleen voor het gezin. Een broer was op zending in West-Indië.
Toen het nieuws van ouderling Pollards dood zijn vader bereikte, belde die nederige man — die zijn vrouw al had verloren — de zoon in het zendingsgebied West-Indië op met het bericht dat zijn broer dood was. Tijdens dat telefoongesprek zongen broeder Pollard en zijn zoon, ongetwijfeld diepbedroefd: ‘Ik ben een kind van God’.18 Aan het einde van het gesprek sprak de vader een gebed uit tot onze hemelse Vader waarbij hij dankte voor zijn zegeningen en om troost vroeg.
Broeder Pollard vertelde later dat hij wist dat het met zijn gezin in orde zou komen, want ze hebben een krachtig getuigenis van het evangelie en het heilsplan.
Broeders en zusters, mogen wij, als wij op onze reis door de sterfelijkheid in deze geweldige bedeling van de volheid der tijden te maken krijgen met de beproevingen en problemen van de toekomst, denken aan de voorbeelden die ik vanmorgen genoemd heb. Mogen wij behept zijn met de oprechte nederigheid van Johannes de Doper, de onvoorwaardelijke gehoorzaamheid van Abraham, het grenzeloze geduld van Job, het onwrikbare geloof van Noach, de onwankelbare trouw van Ruth, de vastbeslotenheid van Nephi, de onversaagde moed van de profeet Joseph Smith en het niet-aflatende optimisme van president Hinckley. Het zal ons hele leven een bron van kracht zijn.
Mogen wij altijd geleid worden door het Voorbeeld bij uitstek, de Zoon van Maria, onze Heiland Jezus Christus — wiens leven een volmaakt voorbeeld voor ons is.
Geboren in een stal, met een kribbe als wieg, is Hij uit de hemel gekomen om als sterfelijk mens op aarde te leven en Gods koninkrijk te vestigen. Tijdens zijn aardse bediening leerde Hij de mensen de hogere wet. Zijn heerlijke evangelie heeft het denken van de wereld veranderd. Hij zegende de zieken, liet de verlamden lopen, de blinden zien, de doven horen. Hij wekte zelfs de doden tot leven.
Wat was de reactie op zijn boodschap van barmhartigheid, zijn woorden van wijsheid, zijn levenslessen? Maar weinig mensen waardeerden Hem. Zij wasten zijn voeten. Zij hoorden zijn woord. Zij volgden zijn voorbeeld.
Er waren er ook die Hem verloochenden. Toen Pilatus vroeg: ‘Wat moet ik dan doen met Jezus, die Christus genoemd wordt?’19 riepen zij: ‘Kruisig Hem!’20 Zij gaven Hem azijn te drinken. Zij hoonden Hem. Ze sloegen Hem met een riet. Ze bespuwden Hem. Ze kruisigden Hem.
Door de generaties en eeuwen heen is de boodschap van Jezus dezelfde gebleven. Tot Petrus en Andreas aan de oever van het prachtige Meer van Galilea, zei Hij: ‘Komt achter Mij.’21 Filippus van weleer kreeg de oproep: ‘Volg Mij’.22 De Leviet die belastingen inde, kreeg te horen: ‘Volg Mij’23. En u en ik zullen, als we maar luisteren, diezelfde uitnodiging krijgen: ‘Volg Mij.’
Ik bid vandaag dat we dat zullen doen. In de heilige naam van Jezus Christus. Amen.